Ο καιρός στο χωριό μας

Τετάρτη 13 Απριλίου 2022

Γεώργιος Μάλλιος (1970-2022)

Σε ηλικία 51 ετών απεβίωσε στις 23 Μαρτίου 2022 στο Μπέντφορντ, Νιου Χάμσαϊρ των ΗΠΑ ο Γεώργιος Μάλλιος μετά από σκληρή και μακροχρόνια μάχη με το γλοιοβλάστωμα.

Ο Γιώργος γεννήθηκε στο Σικάγο του Ιλινόις στις 15 Μαΐου 1970, γιος του αείμνηστου Νικολάου Γ. Μάλλιου από το Αλεποχώρι και της Αδαμαντίας Λάμπρου από την Καρίτσα.

Αφήνει πίσω τη σύζυγό του Σάρα και τέσσερις γιους, Νικόλα (13), Δημήτρη (10), Λούκα (3) και Λέο (1), τη μητέρα του Αδαμαντία, και δύο αδερφές Ελένη και Κωνσταντίνα.

Η κηδεία τελέστηκε την Παρασκευή 25 Μαρτίου στον Ι.Ν. Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στο Αντόβερ της Μασαχουσέτης.

Θερμά συλλυπητήρια στους οικείους.

Δείτε τον οικογενειακό κλάδο του αείμνηστου στα Οικογενειακά Δέντρα του Νότιου Πάρνωνα:

Τα Οικογενειακά Δέντρα του Νότιου Πάρνωνα έρχονται υπό την αιγίδα του Παλλακωνικού Συλλόγου Νότιας Αυστραλίας «Ο Λεωνίδας», καθώς και της Κοινότητας Καριτσιωτών Νότιας Αυστραλίας «Καρίτσα»

Obituary

George Mallios, 51, of Bedford, New Hampshire, passed away peacefully after a hard and long fight with glioblastoma, on Wednesday, March 23, 2022.

George was born in Chicago, Illinois on May 15, 1970, the son of the late Nicholaos G. Mallios from Alepochori of Lakonia and Adamantia Lampros from Karitsa of Lakonia who survives him.

George was raised in Chicago.  He graduated from Lane Technical High School in 1988 and went on to serve in the United States Marine Corp. He served as a Guard at the United States Embassy in Sofia, Bulgaria, and Helsinki, Finland as well as in other countries in Europe and Asia. Upon his honorable discharge, he attended the University of Illinois at Chicago where he earned his Bachelor’s degree in Accounting and was licensed as a Certified Public Accountant (CPA).

In 2005 he entered the Police Academy and served as a Police officer in Chicago and later on in Manchester, New Hampshire

He was a sports advocate and loved all the Chicago teams. Loved to play tennis and all sports with his children. He was an amazing father and always put his boys first. He believed in taking the time to better yourself physically and academically.

He leaves behind his beautiful wife Sarah and his four sons, Nikolas (13), Demetri (10), Luca (3), and Leo (1), his mother Adamantia Mallios, two sisters; Eleni Xifaras and her husband George and their children Samuel and Paulina Xifaras and Connie Calderon and her husband Peter and their children Sophia, Joseph and Nicholas Calderon, father-in-law Edward Bruce and mother-in-law Deanna Bruce and two brothers-in-law; Keith Bruce and his wife Lori Luther, and Joseph Bruce.

The funeral service was held on Friday, March 25th at 12:00pm at the Sts. Constantine and Helen Greek Orthodox Church, in Andover Massachusetts.


Sincerest condolences to his family.


Νεκρολογία

Ο Γεώργιος Μάλλιος, 51 ετών, από το Μπέντφορντ του Νιού Χάμσαϊρ, πέθανε ειρηνικά μετά από σκληρή και μακροχρόνια μάχη με γλοιοβλάστωμα, την Τετάρτη 23 Μαρτίου 2022.

Ο Γιώργος γεννήθηκε στο Σικάγο του Ιλινόις στις 15 Μαΐου 1970, γιος του αείμνηστου Νικολάου Γ. Μάλλιου από το Αλεποχώρι Λακωνίας και της Αδαμαντίας Λάμπρου από την Καρίτσα Λακωνίας που επιζεί.

Ο Γιώργος μεγάλωσε στο Σικάγο. Αποφοίτησε από το Τεχνικό Γυμνάσιο Λάιν το 1988 και στη συνέχεια υπηρέτησε στο Πεζοναυτικό των Ηνωμένων Πολιτειών. Υπηρέτησε ως φρουρός στην πρεσβεία των Ηνωμένων Πολιτειών στη Σόφια της Βουλγαρίας και στο Ελσίνκι της Φινλανδίας καθώς και σε άλλες χώρες της Ευρώπης και της Ασίας. Μετά την τιμητική του απόλυση, φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις στο Σικάγο, όπου απέκτησε το πτυχίο του στη Λογιστική και έλαβε άδεια ως Ορκωτός Λογιστής.

Το 2005 εισήλθε στην Αστυνομική Ακαδημία και υπηρέτησε ως αστυνομικός στο Σικάγο και αργότερα στο Μάντσεστερ του Νιού Χάμσαϊρ

Ήταν υπέρμαχος του αθλητισμού και αγαπούσε όλες τις ομάδες του Σικάγου. Αγαπούσε να παίζει τένις και όλα τα αθλήματα με τα παιδιά του. Ήταν καταπληκτικός πατέρας και πάντα έβαζε τα αγόρια του πρώτα. Πίστευε στο να αφιερώνει χρόνο για να βελτιώσει τον εαυτό σου σωματικά και ακαδημαϊκά.

Αφήνει πίσω την όμορφη σύζυγό του Σάρα και τους τέσσερις γιους του, Νικόλα (13), Δημήτρη (10), Λούκα (3) και Λέο (1), τη μητέρα του Αδαμαντία Μάλλιου, δύο αδερφές: Ελένη Ξιφαρά και το σύζυγό της Γιώργο και τα παιδιά τους Σάμουελ και Πωλίνα Ξιφαρά και Κωνσταντίνα (Κόνι) Καλντερόν και το σύζυγό της Πίτερ και τα παιδιά τους Σοφία, Τζόζεφ και Νίκολας Καλντερόν, το πεθερό Έντουαρντ Μπρους και πεθερά Ντίανα Μπρους και δύο κουνιάδους; Κιθ Μπρους και σύζυγό του Λόρι Λούθερ και το Τζόσεφ Μπρους.

Η εξόδιος ακολουθία τελέστηκε την Παρασκευή 25 Μαρτίου στις 12:00 το μεσημέρι στην Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, στο Αντόβερ της Μασαχουσέτης

Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του.

Πέμπτη 7 Απριλίου 2022

Βενέτα Κατσάμπη (1928-2022)

Πλήρης ημερών, σε ηλικία 94 ετών, απεβίωσε το Σάββατο 2 Απριλίου 2022 στην Καρίτσα η Βενέτα Κατσάμπη, το γένος Θεοδωρακάκου, χήρα του αείμνηστου Βασίλη Κ. Κατσάμπη.

Η Βενέτα γεννήθηκε στην Καρίτσα to 1928.

Η κηδεία τελέστηκε στον Ιερό Ναό Ευαγγελίστριας στην Καρίτσα την Κυριακή 3 Απριλίου.

Θερμά συλλυπητήρια στους οικείους.

Δείτε τον οικογενειακό κλάδο της αείμνηστης στα Οικογενειακά Δέντρα του Νότιου Πάρνωνα:

Τα Οικογενειακά Δέντρα του Νότιου Πάρνωνα έρχονται υπό την αιγίδα του Παλλακωνικού Συλλόγου Νότιας Αυστραλίας «Ο Λεωνίδας», καθώς και της Κοινότητας Καριτσιωτών Νότιας Αυστραλίας «Καρίτσα»

Κυριακή 3 Απριλίου 2022

Κι άλλη «Ωραία Γερακίτισσα»

Για πολλούς, προπαντός από τα μέρη μας, το τραγούδι «Ωραία Γερακίτισσα» ήταν αναμφίβολα το αποκορύφωμα από το επεισόδιο «Οδοιπορικό στη Νότια Λακωνία» της εκπομπής «Αλάτι της Γης» που μεταδόθηκε τηλεοπτικά, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο από την ΕΡΤ, τον περασμένο Δεκέμβριο.

Να και μια άλλη ερμηνεία στο ίδιο τραγούδι που δεν συμπεριλήφθηκε στο επεισόδιο. Η συγκεκριμένη ερμηνεία έχει ιδιαίτερη σημασία διότι τραγουδούν ντόπιες γυναίκες από το Γεράκι.

Κατά το σύμβουλο της εκπομπής, Νίκο Μπαριάμη, πρόκειται για ένα παμπάλαιο παμπελοποννησιακό τραγούδι που ανάλογα με την τοποθεσία αλλάζει την προέλευση της «πρωταγωνίστριας». Τη συγκεκριμένη εκδοχή την κατέγραψε ο ίδιος όπως του τη πρωτοτραγούδησε η Πότα Γιάννε-Φασμούλου από το Γεράκι..

Απολαύστε!

Παρασκευή 1 Απριλίου 2022

Η Ελένη Μαλαβάζου-Πανταζή σήμερα 91 ετών

Γεννήθηκε στην Καρίτσα την 1η Απριλίου 1931 και σήμερα κλείνει τα 91 της χρόνια. Η Ελένη βαφτίστηκε στις 21 Μαΐου 1932 από τον πατέρα της π. Αναστάσιο Μαλαβάζο με νονά τη Διαμάντω Τρικιμάκη από το Αλεποχώρι. 

Έχασε τη μητέρα της όταν ήταν μόλις έξι ετών κι έτσι την Ελένη μαζί με τις αδερφές και τον αδερφό της τα μεγάλωσε ο πατέρας τους και η γιαγιά, Σουσάνα Μαλαβάζου.

Έφυγε από την Καρίτσα τη δεκαετία του 1950 για να σπουδάσει μαιευτική στην Αθήνα. Στη συνέχεια μετανάστευσε στην Αμερική και πολιτογραφήθηκε πολίτης των Ηνωμένων Πολιτειών το 1961.

Διατηρεί έντονο ενδιαφέρον για το χωριό που γεννήθηκε.

Χρόνια πολλά και χαρούμενα γενέθλια στην χωριανή μας, πάντα με υγεία!

Φωτο: Ελένη, 24 ετών, κατά την αποφοίτησή της από τη σχολή μαιευτικής στην Αθήνα το 1955.

Δείτε τον οικογενειακό κλάδο της Ελένης Μαλαβάζου-Πανταζή στα Οικογενειακά Δέντρα του Νότιου Πάρνωνα:

Τα Οικογενειακά Δέντρα του Νότιου Πάρνωνα έρχονται υπό την αιγίδα του Παλλακωνικού Συλλόγου Νότιας Αυστραλίας «Ο Λεωνίδας», καθώς και της Κοινότητας Καριτσιωτών Νότιας Αυστραλίας «Καρίτσα»

Πέμπτη 31 Μαρτίου 2022

Στους Ισχυρούς της Γης (ανοιχτή επιστολή) του Βασίλη Βλαχάκου

«Πάψετε τον πόλεμο, 
αλλιώς σταματήστε τη γη για να κατέβω
δεν σας μπορώ, θα πέσω στο κενό.!»


Ε! σεις οι Ισχυροί της γης 
και οι ʺπροστάτεςʺ
(αν με ακούτε..)
πουλάω ανθρωπιά μισοτιμής
σε τιμή ευκαιρίας την αγάπη
με έκπτωση αισθήματα ακριβά
την ευτυχία στην τιμή της γνωριμίας
την ειρήνη σε μεγάλη προσφορά
δώρο το δίκιο μου προσφέρω
τα συναισθήματα που ’χω στην καρδιά
χαλάλι σας, αν τα νιώσετε, να ξέρω.
Πάρτε, να νιώστε άνθρωποι κ’ εσείς
τη ζωή μου σας τη δίνω δωρεάν
την ψυχή μου ʺλόγῳ τιμῆςʺ δε την πουλάω
ποτέ μου δεν την πούλησα στο σατανά
δε θέλω στην κόλαση να πάω
κι αν το κεφάλι μου το παίρνετε στεγνά
και σαν νερό ρουφάτε και το αίμα
για πάρτε ’με στα σοβαρά
ειλικρινά δεν σας πουλάω τρέλα
ό,τι έχω μέσα μου το λέω δυνατά
δεν κρύβω τίποτα, ποτέ από κανέναν.

Ε! εσείς οι δυνατοί της γης
οι παντογνώστες
που ξέρετε πότε γεννιόμαστε οι φτωχοί
και ποια ημέρα θα πεθάνουμε στην ψάθα
αυτά που έχουμε εμείς για φυλαχτό
εσείς όπου τα βρείτε τα πατάτε
στη γλώσσα μας τα λέμε ιδανικά
σαν κόρες των ματιών μας τα φυλάμε
ετούτα μας κρατάνε στη ζωή
κ’ αιώνια για τούτα πολεμάμε.
Δεν σας τα δίνουμε μήτε και δανεικά
στη στενοκεφαλιά σας μήτε που χωράνε
στην πέτρινη καρδιά σας είν’ νεκρά
στα γυάλινα τα μάτια σας γελοία
στην ξύλινη τη γλώσσα σας καρφιά
επιχειρήματα ψεύτικα κι αστεία
στους ξέφρενους εξοπλισμούς
άκαπνα, εκρηκτικά χωρίς αξία.
Κι όμως στα στήθη μας, αυτά
είναι ενέργεια χιλιάδων μεγατόνων
που αν εκραγεί πάνω στη γη
θα ’ναι για ’σας ʺΔευτέρα παρουσίαʺ.

Ε! σεις οι παντοκράτορες της γης
ʺγραφειοκράτεςʺ
που γράφετε τη μοίρα των λαών
και υπογράφετε την καταδίκη
που ʺκεκλεισμένων τῶν θυρῶνʺ
χρήζετε αρχηγούς στο άψε-σβήσε
που κυβερνήσεις ρίχνετε στο ʺπι και φιʺ
κι αυταρχικά βγάζετε καθεστώτα
που ʺκόπτεστεʺ για τους θεσμούς
και πόλεμο τα χνώτα σας, μυρίζουν
που παίζετε τη γάτα με τον ποντικό
κ’ έχετε στημένη και τη φάκα
δικοί σας στα παιχνίδια οι διαιτητές
οι ένορκοι στα έδρανα ʺπιασμένοιʺ
εσείς εισαγγελείς και δικαστές
τυφλή η Θέμιδα και αλυσοδεμένη.
Ουέ! Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές
στο ʺάρον-άρον!¨ μονιασμένοι
έχετε στημένο το Σταυρό
και νίπτετε τας χείρας σας Πιλάτοι
με το αίμα αθώων και φτωχών
σ’ όλα της γης τα μήκη και τα πλάτη.

Ε! σεις οι κραταιοί της γης
οι πλανητάρχες
που αποπλανάτε τους λαούς
τάζοντας ʺλαγούς με πετραχήλιαʺ
που αχόρταγοι μοιράζετε τη γη
και ούτ’ ένα ψίχαλο απ’ το τραπέζι
δεν πέφτει να πάρουμε οι φτωχοί
που όποτε το τραβάει η όρεξή σας
πίνετε και το αίμα μας ζεστό
σε μια δεξίωση εμπόλεμη φτιαγμένη.
Τη σκιά μας δεν την είδαμε ποτέ
δεν έχουμε στον ήλιο μοίρα
στον ίσκιο σας σαν κίτρινα φυτά
ψάχνουμε το χρώμα της ελπίδας
κ’ εσείς σε ένα ʺκαζίνοʺ μυστικά
με μία τράπουλα σημαδεμένη
σε παρασκήνια διπλωματικά
κορώνα-γράμματα παίζετε τη ζωή μας
σε μία τσόχα που βρωμάει απανθρωπιά
με αποτσίγαρα στο σώμα μας σβησμένα
αποπνικτικός της απάτης ο καπνός
δάκρυ στα μάτια η ελπίδα.

Ε! εσείς οι παραδόπιστοι της γης
Κροίσοι και κερδοσκόποι
που προσκυνάτε το χρήμα σαν θεό
και έχει η τσέπη σας καβούρια
πάρτε, μωρέ, τον κόσμο αγκαλιά
στο χέρι σας είναι ν’ αλλάξει η ζωή μας
να πλημμυρίσει η γη από χαρά
να βγει κροκάτο το φεγγάρι
για όλους ο ήλιος την αυγή.
Κάντε μας, μωρέ, αυτή τη χάρη
και πάρτε μας και την ψυχή
(ο διάολος που να σας πάρει..)
Έχουμε κ’ εμείς απ’ τον πλανήτη μερτικό
ένα αντίδωρο απ’ τ’ ολόγιομο φεγγάρι
μία ανάσα από γαλάζιο ουρανό
ένα λεπτό χαράς από του ήλιου το ρολόι.

Ε! εσείς οι ʺεπίγειοι θεοίʺ
οι θαυματοποιοί και μάγοι
με κόλπα στην παγκόσμια σκηνή
και ταχυδακτυλουργικά τερτίπια
οι υποσχέσεις σας ακάλυπτες επιταγές
χωρίς αντίκρισμα και ίχνος ευθιξίας
βαρήκοοι σε κάθε απέλπιδα φωνή
που δεν ιδρώνει το αυτί σας
με χέρια πλασμένα να μην κάνουν το καλό
βρεγμένα με το αίμα των αθώων
βαμμένα με το αίμα των λαών
στο κακό δεν βάζετε τελεία
της ελευθερίας αιώνιοι βιαστές
ερωτευμένοι με την εξουσία
της Δημοκρατίας εραστές
ληστές της λαϊκής κυριαρχίας.
Δε λέω, αναμάρτητος δεν είναι κανείς
όμως, με προσευχή και με νηστεία
απ’ το πρωί ως το βράδυ στη δουλειά
και την Κυριακή στην εκκλησία
ε, αυτό πια πάει πολύ
να μας βάζετε και τιμωρία.

Ε! ’σεις οι πολεμοχαρείς της γης
κ’ αιμοσταγείς ʺπροστάτεςʺ
Τούτη την άνοιξη τ’ αηδόνια
στο Κίεβο δεν κελαηδούν
τις γκρεμισμένες τους φωλιές τα χελιδόνια
στα σύρματα μοιρολογούν
κ’ οι πελαργοί δεν βρίσκουν τόπο
στο ένα πόδι να σταθούν.
Ρουκέτες σκοτώνουνε τ’ αστέρια
άψυχος ο Αυγερινός στον ουρανό
η Πούλια κρύφτηκε απ’ τον τρόμο.
Τούτο το Πάσχα καραβάνια
με το σταυρό στον ώμο η προσφυγιά
αναπαράσταση στο θείο δράμα
οι μάνες σ’ έναν άλλο Γολγοθά
όλη τους η ζωή σε μια βαλίτσα
κ’ ένα μωρό στην αγκαλιά
ρίχνουν ξοπίσω ένα βλέμμα
απελπισίας, στα ερείπια, στερνό.
Χάρτινες οι ευχές χωρίς ελπίδα
έγινε συνήθεια πλέον το κακό
δύστυχες ψυχές χωρίς πατρίδα
η αλληλεγγύη στα σύνορα παρηγοριά.
Αιμορραγεί η γη σ’ όλα τα μέρη
και αίμα δεν έχει να δώσει ο ουρανός.
Φτάνει! Γίνανε κόκκινες οι λάσπες
οι χωματόδρομοι της βίας, οχετός
τα θύματα μένουν άταφα στη μνήμη
όχι πια άλλους σκοτωμούς
στα χέρια σας είναι η ζωή μας
μη μας πατάτα άλλο στο λαιμό.
Για το Θεό! αλλάξτε τις ειδήσεις
γιατί το αίμα κόκκινο ζεστό
τρέχει από την έγχρωμη οθόνη
πάνω στα χέρια μας, στα ρούχα
έβαψε το σαλόνι, μάτωσε η καρδιά
η αδιαφορία σας μας σκοτώνει
προ έξι βημάτων στο καθιστικό
θύματα μ’ εμάς και τα παιδιά μας
εσείς αυτουργοί και δολοφόνοι.
Μα, πού θα πάει, θα γυρίσει ο τροχός
όπως γυρίζει η γη και το φεγγάρι
σε έναν του σύμπαντος χορό
στης ειρήνης αιώνια τους γύρους
και τότε πέντε φάσκελα αμοιβή
θα πάρετε από τις πέντε μας ηπείρους.

Με εκτίμηση αυτών που κάνετε
και με την ανάλογη τιμή

Β. Β.
Υ. Γ. Πάψετε τον πόλεμο, αλλιώς
σταματήστε τη γη για να κατέβω
δεν σας μπορώ, θα πέσω στο κενό.

Ο Βασίλης Βλαχάκος, βραβευμένος Λάκωνας ποιητής και λογοτέχνης, ήταν δάσκαλος στο σχολείο της Καρίτσας στις αρχές της δεκαετίας του '70