Ευχαριστίες
προς τον Τάκη Χρόνη
Στην
ανάρτησή της, η Γεωργία εκφράζει δημόσια ευγνωμοσύνη προς τον Τάκη Χρόνη:
«Με
χαρά ανέλαβες τους στίχους και τους έντυσες με μουσική και χορευτικό σκοπό,
μαζί με την όμορφη φωνή σου».
Η πρώτη παρουσίαση το 2006
Η Γεωργία θυμίζει την πρώτη παρουσίαση του τραγουδιού σε καριτσιώτικη εκδήλωση την Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2004, στο Παλλακωνικό Οικογενειακό Κέντρο της Αδελαΐδας, μπροστά σε πλήθος κόσμου. Στη συνέχεια περιγράφει τη βαθιά στενοχώρια της οικογένειας και των συγχωριανών πέρσι μετά τον ξαφνικό χαμό του Τάσου, ο οποίος, όπως σημειώνει, «έφυγε μπροστά στην πόρτα του σπιτιού του».
Η
αναβίωση στο YouTube
Ιδιαίτερα
σημαντική για την αναβίωση του τραγουδιού ήταν, όπως τονίζει η Γεωργία, η
συνεργασία με τον Δημήτρη Κατσάμπη. Χάρη στην ηχογράφηση και την ανάρτηση στο YouTube από τον Τάκη, παραμονή της φετινής
γιορτής του Αγιαννιού, η νεολαία έχει πλέον τη δυνατότητα να το ακούει, να το
τραγουδά και να το χορεύει μέσα από τα κινητά της τηλέφωνα.
Ο
δεσμός της ξενιτιάς με το χωριό
Η
Γεωργία υπογραμμίζει τον άρρηκτο δεσμό των ξενιτεμένων με την πατρώα γη, τον
κεντρικό άξονα των στίχων που έγραψε ο Τάσος Αντωνίου, ο οποίος έζησε πάνω από
εξήντα χρόνια στην Αδελαΐδα. Αναφερόμενη στον συγγενικό τους δεσμό («πρώτος μου
εξαδέλφος»), κλείνει με λόγια μνήμης και υπόσχεσης:
«Το τραγούδι του Τάσου για την Καρίτσα θα μείνει αθάνατο. Ως συγγενείς και Καριτσιώτες θα τον μνημονεύουμε για πάντα.»
Το σχόλιο του Τάκη ΧρόνηΜετέπειτα, ο Τάκης Χρόνης επανήλθε με δικό του σχόλιο, διευκρινίζοντας ότι το τραγούδι στάλθηκε στον Μανώλη Μαλαβάζο, πρόεδρο του πολιτιστικού συλλόγου στο χωριό, με την παράκληση να παίζεται πλέον στις πολιτιστικές εκδηλώσεις στην Καρίτσα με τη νέα μουσική σύνθεση και όχι με το παλαιό «δάνειο» από άλλο τραγούδι. Όπως σημείωσε χαρακτηριστικά:
Αντίδραση
της απανταχού κοινότητας
Η
απανταχού κοινότητα των Καριτσιωτών αντέδρασε με θερμές ευχαριστίες προς όλους
όσοι συνέβαλαν ώστε οι στίχοι και η μελωδία να φτάσουν στα αυτιά και τις
καρδιές της νέας γενιάς. Πολλοί σημείωσαν ότι η νέα ψηφιακή παρουσία του
τραγουδιού λειτουργεί σαν γέφυρα που ενώνει γενιές και πατρίδες.
Η
παράδοση που δεν χάνεται
Οι
αναμνήσεις, τα τραγούδια και οι ανθρώπινες φωνές αποδεικνύουν πως η τοπική μας
παράδοση δεν χάνεται. Μεταφέρεται, μεταμορφώνεται και ξανασυναντιέται, άλλοτε
σε πανηγύρια, άλλοτε σε μια οθόνη κινητού, πάντα, όμως, με την ίδια αγάπη και
νοσταλγία για την πατρώα γη και τους ανθρώπους της.
Κάλεσμα
Ας ακούσουμε, ας μοιραστούμε και ας τραγουδήσουμε όλοι το τραγούδι της Καρίτσας, ως φόρο τιμής στη μνήμη του Τάσου Αντωνίου και ως γιορτή της συλλογικής μας ταυτότητας.
Πατήστε το εικονίδιο παρακάτω και χαρείτε τον Τάκη Χρόνη να τραγουδάει το αγαπημένο μας Τραγούδι της Καρίτσας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου