Χρόνια πολλά, καλά Χριστούγεννα, με υγεία κι ευλογία για τα σπιτικά σας!

Σε όλους τούς απανταχού Καριτσιώτες και φίλους

Σαράντα μέρες, σαράντα νύχτες
η Παναγιά μας κοιλοπονούσε.
Κοιλοπονούσε, παρακαλούσε
τους αρχαγγέλους, τους Ιεράρχες.

’Σεις αρχαγγέλοι, 'σεις Ιεράρχες
να πα’ να φέρτε μύρο και μόσχο
κι οι αρχαγγέλοι για μύρο πάνε
κι οι Ιεράρχες για μόσχο τρέχουν.

Κι ώσπου να πάνε, κι ώσπου να έρθουν
η Παναγιά μας ξελευθερώθη.
Χριστός γεννιέται, χαρά στον κόσμο
χαρά στον κόσμο, στα παλικάρια.

Chronia polla, Merry Christmas, with health and blessings for your families!

To all the Karitsiotes and friends everywhere

Forty days, forty nights
our Virgin Mary was in pain.
She was in pain, she was begging
the archangels, the hierarchs.

You archangels, you hierarchs
Go bring myrrh and musk
and the archangels went for myrrh
and the hierarchs rushed for musk.

And by the time they get there, and by the time they return
our Virgin Mary has delivered.
Christ is born, joy to the world
joy to the world, to the youth.

Κοινότητα Καριτσιωτών Νότιας Αυστρλίας: Ευχές Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς 2022

Karitsa Community of South Australia: Christmas and New Year Wishes 2022

Koula Katsambis
Ευχές μας για τα φετινά Χριστούγεννα: Πάνω απ΄ όλα μένουμε ασφαλείς, υγεία, αγάπη, ευτυχία, όνειρα, χαμόγελα, δημιουργικότητα, επιτυχίες σ’ όλα τα σπιτικά των απανταχού χωριανών και φίλων.
Καλά Χριστούγεννα και Ευτυχισμένο το Νέο Έτος
- Κούλα και Δημήτρης

Athanasia Koutsoukos
Επίσης

Roula Manoka Tsirikolia

Giannoula Xristou

• 
  Tsirikolias Elizabeth
  Καλά Χριστούγεννα και Καλή Χρονιά.
  
  Βασιλική Πούλου
  Καλά Χριστούγεννα και καλή χρονιά
  
  Βασιλική Πούλου
  • 

    
    

    • 
      
  Adamantia Aggelopoulou
  
  Καλά Χριστούγεννα και Ευτυχισμένο το νέο έτος με υγεία, αγαπη, ευτυχία
  • 
    
  • 
    
  Μάγδα Δάνα
  ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ!!
  • 
    
  • 
    
  • Anna Xagia
    Καλες γιορτες με υγεία!!
  • 

    
    
    

    Maria Malavazoy
  
  Καλές γιορτές σε όλους με υγεία και ευτυχία...
  
  Να περάσουν όλα τα δύσκολα και το νέο έτος να φέρει μόνο χαρές!!!!!!!
  
  
  
  
  Σπύρος Ροζακλής
  Χρόνια πολλά και από εμάς.
  
  
  Effie Sokou Sinaplidis
  Καλα χριστουγεννα και καλες γιορτες.
  
  
  Effie Sokou Sinaplidis

• 

  • 
    

Χρονογράφημα Κώστα Γιαννακούρα: Στιγμές Ζωής

Γράφει ο Κώστας Γιαννακούρας για όσους αγαπούν το διάβασμα!

Ο Κώστας Γιαννακούρας ήταν δάσκαλος στο μονοθέσιο Δημοτικό Σχολείο Καρίτσας
1971-72-73,1974-75-76

«Ωχ.!!! Λέει ένας μέσα στο μαγαζί. Τώρα αυτός ο αέρας είναι ο πατέρας και τα παιδιά του μαζί.»

Αυτές τις ημέρες βρέχει, χιονίζει, κάνει κρύο, φυσάει αέρας.

Βλέποντας αυτά, θυμήθηκα κάποια πράγματα από τα χωριά που ήμουν δάσκαλος, όπως Καρίτσα και Κόκκινα Λουριά Λακωνίας.

Όταν έκανε τέτοιος καιρός , όπως τώρα, τα μαγαζιά στα χωριά έκλειναν νωρίς και οι κάτοικοι επίσης νωρίς μαζεύονταν στα σπίτια τους.

Εγώ, τι να κάνω μόνος;

Άναβα τη σόμπα για να έχω ζεστασιά. (Οι κάτοικοι της Καρίτσας ήταν φιλότιμοι και μου είχαν φέρει πολλά ξύλα, δωρεάν).

Στα Κόκκινα Λουριά, δεν ήταν το ίδιο.

Απ’ ό,τι θυμάμαι, στην Καρίτσα, τη μια βραδιά έλυνα προβλήματα αριθμητικής για να είμαι σε φόρμα στα καθήκοντά μου.

Την άλλη βραδιά έκανα προπόνηση στην ψαλτική, για να βελτιώσω τα λίγα που μου είχαν μάθει στην Τρίπολη.

Η θεια Κατερίνα που έμενε δίπλα μου, (ένας λεπτός τοίχος μας χώριζε) κάθε τόσο, φώναζε.

- Άντε δάσκαλε, και του χρόνου παπάς, σου εύχομαι. Καλά τα λες.!!!

Κάποια άλλη βραδιά, στην Καρίτσα, έκανα δοκιμές στη ζωγραφική, με πινέλο.

Θυμάμαι ένα βράδυ μου έπεσε το πινέλο από τα χέρια.

Από φόβο βέβαια.!!!

Φυσούσε πολύ δυνατός αέρας.!!!! Τα καλώδια της ΔΕΗ σφύριζαν δυνατά.

Κάποια στιγμή άκουσα πάνω από το κεφάλι μου ένα δυνατό βουπ!!! βουπ!!!!! .

Ήταν η σκεπή του σπιτιού.!!!!

Ωχ.!! είπα, μέσα μου. Τούτο μας έλειπε.!! Αν δεν την πάρει τώρα τη σκεπή, σκέφτηκα, δε θα την πάρει ποτέ.!!!!

Τελικά, δεν την πήρε.!!!!!

Φοβήθηκα, γιατί ένας τέτοιος δυνατός αέρας, πήρε ολόκληρη τη σκεπή του σπιτιού, του φίλου μου του Παναγιώτη που ήταν δάσκαλος στο Σελεγούδι της Μάνης, και την πήγε στο ρέμα.!!!!!!!

Μου είπε: Κώστα, εκεί τη νύχτα που κοιμόμουν, άκουσα ένα δυνατό θόρυβο. Άνοιξα τα μάτια μου και νόμιζα ότι ήταν κακό όνειρο. Αντί για σκεπή, είδα ουρανό κι αστέρια.!!!!!!!

Ένα χειμωνιάτικο βράδυ, στην Καρίτσα, είχε έρθει ένας γεωπόνος με τη γυναίκα του για να μιλήσουν για την καλλιέργεια της ελιάς.

Κάπου στη μέση της ομιλίας του, άρχισε να φυσάει πολύ δυνατά.

Ωχ.!!! Λέει ένας μέσα στο μαγαζί. Τώρα αυτός ο αέρας είναι ο πατέρας και τα παιδιά του μαζί.

Τρέχει η γυναίκα του γεωπόνου και ανοίγει την πόρτα του μαγαζιού.

- Τι συμβαίνει; ρωτάει ο άντρας της.

- Τέλειωνε γρήγορα, γιατί ο αέρας θα μας πάρει το αυτοκίνητο.

Οι χωρικοί από σεβασμό κρατήθηκαν και δεν έβαλαν τα γέλια.!!!!

Τελείωσε γρήγορα η ομιλία και θυμάμαι , εκείνο το βράδυ, εγώ κι ο Παναγιώτης ο ράφτης, που μέναμε στην άλλη γειτονιά, πιανόμασταν από τις πέτρες του τοίχου του μπάρμπα Νικολάκη, για να φτάσουμε στα σπίτια μας.!!!!!

Εκείνη την εποχή και λίγο μετά, έφτιαξα αρκετούς πίνακες ζωγραφικής, μικρούς βέβαια, αλλά για κάποιο λόγο χάθηκαν όλοι.

Ένα χειμωνιάτικο βράδυ στο χωριό μου, Κεφαλάς Λακωνίας, άναψα τη φωτιά στο τζάκι και σκεφτόμουν, τι να ζωγραφίσω για να περάσει η ώρα.!!!

Τελικά βρήκα μια φωτογραφία μικρή, του μπάρμπα μου Νικόλα του (Καραντάνη) όταν ήταν σμηνίτης.

Δύσκολο πράγμα η προσωπογραφία, μονολόγησα, αλλά ας προσπαθήσω.

Προσπάθησα, και το αποτέλεσμα όχι τέλειο, αλλά πολύ καλό.!!!!

Τα μέσα ζωγραφικής μου, ήταν πρωτόγονα. Δεν είχα καβαλέτο και κατάλληλα πινέλα. Ένα τραπεζάκι ήταν το καβαλέτο. Ο μισθός δεν έφτανε για κάποιο χόμπι.

Όπως στη φωτογραφία.!!!!!

Τον πίνακα δεν τον έχω. Τον δώρισα αλλά ξέρω πού βρίσκεται.

Από το ντύσιμό μου και την εμφάνισή μου, καταλαβαίνω ότι πρέπει να έγινε αυτό γύρω στο 1982.

Φωτογραφία του Μήνα Δεκέμβρη 2021: «Κωνσταντίνος Π Μαλαβάζος (1874-1912)»

Η φωτογραφία του μήνα Δεκέμβρη 2021 είναι επιχρωματισμένη εικόνα από πάνω από 100 χρόνια πριν του Κωνσταντίνου Παντελή Μαλαβάζου, ηλικίας περίπου 35 χρονών, με στολή Ευζώνου. Σκοτώθηκε μαχόμενος στις 7 Δεκεμβρίου 1912 στα υψώματα της Μανωλιάσσας στα Γιάννενα, κατά τον α' βαλκανικό πόλεμο.

Τη φωτογραφία παραχώρησε ο δισέγγονός του, ο Δημήτρης Κων. Ροζακλής, από την Αδελαΐδα στην Αυστραλία.

Η φωτογραφία έχει επίσης δημοσιευτεί στις «Παλιές φωτογραφίες από την Καρίτσα Λακωνίας» στο Facebook.

Photo of the month of December 2021: “Konstantinos P Malavazos (1874-1912)”

The photograph for the month of December 2021 is a colourised picture from more than 100 years ago of Pantelis Konstantinou Malavazos, aged about 35, in Evzone uniform. He was killed in battle on December 7, 1912 on the mountains of Manoliassa at Giannena, during the first Balkan war.

Photo provided by his great grandson, Jim Rozaklis, of Adelaide Australia.

Previously published in "Old photos from Karitsa of Laconia" on Facebook.

Το παμπάλαιο τραγούδι «Γερακίτισσα» ξαναγράφει ιστορία

Ξαναζωντανεύει την κατάλληλη στιγμή, στο κατάλληλο χώρο, από τον κατάλληλο τραγουδιστή!

Για πολλούς αναμφίβολα το αποκορύφωμα όλης της εκπομπής.

Κατά το σύμβουλο της εκπομπής, Νίκο Μπαριάμη, πρόκειται για ένα παμπάλαιο παμπελοποννησιακό τραγούδι που ανάλογα με την τοποθεσία αλλάζει την προέλευση της «πρωταγωνίστριας». Τη συγκεκριμένη εκδοχή την κατέγραψε ο ίδιος όπως του τη πρωτοτραγούδησε η Πότα Γιάννε-Φασμούλου από το Γεράκι.

The old song "Gerakitissa" rewriting history

Brought back to life at the right time, in the right place, by the right singer!

For many undoubtedly the culmination of the whole show.

According to Nikos Bariamis, the show's consultant, this is a very old Pan-Peloponnesian song that, depending on the location, changes the origin of the “central character”. This version was documented as first sung to him by Pota Gianne-Fasmoulou of Geraki.

Το Αλάτι της Γης: Οδοιπορικό στη Νότια Λακωνία, Ελαφόνησος και Γεράκι

Ολόκληρη η εκπομπή, διάρκειας 109 λεπτών. Συνιστάται!

Τί χαρά το γοητευτικό αυτό οδοιπορικό στη Νοτιοανατολική Λακωνία, στην Ελαφόνησο και το Γεράκι για μια γνωριμία με την πλούσια μουσική και χορευτική παράδοση του τόπου.

Υπέροχο σόου που προωθεί με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο την μουσικοχορευτική παράδοση των προγόνων μας! Απόλυτα ευχάριστα 100 τόσα λεπτά! Και, για άλλη μια φορά, πρέπει να εκφράσουμε την εκτίμησή μας για το πρωτοποριακό έργο ενός πολύ νέου ανθρώπου, του Νίκου Μπαριάμη, στου οποίου τις έρευνες όλο το πρόγραμμα βασίζεται.

To Aláti tis Gis (Salt of the Earth): Musical journey through south Lakonia, Elafonisos, and Geraki

Full 109-minute show. Highly recommended!

What joy to be taken on this delightful journey through southeastern Lakonia, Elafonisos, and Geraki and an acquaintance with the rich music and dance traditions of the area.

A wonderful show that promotes in the most effective way the music and dance traditions of our ancestors. Absolutely enjoyable 100 or so minutes! And, once again, we must express our appreciation for the ground-breaking work of a young man, Nikos Bariamis, on whose research the whole program is based.

10 Δεκεμβρίου: 60η επέτειος γάμου του Νίκου και της Διαμάντως Κατσάμπη

«Ξεχωριστή μέρα με πολλές όμορφες αναμνήσεις»

Ο Νίκος και η Διαμάντω Κατσάμπη γιορτάζουν σήμερα την 60η επέτειο του γάμου τους. Παντρεύτηκαν στην Καρίτσα στην Ελλάδα την Κυριακή 10 Δεκεμβρίου 1961.

Ο Νίκος και η Διαμάντω μετανάστευσαν με τα παιδιά τους, τον Κώστα και την Γεωργία, στην Αυστραλία το 1965.

Πρόσφατα γιόρτασαν την 60η επέτειο του γάμου τους σε τραπέζι έκπληξης με 50 καλεσμένους σε ελληνική ταβέρνα της Αδελαΐδας.

Τους συγχαίρουμε και πιστεύουμε ότι η ξεχωριστή τους μέρα θα είναι γεμάτη υγεία και ευτυχία με πολλές όμορφες αναμνήσεις από τη ζωή τους μαζί.

10 December: 60th Wedding Anniversary Nick and Diamando Katsambis

Nick and Diamando Katsambis today celebrate their 60th Wedding Anniversary. They were married in Karitsa, Greece on Sunday 10th December 1961. 

Nick and Diamando migrated with their children Con and Georgina to Australia in 1965.

They recently celebrated their 60th Wedding Anniversary at a surprise luncheon with 50 guests at an Adelaide Greek Taverna.

We congratulate them and trust that their special day will be filled with health, happiness
and many fond memories of their life together.

Διαμάντω Τσεμπελή (1930-2021)

Πλήρης ημερών, σε ηλικία 91 ετών, απεβίωσε η Διαμάντω Τσεμπελή, το γένος Τούντα, χήρα του αείμνηστου Γεωργίου Ι. Τσεμπελή

Θερμά συλλυπητήρια στους οικείους.

Δείτε τον οικογενειακό κλάδο της αείμνηστης στα Οικογενειακά Δέντρα του Νότιου Πάρνωνα:

Τα Οικογενειακά Δέντρα του Νότιου Πάρνωνα έρχονται υπό την αιγίδα του Παλλακωνικού Συλλόγου Νότιας Αυστραλίας «Ο Λεωνίδας», καθώς και της Κοινότητας Καριτσιωτών Νότιας Αυστραλίας «Καρίτσα»

Φωτογραφία του Μήνα Νοέμβρη 2021: «Συνάντηση με την ευρύτερη οικογένεια 1926»

Η φωτογραφία του μήνα Νοέβρη 2021 είναι επιχρωματισμένη απεικόνιση. Ο Θανάσης Χαγιάς (1877-1957), που είχε μεταναστεύσει στις Ηνωμένες Πολιτείες ηλικίας 14 ετών το 1892, και είχε τη δική του οικογένεια εκεί εικονίζεται σε διακοπές στο χωριό το 1926 με μέλη της ευρύτερης οικογένειάς του στην Καρίτσα: Σουσάνα Αποστολάκου (γένος Δημήτριου Μαλαβάζου), Διαμαντής Παναγιώτη Χαγιάς, Παναγιώτης Χαγιάς, Αλεξάνδρα Παναγιώτη Χαγιά, Χρυσάνθη Παναγιώτη Χαγιά, Διαμαντής Γεωργίου Λάμπρος, Μεταξία Χαγιά (γένος Κωνσταντίνου Προφύρη), Διαμαντής Στυλιανού Χαγιάς, Αγγελική Μαλαβάζου (γένος Αδαμαντίου Χαγιά), Αναστασία Λάμπρου (γένος Αδαμαντίου Χαγιά), Παναγιώτης Νικολάου Αποστολάκος.

Τη φωτογραφία παραχώρησε ο Στέλιος Χαγιάς

Η φωτογραφία έχει επίσης δημοσιευτεί στις «Παλιές φωτογραφίες από την Καρίτσα Λακωνίας» στο Facebook.

Photo of the month of November 2021: “Meeting the extended family in 1926”

The photograph for the month of November 2021 is a colourised depiction. Thanasis Chagias (1877-1957), who had migrated to the United States aged 14 in 1892 and had his own family there, is pictured on a return trip in 1926 with members of his extended family in Karitsa. Sousana Apostolakos (nee Malavazos, Diamantis Panagioti Chagias, Panagiotis Chagias, Alexandra Panagioti Chagias, Chrysanthi Panagioti Chagias, Diamantis Georgiou Lampros, Metaxia Chagias (nee Profyris), Diamantis Stylianou Chagias, Angeliki Malavazos (nee Chagias), Anastasia Lampros (nee Chagias), Panagiotis Nikolaou Apostolakos.

Photo provided by Stelios Chagias

Previously published in "Old photos from Karitsa of Laconia" on Facebook.

Συνεχίζεται η εκπληκτική ανάπτυξη της εταιρίας φράουλων του Κώστα και της Όλγας Πήλιουρα

Η εκπληκτική ανάπτυξη μιας αγροτικής επιχείρησης που ξεκίνησαν συγχωριανοί μας εδώ και 50 χρόνια στη Νότια Αυστραλία είναι κάτι που σίγουρα κάνει όλους μας τόσο πιο περήφανους.

Μιλάμε για την εμβληματική φάρμα φράουλων, «Μάουντ Μπάρκερ Στράουμπερις», της οικογένειάς του Κώστα και της Όλγας Πήλιουρα.

Ο Κώστας, γιος του Γεωργίου Πήλιουρα από τον Κοσμά Κυνουρίας και της Θεοδώρας Μαλαβάζου από την Καρίτσα, γεννήθηκε μεν στον Κοσμά αλλά η οικογένειά του ήταν όπως λέγαμε κείνα τα χρόνια «διπλοκάτοικοι» Κοσμιτοκαριτσιώτες, το καλοκαίρι ζούσαν στον Κοσμά ενώ το χειμώνα κατέβαιναν στην Καρίτσα.

Το 1965, ολόκληρη η οικογένεια του Γιώργη και της Θοδωρούλας Πήλιουρα μετανάστευσε στην Αδελαΐδα στην Αυστραλία όπου απ’ την αρχή ο νεαρός Κώστας ρίχτηκε στη βιοπάλη και το μεροκάματο. Πέντε χρόνια αργότερα ο Κώστας γνώρισε και παντρεύτηκε τη μικρή μετανάστρια Όλγα Πυρλή, μόλις 18 ετών από τον Πύργο Ηλίας. Πολύ σύντομα κατόπιν το νεαρό ανδρόγυνο εγκατέλειψε την Αδελαΐδα να μετακινηθεί 30 χλμ. έξω από την πόλη, να ρίξει ρίζες στην ημιαγροτική περιοχή Μάουντ Μπάρκερ. 

Και εδώ, στην καρδιά των πανέμορφων λόφων της Αδελαΐδας, ξεκίνησαν όλα! Σχεδόν από το τίποτα εδώ έφτιαξαν το σπίτι τους, μεγάλωσαν την οικογένειά τους, και σιγά σιγα δημιούργησαν μια πραγματικά υπέροχη οικογενειακή επιχείρηση.

Ο Κώστας και η Όλγα ξεκίνησαν την καλλιέργεια φράουλων σε μια μικρή φάρμα. Δώσαν τον καλύτερό τους εαυτό και σταδιακά με όραμα, πάθος και σκληρή δαυλιά το 1980 ήταν έτοιμοι να είναι γνωστοί και να λειτουργούν υπό την επωνυμία της επιχείρησης «Μάουντ Μπάρκερ Στράουμπερις». Κατόπιν ο γιος τους ο Γιώργος μπήκε κι αυτός στην οικογενειακή εταιρία το 1995. Ο Γιώργος έχει δύο γιους, τον Κώστα και τον Νίκο, οι οποίοι κι αυτοί ασχολούνται με την επιχείρηση από μικρή ηλικία.

Έτσι η οικογενειακή εταιρία που ξεκίνησαν ο Κώστας και η Όλγα με μια φάρμα, ένα μικρό τετράγωνο 20.000 φυτών, τώρα καλλιεργεί περίπου 1,2 εκατομμύρια φυτά και απασχολεί περίπου 125 άτομα.

Εύγε τους!

Παλαιά Έγγραφα: Ο Νικόλας Μαλαβάζης ίσως ο πρώτος Καριτσιώτης που πάτησε στην Αμερική

«Κατά πάσα πιθανότητα πριν ακόμα

ο Αβραάμ Λίνκολν εκλεχθεί πρόεδρος των ΗΠΑ.»

Ένα ακόμη παλιό έγγραφο που ανιχνεύθηκε από τον Στέλιο Χαγιά, συντονιστή των Οικογενειακών Δέντρων του Νότιου Πάρνωνα, μπορεί να δείχνει τον πρώτο χωριανό μας που πάτησε στην Αμερική..

Το συγκεκριμένο έγγραφο, που απεικονίζεται εδώ, είναι αίτηση για χορήγηση διαβατηρίου των Ηνωμένων Πολιτειών, με ημερομηνία 1871, από κάποιο Νικόλα Α Μαλαβάζη, γεννημένο τον Νοέμβριο του 1030. Στην αίτηση αναφέρεται ότι γεννήθηκε στο Βασίλειο της Ελλάδας, αλλά δεν διευκρινίζει ακριβώς πού στην Ελλάδα. Δηλώνει ότι κατοικούσε στη Νέα Ορλεάνη και ήταν πολιτογραφημένος πολίτης των ΗΠΑ. Είναι πολύ πιθανό να ήταν Μαλαβάζος από την Καρίτσα αφού η παραλλαγή αυτή στο επώνυμο δεν ήταν ασυνήθιστη την εποχή εκείνη.

Αν και η πραγματική του ταυτότητα δεν έχει ακόμη αποδειχθεί στα γενεαλογικά δέντρα του χωριού, εάν επαληθευτεί, ο Στέλιος Χαγιάς εικάζει, θα είναι ο πρώτος Καριτσιώτης που μετανάστευσε στις ΗΠΑ και πιθανότατα να βρισκόταν εκεί πριν ακόμη εκλεγεί ο Αβραάμ Λίνκολν Πρόεδρος το 1861.

Πριν από περίπου δέκα χρόνια ο Δημήτρης Κατσάμπης σε συνεργασία με τον Στέλιο συνέταξαν και δημοσίευσαν τον κατάλογο μεταναστών στις Ηνωμένες Πολιτείες από την Καρίτσα, σε μια περίοδο 89 ετών από το 1885 έως το 1974.

Εξετάζοντας τα αρχεία μετανάστευσης των Ηνωμένων Πολιτειών, ο Στέλιος ανακάλυψε ότι στις 16 Μαΐου 1885 πέντε κοντοχωριανοί, τέσσερις Γερακίτες και ένας Καριτσιώτης, ξεμπαρκάρανε στο Έλλις Άϊλαντ της Νέας Υόρκης. Πρόκειται για τον Καριτσιώτη Δημήτρη Χρήστου Μαλαβάζο (Μαζαράκο), και τους Γερακίτες Γιώργη Αθανασίου Κωνστιάντο, Παναγιώτη Γεωργίου Ζίτσα, Αναστάση Παναγιώτη Μήτρη και Αθανάσιο Γεωργίου Γρηγορίου οι οποίοι θεωρούνται οι πρώτοι από τα μέρη μας να φτάσουν στην Αμερική. Στα επόμενα χρόνια, από ένα χωριό των περίπου 280 κατοίκων, περίπου 180 από τα πιο προκομμένα παλληκάρια - 159 άντρες, 15 γυναίκες και 14 παιδιά - ξεμπαρκάρανε στο Έλλις Άϊλαντ στη Νέα Υόρκη για να δοκιμάσουν μια νέα ζωή στην Αμερική. Ο τελευταίος που έφτασε ήταν ο Αλέξης Προφύρης με την οικογένειά του το 1974.

Όσο για το Νικόλα Μαλαβάζη να είναι, ας πούμε «υποθετικά», ο πρώτος Καριτσιώτης που πάτησε στην Αμερική, το θέμα του κειμένου τούτου, αυτό προς το παρόν παραμένει μια πολύ ενδιαφέρουσα και ιδιαίτερα ιντριγκαδόρικη εικασία!

Ως έτσι, χωρίς πιο ουσιαστική μαρτυρία, αυτή η τιμή παραμένει με τον νούμερο ένα στον κατάλογό μας, το Δημήτρη Χρήστου Μαλαβάζο (Μαζαράκος) το 1885. Δείτε τον πλήρη κατάλογο εδώ.

Nicolas Malavazi, could he be the first Karitsioti to have set foot in America?

Yet another old document traced by Stelios Chagias, coordinator of Family Trees of Southern Parnon, may point to the first of our villagers to have set foot in America.

The particular document, pictured above, is a United States passport application, dated 1871, from a Nicolas A Malavazi, born November 1830. The application states he was born in the Kingdom of Greece, but does not specify exactly where in Greece. It states he lived in New Orleans and was a naturalised US citizen. It is very possible he was a Malavazos from Karitsa as that variation of the name was not uncommon at that time.

Though his actual identity is still to be established in the family trees of the village, if verified, Stelios speculates, he would be the earliest Karitsioti to have migrated to the US and would have probably been there even before Abraham Lincoln was elected President in 1861.

Some ten years ago Dimitris Katsampis in collaboration with Stelios drew up a list of verified migrants to the United States from Karitsa, spanning a period of 89 years from 1885 to 1974.

Scanning through United States immigration records, Stelios was able to verify that on May 16, 1885, five men from our villages, four Gerakites and one Karitsioti, disembarked on Ellis Island, New York. They were Dimitris Christos Malavazos from Karitsia (Mazarakos), and from neighbouring Geraki George Athanassiou Konstianto, Panagiotis Georgiou Zitsas, Anastasis Panagiotiss Mitris, and Athanasios Georgiou Grigoriou. They are considered the first from our villages to arrive in America. The last to arrive was Alexis Profiris with his family in 1974.

As for Nicola Malavazi being, let's say "hypothetically" the first Karitsioti to set foot in America, the subject of this story, that for the time being remains very interesting and especially intriguing speculation! 

As such, in the absence of greater substantiation that honour remains with the number one in our list, Dimitris Christos Malavazos (Mazarakos) in 1885.  Peruse the full list here.

«Ο Γεροβοσκός»: Στη μνήμη του παππού Γιαννάκη Κατσάμπη (1868-1944)

Σήμερα διαβάζοντας το τρυφερό ποίημα «Ο Γεροβοσκός» του Ζαχαρία Παπαντωνίου οι σκέψεις μας στρέφουν πολλά χρόνια πίσω, στον Γιαννάκη Κατσάμπη ή «Βατσούρα» (1868-1944), τον παππού που ποτέ δεν γνωρίσαμε, ποτέ δεν είδαμε ούτε σε φωτογραφία. 

Οι παλιοί τον θυμούνται μικρόσωμο αγνό άνθρωπο, γελαστό γεροντάκο, έναν από τους φτωχότερους, αν όχι τον πιο φτωχό χωριανό, που πέρασε τη ζωή του «ξενοτσόπανος». Κονάκι του ένα μικρό χαμοκαλυβάκι, κάπου 15 τετραγωνικών. 

 Ο ποιητής λέει πολλά για τον παππού, κάθε παππού, κάθε βοσκό τα παλιά κείνα χρόνια. Στην πραγματικότητα, στο βαθύτερο νόημά του, ουσιαστικά λέει κάτι αναπόφευκτο για όλους μας!

Ο Γεροβοσκός

Πόσα χρόνια πέρασα
κι άσπρισα κι εγέρασα
πάνω στα ψηλώματα
βόσκοντας τα πρόβατα.

Τις κορφές επάτησα
και νυχτοπερπάτησα,
και σε δέντρα γέρικα
είδα κι είδα αγερικά.

Σε ψηλές ανηφοριές
σα κοτσύφι εχύθηκα,
κι έπεσα σε ρεματιές
και αποκοιμήθηκα.

Πάνω στη καπότα μου,
- φορεσιά και στρώμα μου -
είδα ονείρατα γυρτός,
ξυπνητός και κοιμιστός.

Σ' αητοράχη εσκάλωσα
με το λύκο εμάλωσα
κι άναψα τρανές φωτιές,
σε τετράψηλες κορφές.

Είδα τ' άστρι στο βουνό,
που το λένε αυγερινό
και στη καθαρή βραδιά
χόρτασα τη ξαστεριά.

Μύρμηγκα δε ζήμιωσα
κι άνθρωπο δε θύμωσα.
Πήρα τα μικρά τ᾿ αρνιά,
σαν παιδιά στην αγκαλιά,

Μια ζωήν επέρασα
κι ειπ᾿ ο θεός και γέρασα,
και το χιόνι το πολύ,
μου ᾿πεσε στη κεφαλή.

Άιντε προβατάκια μου,
περπατάτε, αρνάκια μου,
πάμετε σιγά σιγά
και μας πήρεν η βραδιά.

Ζαχαρίας Παπαντωνίου (1877 - 1940)

Ελληνας δημοσιογράφος,ποιητής και διηγηματογράφος, από τους σημαντικούς εκπροσώπους των νεοελληνικών γραμμάτων. Τον χαρακτήρισαν «πρίγκιπα του νεοελληνικού λόγου».
Πηγή: https://www.erotas-thanatos.net/zaxarias-papantoniou.html

Μανόλης Μαλαβάζος (1924-2021)

Πλήρης ημερών, σε ηλικία 97 ετών, απεβίωσε στην Καρίτσα σήμερα, ημέρα Πέμπτη 4 Νοεμβρίου 2021, ο Μανόλης Μαλαβάζος.

Η κηδεία θα τελεστεί αύριο, Παρασκευή 5 Νοεμβρίου, στις 11 η ώρα το πρωί στον Ιερό Ναό Ευαγγελίστριας στην Καρίτσα.

Θερμά συλλυπητήρια στους οικείους.

Δείτε τον οικογενειακό κλάδο του αείμνηστου στα Οικογενειακά Δέντρα του Νότιου Πάρνωνα:

Τα Οικογενειακά Δέντρα του Νότιου Πάρνωνα έρχονται υπό την αιγίδα του Παλλακωνικού Συλλόγου Νότιας Αυστραλίας «Ο Λεωνίδας», καθώς και της Κοινότητας Καριτσιωτών Νότιας Αυστραλίας «Καρίτσα»

28η Οκτωβρίου: Στο Μνημείο κατέθεσε στεφάνι η Πρόεδρος Μαρία Μαλαβάζου

Ελάχιστος φόρος τιμής στους συγχωριανούς και σε όσους έπεσαν ηρωικά για την πατρίδα στον πόλεμο του 40.

Κατάθεση στεφάνου στο μνημείο των πεσόντων της Καρίτσας για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε σήμερα από την Μαρία Μαλαβάζου, πρόεδρο της τοπικής κοινότητας.

Ζήτω η 28η Οκτωβρίου! 

Χρόνια πολλά Έλληνες! 

Χρόνια πολλά Ελλάδα μας! 

Ο ενθουσιασμός κάθε μέρα μεγαλώνει: πρόοδος της παιδικής χαράς σε εικόνες

Μέρα με τη μέρα όλο και πιο κατενθουσιασμένα τα μικρά Καριτσιωτάκια!

Δυο σχεδόν βδομάδες από τότε που κατέφθασαν τα μεγάλα μηχανήματα, βλέπουν τη παιδική τους τη χαρά σα μια από τη ζωγραφιά τους να παίρνει σχήμα. Το οικόπεδο απέναντι απ’ την πλατεία έχει ήδη ισοπεδωθεί και τσιμεντοστρωθεί.

Σοφή η επιλογή των μεγάλων να διασωθούν και να διατηρηθούν τα δυο δεντράκια που προϋπήρχαν. Με τον καιρό θα προσφέρουν ομορφάδα και πολύτιμο φυσικό ίσκιο. Ο μαντρότοιχος στο πίσω μέρος επίσης διατηρείται. Δίνει γοητεία του παλιού καιρού και θυμίζει στα μικρά το χωριό των παππούδων.

Με λαχτάρα περιμένουν τη στιγμή που θα προστεθούν και οι πολύχρωμες συσκευές παιχνιδιών που θα προσφέρουν υγιεινή άσκηση και διασκέδαση αντίκρυ στην πλατεία.

Εν τω μεταξύ, η Γαλανόλευκη κυματίζει περήφανα στην πλατεία, ενώ ο Ντίνος Τσολομίτης από θέση ψηλά επιβλέπει το έργο όλο.

Φωτογραφίες:
Ευγενική προσφορά Ντίνου Τσολομίτη

Ένα μεγάλο «λάικ» στη σελίδα «Βίγλα-Μαρί Κυνουρίας»

«Οι επιλεγμένες φωτογραφίες από τη Βίγλα, το διπλανό Μαρί και την ευρύτερη περιοχή είναι αληθινός θησαυρός, εντυπωσιακές εικόνες του χτες»

Άνοιξε το χρονοντούλαπο της ζωής της και χίλιες-δυο αναμνήσεις όμορφες πλημμύρησαν το νου της.

Πολλές οι φωτογραφίες, φθαρμένες, τσαλακωμένες, κιτρινισμένες, που απεικονίζουν στο πέρασμα των χρόνων την ίδια, τους δικούς της, τους συγγενείς της, τους χωριανούς της, τον γνώριμο τόπο της. Τόσες και τόσες μνήμες να κρατήσει, να διασώσει, να μοιραστεί με όσους ενδιαφέρονται και νοιάζονται.

Ορίστε η έμπνευση που οδήγησε στη δημιουργία ενός καινούργιου ιστοχώρου. Πρόκειται για μια νέα σελίδα που φέρει την επικεφαλίδα «Βίγλα-Μαρί Κυνουρίας» και μας τραβάει αμέσως την προσοχή. Επιμελείται από την συντοπίτισσα Μεταξία Χαραμή η οποία περιγράφει το έργο της ως «Μια σελίδα για τη Βίγλα Μαρίου και για την ευρύτερη περιοχή,» με σκοπό να «αναρτώνται εικόνες και κείμενα από το παρελθόν και το παρόν του τόπου.»

Το περιεχόμενο προφανώς πηγάζει από το μικρό χωριουδάκι Βίγλα, 20 π. κατοίκων, που όσο περίεργο κι αν φαίνεται είναι ο πιο κοντινός μας οικισμός, όχι οδικώς, άλλα σε ευθεία γραμμή, ή, καθώς λένε οι χωριανοί, όπως πετάει το πουλί από την Καρίτσα πάνω και πέρα από την Ράχη Ασφάκα.

Οι επιλεγμένες φωτογραφίες από τη Βίγλα, το διπλανό Μαρί και την ευρύτερη περιοχή είναι αληθινός θησαυρός, εντυπωσιακές εικόνες του χτες. Κάτι άλλο που ενισχύει την παρουσίαση είναι ότι η καθεμιά συνοδεύεται από λεπτομερή καλογραμμένη περιγραφή που παρέχει υπόβαθρο, βάζει τη φωτογραφία στο σχετικό της πλαίσιο, και προσθέτει στην έννοια.

Καλό αντιπροσωπευτικό δείγμα είναι η παραπάνω φωτογραφία που απεικονίζει μια καθόλου ασυνήθιστη αγγαρεία σε όποιο από τα χωριά μας 50 τόσα χρόνια πριν, για την οποία η Μεταξία γράφει: «Μαρί,1965, Γιάννης Χαραμής (πατέρας μου) και Γιάννης Τσιγκάρης κουβαλούν τις αγριλιές από τα γύρω βουναλάκια, γιατί δεν υπήρχαν έτοιμα φυτώρια. Κάπως έτσι φυτεύτηκαν οι ελαιώνες την περίοδο εκείνη. Τα μουλάρια μας, η Ψάρα και ο Κόρμπος, ήταν από τα καλύτερα ζώα της περιοχής και ο μερακλής πατέρας μου τα είχε πάντα περιποιημένα και στολισμένα.»

Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στην επιμελήτρια της σελίδας, Μεταξία Χαραμή, για τη δημιουργία μιας σελίδας με επίκεντρο σίγουρα τη Βίγλα και το Μαρί αλλά επιπλέον τεράστιας πολιτιστικής αξίας σε όλα τα χωριά στα μέρη μας

Μας αρέσει η σελίδα και θα την παρακολουθούμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Την συνιστούμε ανεπιφύλακτα σε όλους όσους ενδιαφέρονται και νοιάζονται για τα χωριά μας.

Πατήστε εδώ να βρείτε τη σελίδα «Βίγλα-Μαρί Κυνουρίας»

Φωτογραφία του Μήνα Οκτώβρη 2021: «Προσωπική Εργασία του ’50»

Η φωτογραφία του μήνα Οκτώβρη 2021 είναι επιχρωματισμένη απεικόνιση του Γιάννη Γεωργίου Τσεμπελή (Μπικόγιαννη) να μετέχει στην προσωπική εργασία των χωριανών όταν έκτιζαν το σχολείο τη δεκαετία του 1950.

Η φωτογραφία είναι από τη συλλογή του αείμνηστου Σοφοκλή Τούντα..


Η φωτογραφία έχει επίσης δημοσιευτεί στις «Παλιές φωτογραφίες από την Καρίτσα Λακωνίας» στο Facebook.

Photo of the month of October 2021: “Community service in the 1950s”

The photograph for the month of September 2021 is a colourised depiction of Giannis Georgiou Tsempelis (Bikogiannis) taking part in village community service during the construction of the school in the 1950s.

Previously published in "Old photos from Karitsa of Laconia" on Facebook.

Δημόσια έργα στο χωριό: Τι χαρά, τι χαρά! Παιδική χαρά στην όμορφη Καρίτσα!

«Αξιέπαινες είναι οι προτεραιότητες για την διασκέδαση, δημιουργική ενασχόληση, και σωματική εξάσκηση των παιδιών.»

Πηδάνε από τη χαρά τους τα παιδιά της Καρίτσας. Τα τεράστια μηχανήματα που έχουν καταφθάσει στο χωριό τα κάνουν να περιμένουν κάποια έκπληξη, έκπληξη που υπόσχεται να κάνει το όμορφο χωριό ακόμη πιο όμορφο, ιδιαίτερα πιο δημιουργικό και διασκεδαστικό για τους μικρούς μας φίλους.

Πρόκειται για την έναρξη εργασιών για την εγκατάσταση παιδικής χαράς για πρώτη φορά στο χωριό μας. Εύγε στην πρόεδρο της Τ.Κ. Καρίτσας, Μαρία Μαλαβάζου, και το Δήμο Ευρώτα για την πρωτοβουλία.

Είναι ευχάριστο, παρά την οικονομική δυσχέρεια, να γίνονται έργα και στα μικρά χωριά και ευτυχώς γίνονται και στην Καρίτσα μας.

Αξιέπαινες είναι οι προτεραιότητες με σκοπό την διασκέδαση, δημιουργική ενασχόληση, και σωματική εξάσκηση των παιδιών. Οι σημερινοί εκπαιδευτικοί γνωρίζουν και προωθούν ότι, αντίθετα με τις παλαιομοδίτικες αντιλήψεις, το παιχνίδι κάνει καλό, βοηθά και βελτιώνει τα εκπαιδευτικά αποτελέσματα για τα παιδιά. Το ίδιο, δεν μας εκπλήτει καθόλου,  λέγανε και οι αρχαίοι προγονοί μας με τη ρήση: «Νους υγιής εν σώματι υγιεί».

Η ολοκαίνουργια παιδική χαρά θα βρίσκεται στην καρδιά του χωριού, μεταξύ την πλατεία και το «Ψυχογαίικο», στο ίδιο το οικόπεδο που κάποτε υπήρχε το ταπεινό κονάκι του παπά-Χρόνη (1842-1928).

Οι χωριανοί και οι φίλοι, όπου κι αν βρίσκονται στον κόσμο, και ενδιαφέρονται για το χωριό θα κρατούνται ενήμεροι με λεπτομέρειες και φωτογραφίες καθώς η νέα παιδική χαρά θα διαμορφωθεί το επόμενο διάστημα.

Οι δε μόνιμοι κάτοικοι είναι «τα μάτια και τα αυτιά» που κρατούν ενήμερη ολόκληρη την απανταχού κοινότητα Καριτσιωτών σ’ όλα τα μήκη και πλάτη της υφηλίου!

Οι σημερινές φωτογραφίες είναι ευγενική προσφορά του Ντίνου Τσολομίτη.

Παλαιά Έγγραφα: Τα χαρτιά για το γάμο του παππού και της γιαγιάς εδώ και 110 χρόνια

Ο παππούς και η γιαγιά αργά στη ζωή

«Μέσα σε 2½ χρόνια, το 16χρονο ακτήμονο ξενοτσοπανόπαιδο από το Αλεποχώρι γίνηκε νοικοκύρης οικογενειάρχης στην Καρίτσα, με δύο παιδιά, σπίτι στο χωριό και καλύβι στην Αντωναίικη Χούνη!»

Ανίχνευση εγγράφων: Στέλιος Χαγιάς*

Κείμενο: Δημήτρης Ε. Κατσάμπης*, εγγονός του Δημήτρη και της Διαμάντως Χαγιά

Ο Στέλιος Χαγιάς, συντονιστής των Οικογενειακών Δέντρων του Νότιου Πάρνωνα, συνεχίζει την ιχνηλασία παλαιών έγγραφων που ρίχνουν επιπλέον φως στο γενεαλογικό ιστορικό των χωριανών. Πρόσβαση σ’ αυτά αποκτάει κυρίως από την εταιρία MyHeritage.com που εδώ και τέσσερα χρόνια στηρίζει τις επίπονες προσπάθειες του Γρηγόρη Κόντου και της Κάρολ Κωστάκου Πετράνεκ να ψηφιοποιήσουν ένα τεράστιο όγκο από τους φακέλους της Ιεράς Μητρόπολης Μονεμβασίας και Σπάρτης, συμπεριλαμβανομένου και του αρχείο γάμων που σε πολλές περιπτώσεις πάει πίσω μέχρι και στα μέσα του προπερασμένου αιώνα.

Έτσι σήμερα είμαστε στην ευχάριστη θέση να έχουμε στα χέρια μας κάποια χαρτιά με ιδιαίτερο νόημα και μεγάλης προσωπικής συναισθηματικής αξίας. Χρονολογούνται πριν από 110 χρόνια και ήταν απαραίτητα προκειμένου να στεφανωθούν ο παππούς και η γιαγιά, ο Δημήτριος Γρηγορίου Χαγιάς, 16 ετών, ακτήμονο ξενοτσοπανόπαιδο από το Αλεποχώρι, με την αγαπητικιά του, Διαμάντω Παναγιώτη Αντώνη, 24 ετών, μικρότερη θυγατέρα της χήρας Μηλίτσας Αντώνη από την Καρίτσα.

Καλλιγραφικό χειρόγραφο του παπα-Χρόνη

Η προγιαγιά, Μηλίτσα Αντώνη, το γένος Νικολάου Μαλαβάζου, είχε μείνει χήρα και τα παιδιά της ορφανά μετά το θάνατο του άντρα της περίπου 20 χρόνια νωρίτερα. Ο προπάππους, Παναγιώτης Ιωάν. Αντωνής ή «Παναγιωταντώνης», όπως τον λέγανε, είχε σκοτωθεί κατά τρόπο τραγικό από χτύπημα κεραυνού: κατά μια εκδοχή όταν έσκιζε ξύλα το 1889 ή 1890 στη θέση Γιαννηλέκκα απέναντι από τον Αγιάννη, και κατά άλλη ενώ φύλαγε τα γίδια του στη θέση Μακρή Βράχο κοντά στην Αετοφωλιά. Όπως και να 'χει, όλα αυτά τα χρόνια η Μηλίτσα ολομόναχη φρόντιζε μια οικογένεια με τρία αγόρια και τρία κορίτσια.

Ο παππούς Δημήτρης Χαγιάς, τον λέγανε και «Μπάλα», αυθάδης, τολμηρός και θρασύτατος έφηβος από το γειτονικό Αλεποχώρι, μπαίνει στην εικόνα όταν η Μηλίτσα τον προσλαμβάνει ως «ξενοτσόπανο» να φυλάει τα γιδοπρόβατά της στα βοσκοτόπια στην Αντωναίικη Χούνη και τις πλαγιές του Καλόερου. Όπως αποδείχθηκε, όμως, ο Δημήτρης δεν φύλαγε μόνο το κοπάδι, κατέλαβε σχεδόν με την πρώτη ματιά και την καρδιά της μικρότερης κόρης, της Διαμάντως, παρόλο που του ήταν οχτώ χρόνια μεγαλύτερη.

 Έτσι, τα δύο ερωτόπουλα μια όμορφη ανοιξιάτικη μέρα εγκατέλειψαν το κοπάδι να βοσκάει ανέμελα πάνω στον καταπράσινο και ανθισμένο Καλόερο και το βάλαν στα πόδια γι αλλού, «κλέφτηκαν», αλά όχι για πολύ. Σε λίγες μέρες ξαναγύρισαν για να διαπραγματευτούν την προίκα: ποια χωράφια· τι ελιές· πόσα σφαχτά· καθώς και πού ακριβώς να τους χτίσουν σπίτι στο χωριό και καλύβι στην Αντωναίικη Χούνη. Κατόπιν είχαν να κάνουν και τα χαρτιά για τον αναμενόμενο γάμο.

Χειρόγραφο Επισκόπου Σκάλας

Σχετικά με τα χαρτιά, ο Στέλιος Χαγιάς βρήκε τρία έγγραφα που έπρεπε να οριστικοποιηθούν προκειμένου να τελεστεί το μυστήριο στην εκκλησία του τότε πολιούχου της Καρίτσας Αγίου Κωνσταντίνου.

Το πρώτο έγγραφο στην αλυσίδα επικοινωνίας έχει τη μορφή επίσημης επιστολής με ημερομηνία 21 Μαΐου 1911. Αποστολέας είναι ο εφημέριος της Καρίτσας, π. Δημήτριος Χρόνης, και δέκτης ο επισκοπικός επίτροπος στη Σκάλα αιδ. Αθανάσιος Γεωργόπουλος. Πρόκειται για ένα όμορφο καλλιγραφικό χειρόγραφο της εποχής, στο χέρι του παπα-Χρόνη και πιθανότατα με πένα μελάνης, που αναφέρει ότι: ο Δημήτριος Γρηγ. Χαγιάς, 16 ετών, βοσκός από το Αλεποχώρι, πρόκειται να παντρευτεί τη Διαμάντω Π. Αντώνη, 24 ετών, κάτοικο της Καρίτσας· ο επικείμενος γάμος θα είναι ο πρώτος και για τους δυο· έχει τη συγκατάθεση των δυο οικογενειών· τόσο ο εφημέριος όσο και οι γονείς του γαμπρού και της νύφης είναι ικανοποιημένοι ότι δεν υπάρχει κώλυμα λόγω συγγένειας· και, κατά συνέπεια με ευγένεια ζητείται η έκδοση της άδειας γάμου.

Το πλήρες κείμενο της επιστολής, στη γλώσσα και το ύφος γραφής της εποχής, έχει ως εξής:

Αριθ.39
Εν Καρίτσα την 21 Μαίου 1911
(Σφραγίδα - χαρτόσημο δρχ.2).

Προς
Τον αιδεσιμότατον Αθανάσιον Γεωργόπουλον, επισκοπικόν επίτροπον Σκάλας.

Εν τω κατά χωρίου Καρίτσας του Δήμου Γερονθρών Ενοριακώ Ναώ ο Άγιος Κωνσταντίνος, ένθα εφημερεύω, πρόκειται να στεφθώσιν ο Δημήτριος Γρηγ. Χαιάς, κάτοικος του χωρίου Αλεποχωρίου του Δήμου Γερονθρών, το επάγγελμα ποιμήν, ετών 16, και η Διαμάντω Π. Αντώνη, δημότου του Δήμου Γερονθρών, κατ. του χωρίου Καρίτσης, ετών (24 ), αμφότεροι εις γάμον πρώτον, επειδή συγκατατίθενται αμφότερα τα πρόσωπα και οι γονείς αυτών, και εγώ αυτός ακριβώς προεξετάσας, αν βαθμός τις συγγενείας αυτήν γαμικήν αυτών συνάφειαν, ουδέν εύρον κώλυμα του προκειμένου γάμου, παρακαλώ ίνα εκδόσετε την εκ τούτου άδειαν.

Μετά του προσήκοντος σεβασμού
Ο εφημέριος του ιερού ναού ο Άγιος Κωνσταντίνος
Δημήτριος ιερεύς Χρόνης.

(Κατά λέξη αποκρυπτογράφηση του πρωτοτύπου από τον Παναγιώτη Χρόνη, δισέγγονο του π. Δημήτριου Χρόνη)

Επίσημο πρότυπο

Ο Επίσκοπος Σκάλας με τη σειρά του διαβιβάζει δύο έγγραφα, και τα δύο ουσιαστικά το ίδιο, με τη μόνη διαφορά το ένα είναι όλο χειρόγραφο και το άλλο επίσημο τυπωμένο πρότυπο με λογότυπο του Επισκόπου Μονεμβασίας και Σπάρτης και σχετικά κενά όπου είναι συμπληρωμένα με πένα τα στοιχεία των μελλόνυμφων και η σχετική άδεια το μυστήριο να τελεστεί από τον π. Δημήτριο Χρόνη στην εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου στην Καρίτσα στις 22 Μαΐου 1911.

Το καλύβι του παππού

Ως τελική σημείωση, σε λιγότερο από δυόμισι χρόνια από την ημέρα του γάμου, το αυθάδη, τολμηρό και θρασύτατο ακτήμονο ξενοτσοπανόπαιδο από το Αλεποχώρι γίνηκε νοικοκύρης οικογενειάρχης στην Καρίτσα, άντρας με γυναίκα και δύο παιδιά, με σπίτι στο χωριό και καλύβι στην Αντωναίικη Χούνη, δικά του σφαχτά, χωράφια και ελιές και μια ζωή μπροστά του για να τα φέρει βόλτα. Περίπου δέκα χρόνια αργότερα η οικογένεια μεγάλωσε με τη γέννηση δεύτερου γιου (πήρε το όνομα του πεθερού Παναγιώτη αλλά πέθανε τραγικά στην ηλικία των 5 ετών) καθώς και δεύτερη κόρη που πήρε το όνομα της πεθεράς Μηλίτσας.

Ο παππούς έφυγε σε ηλικία 78 ετών στις 2 Απριλίου 1974, σχεδόν 63 χρόνια μετά τον γάμο του με τη γιαγιά, που παρά τη διαφορά ηλικίας τον επέζησε για περισσότερα από πέντε χρόνια.

Πατήστε εδώ για να βρείτε όλους τους γνωστούς προγόνους καθώς και απογόνους του παππού και της γιαγιάς που έχουν καταγραφεί στα Οικογενειακά Δέντρα του Νότιου Πάρνωνα.

*Ο Στέλιος Χαγιάς είναι συντονιστής και ο Δημήτρης Κατσάμπης συνεργάτης στα Οικογενειακά Δέντρα του Νοτίου Πάρνωνα.

Τα Οικογενειακά Δέντρα του Νότιου Πάρνωνα είναι υπό την κοινή αιγίδα του Παλλακωνικού Συλλόγου Νότιας Αυστραλίας και της Κοινότητας Καριτσιωτών Νότιας Αυστραλίας

Γιάννης και Πελαγία Κατσάμπη 47 χρόνια μαζί

Χρόνια πολλά στον Γιάννη Κατσάμπη και την Πελαγία, το γένος Δημητρίου Καλαφάτη, μόνιμοι κάτοικοι στην Αδελαΐδα της Αυστραλίας, που κλείνουν 47 χρόνια μαζί. 

Ο Γιάννης κατάγεται από την Καρίτσα στον Πάρνωνα και ήρθε στην Αυστραλία, σε ηλικία 11 ετών, το 1961. Η Πελαγία γέννημα της μαρτυρικής Κωνσταντινούπολης, προσφυγοπούλα θρέμμα της ανθρώπινης Αδελαΐδας, ενώ τώρα ταυτίζεται κι αυτή από επιλογή δική της «περήφανη Καριτσιώτα», ήρθε στην Αυστραλία πολύ μικρή.

Ο Γιάννης και η Πελαγία είναι ευλογημένοι με δύο ενήλικα παιδιά την Παναγιώτα και τον Βαγγέλη.

Τους συγχαίρουμε για αυτό το όμορφο ορόσημο στη ζωή τους. Τους ευχόμαστε χρόνια πολλά και καλά, υγεία και ευτυχία στη ζωή τους με πολλά ακόμη ταξίδια στην όμορφη Καρίτσα.

Εις αιώνια ανάπαυση στη γενέτειρα Καρίτσα: Μνημόσυνο για τα 40 του Γεώργιου Γραμματικάκη

«Ας μη μου δώσει η μοίρα μου

εις ξένην γην τον τάφον·

είναι γλυκύς ο θάνατος

μόνον όταν κοιμώμεθα

εις την πατρίδα.»

Το μνημόσυνο των 40 ημερών από τον θάνατο του Γεώργιου Γραμματικάκη, τέως κατοίκου Σικάγου των ΗΠΑ, τελέστηκε την Κυριακή 10 του Οκτώβρη στην εκκλησία της Ευαγγελίστριας στο χωριό, παρουσία της πολυαγαπημένης του συζύγου, συγγενών, φίλων και χωριανών.

Η σύζυγός του, Ιωάννα, που τον συνόδεψε από το Σικάγο και τον μετέφερε στην τελευταία του κατοικία να τον αγκαλιάσουν τα πατρώα εδάφη εις αιώνια ανάπαυση στην πολυαγαπημένη του Καρίτσα, εκφράζει τις θερμές της ευχαριστίες σε όλους για τη συμμετοχή τους στο πένθος της οικογένειάς της.

Δείτε φωτογραφίες από το μνημόσυνο 40 ημερών του συγχωριανού: