4η Ιούνη 1944: Ο Άγιος Δημήτριος Δήμου Ευρώτα ένα χωριό ολοκαύτωμα της Ναζιστικής Γερμανίας

Γράφει ο Ηλίας Παναγιωτακάκος

Μετά από 78 χρόνια αναμένουμε οι υποσχέσεις να γίνουν δεσμεύσεις και να θεσμοθετηθεί ο Άγιος Δημήτριος του Δήμου Ευρώτα ως Μαρτυρικό χωριό!

Το ολοκαύτωμα του Αγίου Δημητρίου στις 4 – 6 – 1944 αποτέλεσε μέρος των αντιποίνων από εκτέλεση του υποστράτηγου της ναζιστικής Γερμανίας, Φραντς Κρεχ και τεσσάρων μελών της συνοδείας του.

Η «επιχείρηση» έλαβε χώρα στις 27/4/1944 στην περιοχή της Γκαγκανιάς των Μολάων από την διμοιρία του 8ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ (Λακωνίας), υπό τον ανθυπολοχαγό (Π.Ζ) του Ελληνικού Στρατού Μανώλη Σταθάκη. (Την προηγούμενη ημέρα είχε γίνει η Απαγωγή του υποστράτηγου Κράιπε από Βρετανούς και Έλληνες αντιστασιακούς στην Κρήτη).

Ως αντίποινα της εκτέλεσης του Φραντς Κρεχ οι Γερμανικές δυνάμεις προχώρησαν και στην εκτέλεση των 200 Πατριωτών στην Καισαριανή.

Αντίποινα υπέστησαν και άλλοι αθώοι που εκτελέστηκαν κατά την διαδρομή της επιστροφής, μετά το συμβάν, της 117 Μεραρχίας των Γερμανών από τους Μολάους στη Σπάρτη. Συνολικά, λόγω της ιδιότητας του Φραντς Κρεχ, εκτελέσθηκαν 325 αθώοι Έλληνες (Χέλμουτ Φέλμυ στη δίκη της Νυρεμβέργης).

Με διαταγή του ανώτερου πολεμικού Διοικητή της Πελοποννήσου υποστράτηγου Καρλ Φον Λε Σουίρ, μετά την εκτέλεση του Φραντς Κρεχ (27/4/1944) η περιοχή της Πελοποννήσου κηρύχτηκε ως «ζώνη επιχειρήσεων», δηλαδή ανοιχτό πολεμικό μέτωπο.

Την Κυριακή της 4ης Ιουνίου 1944 εικοσιένα (21) άνθρωποι, ανάμεσά τους και μικρά παιδιά, εκτελέστηκαν από τα γερμανικά στρατεύματα. Εικοσιένα αθώα θύματα ενός προμελετημένου και καλά σχεδιασμένου εγκλήματος, που ζητούσε αίμα και φωτιά.

Η φωτιά έκαψε 295 σπίτια, σχεδόν όλα όσα σπίτια υπήρχαν τότε, μαζί με την εκκλησία του Αγίου Χαραλάμπους και το Σχολείο του χωριού που έγιναν ολοκαύτωμα της πρωτοφανούς θηριωδίας των Γερμανών κατακτητών, και κατέγραψαν πλέον ιστορικά τον Αϊ Δημήτρη του Ζάρακα ως Τόπο Θυσίας και Μαρτυρίου.

Μετά την δραματική παράκληση του γέροντα γυμνασιάρχη, Σωτήρη Καμαρινού, να σταματήσουν να σκοτώνουν γέρους και γυναικόπαιδα, αποφάσισαν να εγκαταλείψουν το χωριό, για να συνεχίσουν «το έργο της πυρπόλησης» στο γειτονικό χωριό της Ζούπενας - Άγιοι Ανάργυροι (5-6-1944).

Τα εγκλήματα πολέμου, εναντίον αμάχων και αθώων, πρέπει να τιμωρούνται και να πληρώνονται. Ασφαλώς δεν έχει πρωταρχική σημασία, η οικονομική / χρηματική αποτίμησή τους. Είναι σίγουρο ότι ο τραγικός θάνατος των αμάχων δεν αποζημιώνεται.

Καλούμε το ΥΠΕΣ και την αρμόδια εκ του νόμου τριμελή επιτροπή (ν. 2503/97 άρθρο 18 παρ. 5) να αποδεχθεί το αίτημα ως τεκμηριωμένα νόμιμο και να προχωρήσει τις διαδικασίες για την έκδοση Π.Δ.