Ρίνα Τούντα (1944-2020)

Σε ηλικία 76 ετών απεβίωσε στη Σπάρτη την Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2020 η Ρίνα Τούντα, χήρα του αείμνηστου Γεωργίου Τούντα.

Ο ενταφιασμός έλαβε χώρα την Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου στην Καρίτσα.

Θερμά συλλυπητήρια στους οικείους.

Δείτε τον οικογενειακό κλάδο της αείμνηστης στα Οικογενειακά Δέντρα του Νότιου Πάρνωνα:

Τα Οικογενειακά Δέντρα του Νότιου Πάρνωνα έρχονται υπό την αιγίδα του Παλλακωνικού Συλλόγου Νότιας Αυστραλίας «Ο Λεωνίδας», καθώς και της Κοινότητας Καριτσιωτών Νότιας Αυστραλίας «Καρίτσα»

Φωτογραφία του μήνα Σεπτέμβρη 2020: Nτυμένοι στα γιορτινά τους

Κάθε μήνα τα «Καριτσιώτικα Νέα» επιλέγουν και παρουσιάζουν μια αναμνηστική φωτογραφία στη σειρά «Φωτογραφίες του Μήνα».

Η φωτογραφία του μήνα Σεπτέμβρη 2020 απεικονίζει παρέα χωριανών ντυμένοι στα γιορτινά τους, ίσως από τη δεκαετία του '50 ή ακόμα και νωρίτερα.

Η φωτογραφία είναι πό τη συλλογή του αείμνηστου Γεώργιου Ν. Αντωνίου και έχει επίσης δημοσιευτεί στις «Παλιές φωτογραφίες από την Καρίτσα Λακωνίας» στο Facebook.

Photo of the month of September 2020: Dressed in their best

Every month the "Karitsiotika Nea" selects and presents a photo in the series "Photographs of the Month".

The photograph for the month of September 2020 is of a group of villagers dressed in their best, possibly in the '50s or even earlier.

The photo comes from the collection of the late Georgios N. Antoniou and was previously published in "Old photos from Karitsa of Laconia" on Facebook.

Ανησυχία για τις ανεμογεννήτριες στην Καρίτσα

Λες και η αβεβαιότητα, η ανασφάλεια, η διαταραχή, και το άγχος από τον κορωνοϊό να μην έφτανε!

Να όμως που μερικές φορές ο κεραυνός χτυπά δύο φορές κι έτσι μια επιπλέον έντονη ανησυχία αναπτύσσεται στην Καρίτσα. Για να είμαστε ακριβείς δεν πρόκειται για κεραυνό από το πουθενά, ψιθυρίζεται εδώ και αρκετό καιρό κι έχει να κάνει με την επικείμενη περικύκλωση του χωριού από γιγαντιαίες ανεμογεννήτριες. 

Ενώ αρκετοί στο χωριό υποστηρίζουν την εναλλακτική καθαρή ενέργεια που παρέχουν οι ανεμογεννήτριες, η ανησυχία από πολλούς επικεντρώνεται κυρίως στην έλλειψη ανοικτής και διαφανούς διαβούλευσης, στην αναταραχή στο φυσικό τοπίο από τη χάραξη του οδικού δικτύου για τα πολύ βαρέα οχήματα που απαιτείται για τη μεταφορά, τοποθέτηση και συντήρηση των γιγαντιαίων κατασκευών, όπως καθώς και στα λιγοστά απτά οφέλη για την τοπική κοινότητα.

«Kανείς στο χωριό δεν θέλει να μπουν ανεμογεννήτριες διότι είναι πολύ κοντά από την κατοικημένη περιοχή και θα επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την καθημερινότητα των κάτοικων,» διαμαρτυρούνται.

Κανείς δεν φαίνεται να γνωρίζει με βεβαιότητα πώς και πότε ξεκίνησε αυτή η ιστορία, η διαδικασία που παραδίδει ως τετελεσμένο γεγονός έναν άγνωστο αριθμό από φτερωτές μεταλλικές κατασκευές να αγναντεύουν τον οικισμό καθώς περιστρέφονται με φόρα ρυθμικά και ασταμάτητα ψηλά στα βουνά. Ολοένα εκπέμποντας πότε απαλά και πότε πιο έντονα μια παλμική αίσθηση βουητού προς όλα τα μήκη και πλάτη του χωριού μας.

Έτσι, ακόμη και σε αυτό το πολύ προχωρημένο στάδιο, ένα λεπτό πριν τα μεσάνυχτα, αν θέλετε, απαντήσεις σε ορισμένα βασικά ερωτήματα έχουν ζωτικό ενδιαφέρον στο χωριό. Αρχικά, αναζητούνται απαντήσεις στις ακόλουθες ερωτήσεις από όποιον έχει την εξουσία να παρέχει αυτές:

1. Πότε και από ποιον ελήφθη αυτή η απόφαση;
2. Ζητήθηκε η γνώμη και η συγκατάθεση των κατοίκων; Αν όχι, γιατί όχι; Αν ναι πότε, πού και από ποιον;
3. Πόσες ανεμογεννήτριες πρόκειται να εγκατασταθούν εντός των ορίων της ΤΚ Καρίτσας;
4. Πού ακριβώς θα τοποθετηθεί η καθεμιά;
5. Πραγματοποιήθηκε μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων; Αν όχι, γιατί όχι; Αν ναι, από ποιον και από πού είναι προσβάσιμη; Ποιες είναι οι απόψεις των επιστημόνων για τις επιπτώσεις από την εγκατάσταση ανεμογεννητριών στο περιβάλλον και το συγκεκριμένο φυσικό τοπίο της Καρίτσας;
6. Ποια μέτρα έχουν κατά νου για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και την υπεράσπιση της ποιότητας της καθημερινής ζωής των κατοίκων;
7. Ποια εταιρεία θα εγκαταστήσει, θα συντηρεί και θα ελέγχει τις ανεμογεννήτριες και πού θα διοχετεύονται τα κέρδη;
8. Ποια είναι τα προβλεπόμενα συγκεκριμένα και απτά οφέλη, οικονομικά ή με άλλο τρόπο, για τους κατοίκους της Καρίτσας;

Το κοινό συναίσθημα, πάντως, είναι ότι είτε έτσι είτε αλλιώς οι κάτοικοι πρέπει να έχουν λόγο και οι απαντήσεις στα παραπάνω θα πρέπει να δοθούν σε ανοιχτή συνέλευση μέσα στο ίδιο το χωριό!

Αύριο η πρώτη προβολή της ταινίας του Τάκη Χρόνη

Έτσι εμφανίζεται ο συγχωριανός μας «Γερακιτοκαριτσιώτης» Τάκης Χρόνης στην ταινία μικρού μήκους Under the Same Roof (Κάτω από την ίδια στέγη), στην οποία πρωταγωνιστεί στον ρόλο του Μίστερ Ντιμοκράτης «μαζί», όπως λέει ο ίδιος «με το μπουζούκι μου!»

Η ταινία του Βούλγαρου σκηνοθέτη Σιμεόν Τσόντσεβ θα προβληθεί αύριο, Τρίτη 22 Σεπτέμβρη, στις 5.30 μ.μ., στον κινηματογράφο «Ολύμπια» στη Δράμα, όπου ο Τάκης κατοικεί εδώ και πολλά χρόνια.

«Ελπίζουμε σε διάκριση», τονίζει ο Τάκης, «για να προβληθεί και το μπουζούκι και το ρεμπέτικο τραγούδι το οποίο επίσης έχω την τιμή να θεωρούμαι ταπεινός του υπηρέτης!»

«Ομολογώ,» συνεχίζει, «ότι είναι απ' τις κορυφαίες μου στιγμές στην τριανταπεντάχρονη καλλιτεχνική μου πορεία!

«Μακάρι να πάει καλά η ταινία, για να προβληθεί το ρεμπέτικο τραγούδι, το μπουζούκι που είναι πλέον εθνικό μας όργανο, και γενικά η πατρίδα μας!» 

Ψηφίστε την ταινία

Η ταινία θα προβληθεί και διαδικτυακά, και θα απονεμηθεί βραβείο κοινού. Έτσι όσοι επιθυμούν στην Καρίτσα, στο Γεράκι και γενικά οι πολλοί του φίλοι στην υπόλοιπη Ελλάδα θα έχουν τη δυνατότητα να ψηφίσουν. Μπορείτε να ψηφίσετε μόνο μία μικρού μήκους ταινία ανά διαγωνιστικό πρόγραμμα. Η ψηφοφορία συνδέεται με το email και το IP. Ο νικητής των βραβείων κοινού θα ανακοινωθεί στην τελετή απονομής λήξης το ερχόμενο Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου. Λεπτομέρειες θα βρείτε στο www.dramafilmfestival.gr

Δείτε την ταινία εδώ:

https://www.dramafilmfestival.gr/.../under-the-same-roof/...

Βαθειά επιθυμία του συγχωριανού μας καλλιτέχνη είναι, «κάποια στιγμή, εφ όσον ξεπεράσουμε τα προβλήματα της πανδημίας, να βρεθούμε όσο γίνεται περισσότεροι Καριτσιωτες στο Αλώνι μας (στο χωριό) και να δούμε όλοι μαζί την ταινία! 

«Και μετά να το συνεχίσουμε με όργανα και τραγούδι!»

Ευχόμαστε στον Τάκη κάθε επιτυχία σε αυτή το νέα του δραστηριότητα, και ναι μια μέρα να ξαναπροβληθεί κάτω από τα αστέρια στην αγαπημένη μας Καρίτσα μαζί με μουσική ... και τραγούδι ... και χορό!

Παρακαλούμε σημειώστε:
Δυστυχώς οι φίλοι και συγχωριανοί στο εξωτερικό δεν θα έχουν την ευκαιρία, τουλάχιστον προς το παρόν, να δουν την ταινία διότι η πλατφόρμα στο διαδίκτυο λειτουργεί μόνο στην Ελλάδα!

Παλαιομονάστηρο Βρονταμά 1825: Η συγκλονιστική θυσία ενός ολόκληρου χωριού

Παλιομονάστηρο Βρονταμά
(Φωτό: Μιχάλη Λεϊμονίτη)

γράφει ο 

Νεοκλής Δ. Κρητικός

Τον κρισιμότερο ίσως χρόνο της Ελληνικής Επανάστασης, το 1825, εν μέσω εμφύλιων σπαραγμών, ο Ιμπραήμ Πασάς με ισχυρή στρατιωτική δύναμη κατευθύνεται προς την Λακωνία.

Ο Ελληνικός στρατός είναι σχεδόν διαλυμένος και οι αντιστάσεις του μηδενικές. Η κάθοδος του Ιμπραήμ, σπέρνει τον τρόμο και τον πανικό.

Όπου περνούσε σκότωνε, έπαιρνε αιχμάλωτους νέους και νέες και έκαιγε τα χωριά. Στην καταστροφική για τη Λακωνία πορεία του και μετά από το κάψιμο του Γερακιού και της Καρίτσας, σειρά είχε ο Βρονταμάς, με κορυφαία τη θυσία των 300 Βρονταμιτών (κατά άλλους ιστορικούς ήταν 400) με αρχηγούς τον παπά-Δημήτρη Παπαδημητρίου και τον Γιαννάκη Καραμπά, οι οποίοι κατέφυγαν λίγο έξω από το χωρίο, στον τρισυπόστατο σπηλαιώδη ναό, αφιερωμένο στην Θεοτόκο, στον Άγιο Νικόλαο και στον μεγαλομάρτυρα Νικήτα για να διασωθούν.

Η μοίρα όμως, έμελλε να γράψει μια νέα σελίδα θυσίας, στην ιστορία της Εθνικής Παλιγγενεσίας, γιατί ο Ιμπραήμ χάρις στη βοήθεια ντόπιων Τούρκων, ανακάλυψε-άνοιξε μια τρύπα στην κορυφή της σπηλιάς, από όπου έριξαν εκρηκτικές ύλες, στέλνοντας με τον πιο μαρτυρικό τρόπο στο θάνατο, όλους τους Βρονταμίτες. Οι σπαρακτικές φωνές αναμιγνύονταν με τις προσευχές. Αλλά πολύ γρήγορα η Φωτιά και το θειάφι, επέφερε τη σιγή.

Αυτή την θυσία τιμούμε σήμερα, μαζί με το ετήσιο μνημόσυνο της αείμνηστης Ελένης Στρατήγη, ως πρωτεργάτη ανάδειξης και προβολής της θυσίας των Βρονταμιτών στο Παλαιομονάστηρο.

Χρέος και υποχρέωση μας ως Λακώνων, να κρατήσουμε τα μηνύματα και αυτής της θυσίας, στον βωμό της Ελευθερίας και της Ανεξαρτησίας της Πατρίδας μας, αλλά και να κατοχυρώσουμε την Θυσία των Βρονταμιτών στο Παλαιομονάστηρο, στο ΠΑΝΘΕΟΝ της Ελληνικής Ιστορίας και των σχολικών βιβλίων.

Στην κρίσιμη περίοδο που διανύουμε, η Εθνική Ομοψυχία, ας είναι οδηγός και φωτοδότης της πορείας του Ελληνισμού προς το μέλλον.

Οι πρόγονοί μας έπραξαν το ιστορικό τους χρέος, ποτισμένο με αίμα και θυσίες.

Δική μας ιστορική ευθύνη, η διαφύλαξη αυτής της παρακαταθήκης.

Με τον αναλογούντα σεβασμό και με την παραπάνω αναφορά, ως μια ελάχιστη οφειλόμενη ένδειξη τιμής και μνήμης, κλίνω το γόνυ στη συγκλονιστική αυτή θυσία, των Βρονταμιτών στο Παλαιομονάστηρο.

Αιωνία τους η μνήμη!

Νεοκλής Δ. Κρητικός
Βουλευτής Λακωνίας
Νέα Δημοκρατία

apela.gr

Όμορφος φθινοπωρινός γάμος του Κώστα Τσαρούχα και της Μαργαρίτας Αντωνίου στην Καρίτσα

Το μεγαλύτερο κοσμικό γεγονός της χρονιάς έλαβε χώρα χτες Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου στο χωριό.

Η Μαργαρίτα Αντωνίου από την Καρίτσα παντρεύτηκε τον εκλεκτό της καρδιάς της Κώστα Τσαρούχα από το Δαφνί. Ο γάμος τελέστηκε στον ανθοστόλιστο Ιερό Ναό Ευαγγελίστριας στην Καρίτσα, παρουσία πλήθους χωριανών, με κουμπάρο το Σταύρο Νταλιάνη από το Δαφνί.

Ο γαμπρός έλαμπε από ευτυχία ενώ η νύφη ήταν πανέμορφη και φορούσε ένα πολύ εντυπωσιακό νυφικό.

Η Μαργαρίτα είναι κόρη του Νίκου και της Ελένης Αντωνίου από την Καρίτσα και ο Κώστας γιος του Γιώργου και της Καλλιόπης Τσαρούχα από το Δαφνί.

Στους νεόνυμφους ευχόμαστε να είναι πάντα ευτυχισμένοι και να δημιουργήσουν μια όμορφη και αγαπημένη οικογένεια.

Πρωταγωνιστής σε κινηματογραφική ταινία ο Τάκης Χρόνης

Γράφει ο

Βαγγέλης Ψωμάς

Χρονικά της Δράμας

7 Σεπτεμβρίου 2020

Πρωταγωνιστής σε κινηματογραφική ταινία που θα προβληθεί στο Φεστιβάλ ο δημοφιλής στη Δράμα μουσικός Παναγιώτης Χρόνης.

Η τέχνη δεν έχει όρια και πολλές φορές διαφορετικές μορφές της συνυπάρχουν «κάτω από την ίδια στέγη». Την διαπίστωση αυτή επιβεβαιώνει ο γνωστός στους περισσότερους Δραμινούς και παράλληλα δημοφιλής μουσικός, συνθέτης και στιχουργός, Παναγιώτης Χρόνης.
Ο γνωστός καλλιτέχνης που έχει έδρα τη Δράμα και μέχρι σήμερα έχει δημιουργήσει πολλές μουσικές επιτυχίες, πρωταγωνιστεί σε ταινία μικρού μήκους διάρκειας 20 λεπτών, που συμμετέχει φέτος στο διεθνές διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας. Ο κινηματογράφος είναι για τον ίδιο ένα πρωτόγνωρο βήμα, όχι όμως και το θέμα της ταινίας στην οποία πρωταγωνιστεί. Πρόκειται για την ταινία “Under The Same Roof” (κάτω από την ίδια στέγη) του Simeon Tsonchev, η οποία είναι ανάμεσα στις 35 ταινίες που προκρίθηκαν στο διεθνές διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ.

Κ. Χρόνη, αποφασίσατε να συμμετάσχετε για πρώτη φορά σε κινηματογραφική ταινία μικρού μήκους και μάλιστα σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Ποια είναι η ταινία για την οποία μιλούμε;

Η ταινία ονομάζεται “Under The Same Roof” και είναι του Simeon Tsonchev. Είναι βουλγαρικής παραγωγής με ελληνικό σενάριο του Χρήστου Ζαχαράκη. Ο πρωταγωνιστής είναι ένας 65άρης συνταξιούχος Έλληνας μουσικός που λόγω της κρίσης, μετακομίζει στη Βουλγαρία για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στα έξοδά του. Είναι ένα σενάριο βγαλμένο από την πραγματικότητα. Είναι αρκετοί οι Έλληνες συνταξιούχοι που μετακόμισαν σε γειτονικές περιοχές της Βουλγαρίας προκειμένου η σύνταξη που παίρνουν να είναι επαρκής για την επιβίωσή τους. Στο σενάριο της ταινίας, ένας παλιός μουσικός που στην Ελλάδα δεν μπορεί να βρει πλέον δουλειά αναγκάζεται να μετακομίσει. Στη Βουλγαρία όμως δεν γνωρίζει κανέναν. Στο δωμάτιο που νοικιάζει σε κάποια πολυκατοικία, η μόνη του διέξοδος είναι να ασχολείται όλη την ημέρα με το μπουζούκι του. Κάποια στιγμή όμως, αυτή η ενασχόληση αρχίζει να ενοχλεί τους γείτονες και κυρίως τους συγκατοίκους του στην πολυκατοικία που αρχίζουν να του κάνουν παρατηρήσεις. Η διαβίωσή του στη Βουλγαρία σύντομα τον οδηγεί στη διαπίστωση ότι τα χρήματα της σύνταξής, τελικά δεν επαρκούν για να καλύψει τα έξοδά του ούτε και στις συνθήκες της γειτονικής χώρας. Έτσι κάποια στιγμή αναγκάζεται να δώσει ενέχυρο το μπουζούκι του. Εκεί όμως εργάζεται ο γείτονας που του κάνει συνεχώς παράπονα.

Να υποψιαστούμε ότι κάπου εδώ θα ακολουθήσουν ανατροπές στην πλοκή της ταινίας;

Ναι, ο γείτονας είναι ο ίδιος άνθρωπος που με προσωπικό ρίσκο θα τον βοηθήσει τελικά να πάρει πίσω το μπουζούκι, όταν ο συνταξιούχος μουσικός δεν μπορεί να συγκεντρώσει τα χρήματα που απαιτούνται σε συγκεκριμένη προθεσμία. Η ταινία είναι βαθιά ανθρώπινη και δείχνει ότι άνθρωποι που μπορεί βρίσκονται σε κάποιου είδους αντιπαράθεση, όταν βρίσκονται κάτω από διαφορετικές συνθήκες δεν έχουν να χωρίσουν απολύτως τίποτε και μπορούν να συνυπάρξουν.

Καλά όλα αυτά, αλλά πως έφθασε ο Παναγιώτης Χρόνης να πρωταγωνιστεί στη συγκεκριμένη ταινία;

Όλα ξεκίνησαν από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με τα οποία μέχρι πρότινος δεν είχα καμία σχέση, όταν σε μια χορηγούμενη δημοσίευση σε διάβασα ότι ζητείται μουσικός κάποιας ηλικίας ως πρωταγωνιστής για τη συγκεκριμένη ταινία. Αυτό μου προξένησε το ενδιαφέρον. Ήρθα σε επαφή με την παραγωγή της ταινίας, είδα την περίληψη του σεναρίου και το βρήκα πολύ ενδιαφέρον. Συναντηθήκαμε στη Δράμα, στο πάρκο της Αγίας Βαρβάρας. Τα γυρίσματα της ταινίας έγιναν στη Σόφια. Τον περασμένο Νοέμβριο έμεινα εννέα ημέρες εκεί για τα γυρίσματα και τις πρόβες που ήταν πολύωρα.

Τι σας έμεινε περισσότερο από αυτή την εμπειρία;

Πολλά και ωραία πράγματα. Κυρίως γνωριμίες και φιλίες. Όλοι οι υπόλοιποι ηθοποιοί της ταινίας πλην εμού, ήταν επαγγελματίες Βούλγαροι. Επρόκειτο για δουλειά που έγινε με επαγγελματικές προδιαγραφές, από μια ομάδα περίπου 35 ανθρώπων. Ήδη κάναμε μια κουβέντα με τον σκηνοθέτη και ίσως να κάνουμε κάποια επόμενη συνεργασία ίσως και με δικό μου σενάριο. Θα δούμε πως θα εξελιχθεί αυτό στο μέλλον.

Υπάρχουν κοινά μεταξύ ενός μουσικού και ενός ηθοποιού; Ρωτώ διότι βρεθήκατε και στους δυο ρόλους.

Πρόκειται για τέχνη και στις δυο περιπτώσεις. Κάθε μορφή τέχνης έχει την αυτονομία της, αλλά υπάρχουν κοινά στοιχεία. Έχουμε τη δημιουργία συναισθημάτων και στις δυο περιπτώσεις και έτσι πρέπει να είναι διότι αν η τέχνη δεν δημιουργεί συναισθήματα είναι κενή. Ένας καλός ηθοποιός μπορεί να κάνει τον θεατή να γελάσει ή να κλάψει. Το ίδιο περίπου συμβαίνει και στην περίπτωση του μουσικού.

Αυτή η εμπειρία σας έκανε να δείτε το Φεστιβάλ Ταινιών της Δράμας από διαφορετική οπτική γωνία;

Φυσικά. Παρακολουθώ χρόνια το φεστιβάλ. Είναι άλλο να το παρακολουθείς ως θεατής και άλλο να συμμετέχεις ως συντελεστής σε κάποια ταινία και μάλιστα ως κεντρικό πρόσωπο. Έχει πάντως πολύ μεγάλο ενδιαφέρον η διαδικασία της παραγωγής των ταινιών. Πράγματα που δεν φανταζόμουν. Για 20 λεπτά ταινίας, χρειαστήκαμε 6 ημέρες γυρισμάτων από το πρωί μέχρι το βράδυ. Επίσης χρειάστηκε να δουλέψει μια ομάδα 35 ατόμων για 6 ημέρες ασταμάτητα. Ήταν πολύ όμορφη εμπειρία, από τις καλύτερες που έχω ζήσει στα καλλιτεχνικά πράγματα.

Τελικά από εδώ και πέρα θα πρέπει να περιμένουμε τον Παναγιώτη Χρόνη, περισσότερο δραστηριοποιημένο στα κινηματογραφικά δρώμενα ή παραμένει ως πρώτη προτεραιότητα η μουσική;

Θα παραμείνω φυσικά μουσικός και μάλιστα διανύω μια πολύ καλή περίοδο όσον αφορά την δημιουργία. Γράφω με το δικό μου ύφος του παλιού λαϊκού, ακατάπαυστα τραγούδια. Αυτός είναι ο χώρος μου και εκεί κινούμαι. Έχω γράψει και στίχους όχι μόνο μουσική. Υπάρχουν περίπου 150 δικά μου τραγούδια μέχρι στιγμής τα οποία δειλά – δειλά αρχίσαμε να τα ανεβάζουμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στο Youtube κλπ. Στα σχέδια υπάρχει και η δημιουργία CD παρότι η δισκογραφία έχει πλέον τελειώσει αυτή τη στιγμή. Οι “Δραμάδοντες” υπάρχουν και κινούνται με άλλη σύνθεση. Φέτος είχαμε προγραμματισμένη μια ενδιαφέρουσα συναυλιακή χρονιά, όχι μόνο στη Δράμα, αλλά και στην Κυπαρισσία, τη Σπάρτη κλπ Δυστυχώς η περίοδος της πανδημίας τα ανέτρεψε όλα. 

Τελικά το μουσικόφιλο κοινό δεν χρειάζεται να ανησυχεί διότι από ότι αντιλαμβάνομαι σκοπεύετε να παραμείνετε κυρίως μουσικός.

Δεν το συζητάμε αυτό. Μακάρι να τελειώσουν όλα αυτά που περιόρισαν φέτος ακόμη και τις προσωπικές μας ελευθερίες και να συνεχίσουμε πάλι στον ίδιο δρόμο. Κακά τα ψέμματα η μουσική για εμάς τους μουσικούς δεν είναι μόνο επάγγελμα. Εμένα αν μου κόψεις ξαφνικά το τραγούδι είναι σαν να με σκοτώνεις. Το ίδιο φαντάζομαι ισχύει και για τους περισσότερους μουσικούς. Είναι τρόπος ζωής, τρόπος σκέψης, τρόπος φιλοσοφίας και όλα αυτά μαζί.

Οι Πρόγονοί μας: Τόμας Χάιζ (1848-1913)

Έρευνα

Στέλιος Χαγιάς

ανιψιός του Τόμας Χάιζ

Συντονιστής Οικογενειακών Δέντρων του Νότιου Πάρνωνα

Επιχρωματισμένη φωτογραφία του Τόμας Χάιζ, καθισμένος μπροστά στο κέντρο, με μέλη της ευρύτερής του οικογένειας κατά την επιστροφή του στην Καρίτσα το 1926: Σουσάνα Αποστολάκου (γένος Δημήτριου Μαλαβάζου), Διαμαντής Παναγιώτη Χαγιάς, Παναγιώτης Χαγιάς, Αλεξάνδρα Παναγιώτη Χαγιά, Χρυσάνθη Παναγιώτη Χαγιά, Διαμαντής Γεωργίου Λάμπρος, Μεταξία Χαγιά (γένος Κωνσταντίνου Προφύρη), Διαμαντής Στυλιανού Χαγιάς, Αγγελική Μαλαβάζου (γένος Αδαμαντίου Χαγιά), Αναστασία Λάμπρου (γένος Αδαμαντίου Χαγιά), Παναγιώτης Νικολάου Αποστολάκος.

Ο Τόμας Χάιζ (γνωστός και ως Αθανάσιος Αδαμαντίου Χαγιάς), γ. 1877, ήταν ένα από εννιά παιδιά του Αδαμαντίου Χαγιά (1835-1929) και της γυναίκας του Μαργαρίτας (1846-π. 1930) η οποία υπήρξε παιδί-νύφη που απήχθη για γάμο με τη βία των όπλων το 1862 στην Καρίτσα.

Ο Τόμας, 14 ετών, μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες στις 7 Οκτωβρίου 1892 με το ατμόπλοιο Μασίλια. Μαζί στο πλοίο ταξίδευαν και οι συγχωριανοί Κωνσταντίνος Ιωάννη Λάμπρος, Χρήστος Λεωνίδα Χαγιάς και Ιωάννης Μαλαβάζος.

Τα πρώτα χρόνια στη νέα χώρα ο Τόμας εργάστηκε ως καραμέλας, αλλά όταν έφερε το μικρότερό του αδελφό το Στυλιανό το 1906, οι δύο συμμετείχαν σε διάφορες επιχειρήσεις παραγωγής προϊόντων. Στις ΗΠΑ, ο Τόμας ζούσε κυρίως στη Βαλτιμόρη, αλλά και για μικρό χρονικό διάστημα στο Νόρφολκ Βιρτζίνια.

Στη Βαλτιμόρη το 1911, σε ηλικία 34 ετών, παντρεύτηκε τη 16χρονη Γεωργία, την αμερικανομεγαλωμένοι μοναχοκόρη του ιδιοκτήτη καταστήματος καπνού και ζαχαροπλαστείου Τόμας Μάιτζορς (γνωστός και ως Ευστράτιος Θιαμέγκος) που καταγόταν από τα Λεβέτσοβα της Λακωνίας. Όταν παντρεύτηκε, ο Τόμας έζησε με τα πεθερικά του, τον Τόμας και τη Λίλι Μάτζορς, και ασχολήθηκε με τις επιχειρήσεις τους.

Τα πρώτα οχτώ χρόνια παντρεμένοι ο Τόμας και η Γεωργία απέκτησαν έξι παιδιά̇ δύο κορίτσια και τέσσερα αγόρια: Πολίν (Παναγιώτα) 1912, Ντάνιελ (Αδαμάντιος) 1914, Τζωρτζ 1915, Στήβεν (Ευστράτιος) 1916, Τζέιμς (Δημήτριος) 1918 και Αθηνά 1919.

Το 1926, 34 χρόνια μετά τον αποχαιρετισμό από την αγαπημένη του Καρίτσα, σε ηλικία 49 ετών, ο Τόμας έκανε ένα συναισθηματικό ταξίδι επιστροφής στο προγονικό του το χωριό όπου είχε την ευκαιρία να ξαναγνωρίσει την ευρύτερη οικογένειά του.

Ο Τόμας πέθανε, σε ηλικία 80 ετών, στις 10 Ιουλίου 1957 στη Βαλτιμόρη του Μέριλαντ.

Τον διαδέχτηκαν όλα του τα παιδιά και η σύζυγός του η Γεωργία που πέθανε 23 χρόνια αργότερα, σε ηλικία 85 ετών, τον Δεκέμβριο του 1980.

Βρείτε τον Τόμας Χάιζ (Αθανάσιο Αδαμαντίου Χαγιά) στα Οικογενειακά Δέντρα του Νότιου Πάρνωνα στη διεύθυνση:https://www.tribalpages.com/tribe/browse?userid=karitsa&view=0&pid=9&randi=490259696

Σε περίπτωση που επιθυμείτε να συμπεριλάβετε φωτογραφίες και στοιχεία σχετικά με προγόνους ή απογόνους σας, ή και της οικογένειάς σας, στα Οικογενειακά Δέντρα του Νότιου Πάρνωνα, παρακαλούμε στείλτε προσωπικό μήνυμα μέσω Facebook.

Οι εργασίες των Οικογενειακών Δέντρων του Νότιου Πάρνωνα τελούνται υπό την χορηγία του Παλλακωνικού Συλλόγου Νότιας Αυστραλίας καθώς και της Κοινότητας Καριτσιωτών της Νότιας Αυστραλίας.

Μικρογραφίες:

Αλεξάνδρα Παναγιώτη Χαγιά

Αναστασία Λάμπρου

(γένος Αδαμαντίου Χαγιά)

Αγγελική Μαλαβάζου

(γένος Αδαμαντίου Χαγιά)

Χρυσάνθη Παναγιώτη Χαγιά

Διαμαντής Γεωργίου Λάμπρος

Διαμαντής Παναγιώτη Χαγιάς

Διαμαντής Στυλιανού Χαγιάς

Μεταξία Χαγιά 

(γένος Κωνσταντίνου Προφύρη)

Παναγιώτης Χαγιάς

Παναγιώτης Νικολάου Αποστολάκος

Σουσάνα Αποστολάκου 

(γένος Δημήτριου Μαλαβάζου)

Τόμας Χάιζ

Our Ancestors: Thomas Hayes (1877-1957)

Based on the research of 

Stelios Chagias

Great-nephew of Thomas Hayes

Co-ordinator of Family Trees of Southern Parnon

Colourised photograph of Thomas Hayes, seated front centre, pictured on a return trip to Karitsa in 1926 with members of his extended family: Sousana Apostolakos (nee Malavazos), Diamantis Panagioti Chagias, Panagiotis Chagias, Alexandra Panagioti Chagias, Chrysanthi Panagioti Chagias, Diamantis Georgiou Lampros, Metaxia Chagias (nee Profyris), Diamantis Stylianou Chagias, Angeliki Malavazos (nee Chagias), Anastasia Lampros (nee Chagias), Panagiotis Nikolaou Apostolakos.

Thomas Hayes (aka Athanasios Adamantiou Chagias), b 1877, was one of nine children of Adamantios Chagias (1835-1929) and his wife Margarita (1846-c.1930), a child bride abducted by force of arms for marriage in 1862 in Karitsa.

Thomas, aged 14, migrated to the United States on 7 October 1892 aboard the steamship Massilia. Travelling with him on the vessel were fellow villagers Konstantinos Ioanni Lampros, Christos Leonida Chagias, and Ioannis Malavazos.

In the early days in the new country, he worked as a candy maker but after he brought over his younger brother Stylianos in 1906 the two were involved in several produce businesses. In the US, Thomas lived mostly in Baltimore, but also for a short stint in Norfolk Virginia.

In Baltimore in 1911, aged 34, he married 16-year-old Georgia, the American-raised only daughter of tobacco and candy proprietor Thomas Majors (aka Efstratios Thiamegkos) who hailed from Levetsova of Lakonia. Once married Tomas lived with his in-laws, Thomas and Lillie Majors, and was involved in their businesses.

In the first eight years of married life, Thomas and Georgia had six children; two girls and four boys: Pauline (Panagiota) 1912, Daniel (Adamantios) 1914, George 1915, Stephen (Efstratios) 1916, James (Dimitrios) 1918, and Athena 1919.

In 1926, 34 years after farewelling his beloved Karitsa, Thomas, aged 49,  made an emotional return trip to his ancestral village where he had the opportunity to reacquaint himself with his extended family. 

Thomas passed away, aged 80, on 10 July 1957 in Baltimore, Maryland.

He was survived by all of his children and by his wife Georgia who passed away 23 years later, aged 85, in December 1980.

Find Thomas Hayes (Athanasios Adamantiou Chagias), on Family Trees of Southern Parnon at:
https://www.tribalpages.com/tribe/browse?userid=karitsa&view=0&pid=9&randi=490259696

Should you wish to include photographs or details about ancestors, descendants, or yourself in the Family Trees of Southern Parnon, please contact the co-ordinator, Stelios Chagias, either by private message on Facebook or email: sghagais@optusnet.com.au

Family Trees of Southern Parnon is sponsored by the Pan-Laconian Society of South Australia, and the Karitsa Community of South Australia.

Thumbnail pictures:

Alexandra Panagioti Chagias

Anastasia Lampros (nee Chagias)

Angeliki Malavazos (nee Chagias)

Chrysanthi Panagioti Chagias

Diamantis Georgiou Lampros

Diamantis Panagioti Chagias

Diamantis Stylianou Chagias

Metaxia Chagias (nee Profyris)

Panagiotis Chagias

Panagiotis Nikolaou Apostolakos

Sousana Apostolakos (nee Malavazos

Thomas Hayes