Ρίζες βαθιές, δεσμοί ακατάλυτοι: Το Ετήσιο Αντάμωμα των Καριτσιωτών στην Αδελαΐδα!

«Είναι σαν να φέρνουμε το χωριό μας εδώ, κάθε χρόνο. Μια γιορτή αγάπης, μνήμης και παράδοσης.»

Χθες, Κυριακή 30 Μαρτίου 2025, το καταπράσινο Σούτερ Παρκ στο Γκούντγουντ της Αδελαΐδας πλημμύρισε από φωνές, γέλια και αναμνήσεις. Οι Καριτσιώτες της Αυστραλίας συγκεντρώθηκαν ξανά για μία από τις πιο αγαπημένες τους παραδόσεις: το ετήσιο αντάμωμα με μπάρμπεκιου. Μια εκδήλωση που ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 1980 και συνεχίζει μέχρι σήμερα να κρατά ζωντανή τη φλόγα της παράδοσης και της κοινότητας.

Μια μέρα γεμάτη χαρά, γεύσεις και μουσική

Πάνω από 200 άτομα, από όλες τις γενιές, έδωσαν το «παρών» κάτω από τον λαμπερό φθινοπωρινό ήλιο, σε μια μέρα που ξυπνούσε μνήμες από τα πιο όμορφα ελληνικά καλοκαίρια. Ο ουρανός ήταν καθαρός, η ζέστη ευχάριστη – ιδανική για χαλάρωση, παρέα και απολαυστικό φαγητό.

Η μυρωδιά του παραδοσιακού αυστραλιανού μπάρμπεκιου αναμειγνυόταν με αυθεντικές ελληνικές γεύσεις: φρέσκες σαλάτες, σπιτικά γλυκά και άλλες λιχουδιές, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα γιορτής. Ο Βαγγέλης Κατσάμπης, στον ρόλο του DJ, γέμισε τον χώρο με αγαπημένες ελληνικές μελωδίες, που δεν άργησαν να παρασύρουν τους παρευρισκόμενους στους παραδοσιακούς χορούς. Με το κέφι να κορυφώνεται, μικροί και μεγάλοι ένωσαν τα χέρια, σχηματίζοντας κύκλους, όπως ακριβώς θα έκαναν στην πλατεία του χωριού μας.

Ρίζες, μνήμες και συγκίνηση

Ο Μιχάλης Μαλαβάζος, πρόεδρος της κοινότητας των Καριτσιωτών, μαζί με τους διοργανωτές της εκδήλωσης, μίλησαν με ζεστά λόγια για την αξία της ενότητας και της παράδοσης, υπενθυμίζοντας πόσο σημαντικό είναι να διατηρούμε τις ρίζες μας, όπου κι αν βρισκόμαστε.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, η χαρά των παιδιών ήταν έκδηλη, χαρίζοντας ζωντάνια στην εκδήλωση. Διασκέδασαν με οργανωμένες δραστηριότητες, όπως η αγαπημένη «Πινιάτα», αλλά και με αυθόρμητα παιχνίδια, όπως το ποδόσφαιρο και το κυνηγητό. Η πιο συγκινητική στιγμή ήρθε όταν τα μικρότερα παιδιά ενώθηκαν στον χορό με τους μεγαλύτερους, αποδεικνύοντας πως η παράδοση περνά αβίαστα από γενιά σε γενιά.

Δεν έλειψαν, βέβαια, και οι στιγμές μνήμης, καθώς οικογένειες θυμήθηκαν αγαπημένα πρόσωπα που δεν είναι πια κοντά μας. Όμως, η παρουσία τους ήταν αισθητή ανάμεσά μας, μέσα από τις ιστορίες, τα ανέκδοτα και τις αναμνήσεις που μοιραστήκαμε.

Η παράδοση συνεχίζεται – και δυναμώνει

Το πνεύμα της ενότητας ήταν διάχυτο παντού, αποδεικνύοντας πως, ακόμα και χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, η αγάπη για την Καρίτσα παραμένει αναλλοίωτη. Το ετήσιο αυτό αντάμωμα δεν είναι απλώς μια γιορτή – είναι ένας θεσμός που ενισχύει τους δεσμούς της κοινότητας και μεταφέρει την πολιτιστική μας κληρονομιά στις επόμενες γενιές.

Ας ευχηθούμε, λοιπόν, να ξαναβρεθούμε και του χρόνου, με την ίδια ζεστασιά, αγάπη και κέφι, για να συνεχίσουμε να γιορτάζουμε τις ρίζες μας και να κρατάμε ζωντανή τη μνήμη της αγαπημένης μας Καρίτσας.

Η καρδιά της Καρίτσας χτυπά ξανά δυνατά στην Αδελαΐδα! Αύριο, Κυριακή 30 Μαρτίου, το Μεγάλο Αντάμωμα!

«Όπου γη πατείς, Καριτσιώτη θα βρεις»

Φίλοι Καριτσιώτες, η παράδοση ζωντανεύει μπροστά μας! 

Αύριο, Κυριακή 30 Μαρτίου, το Σούτερ Παρκ της Αδελαΐδας θα μετατραπεί σε μια γιορτή γευμάτων, τραγουδιών και αναμνήσεων. 

Όπως έλεγαν οι παλιοί μας: «Όπου γη πατείς, Καριτσιώτη θα βρεις» – και αύριο, όλοι μαζί, από κοντά και μακριά, θα γίνουμε ένα για να τιμήσουμε τις ρίζες μας.

Από τις 12:00 το μεσημέρι έως τις 3:00 το απόγευμα, τα κάρβουνα θα καίγονται, η σχάρα θα τσιτσιρίζει, και οι γεύσεις της Καρίτσας θα μας ταξιδέψουν πίσω στο χρόνο. Θα μοιραστούμε ψητά και φαγητά όπως τα έφτιαχναν οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας, θα χορέψουμε σαν τότε που πρωτοήρθαμε σε αυτό το πάρκο, και θα θυμηθούμε τις ιστορίες που έφεραν οι πρόγονοί μας από την πατρίδα.

 Προγραμματίστε την ημέρα σας:

•         12:00-15:00: Γεύσεις, μουσική και χορός κάτω από τα δέντρα στο πάρκο
•          Φέρτε την οικογένεια, τους φίλους, και όποιον αγαπάτε – αυτή η γιορτή είναι για όλους!

Η Καρίτσα μας καλεί να γεμίσουμε το πάρκο με ζεστασιά, γέλιο και αγάπη. Ας δείξουμε πώς διατηρούνται ζωντανές οι παραδόσεις μας, ακόμα και στα πιο μακρινά μέρη του κόσμου.

•  Αύριο το μεγάλο αντάμωμα – η πατρίδα μας περιμένει! 

Έργα Συντήρησης στους Αγροτικούς Δρόμους της Καρίτσας

«Η συντήρηση των αγροτικών δρόμων αποτελεί ζήτημα ζωτικής σημασίας για την καθημερινότητα των κατοίκων και την πρόσβαση στις καλλιέργειες.»

Η πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου Καρίτσας, Μαρία Μαλαβάζου, χθες εξέφρασε τη χαρά της δημοσιεύοντας στον προσωπικό της λογαριασμό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης φωτογραφίες από τις εργασίες συντήρησης της αγροτικής οδοποιίας στην κοινότητά μας. Τα χωματουργικά μηχανήματα του Δήμου Ευρώτα βρίσκονται σε πλήρη δράση, διασφαλίζοντας την ομαλή και ασφαλή διέλευση κατοίκων και αγροτών.

Στην ανάρτησή της, η πρόεδρος ευχαρίστησε τους εργαζόμενους του Δήμου για την πολύτιμη συνεισφορά τους, γράφοντας: «Ευχαριστώ πολύ τους οδηγούς και χειριστές του Δήμου μας για την άψογη συνεργασία στη συντήρηση της αγροτικής οδοποιίας της Τ.Κ. Καρίτσας!»

Η πρωτοβουλία έτυχε θερμής αποδοχής, με συγχωριανούς και αναγνώστες να αναγνωρίζουν τη σημασία των έργων και την αφοσίωση της προέδρου.

Η Σαραντία Κολοβού σχολίασε: «Μπράβο και σε σένα, Μαρία!»
Η Κατερίνα Δούβρη και ο Ηλίας Βλάχος έγραψαν: «Μπράβο σε σένα και τους οδηγούς, Μαρία... μακάρι να έκαναν σωστή δουλειά και στη Ζαραφώνα...»
Ο Μανώλης Μαλαβάζος επαίνεσε την προσπάθεια: «Ωραία δουλειά, Μαρία! Μπράβο σου, να είσαι πάντα καλά!»
Η Βενετία Χαγιά και η Ματούλα Κεφάλα συνεχάρησαν την πρόεδρο, με τη δεύτερη να σχολιάζει: «Μπράβο, κοριτσάκι μου! Πολύ δραστήρια, μπράβο!»
Τέλος, η Κωνσταντίνα Κατσάμπη έγραψε με συγκίνηση: «Μαρία μου, να είσαι πάντα καλά, να βοηθάς το χωριό μας από καρδιάς!»

Η συντήρηση των αγροτικών δρόμων αποτελεί ζήτημα ζωτικής σημασίας για την καθημερινότητα των κατοίκων και την πρόσβαση στις καλλιέργειες. Εκφράζουμε την εκτίμηση και τις θερμές μας ευχαριστίες σε όλους όσοι συνέβαλαν στην ολοκλήρωση των εργασιών!

Ποίηση Βασίλη Βλαχάκου: «Ελεύθεροι – ελευθερωτές»

 

Βασίλης Βλαχάκος

Ο Βασίλης Βλαχάκος, βραβευμένος Λάκωνας ποιητής και λογοτέχνης, υπηρέτησε ως δάσκαλος στο μονοθέσιο σχολείο της Καρίτσας στις αρχές της δεκαετίας του 1970.

Η έκδοση του «Ελεύθεροι – Ελευθερωτές» δεν θα μπορούσε να είναι πιο επίκαιρη και ταιριαστή, καθώς ζωντανεύει το ίδιο το πνεύμα που άναψε τη φλόγα της Επανάστασης του 1821. Εκεί, στην Τσίμοβα (Αρεόπολη), στις 17 Μαρτίου, ξεκίνησαν όλα—όταν οι Μανιάτες πολεμιστές, με αρχηγό τον Πετρόμπεη, έδωσαν τον ιερό τους όρκο και σήκωσαν το λάβαρο της λευτεριάς για την Ελλάδα.

Μέσα από στίχους γεμάτους πάθος και συγκίνηση, ο ποιητής τιμά το θάρρος, την αντοχή και την αμετάκλητη προσήλωση των Μανιατών στην ελευθερία—μια αξία που στη Μάνη δεν ήταν ποτέ απλή ιδέα, αλλά τρόπος ζωής.

Οι στίχοι ζωντανεύουν τις μορφές των θρυλικών πολεμιστών της Μάνης, εκείνων που δεν λύγισαν μπροστά στον τύραννο, που οργάνωσαν τα κάστρα και τα πυργόσπιτά τους ως οχυρά αντίστασης, που κράτησαν άσβεστη τη φλόγα της λευτεριάς. Από τους ξακουστούς Μπέηδες που ηγήθηκαν των μαχών, μέχρι τις αντρειωμένες γυναίκες που στάθηκαν δίπλα στους πολεμιστές, ο Βλαχάκος υφαίνει έναν ύμνο στη γενιά που δεν γνώριζε υποταγή.

Η Μάνη, με το άγριο και ανυπότακτο τοπίο της, που αγκαλιάζει εδάφη της Λακωνίας και της Μεσσηνίας, παρουσιάζεται ως γενέτειρα και προπύργιο της ελληνικής ανεξαρτησίας. Οι επιβλητικοί πέτρινοι πύργοι της, σημάδια δύναμης και άγρυπνης φρουράς, στέκουν ακόμα αγέρωχοι, μάρτυρες μιας ιστορίας γραμμένης με αίμα και αρετή. Κάθε ποίημα αντηχεί σαν καμπάνα μνήμης, αποτίνοντας φόρο τιμής σε εκείνους που έδωσαν τη ζωή τους για να μείνει η Ελλάδα ελεύθερη.

Με γλώσσα γεμάτη εικόνες και ρυθμό που πάλλεται από την ένταση του αγώνα, ο Βλαχάκος καλεί τον αναγνώστη να βαδίσει στα μονοπάτια της Μάνης, να νιώσει το βάρος της ιστορίας της και να αφουγκραστεί το μήνυμα μιας γενιάς που έζησε και πέθανε με το σύνθημα: «Νίκη ή Θάνατος!»

Ποίηση Βασίλη Βλαχάκου: Στην μνήμη των «57»

Μια νύχτα μαύρη-αποφράδα, σε ένα ταξίδι δίχως γυρισμό

στα Τέμπη αιμορράγησε η γη, με δάκρυα ποτισμένο το χαρτί

πάγος στο μελανoδοχείο το μελάνι

στη μνήμη τους «ενός λεπτού σιγή».

Τα τραγούδια γίναν μοιρολόγια

φέρετρα τα βαγόνια στο συρμό

κόπηκαν της νιότης τα μπουμπούκια

τα όνειρά τους πήρανε φωτιά.

«Μάρτη» δεν είχaνε στο χέρι, κάρβουνο έγιναν και στάχτη

Άνοιξη δεν θα ζήσουνε ξανά.

Μύρισε η ατμόσφαιρα λιβάνι, χωρίς ψάλτη, δίχως και παπά

με την ανάσα τους κομμένη, χωρίς οξυγόνο η αναπνοή

μαζί οι ζωντανοί και οι νεκροί

μέλη στα μπάζα ενταφιασμένα, σε κενοτάφια οι σταυροί.

*

Γύριζαν σαν τα χελιδόνια στη γονική τους τη φωλιά

και ξάφνου έπεσαν σε ενέδρα, 57 ανυποψίαστα παιδιά

σαν άγγελοι τώρα στα αστέρια

σε δέντρο-μνημείο σαν πουλιά.

Πώς να αντέξει κάθε μάνα σαν πίσω δεν γυρίζουνε ξανά

με τί ψυχή και τί κουράγιο πόσο να αντέξει η καρδιά

χτυπάει όπως την καμπάνα

πένθιμος στη φλέβα ο σφυγμός.

Η συμπαράσταση του κόσμου-παρηγοριά και αποκούμπι

κι ο χρόνος καλύτερος γιατρός

η Θέμιδα μ’ επιμονή κ’ υπομονή

της Αριάδνης το μίτο ξετυλίγει μες τον Λαβύρινθο να βρει

τους υπεύθυνους για ισόβια τιμωρία

από το σκαμνί στη φυλακή

και τους ανεύθυνους για τη μοίρα

μη δουν ήλιου αχτίδα στη ζωή.

*

«Όσο είναι τα παιδιά στη μνήμη μας θα ζουν

και όσο λέμε το όνομά τους θα υπάρχουν»

Βασίλης Βλαχάκος

Ο Βασίλης Βλαχάκος, βραβευμένος Λάκωνας ποιητής και λογοτέχνης, υπηρέτησε ως δάσκαλος στο μονοθέσιο σχολείο της Καρίτσας στις αρχές της δεκαετίας του 1970.

Το ποίημα «Στην μνήμη των 57» είναι ένα οδυνηρό μοιρολόι για τα 57 θύματα της τραγωδίας στα Τέμπη (28/2/2023). Μέσα από συμβολισμούς και εικόνες μεταφέρει τη συντριβή μιας γενιάς που έπεσε σε «ενέδρα», τα όνειρα της οποίας έγιναν στάχτη. Εκφράζει το πένθος των μητέρων, την αθεσία τελετών και τη συλλογική μνήμη που μετατρέπει τα θύματα σε «άγγελους στα αστέρια». Παράλληλα, απαιτεί δικαιοσύνη: η Θεμίδα, με το νήμα της Αριάδνης, καταδιώκει τους υπαίτιους για ισόβια τιμωρία, ενώ η κοινωνία ψάχνει παρηγοριά στη συμπαράσταση και στην ελπίδα ότι «η μνήμη τους θα ζεί».