Ανίχνευση εγγράφων: Στέλιος Χαγιάς*
Τι απίστευτη και ευχάριστη έκπληξη!
Μόλις ήρθε στα χέρια μας ένα σπουδαίο οικογενειακό έγγραφο που, όσο γνωρίζουμε, δεν το είχε προηγουμένως δει κανένα μέλος της ευρύτερης οικογένειας των «Βατσουραίων» από την Καρίτσα για περισσότερο από 120 χρόνια. Κι έτσι θεωρείται σπουδαίο και πολύτιμο οικογενειακό μας κειμήλιο.
Πρόκειται για τα απαιτούμενα έγγραφα, σε μορφή επίσημης επιστολής, από τον εφημέριο της ενορίας Αλεποχωρίου προς τον Αρχιεπίσκοπο της Μητρόπολης Σπάρτης και Μονεμβασίας, προκειμένου τον μήνα Μάιο του 1894 να χορηγηθεί η άδεια για τον γάμο του παππού Γιαννάκη Κατσάμπη ή «Βατσούρα», 23 χρονών ξενοτσόπανου από την Καρίτσα, και της γιαγιάς Γεωργίτσας Πήλιουρα, ηλικίας 18 ετών, διπλοκάτοικου Κοσμά και Αλεποχωρίου.
Τον καιρό εκείνον, τα έγγραφα αυτά τα ετοίμαζε ο ιερέας που θα τελούσε το μυστήριο, συνήθως ο εφημέριος από την τοπική ενορία της νύφης. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο π. Αναστάσιος Μάλιος της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Αλεποχώρι Λακωνίας.
Στη συνέχεια, ο εφημέριος αφού πρώτα σφράγιζε την επιστολή με το απαιτούμενο χαρτόσημο (2 δρχ.), απευθυνόταν στη Μητρόπολη στη Σπάρτη, η οποία εντός μίας ή δύο ημερών χορηγούσε την σχετική άδεια.
Το έγγραφο που εικονίζεται εδώ, έχει δύο ημερομηνίες, 9 και 11 Μαΐου 1894 (το έλαβε η Μητρόπολη στη Σπάρτη στις 11 Μαΐου, ενώ ο ιερέας το έστειλε από το Αλεποχώρι στις 9 του μηνός). Το περιεχόμενό του, που μεταγράφεται παρακάτω, ρίχνει νέο φως σε ό, τι γνώριζε η οικογένεια για την καταγωγή της γιαγιάς Γεωργίτσας. Σύμφωνα με τον Στέλιο Χαγιά των Οικογενειακών Δέντρων του Νότιου Πάρνωνα, αναδιατυπώνει πλήρως τη σχέση των «Βατσουραίων» από την Καρίτσα με τον ευρύτερο σόι των «Πηλιουραίων» από τον Κοσμά. Ο ίδιος έχει ήδη εισαγάγει τις σχετικές αλλαγές στον γενεαλογικό ιστότοπο, και τα μέλη από τους δύο αυτούς οικογενειακούς κλάδους έχουν πλέον τη δυνατότητα να ερευνήσουν εκ νέου τη γενεαλογική τους αλληλοσύνδεση. Ευχαριστούμε το Στέλιο για την ανίχνευση του πολύτιμου αυτού εγγράφου, τον Κώστα Γιαννακούρα, πρώην δάσκαλο στην Καρίτσα, για την παρακάτω μεταγραφή από το πρωτότυπο χειρόγραφο, καθώς και τον Γιάννη Γαβριήλ για την τελική επεξεργασία του κειμένου.
Ελ.
11 Μαϊου 94.
τον Σ. Αρχιεπίσκοπον Μονεμβασίας και Σπάρτης
Εν Αλεποχωρίω
την 9 του μηνός Μαϊου 1894
Εν τώ κατά την Κωμόπολιν Αλεποχωρίου του Δήμου Γερονθρών ενοριακώ Ναώ (η Κοίμησις της Θεοτόκου) ένθα εφημερεύω πρόκειται να στεφθώσει ο Ιωάννης Αθ. Κατσάμπης κάτοικος Καρίτσης δημότης του Δήμου Γερονθρών το επάγγελμα ποιμήν ετών 23. και η Γεωργίτσα θυγάτηρ του Ιωάννου Πήλιουρα δημότου του Δήμου Σελληνούντος κάτοικος Κοσμά και παραχειμάζοντος ενταύθα ετών 18. αμφότεροι εις γάμον πρώτον._
Επειδή δε συγκατατίθενται αμφότερα τα πρόσωπα και οι γονείς αυτών και εγώ αυτό ακριβώς προεξετάσας αν βαθμός της συγγενείας εμποδίζει την γαμικήν αυτών συνάφειαν, ουδέν εύρων κώλυμα του προκειμένου γάμου, παρακαλώ ίνα εκδώσετε την εις τούτον άδειαν.
Μετά του προσήκοντος σεβασμού. Ο εφημέριος
του ενοριακού Ναού η Κοίμησις της Θεοτόκου
Αναστάσιος Μάλιος Ιερεύς
Πατρογονικό κονάκι
 |
| Φωτ: Δημήτρης Ευ. Κατσάμπης (1992) |
Το μικροσκοπικό κονάκι των Βατσουραίων, με αγάπη γνωστό ως «Το Καλυβάκι», που χτίστηκε στο δεύτερο μισό του 1800 από τον ξενοτσόπανο Γιαννάκη (Βατσούρα) Κατσάμπη και που δυστυχώς κατέρρευσε και εξαλείφθηκε εντελώς το 2014.
Εδώ ο Γιαννάκης (1868-1944) με τη γυναίκα του Γεωργίτσα (1876-1929) μεγάλωσαν την οικογένειά τους, τέσσερα αγόρια και τέσσερα κορίτσια. Μόνο δύο από τα παιδιά επέζησαν για να έχουν δικές τους οικογένειες, ο Αργύρης και ο Βαγγέλης στη Μελβούρνη και την Αδελαΐδα αντίστοιχα, στην Αυστραλία.
* Ο Στέλιος Χαγιάς είναι συντονιστής της ομάδας έρευνας «Οικογενειακά Δέντρα του Νότιου Πάρνωνα» Τα Οικογενειακά Δέντρα του Νότιου Πάρνωνα έρχονται υπό την αιγίδα του Παλλακωνικού Συλλόγου Νότιας Αυστραλίας «Ο Λεωνίδας», καθώς και της Κοινότητας Καριτσιωτών Νότιας Αυστραλίας «Καρίτσα»
