Ποίηση Β Βλαχάκου: «η ώρα της γης»

Σταματήστε τη γη για να κατέβω
είναι επικίνδυνη η στροφή
αφού δεν μπορώ για να παρέμβω
είναι ταξίδι χωρίς επιστροφή..!

Σβήσαμε τα φώτα για μια ώρα
να πέσει η γη ν’ αναπαυθεί
προτού ξεσπάσει θύελλα και μπόρα
και δε μπορεί στα πόδια να σταθεί..!

Γύρω από τον εαυτό της
έχει η δόλια ζαλιστεί
είναι της μοίρας και γραφτό της
δεν έχει από πούθε να πιαστεί..!

Η άμοιρη σηκώνει το σταυρό της
μας κουβαλάει αιώνια ζαλιά
δεν έχει μια βοήθεια στο πλευρό της
κι όμως μας παίρνει όλους αγκαλιά..!

Βοήθειας δε φαίνεται αχτίδα
εκπέμπει ο πλανήτης sos
χάρτινες ευχές χωρίς ελπίδα
δε νιώθει κανένας ενοχές..!

Το άδικο πιο πάνω απ’ το δίκιο
στο γόνατο σφάζουμε τη γη
έγινε το δειλό πλέον αντρίκειο
και το συμφέρον θεία προσταγή..!

Με δυο σταθμά και δύο μέτρα
ζυγίζουνε την πλάση οι δυνατοί
με βέλη γεμάτη η φαρέτρα
στόχος το κέρδος, δίχως το γιατί..!

Πνίγουν την ανάσα και ορμή της
στο άρμα τους τη σέρνουν οι τρελοί
δεν έχει πια αξία το κορμί της
της έχουν έτοιμο και κρύο το κελί..!

Δεν ξέρω πού να κρύψω την ντροπή μου
είμαι κι εγώ σαν όλους σας φονιάς
μαζί και θύμα, άνθρωποί μου
όπως στις πέντε ηπείρους ο ντουνιάς..!

Άνθρωποι! η γη «ενθάδε κείται»
πάνω σ’ αυτή κι όλοι κι εμείς..
η φύση ποτέ δεν εκδικείται
εμείς περνάμε σαν επιδρομείς..

Βασίλης Γ. Βλαχάκος

Ο Βασίλης Βλαχάκος, βραβευμένος Λάκωνας ποιητής και λογοτέχνης, ήταν δάσκαλος στο σχολείο της Καρίτσας στις αρχές της δεκαετίας του '70