Αδελαΐδα: Τέλεια βαθμολογία στην τέλεια «Καριτσιωτοπούλα» μαθήτρια

Θερμά συγχαρητήρια στην καριτσιώτικης καταγωγής μαθήτρια, Μαρτίνα Θεοδωρακάκου, η οποία διακρίθηκε στις φετινές εξετάσεις στην Αυστραλία πετυχαίνοντας την τέλεια βαθμολογία Α+ και στα πέντε της μαθήματα στα οποία εξετάστηκε.

Η Μαρτίνα, εγγονή του αείμνηστου Κώστα και Ματίνας Θεοδωρακάκου από την Καρίτσα καθώς και του Γιώργου και αείμνηστης Βούλας Κρεμαστιώτη από τους Μολάους, ήταν μία από μόλις πέντε μαθητές στη Νότια Αυστραλία κατά τη σχολική χρονιά 2020 που πέτυχαν την «τέλεια βαθμολογία».

Για την αξιοθαύμαστη αυτή μαθήτρια με ανεπτυγμένη ευφυΐα η ελληνόφωνη εφημερίδα της Αυστραλίας «Νέος Κόσμος» γράφει:

Μια Ελληνοαυστραλή από την Σπάρτη αρίστευσε στις εξετάσεις φέτος!

«Είμαι περήφανη που είμαι Ελληνοαυστραλή και μέσα από την επιτυχία μου ελπίζω να κάνω περήφανους τους ομογενείς και την Ελλάδα» λέει η 18χρονη Μαρτίνα Θεοδωρακάκου…

Όταν γνωρίζει κανείς την 18χρονη Μαρτίνα Θεοδωρακάκου, αντιλαμβάνεται γιατί η νεαρή Ελληνοαυστραλή με καταγωγή από την Σπάρτη, ήταν ανάμεσα στους πέντε μαθητές, και το μοναδικό κορίτσι, που αρίστευσε στις φετινές σχολικές εξετάσεις στην Νότια Αυστραλία.

Ευγενική, δυναμική, αποφασισμένη να πετύχει και προσηλωμένη στους στόχους της, η 18χρονη μαθήτρια του κολεγίου Walford Anglican School for Girls, στην Αδελαΐδα, έγραψε χθες ιστορία ως το μοναδικό κορίτσι στην Νότια Αυστραλία που κατάφερε να κατακτήσει την ανώτερη βαθμολογία ATAR 99.95 (με έπαινο) στις τελικές σχολικές εξετάσεις και να αποσπάσει από τον κυβερνήτη της Νότιας Αυστραλίας, το ανώτερο τιμητικό βραβείο Governor’s Commendation Award για την επιτυχία της.

«Δεν μου αρέσει να κάνω πράγματα με μισή καρδιά. Μ’ αρέσει να βάζω τα δυνατά μου και να κάνω το καλύτερο που μπορώ εγώ την δεδομένη στιγμή. Δε σκέφτηκα ποτέ την βαθμολογία. Λειτουργώ καλύτερα όταν βάζω έναν στόχο, και έπειτα προσπαθώ να τον πετύχω. Ένα βήμα την φορά. Σκέφτομαι πάντα το επόμενο βήμα και ταυτόχρονα την μεγάλη εικόνα στο τέλος. Δεν μου αρέσει να αμφιβάλλω, να χάνω τον χρόνο μου και να καθυστερώ τις αποφάσεις μου» λέει η Μαρτίνα η οποία αν και τελειομανής παραδέχεται πως κατά την διάρκεια της χρονιάς υπήρξαν και δυσκολίες αλλά και στιγμές που και η ίδια αμφέβαλε για τις δυνατότητες της αλλά δεν το έβαλε κάτω.

Η νεαρή μαθήτρια είχε επιλέξει Αγγλική Λογοτεχνία, Πολιτική Οικονομία, Γεωγραφία, και Μοντέρνα Ιστορία ενώ έκανε την τελική της εργασία πάνω στην δωρεά και μεταμόσχευση οργάνων, θέμα που εμπνεύστηκε μετά από περιπέτεια υγείας του πατέρα της που πριν δύο χρόνια χρειάστηκε μεταμόσχευση νεφρού.

Το πρωί της Τρίτης, πριν βγουν τα αποτελέσματα η Μαρτίνα ξύπνησε νωρίς, άνοιξε τον υπολογιστή της και μαζί με τα μικρότερα αδέλφια της Κώστα και Σταυρούλα περίμεναν με αγωνία να δουν την τελική βαθμολογία της.

«Πάντα κάνω την προσευχή μου. Έκανα την προσευχή μου και μπήκα στην ιστοσελίδα του SACE να δω τα αποτελέσματα. Όταν είδα την βαθμολογία μου έτρεξα να το πω στους γονείς μου και ειδικά στον πατέρα μου που είναι ο μεγαλύτερος υποστηρικτής μου» λέει η Μαρτίνα η οποία κατά την διάρκεια του Year 12 ήδη παρακολουθούσε μαθήματα στην νομική σχολή του πανεπιστημίου Αδελαΐδας μετά από υποτροφία που της προσέφερε το πανεπιστήμιο ενώ τα σαββατοκύριακα εργαζόταν στον φούρνο της γειτονιάς και ως babysitter.

«Υπήρξαν δύσκολες στιγμές που περάσαμε σαν οικογένεια αλλά και κατά την διάρκεια της σχολικής χρονιάς όμως τώρα όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Πολλές φορές σκέφτηκα, πως αν δεν μπορώ να συγκεντρωθώ να διαβάσω, πώς θα καταφέρω να κάνω όλα τα όνειρα μου πραγματικότητα. Δεν το περίμενα να αριστεύσω και μέσα μου προετοιμαζόμουν για το χειρότερο αν και ίσως αυτό να είναι ένας τρόπος άμυνας ώστε να μην απογοητευτώ περισσότερο», λέει η νεαρή κοπέλα.

«Είναι σημαντικό να μην αλλάζει η καθημερινότητα και σαν έφηβοι τα παιδιά να έχουν στιγμές χαλάρωσης με την οικογένεια τους και τους φίλους τους. Σημασία έχει να καταλάβουν πως ό, τι κάνουν το κάνουν για τους ίδιους, για την ζωή τους και το μέλλον τους, όχι για τους γονείς και τους γύρω τους. Αν εργαστείς σκληρά όλα είναι πιθανά. Μερικές φορές η Μαρτίνα έχανε το θάρρος της και μου έλεγε «δεν μπορώ» και τότε της έλεγα «φυσικά και μπορείς», λέει ο πατέρας της Μαρτίνας, Γιάννης Θεοδωρακάκος, ο οποίος έλκει την καταγωγή του από την Καρίτσα της Σπάρτης και το Λεωνίδιο Αρκαδίας.

Η 18χρονη αριστούχος λέει πως πλέον σκέφτεται το επόμενο βήμα της αφού της έχουν ήδη γίνει προτάσεις από πανεπιστήμια όχι μόνο στην Νότια Αυστραλία αλλά και στην Κουϊνσλάνδη και το Σίδνει να ακολουθήσει σπουδές στην νομική, στις πολιτικές και οικονομικές επιστήμες με υποτροφία αλλά εκείνη δεν έχει αποφασίσει ακόμα τον δρόμο που θέλει να ακολουθήσει αν και την ενθουσιάζει η ιδέα της πολιτικής και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

«Τώρα αρχίζει η ζωή μου και από δω και πέρα οφείλω με προσοχή να σκεφτώ σοβαρά τί ονειρεύομαι, τί θέλω, και πώς θα το πετύχω», λέει η Μαρτίνα η οποία έχει την απόλυτη υποστήριξη της οικογένειας της.

Με τους γονείς Γιάννη και Όλγα

και τον περήφανο παππού Γιώργο Κρεμαστιώτη από Μολάους, 

με τον οποίο η Μαρτίνα ταξίδεψε

στην Ελλάδα πριν λίγα χρόνια… 

«Όπως κάθε γονιός, έτσι και εμείς είμαστε πολύ περήφανοι για το παιδί μας και φυσικά χαιρόμαστε που η Μαρτίνα μας είδε τους κόπους της να ανταμείβονται. Είναι σίγουρα ένα ιδιαίτερο παιδί και εμείς είμαστε πάντα δίπλα της για να την στηρίζουμε, να την ενθαρρύνουμε και να της θυμίζουμε πως η ζωή είναι ένα ταξίδι γεμάτο ευχάριστες και δυσάρεστες εκπλήξεις αλλά σημασία έχει να παλεύουμε και να μην απογοητευόμαστε ποτέ», λέει η μητέρα της Μαρτίνας, Όλγα, η οποία έλκει την καταγωγή της από τους Μολάους Λακωνίας.

Παρά τις επιτυχίες και τα όνειρα της η Μαρτίνα είναι ένα παιδί που λατρεύει την Ελλάδα και την επισκέπτεται συχνά.

«Για μένα η Ελλάδα είναι ο μεγάλος έρωτας της ζωής μου. Την αγαπώ και θα ήθελα πολύ μια μέρα να καταφέρω να ζήσω εκεί με κάποιο τρόπο. Την ίδια στιγμή νιώθω απίστευτη περηφάνια όταν λέω πως είμαι Ελληνίδα και για μένα όταν κάποιος Έλληνας πετυχαίνει κάτι, ειδικά εδώ στην Αυστραλία, η χαρά είναι τόσο μεγάλη γιατί μας κάνει όλους περήφανους».

Στους πέντε αριστούχους βρέθηκε ακόμα ένας μαθητής ελληνικής καταγωγής, ο 18χρονος Παράς Στεφανόπουλος, μαθητής του κολεγίου St Michael’s College, o οποίος έκανε την εργασία του πάνω στην τεχνητή νοημοσύνη.

«Η περηφάνεια που ένιωσα όταν είδα πως δεν ήμουν η μοναδική Ελληνίδα δεν περιγράφεται. Μακάρι εγώ και ο Παράς να γίνουμε αφορμή και να εμπνεύσουμε και άλλους Έλληνες. Είμασταν δυο Έλληνες. Δύο Έλληνες. Σε παρακαλώ, αυτό μην ξεχάσεις να το γράψεις», καταλήγει η Μαρτίνα.

Αναδημοσίευση από «Νέος Κόσμος», 

Ελληνική εφημερίδα που εκδίδεται στην Αυστραλία, 

αρθρογράφος Θεοδώρα Μαΐου, 

17 Δεκεμβρίου, 2020.

Φωτογραφία του Μήνα Δεκέμβρη 2020: Μια φωτογραφία για τον μετανάστη πατέρα

Η φωτογραφία του μήνα Δεκέμβρη 2020, απεικονίζει τρία ντροπαλά χωριατόπουλα του ’50 να ποζάρουν για μια φωτογραφία που θα σταλεί στο μετανάστη πατέρα, Βαγγέλη Κατσάμπη, στην Αυστραλία: Γιάννης, 9 ετών, Γεωργία, 10, και Δημήτρης, 7.

Τη φωτογραφία παραχώρησε ο Δημήτρης

Η φωτογραφία έχει επίσης δημοσιευτεί στις «Παλιές φωτογραφίες από την Καρίτσα Λακωνίας» στο Facebook.

Photo of the month of December 2020: Photo for the migrant father

The photograph for the month of December 2020 depicts three shy village kids of the ‘50s posing for a photo to be sent to their migrant father, Vangelis Katsampis, in Australia: Giannis, 9, Georgia, 10, and Dimitris, 7.

Photo courtesy of Dimitris

Previously published in "Old photos from Karitsa of Laconia" on Facebook.

Γιαννούλα Κατσάμπη (1926-2020)

Πλήρης ημερών, σε ηλικία 94 ετών, απεβίωσε χτες, Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου, στη Σπάρτη η Γιαννούλα Κατσάμπη, το γένος Κορμπάκη, χήρα του αείμνηστου Ιωάννη Σωτ. Κατσάμπη.

Η κηδεία θα τελεστεί σήμερα Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου στον Ιερό Ναό Ευαγγελίστριας στην Καρίτσα. 

Η ταφή θα γίνει στον οικογενειακό τάφο στο νεκροταφείου του χωριού.

Θερμά συλλυπητήρια στους οικείους.

Δείτε τον οικογενειακό κλάδο της αείμνηστης στα Οικογενειακά Δέντρα του Νότιου Πάρνωνα:

Τα Οικογενειακά Δέντρα του Νότιου Πάρνωνα έρχονται υπό την αιγίδα του Παλλακωνικού Συλλόγου Νότιας Αυστραλίας «Ο Λεωνίδας», καθώς και της Κοινότητας Καριτσιωτών Νότιας Αυστραλίας «Καρίτσα»

Dimitrios Ioanni Karytsiotis (1741-1819): The most famous ancestor of our village

Dimitrios Ioanni Karytsiotis (1741-1819) is regarded as a national benefactor. He is also the most famous ancestor of Karitsa whose family lineage is traced to our village. 

Born in 1841 in Agios Ioannis in northern Kynouria, he was one of six children of Ioannis and Kanella Triantafyllou who both hailed from Karitsa.

In Agios Ioannis, back then the kefalochori (chief village) of the district, there is a small area on the far slopes of Mount Kalogerovouni known as Karytsa. It is there, according to oral tradition, that the land tiller-shepherd family from our village first settled.

At about this time, the family may also have abandoned their old family name Triantafyllou in favour of Karytsiotis. It was quite common in those days for new settlers in a particular area to take on as their family name the name of their home village or place of ancestry.

Dimitrios, along with all his brothers and sisters, grew up shepherding sheep and goats as well as tilling the fields but the family barely eked out a living.

So in his mid-teenage years, at about the age of 15, Dimitrios left the family and travelled to Smyrna in search of better opportunities. Tradition has it that one day while helping his father plough a tilling field, an uncle happened to pass by on his way to Skala, the seaport of neighbouring Astros, to set sail for Smyrna and offered to take Dimitrios along.

The teenager was wildly excited about the idea, and without a second thought dropped the hoe and at once scampered off to find his tsarouchia (rustic shoes) and follow the uncle. In his haste, fearing that his uncle or father might change their mind, he managed to find only one tsarouchi and according to the tale that’s how he left; with just one shoe!

In Smyrna, Karytsiotis worked for a merchant, who valued his work ethic and honesty so much he made him a partner. In fact, he proposed that his daughter marry him but Karytsiotis, having other grander ambitions in mind, declined on the grounds that he was unworthy of a woman of higher education and standing.

Around 1772, aged about 30, Karytsiotis moved to Trieste which was then part of Austria and considered one of the most prosperous Mediterranean seaports as well as a centre of literature and music. The experience he had gained in Smyrna coupled with an inherent merchant outlook enabled him to excel, to acquire great wealth, but also a name highly respected in Trieste society.

Along with other fellow Greeks, he was instrumental in the founding of the Greek Orthodox Community of Trieste and served on its Governing Council.

Karytsiotis also took great interest in the civic affairs of the city and in 1812, by then in his early 70s, he was elected a municipal councillor of Trieste.

He resided in the most prestigious and upper-class part of the boulevard of Trieste, where he erected a majestic mansion, the Palazzo Carciotti. The coastal boulevard fronting the Palace was called, until the conquest of Trieste by the Italians, Via dei Greci and the beach Riva Cartsiotti.

A passionate supporter of the struggle against the Turkish domination of his homeland, Karytsiotis for months provided refuge in this mansion's attic to rescue Hierolochites, a military unit of the Greek revolution for national independence. In 1798, he also provided refuge for the national hero Rigas Feraios. Sadly Feraios was betrayed, arrested by the Austrians, and handed over to the Turks who strangled him and then disposed of his body in the Danube River.

Dimitrios, however, continued his support of the movement for national liberation and the reconstruction of his homeland. Heeding the call of Feraios for the establishment of schools in enslaved Greece, he immediately funded the founding of a demonstration Greek School in Agios Ioannis. The Karytsiotis School, as it became known, was a modern, state-of-the-art education institution in line with European standards. It was staffed by highly skilled educators and aimed to set the example of how education ought to develop in the new liberated Greece that he envisaged.

In 1805 Karytsiotis established a second school known as Mouseio Karytsioti located in neighbouring Astros.

Both Schools catered for boarding students from all over the surrounding area, even from the farthest parts of the Peloponnese and Roumeli. All expenses in the running of the schools were funded by Karytsiotis. This included books, teaching materials and aids, salaries of teachers, a resident doctor as well as meals for all.

Karytsiotis died, aged 78, in Trieste on 2 February 1819, just two years before the outbreak of the revolution for national independence in 1821.

His legacy however continued: In 1823, the famous Second National Assembly of Astros and the Kolokotronikos table took place at theMouseio Karytsioti on July 19, 1821, in honor of Dimitrios Ypsilantis. The school was destroyed in 1826 by Ibrahim Pasha but was later restored by relatives of Karytsiotis. In the following years, it became a school and in 1959 it became an archaeological museum. In 2008 it was closed due to earthquake damage. However, visitors can see the venue where the National Assembly took place, the courtyard with some findings from the Herod Atticus Mansion, and the two-story museum and its walls, which helped as a branch of the school.

See the family branch of Dimitrios Karytsiotis in Family Trees of Southern Parnon.

Family Trees of Southern Parnon are sponsored by the Pan-Laconian Society of South Australia “Leonidas” Inc. and the Karitsa Community of South Australia.