Ποίηση Χριστίνας Ροζακλή: Γεράκι αγαπημένο μου χωριό

Γεράκι αγαπημένο μου χωριό

που χάρη σε εσένα υπάρχω, ζω.

Ό,τι γνωρίζω το ’μαθα εδώ

και θέλω να σου πω ευχαριστώ.

 Πάντοτε σ’ αγαπούσα εγώ πολύ,

για σένα τι ιστορία έχει γραφτεί!

του Αϊ-Γιώργη το κάστρο ειν’ θρυλικό,

ιστορικά πολύτιμο αγαθό.

 Οι εκκλησίες σου είναι πανέμορφες

τα καλντερίμια γραφικά,

οι ομορφιές σου είναι πάμπολλες

θαρρώ πως είσαι ζωγραφιά.

 Σπίτι φτιαγμένα ομοιόμορφα

που φανερώνουν αρχοντιά

με κήπους που έχουν όμορφα φυτά

τα οποία σε κοσμούν απλά.

 Το ίδιο ειν’ και τα σχολεία

μία ωραία ασχολία

εκεί στην παιδική χαρά

παιχνίδια παίξαμε πολλά.

 Ένα στολίδι η πλατεία σου

τι θα ‘σουνα χωρίς αυτή;

σ’ εκείνη εκδηλώσεις γίνανε

που μας διασκέδασαν πολύ.

 Αν κάποιος θέλει να ξεχάσει

έναν περίπατο να κάνει

στις σκέψεις του να βυθιστεί

και λίγο για να ξαποστάσει.

 Κι εγώ όποτε δεν μπορώ

έξω απ’ το σπίτι μου θα βγω

να πάρω καθαρό αέρα

και να κοιτάξω παραπέρα.

 Εδώ να ζω χρόνια πολλά

θα το ευχόμουνα βαθιά

στον τόπο που αγαπώ να κατοικώ

να ’μαι κοντά σε όλους όσους αγαπώ.

Από τα βάθη της καρδιάς μου το ζητώ

εγώ ποτέ μου να μην φύγω από εδώ…

Χριστίνα Ροζακλή 

Η νεαρή ποιήτρια Χριστίνα Ροζακλή, ηλικίας 13 χρονών, κόρη του Νίκου και της Νασούλας, είναι μαθήτρια της Β' Τάξης του Γυμνασίου Γερακίου.