Ο καιρός στο χωριό μας

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Παλαιά Έγγραφα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Παλαιά Έγγραφα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 13 Νοεμβρίου 2021

Παλαιά Έγγραφα: Ο Νικόλας Μαλαβάζης ίσως ο πρώτος Καριτσιώτης που πάτησε στην Αμερική

«Κατά πάσα πιθανότητα πριν ακόμα
ο Αβραάμ Λίνκολν εκλεχθεί πρόεδρος των ΗΠΑ.»

Ένα ακόμη παλιό έγγραφο που ανιχνεύθηκε από τον Στέλιο Χαγιά, συντονιστή των Οικογενειακών Δέντρων του Νότιου Πάρνωνα, μπορεί να δείχνει τον πρώτο χωριανό μας που πάτησε στην Αμερική..

Το συγκεκριμένο έγγραφο, που απεικονίζεται εδώ, είναι αίτηση για χορήγηση διαβατηρίου των Ηνωμένων Πολιτειών, με ημερομηνία 1871, από κάποιο Νικόλα Α Μαλαβάζη, γεννημένο τον Νοέμβριο του 1030. Στην αίτηση αναφέρεται ότι γεννήθηκε στο Βασίλειο της Ελλάδας, αλλά δεν διευκρινίζει ακριβώς πού στην Ελλάδα. Δηλώνει ότι κατοικούσε στη Νέα Ορλεάνη και ήταν πολιτογραφημένος πολίτης των ΗΠΑ. Είναι πολύ πιθανό να ήταν Μαλαβάζος από την Καρίτσα αφού η παραλλαγή αυτή στο επώνυμο δεν ήταν ασυνήθιστη την εποχή εκείνη.

Αν και η πραγματική του ταυτότητα δεν έχει ακόμη αποδειχθεί στα γενεαλογικά δέντρα του χωριού, εάν επαληθευτεί, ο Στέλιος Χαγιάς εικάζει, θα είναι ο πρώτος Καριτσιώτης που μετανάστευσε στις ΗΠΑ και πιθανότατα να βρισκόταν εκεί πριν ακόμη εκλεγεί ο Αβραάμ Λίνκολν Πρόεδρος το 1861.

Πριν από περίπου δέκα χρόνια ο Δημήτρης Κατσάμπης σε συνεργασία με τον Στέλιο συνέταξαν και δημοσίευσαν τον κατάλογο μεταναστών στις Ηνωμένες Πολιτείες από την Καρίτσα, σε μια περίοδο 89 ετών από το 1885 έως το 1974.

Εξετάζοντας τα αρχεία μετανάστευσης των Ηνωμένων Πολιτειών, ο Στέλιος ανακάλυψε ότι στις 16 Μαΐου 1885 πέντε κοντοχωριανοί, τέσσερις Γερακίτες και ένας Καριτσιώτης, ξεμπαρκάρανε στο Έλλις Άϊλαντ της Νέας Υόρκης. Πρόκειται για τον Καριτσιώτη Δημήτρη Χρήστου Μαλαβάζο (Μαζαράκο), και τους Γερακίτες Γιώργη Αθανασίου Κωνστιάντο, Παναγιώτη Γεωργίου Ζίτσα, Αναστάση Παναγιώτη Μήτρη και Αθανάσιο Γεωργίου Γρηγορίου οι οποίοι θεωρούνται οι πρώτοι από τα μέρη μας να φτάσουν στην Αμερική. Στα επόμενα χρόνια, από ένα χωριό των περίπου 280 κατοίκων, περίπου 180 από τα πιο προκομμένα παλληκάρια - 159 άντρες, 15 γυναίκες και 14 παιδιά - ξεμπαρκάρανε στο Έλλις Άϊλαντ στη Νέα Υόρκη για να δοκιμάσουν μια νέα ζωή στην Αμερική. Ο τελευταίος που έφτασε ήταν ο Αλέξης Προφύρης με την οικογένειά του το 1974.

Όσο για το Νικόλα Μαλαβάζη να είναι, ας πούμε «υποθετικά», ο πρώτος Καριτσιώτης που πάτησε στην Αμερική, το θέμα του κειμένου τούτου, αυτό προς το παρόν παραμένει μια πολύ ενδιαφέρουσα και ιδιαίτερα ιντριγκαδόρικη εικασία!

Ως έτσι, χωρίς πιο ουσιαστική μαρτυρία, αυτή η τιμή παραμένει με τον νούμερο ένα στον κατάλογό μας, το Δημήτρη Χρήστου Μαλαβάζο (Μαζαράκος) το 1885. Δείτε τον πλήρη κατάλογο εδώ.

Nicolas Malavazi, could he be the first Karitsioti to have set foot in America?

Yet another old document traced by Stelios Chagias, coordinator of Family Trees of Southern Parnon, may point to the first of our villagers to have set foot in America.

The particular document, pictured above, is a United States passport application, dated 1871, from a Nicolas A Malavazi, born November 1830. The application states he was born in the Kingdom of Greece, but does not specify exactly where in Greece. It states he lived in New Orleans and was a naturalised US citizen. It is very possible he was a Malavazos from Karitsa as that variation of the name was not uncommon at that time.

Though his actual identity is still to be established in the family trees of the village, if verified, Stelios speculates, he would be the earliest Karitsioti to have migrated to the US and would have probably been there even before Abraham Lincoln was elected President in 1861.

Some ten years ago Dimitris Katsampis in collaboration with Stelios drew up a list of verified migrants to the United States from Karitsa, spanning a period of 89 years from 1885 to 1974.

Scanning through United States immigration records, Stelios was able to verify that on May 16, 1885, five men from our villages, four Gerakites and one Karitsioti, disembarked on Ellis Island, New York. They were Dimitris Christos Malavazos from Karitsia (Mazarakos), and from neighbouring Geraki George Athanassiou Konstianto, Panagiotis Georgiou Zitsas, Anastasis Panagiotiss Mitris, and Athanasios Georgiou Grigoriou. They are considered the first from our villages to arrive in America. The last to arrive was Alexis Profiris with his family in 1974.

As for Nicola Malavazi being, let's say "hypothetically" the first Karitsioti to set foot in America, the subject of this story, that for the time being remains very interesting and especially intriguing speculation! 

As such, in the absence of greater substantiation that honour remains with the number one in our list, Dimitris Christos Malavazos (Mazarakos) in 1885.  Peruse the full list here.

Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2021

Παλαιά Έγγραφα: Τα χαρτιά για το γάμο του παππού και της γιαγιάς εδώ και 110 χρόνια

Ο παππούς και η γιαγιά αργά στη ζωή
«Μέσα σε 2½ χρόνια, το 16χρονο ακτήμονο ξενοτσοπανόπαιδο από το Αλεποχώρι γίνηκε νοικοκύρης οικογενειάρχης στην Καρίτσα, με δύο παιδιά, σπίτι στο χωριό και καλύβι στην Αντωναίικη Χούνη!»

Ανίχνευση εγγράφων: Στέλιος Χαγιάς*

Κείμενο: Δημήτρης Ε. Κατσάμπης*, εγγονός του Δημήτρη και της Διαμάντως Χαγιά

Ο Στέλιος Χαγιάς, συντονιστής των Οικογενειακών Δέντρων του Νότιου Πάρνωνα, συνεχίζει την ιχνηλασία παλαιών έγγραφων που ρίχνουν επιπλέον φως στο γενεαλογικό ιστορικό των χωριανών. Πρόσβαση σ’ αυτά αποκτάει κυρίως από την εταιρία MyHeritage.com που εδώ και τέσσερα χρόνια στηρίζει τις επίπονες προσπάθειες του Γρηγόρη Κόντου και της Κάρολ Κωστάκου Πετράνεκ να ψηφιοποιήσουν ένα τεράστιο όγκο από τους φακέλους της Ιεράς Μητρόπολης Μονεμβασίας και Σπάρτης, συμπεριλαμβανομένου και του αρχείο γάμων που σε πολλές περιπτώσεις πάει πίσω μέχρι και στα μέσα του προπερασμένου αιώνα.

Έτσι σήμερα είμαστε στην ευχάριστη θέση να έχουμε στα χέρια μας κάποια χαρτιά με ιδιαίτερο νόημα και μεγάλης προσωπικής συναισθηματικής αξίας. Χρονολογούνται πριν από 110 χρόνια και ήταν απαραίτητα προκειμένου να στεφανωθούν ο παππούς και η γιαγιά, ο Δημήτριος Γρηγορίου Χαγιάς, 16 ετών, ακτήμονο ξενοτσοπανόπαιδο από το Αλεποχώρι, με την αγαπητικιά του, Διαμάντω Παναγιώτη Αντώνη, 24 ετών, μικρότερη θυγατέρα της χήρας Μηλίτσας Αντώνη από την Καρίτσα.

Καλλιγραφικό χειρόγραφο του παπα-Χρόνη
Η προγιαγιά, Μηλίτσα Αντώνη, το γένος Νικολάου Μαλαβάζου, είχε μείνει χήρα και τα παιδιά της ορφανά μετά το θάνατο του άντρα της περίπου 20 χρόνια νωρίτερα. Ο προπάππους, Παναγιώτης Ιωάν. Αντωνής ή «Παναγιωταντώνης», όπως τον λέγανε, είχε σκοτωθεί κατά τρόπο τραγικό από χτύπημα κεραυνού: κατά μια εκδοχή όταν έσκιζε ξύλα το 1889 ή 1890 στη θέση Γιαννηλέκκα απέναντι από τον Αγιάννη, και κατά άλλη ενώ φύλαγε τα γίδια του στη θέση Μακρή Βράχο κοντά στην Αετοφωλιά. Όπως και να 'χει, όλα αυτά τα χρόνια η Μηλίτσα ολομόναχη φρόντιζε μια οικογένεια με τρία αγόρια και τρία κορίτσια.

Ο παππούς Δημήτρης Χαγιάς, τον λέγανε και «Μπάλα», αυθάδης, τολμηρός και θρασύτατος έφηβος από το γειτονικό Αλεποχώρι, μπαίνει στην εικόνα όταν η Μηλίτσα τον προσλαμβάνει ως «ξενοτσόπανο» να φυλάει τα γιδοπρόβατά της στα βοσκοτόπια στην Αντωναίικη Χούνη και τις πλαγιές του Καλόερου. Όπως αποδείχθηκε, όμως, ο Δημήτρης δεν φύλαγε μόνο το κοπάδι, κατέλαβε σχεδόν με την πρώτη ματιά και την καρδιά της μικρότερης κόρης, της Διαμάντως, παρόλο που του ήταν οχτώ χρόνια μεγαλύτερη.

 Έτσι, τα δύο ερωτόπουλα μια όμορφη ανοιξιάτικη μέρα εγκατέλειψαν το κοπάδι να βοσκάει ανέμελα πάνω στον καταπράσινο και ανθισμένο Καλόερο και το βάλαν στα πόδια γι αλλού, «κλέφτηκαν», αλά όχι για πολύ. Σε λίγες μέρες ξαναγύρισαν για να διαπραγματευτούν την προίκα: ποια χωράφια· τι ελιές· πόσα σφαχτά· καθώς και πού ακριβώς να τους χτίσουν σπίτι στο χωριό και καλύβι στην Αντωναίικη Χούνη. Κατόπιν είχαν να κάνουν και τα χαρτιά για τον αναμενόμενο γάμο.

Χειρόγραφο Επισκόπου Σκάλας
Σχετικά με τα χαρτιά, ο Στέλιος Χαγιάς βρήκε τρία έγγραφα που έπρεπε να οριστικοποιηθούν προκειμένου να τελεστεί το μυστήριο στην εκκλησία του τότε πολιούχου της Καρίτσας Αγίου Κωνσταντίνου.

Το πρώτο έγγραφο στην αλυσίδα επικοινωνίας έχει τη μορφή επίσημης επιστολής με ημερομηνία 21 Μαΐου 1911. Αποστολέας είναι ο εφημέριος της Καρίτσας, π. Δημήτριος Χρόνης, και δέκτης ο επισκοπικός επίτροπος στη Σκάλα αιδ. Αθανάσιος Γεωργόπουλος. Πρόκειται για ένα όμορφο καλλιγραφικό χειρόγραφο της εποχής, στο χέρι του παπα-Χρόνη και πιθανότατα με πένα μελάνης, που αναφέρει ότι: ο Δημήτριος Γρηγ. Χαγιάς, 16 ετών, βοσκός από το Αλεποχώρι, πρόκειται να παντρευτεί τη Διαμάντω Π. Αντώνη, 24 ετών, κάτοικο της Καρίτσας· ο επικείμενος γάμος θα είναι ο πρώτος και για τους δυο· έχει τη συγκατάθεση των δυο οικογενειών· τόσο ο εφημέριος όσο και οι γονείς του γαμπρού και της νύφης είναι ικανοποιημένοι ότι δεν υπάρχει κώλυμα λόγω συγγένειας· και, κατά συνέπεια με ευγένεια ζητείται η έκδοση της άδειας γάμου.

Το πλήρες κείμενο της επιστολής, στη γλώσσα και το ύφος γραφής της εποχής, έχει ως εξής:

Αριθ.39
Εν Καρίτσα την 21 Μαίου 1911
(Σφραγίδα - χαρτόσημο δρχ.2).

Προς
Τον αιδεσιμότατον Αθανάσιον Γεωργόπουλον, επισκοπικόν επίτροπον Σκάλας.

Εν τω κατά χωρίου Καρίτσας του Δήμου Γερονθρών Ενοριακώ Ναώ ο Άγιος Κωνσταντίνος, ένθα εφημερεύω, πρόκειται να στεφθώσιν ο Δημήτριος Γρηγ. Χαιάς, κάτοικος του χωρίου Αλεποχωρίου του Δήμου Γερονθρών, το επάγγελμα ποιμήν, ετών 16, και η Διαμάντω Π. Αντώνη, δημότου του Δήμου Γερονθρών, κατ. του χωρίου Καρίτσης, ετών (24 ), αμφότεροι εις γάμον πρώτον, επειδή συγκατατίθενται αμφότερα τα πρόσωπα και οι γονείς αυτών, και εγώ αυτός ακριβώς προεξετάσας, αν βαθμός τις συγγενείας αυτήν γαμικήν αυτών συνάφειαν, ουδέν εύρον κώλυμα του προκειμένου γάμου, παρακαλώ ίνα εκδόσετε την εκ τούτου άδειαν.

Μετά του προσήκοντος σεβασμού
Ο εφημέριος του ιερού ναού ο Άγιος Κωνσταντίνος
Δημήτριος ιερεύς Χρόνης.
(Κατά λέξη αποκρυπτογράφηση του πρωτοτύπου από τον Παναγιώτη Χρόνη, δισέγγονο του π. Δημήτριου Χρόνη)

Επίσημο πρότυπο
Ο Επίσκοπος Σκάλας με τη σειρά του διαβιβάζει δύο έγγραφα, και τα δύο ουσιαστικά το ίδιο, με τη μόνη διαφορά το ένα είναι όλο χειρόγραφο και το άλλο επίσημο τυπωμένο πρότυπο με λογότυπο του Επισκόπου Μονεμβασίας και Σπάρτης και σχετικά κενά όπου είναι συμπληρωμένα με πένα τα στοιχεία των μελλόνυμφων και η σχετική άδεια το μυστήριο να τελεστεί από τον π. Δημήτριο Χρόνη στην εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου στην Καρίτσα στις 22 Μαΐου 1911.

Το καλύβι του παππού
Ως τελική σημείωση, σε λιγότερο από δυόμισι χρόνια από την ημέρα του γάμου, το αυθάδη, τολμηρό και θρασύτατο ακτήμονο ξενοτσοπανόπαιδο από το Αλεποχώρι γίνηκε νοικοκύρης οικογενειάρχης στην Καρίτσα, άντρας με γυναίκα και δύο παιδιά, με σπίτι στο χωριό και καλύβι στην Αντωναίικη Χούνη, δικά του σφαχτά, χωράφια και ελιές και μια ζωή μπροστά του για να τα φέρει βόλτα. Περίπου δέκα χρόνια αργότερα η οικογένεια μεγάλωσε με τη γέννηση δεύτερου γιου (πήρε το όνομα του πεθερού Παναγιώτη αλλά πέθανε τραγικά στην ηλικία των 5 ετών) καθώς και δεύτερη κόρη που πήρε το όνομα της πεθεράς Μηλίτσας.

Ο παππούς έφυγε σε ηλικία 78 ετών στις 2 Απριλίου 1974, σχεδόν 63 χρόνια μετά τον γάμο του με τη γιαγιά, που παρά τη διαφορά ηλικίας τον επέζησε για περισσότερα από πέντε χρόνια.


*Ο Στέλιος Χαγιάς είναι συντονιστής και ο Δημήτρης Κατσάμπης συνεργάτης στα Οικογενειακά Δέντρα του Νοτίου Πάρνωνα.

Τα Οικογενειακά Δέντρα του Νότιου Πάρνωνα είναι υπό την κοινή αιγίδα του Παλλακωνικού Συλλόγου Νότιας Αυστραλίας και της Κοινότητας Καριτσιωτών Νότιας Αυστραλίας

Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2021

Παλαιά Έγγραφα: Άδεια γάμου Κωνσταντίνου Προφύρη και Χρυσαφίας Κατσάμπη 1872

Πρωτότυπο χειρόγραφο, 8 Σεπτεμβρίου 1872
Ανίχνευση εγγράφων: Στέλιος Χαγιάς*

Άδεια γάμου που εκδόθηκε από την Ιερά Μητρόπολη Μονεμβασίας και Σπάρτης, αναφορικά με το γάμο του Κωνσταντίνου Ι. Προφύρη, ετών 30, από το Μαρί και της Χρυσαφίας Ι. Κατσάμπη, ετών 16, από την Καρίτσα. Σπάρτη 8 Σεπτεμβρίου 1872.

Το μυστήριο πρόκειται να τελεσθεί από τον π. Παναγιώτη Μουλά στην Καρίτσα.

Mάρτυρες ήταν ο Ιωάννης Δημητρίου Τζεμπελής και ο Γεώργιος Αναγνώστη Τζεμπελής, οι οποίοι υπέγραψαν την επιστολή έγκρισης του γάμου εξ ονόματος του πατέρα της νύφης, Ιωάννη Κατσάμπη, διότι ο ίδιος ήταν αγράμματος. Την έγκριση για τον γαμπρό την υπέβαλε ο αδερφός του ο Παναγιώτης Ι. Προφύρης.

Ήταν ο πρώτος γάμος του Κωνσταντίνου και της Χρυσαφίας

* Ο Στέλιος Χαγιάς είναι συντονιστής της ομάδας έρευνας «Οικογενειακά Δέντρα του Νότιου Πάρνωνα» Τα Οικογενειακά Δέντρα του Νότιου Πάρνωνα έρχονται υπό την αιγίδα του Παλλακωνικού Συλλόγου Νότιας Αυστραλίας «Ο Λεωνίδας», καθώς και της Κοινότητας Καριτσιωτών Νότιας Αυστραλίας «Καρίτσα»
Αρχείο Γάμων
Ιεράς Μητρόπολης Μονεμβασίας και Σπάρτης
αρ. 196, 1872

Old Documents: Marriage licence for Konstantinos I. Profyris and Chrysafia I. Katsampis 1872

Documents traced by Stelios Chagias*

Marriage license issued by the Holy Metropolis of Monemvasia Sparti, regarding the marriage of Konstantinos I. Profyris, 30, from Mari and Chrysafia I. Katsampis, 16, from Karitsa. Dated: Sparti, September 8, 1872.

The sacrament is to be conducted by Fr. Panagiotis Moulas in Karitsa.

Witnesses: Ioannis Dimitriou Tzempelis and Georgios Anagnosti Tzempelis, who signed the letter of marriage approval for the bride’s father on account of him, Ioannis Katsampis being illiterate. The approval for the groom was given by his brother Panagiotis I.

It was to be the first marriage for both Konstantinos and Chrysafia.

* Stelios Chagias is the coordinator of the research group "Family Trees of the South Parnon". The Family Trees of South Parnon come under the auspices of the Pan-Laconian Society of South Australia “Leonidas” Inc., as well as the Karitsa Community of South Australia “Karitsa”.

Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2021

Παλαιά Έγγραφα: Χαρτιά για άδεια γάμου Γιαννάκη Κατσάμπη και Γιωργίτσας Πήλιουρα στο Αλεποχώρι το 1894

Ανίχνευση εγγράφων: Στέλιος Χαγιάς*


Τι απίστευτη και ευχάριστη έκπληξη!

Μόλις ήρθε στα χέρια μας ένα σπουδαίο οικογενειακό έγγραφο που, όσο γνωρίζουμε, δεν το είχε προηγουμένως δει κανένα μέλος της ευρύτερης οικογένειας των «Βατσουραίων» από την Καρίτσα για περισσότερο από 120 χρόνια. Κι έτσι θεωρείται σπουδαίο και πολύτιμο οικογενειακό μας κειμήλιο.

Πρόκειται για τα απαιτούμενα έγγραφα, σε μορφή επίσημης επιστολής, από τον εφημέριο της ενορίας Αλεποχωρίου προς τον Αρχιεπίσκοπο της Μητρόπολης Σπάρτης και Μονεμβασίας, προκειμένου τον μήνα Μάιο του 1894 να χορηγηθεί η άδεια για τον γάμο του παππού Γιαννάκη Κατσάμπη ή «Βατσούρα», 23 χρονών ξενοτσόπανου από την Καρίτσα, και της γιαγιάς Γεωργίτσας Πήλιουρα, ηλικίας 18 ετών, διπλοκάτοικου Κοσμά και Αλεποχωρίου.

Τον καιρό εκείνον, τα έγγραφα αυτά τα ετοίμαζε ο ιερέας που θα τελούσε το μυστήριο, συνήθως ο εφημέριος από την τοπική ενορία της νύφης. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο π. Αναστάσιος Μάλιος της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Αλεποχώρι Λακωνίας.

Στη συνέχεια, ο εφημέριος αφού πρώτα σφράγιζε την επιστολή με το απαιτούμενο χαρτόσημο (2 δρχ.), απευθυνόταν στη Μητρόπολη στη Σπάρτη, η οποία εντός μίας ή δύο ημερών χορηγούσε την σχετική άδεια.

Το έγγραφο που εικονίζεται εδώ, έχει δύο ημερομηνίες, 9 και 11 Μαΐου 1894 (το έλαβε η Μητρόπολη στη Σπάρτη στις 11 Μαΐου, ενώ ο ιερέας το έστειλε από το Αλεποχώρι στις 9 του μηνός). Το περιεχόμενό του, που μεταγράφεται παρακάτω, ρίχνει νέο φως σε ό, τι γνώριζε η οικογένεια για την καταγωγή της γιαγιάς Γεωργίτσας. Σύμφωνα με τον Στέλιο Χαγιά των Οικογενειακών Δέντρων του Νότιου Πάρνωνα, αναδιατυπώνει πλήρως τη σχέση των «Βατσουραίων» από την Καρίτσα με τον ευρύτερο σόι των «Πηλιουραίων» από τον Κοσμά. Ο ίδιος έχει ήδη εισαγάγει τις σχετικές αλλαγές στον γενεαλογικό ιστότοπο, και τα μέλη από τους δύο αυτούς οικογενειακούς κλάδους έχουν πλέον τη δυνατότητα να ερευνήσουν εκ νέου τη γενεαλογική τους αλληλοσύνδεση. Ευχαριστούμε το Στέλιο για την ανίχνευση του πολύτιμου αυτού εγγράφου, τον Κώστα Γιαννακούρα, πρώην δάσκαλο στην Καρίτσα, για την παρακάτω μεταγραφή από το πρωτότυπο χειρόγραφο, καθώς και τον Γιάννη Γαβριήλ για την τελική επεξεργασία του κειμένου.

Ελ.
11 Μαϊου 94. 
Αριθ. 155.

Προς
τον Σ. Αρχιεπίσκοπον Μονεμβασίας και Σπάρτης

Εν Αλεποχωρίω 
την 9 του μηνός Μαϊου 1894

Εν τώ κατά την Κωμόπολιν Αλεποχωρίου του Δήμου Γερονθρών ενοριακώ Ναώ (η Κοίμησις της Θεοτόκου) ένθα εφημερεύω πρόκειται να στεφθώσει ο Ιωάννης Αθ. Κατσάμπης κάτοικος Καρίτσης δημότης του Δήμου Γερονθρών το επάγγελμα ποιμήν ετών 23. και η Γεωργίτσα θυγάτηρ του Ιωάννου Πήλιουρα δημότου του Δήμου Σελληνούντος κάτοικος Κοσμά και παραχειμάζοντος ενταύθα ετών 18. αμφότεροι εις γάμον πρώτον._

Επειδή δε συγκατατίθενται αμφότερα τα πρόσωπα και οι γονείς αυτών και εγώ αυτό ακριβώς προεξετάσας αν βαθμός της συγγενείας εμποδίζει την γαμικήν αυτών συνάφειαν, ουδέν εύρων κώλυμα του προκειμένου γάμου, παρακαλώ ίνα εκδώσετε την εις τούτον άδειαν.

Μετά του προσήκοντος σεβασμού. Ο εφημέριος

του ενοριακού Ναού η Κοίμησις της Θεοτόκου
                                                                                                                                                                                                Αναστάσιος Μάλιος Ιερεύς

Πατρογονικό κονάκι
Φωτ: Δημήτρης Ευ. Κατσάμπης (1992)
Το μικροσκοπικό κονάκι των Βατσουραίων, με αγάπη γνωστό ως «Το Καλυβάκι», που χτίστηκε στο δεύτερο μισό του 1800 από τον ξενοτσόπανο Γιαννάκη (Βατσούρα) Κατσάμπη και που δυστυχώς κατέρρευσε και εξαλείφθηκε εντελώς το 2014.

Εδώ ο Γιαννάκης (1868-1944) με τη γυναίκα του Γεωργίτσα (1876-1929) μεγάλωσαν την οικογένειά τους, τέσσερα αγόρια και τέσσερα κορίτσια. Μόνο δύο από τα παιδιά επέζησαν για να έχουν δικές τους οικογένειες, ο Αργύρης και ο Βαγγέλης στη Μελβούρνη και την Αδελαΐδα αντίστοιχα, στην Αυστραλία.

* Ο Στέλιος Χαγιάς είναι συντονιστής της ομάδας έρευνας «Οικογενειακά Δέντρα του Νότιου Πάρνωνα» Τα Οικογενειακά Δέντρα του Νότιου Πάρνωνα έρχονται υπό την αιγίδα του Παλλακωνικού Συλλόγου Νότιας Αυστραλίας «Ο Λεωνίδας», καθώς και της Κοινότητας Καριτσιωτών Νότιας Αυστραλίας «Καρίτσα»