Ο καιρός στο χωριό μας

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

Άγνωστος γερακίτικος κλάδος των Κατσαμπαίων αποκαλύπτεται

Uknown Geraki branch of Katsampis folk revealed

Συνδέονται με Πουλημεναίους, Κατσιρουμπαίους και Μητραίους

Ένας μέχρι τώρα άγνωστος κλάδος από το σόι των Κατσαμπαίων της Καρίτσας μόλις εντοπίστηκε χάρη στην πρόσφατη ανακάλυψη των εκλογικών καταλόγων του παλαιού Δήμου Γερονθρών που χρονολογούνται από τα μέσα του προπερασμένου αιώνα.

Πρόκειται για τους απογόνους του Ιωάννη Κατσάμπη, εγγονού του προπάτορα όλων των Κατσαμπαίων που μπορούν να ανιχνεύσουν την καταγωγή τους στην περιοχή του Νότιου Πάρνωνα.

Θεωρείται ότι αυτός ο προπάτορας, ή παλιότερος κοινός πρόγονος, γεννήθηκε γύρω στα 1730 ή 40 και έζησε στην Καρίτσα. Ήταν ο πρώτος που απέκτησε το επώνυμο Κατσάμπης και μολονότι το μικρό του όνομα δεν έχει οριστικά συναχθεί, αποδεικτικά στοιχεία έμμεσα προτείνουν πως πιθανόν απαντούσε στο Γεώργιος ή Ιωάννης, το πιθανότερο Γεώργιος.

Σύμφωνα με το Στέλιο Χαγιά, συντονιστή της ερευνητικής ομάδας των Οικογενειακών Δέντρων Νότιου Πάρνωνα, έμμεσες αποδείξεις δείχνουν ότι στα χρόνια της επανάστασης τη δεκαετία του 1820 ένα από τα εγγόνια του, ο Ιωάννης Δημητρίου Κατσάμπης, έφυγε από την Καρίτσα και εγκαταστάθηκε στο Γεράκι, όπου δημιούργησε  οικογένεια. Έτσι αυτός και οι απόγονοί του στην πραγματικότητα έγιναν οι πρώτοι Κατσαμπάιοι του Γερακίου. Παρόλο που ο Ιωάννης είχε τρεις γιους· Νικόλαο γεν. 1829, Δημήτριο γεν. 1835, και Παντελή γεν. 1838, μονάχα ο Νικόλαος φαίνεται να απέκτησε δική του οικογένεια με μια ντόπια Γερακιτοπούλα γνωστή μας μόνο με το μικρό της όνομα, Παναγιώτα. Αργότερα, ξαναπαντρεύτηκε άλλη με το όνομα Πάτρα.

Αν και το όνομα Κατσάμπης σε αυτόν τον κλάδο σύντομα έσβησε, καθώς οι μεταγενέστεροι αρσενικοί κληρονόμοι δεν απέκτησαν αγόρια, 49 από τους απογόνους του Νικόλαου έχουν εντοπιστεί στο Γεράκι και στο εξωτερικό, συμπεριλαμβανομένων των Πουλημεναίων και Κατσιρουμπαίων στις Ηνωμένες Πολιτείες και τη μεγάλη οικογένεια των Μητραίων στην Αυστραλία.

Παρακάτω, στην αγγλική γλώσσα, απαριθμούνται επτά γενιές από τους γνωστούς απογόνους του Ιωάννη Κατσάμπη στο πέρασμα των χρόνων από το 1820 μέχρι και τη δεκαετία του 1960.

Connected with Poulimenos, Katsiroumpas and Mitris families

A previously unknown branch of the Katsampis clan of Karitsa has just been identified from the recently discovered electoral rolls of the old municipality of Geronthres dating back to the mid 1800s.

They are the descendants of Ioannis Katsampis, a grandson of the forefather of all Katsampis folk who trace their origins to the region of Southern Parnon.

It is believed this forefather, or earliest common ancestor, was born around 1730 or 40 and lived in Karitsa.  He was the first to be known by the surname Katsampis and though his forename has not been conclusively deduced, inferred information suggests it is likely he answered to Georgios or Ioannis, most probably Georgios.

According to Stelios Chagias, head of the research group of the Family Trees of Southern Parnon, circumstantial evidence suggests that during the years of revolution in the 1820s one of his grandsons, Ioannis Dimitriou Katsampis, ventured away from Karitsa and settled in Geraki where he raised his family.  He and his descendants in effect became the first Katsampises of Geraki.  Though Ioannis had three sons Nikolaos b. 1829, Dimitrios b. 1835, and Pantelis b. 1838, only Nikolaos appears to have produced a family of his own with a local girl known only by her first name Panagiota. He later was to remarry another woman named Patra.

While the name Katsampis soon extinguished in this branch as subsequent male heirs did not father sons, 49 descendants of Ioannis have been traced in Geraki and abroad, including the Poulimenos and Katsiroumpas in the United States and the large Mitris clan in Australia.

Charted below are seven generations of known descendants of Ioannis Katsampis through the years from 1820s until the 1960s.



Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2011

Οι γηραιότεροι Καριτσιώτες στην Αυστραλία

Στο Παλλακωνικό Οικογενειακό Κέντρο της Αδελαΐδας συναντήθηκαν την Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου οι δυο γηραιότεροι Καριτσιώτες στην Αυστραλία.

Οι δύο συγχωριανοί, ο Νικόλαος Αντωνίου, 92 χρονών και ο Διαμαντής Μαλαβάζος, 87 χρονών, ήταν εκεί για να γιορτάσουν την «Ημέρα του Παππού» με συγγενείς και φίλους.


Ο Διαμαντής είναι στην Αυστραλία 57 χρόνια. Μετανάστευσε, ηλικίας 30 και ανύπανδρος το 1954. Ταξίδεψε με το πλοίο «Fairsea» μέσω του προγράμματος ΔΕΜΕ. Το 1957 έφερε με πρόσκληση την 23χρονη αρραβωνιαστικιά του Βασιλική Κοτσώνη από τη Γράμμουσα.


Ο Νικόλαος ο οποίος έχει ζήσει 49 χρόνια στην Αυστραλία μετανάστευσε, ηλικίας 43 χρονών και έγγαμος, το 1962. Ταξίδεψε μόνος το με το πλοίο «Πατρίς» αλλά μέσα σε έξι μήνες το 1963 έφερε με πρόσκληση την οικογένειά του, την 39χρονη σύζυγο Ζαχάρω και τρεις κόρες: Γεωργία, Ελένη και Δήμητρα. 


Ο Διαμαντής έχει εφτά απόγονους και ο Νικόλαος δώδεκα.

Φωτογραφίες από Αναγνώστες: Παραχώρηση Οικογένειας Χρόνη

View Φωτογραφίες Αναγνωστών

Ευχαριστούμε το Βασίλη Χρόνη για την παραχώρηση των πολύτιμων αυτών οικογενειακών κειμηλίων. Οι αναγνώστες καλούνται να στείλουν και τις δικές τους φωτογραφίες για παρουσίαση στα «Καριτσιώτικα Νέα». Πατήστε πάνω στη φωτογραφία για να βρείτε όλες τις καταχωρήσεις αναγνωστών.

Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2011

Σπάνιο έγγραφο αποκαλύπτει προγόνους μέχρι 200 χρόνια πριν

Ένα σπάνιο, άγνωστo μέχρι τώρα έγγραφο, που πρόσφατα ήρθε στα χέρια μας, αναμένεται να ρίξει νέο φως σχετικά με τους απογόνους του 1800 από τέσσερα χωριά του Νοτίου Πάρνωνα.

Πρόκειται για τον «Οριστικό Εκλογικό Κατάλογο του Δήμου Γεροvθρών για τα έτη 1872-1873» που συνέταξαν οι τότε Δήμαρχοι του παλαιού Δήμου Γερονθρών, Α. Παππανικολάου και Μ. Καλομοίρης. Ο εν λόγω κατάλογος προέρχεται από τα Γενικά Αρχεία του Κράτους (ΓΑΚ) και περιέχει τα ονόματα, τις ηλικίες και τα επαγγέλματα 483 ψηφοφόρων από τα τέσσερα χωριά που αποτελούσαν το δήμο, δηλαδή από το Γεράκι (συμπεριλαμβανομένων και των οικισμών Βελωτά και Τσίλια), το Αλεποχώρι, το Βρονταμά και την Καρίτσα. Όλα τα ονόματα, φυσικά, είναι ανδρών αφού οι γυναίκες στην Ελλάδα δεν κατέκτησαν το δικαίωμα να ψηφίζουν μέχρι τη δεκαετία του 1930. (Ακόμα και τότε μόνο σε Δημοτικές εκλογές, όχι στις Βουλευτικές, και υπό όρους).


Η πρώτη καταχώριση με τον αύξοντα αριθμό 1 είναι κάποιου Αθανασίου Πουλημένου, ηλικίας 43, γεωργού από το Γεράκι, ενώ τελευταίος στον κατάλογο με αριθμό 483 είναι ένας 27χρονος αγρότης από την Καρίτσα ονόματι Χρήστος Μαλαβάζος του Ιωάννη.


Το έγγραφο θεωρείται μεγάλης αξίας για τη συμπλήρωση ορισμένων κλάδων στα Οικογενειακά Δέντρα του Νότιου Πάρνωνα, ερευνητική ομάδα που ανιχνεύει και χαρτογραφεί τις γενεαλογικές διασυνδέσεις των κατοίκων από τα γύρω χωριά.


Σύμφωνα με τον Στέλιο Χαγιά, συντονιστή των «οικογενειακών δέντρων», οι κατάλογοι του 1872 και 73 έχουν πολλά καινούργια στοιχεία σχετικά με τους προγόνους Καριτσιώτες. Για παράδειγμα, μέρος των στοιχείων του Μάρκου Κατσάμπη, προπάππου του Αντώνη Κατσάμπη, γεν. 1814, μας επιτρέπει να συνδέσουμε τους απογόνους του με το σόι των «Κασιδαίων». Αυτό είναι λογικό αφού τα σπίτια των «Μαρκαίων» και των «Κασιδαίων» σε γενικές γραμμές βρίσκονται σε μια συστάδα το ένα κοντά στο άλλο. Το σπίτι από τη γυναίκα του Χρήστου Γεωργοστάθη, το σπίτι των γιων της Φιλιώς, το σπίτι του Γεωργίου Παναγιώτη Κατσάμπη «Κατσαμπάκη», το σπίτι του Σωτήρου Κατσάμπη, δίπλα στο αλώνι, και της Μαργαρίτας Γεωργίου Κατσάμπη, όλα είναι κοντά κοντά επειδή όλοι αυτοί συγγενεύουν.


Αναμφίβολα πιο στενή μελέτη των εγγράφων θα φέρει πρόσθετα καινούργια στοιχεία και ίσως λύσει πολλά μυστικά από αυτή την περίοδο.


Το πλήρες έγγραφο παρουσιάζεται παρακάτω. Οι σελίδες 12 -13 καθώς και 22-24 αναφέρονται στην Καρίτσα.

Εκλογικός Κατάλογος του Δήμου Γερονθρών 1872 & 1873

Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011

Παν. Κατσάμπης διαιτητεύει τελικό κυπέλλου

Συγχαρητήρια στον Παναγιώτη Κων. Κατσάμπη, απόγονο της Καρίτσας και έναν από τους ανερχόμενους διαιτητές στη Νότια Αυστραλία, στον οποίο την Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου ανατέθηκε η διαιτησία στο τελικό του κυπέλλου στην κατηγορία άνω των 35χρονων στη Νότια Αυστραλία μεταξύ των ομάδων Tea Tree Gulley και Elizabeth Vale.

Ο Παναγιώτης σφύριξε επιδέξια στον αγώνα και προσβλέπει πολλούς παρόμοια υπεύθυνους διορισμούς στο μέλλον.

Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2011

Διαμαντής και Κατερίνα Χαγιά αποτίουν φόρο τιμής για τους ήρωες Βρονταμίτες

(Φώτο: Μ Λεϊμονίτη)
Ο Διαμαντής και η Κατερίνα Χαγιά, μετανάστες στην Αυστραλία που βρίσκονται διακοπές στο προγονικό τους χωριό την Καρίτσα, ήταν ανάμεσα σε εκατοντάδες Βρονταμίτες και κοντοχωριανούς που παρακολούθησαν τις εκδηλώσεις μνήμης του ολοκαυτώματος στο Παλαιομονάστηρο του Βρονταμά την Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου.

Τις τριήμερες εορταστικές εκδηλώσεις συνδιοργάνωσε ο Δήμος Ευρώτα και η Τοπική Κοινότητα Βρονταμά.

Το Παλαιομονάστηρο, χτισμένο στον 12ο αιώνα μέσα στα βράχια στα δυτικά του χωριού ήταν η σκηνή όπου περίπου 300 Βρονταμίτες, υπό την ηγεσία του παπα-Δημήτρη Παπαδημητρίου και του οπλαρχηγού Γιαννάκη Καραμπά, αρνήθηκαν να παραδοθούν στα στίφη του Αιγύπτιου Ιμπραήμ πασά, που κατέστρεφαν την Πελοπόννησο, προσπαθώντας να πνίξουν τον απελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων. Στις 15 Σεπτεμβρίου 1825, τρεις μέρες προτού καεί το Γεράκι και παραδοθεί στις φλόγες ο ίδιος ο Βρονταμάς, αδυνατώντας να καταλάβουν τον οχυρό αυτό χώρο στο Παλαιμονάστηρο, οι πολιορκητές ανατίναξαν το λόφο-οροφή του μοναστηριού και από τα ανοίγματα έκαψαν ζωντανούς όλους τους έγκλειστους.

Κάθε χρόνο στον τόπο της θυσίας τελείται μνημόσυνο για τους ήρωες Βρονταμίτες. Παράλληλα επισκέπτες όπως ο Διαμαντής και η Κατερίνα έχουν τη δυνατότητα να θαυμάσουν τις μοναδικές τοιχογραφίες του 12ου αιώνα, που διακοσμούν το εσωτερικό του μοναστηριού.

Μήνυμα Δημάρχου Ευρώτα για την 186η Επέτειο του Ολοκαυτώματος στο Παλαιομονάστηρο του Βρονταμά

(Φώτο: Μ Λεϊμονίτη)
Για έναν ακόμη χρόνο γιορτάζουμε το Ολοκαύτωμα των Βρονταμιτών στο Παλαιομονάστηρο.

Για 186 χρόνια το Παλαιομονάστηρο συνιστά φωτεινό σηματοδότη και οδηγό της Τοπικής και Εθνικής μας πορείας, ενώ ταυτόχρονα αποδεικνύει, ότι στους δύσκολους και χαλεπούς καιρούς που ζούμε ως χώρα και λαός, αυτές οι θυσίες βρίσκουν το αντίκρυσμά τους όταν υπάρχει έμπνευση, προοπτική και όραμα.

Την ανασύνθεση του Εθνικού Οράματος αναζητά σήμερα ο ελληνικός λαός, ώστε να βρει ξανά το δρόμο της αναγέννησης και της ελπίδας.

Απαιτείται τόλμη και αποφασιστικότητα με εθνική και κοινωνική συνεννόηση - συναίνεση, για να μπορέσουμε να ανατρέψουμε την πρωτοφανή πολυεπίπεδη κρίση.

Αισθανόμαστε υπερήφανοι για τις θυσίες των προγόνων μας, οι οποίες ήταν, ομολογουμένως, πολλές σε αυτόν τον τόπο του Δήμου Ευρώτα, ώστε εμείς σήμερα να ζούμε ελεύθεροι.

Το Παλαιομονάστηρο αποτέλεσε μια ιστορική στιγμή για το Έθνος. Γι΄αυτό η Πολιτεία πρέπει, μέσω των σχολικών βιβλίων, να συμπεριλάβει τη μεγάλη θυσία των Βρονταμιτών απέναντι στον Ιμπραήμ, τη 15η Σεπτεμβρίου 1825.

Επειδή οι επέτειοι ξυπνούν μνήμες και αποτελούν αφορμή για περισυλλογή, δηλώνουμε αποφασισμένοι να αγωνισθούμε για μια νέα δημιουργική πορεία στον τόπο μας.

Ο Δήμαρχος Ευρώτα  
Ιωάννης Γ. Γρυπιώτης