Φωτ: Λίτσα Κατσάμπη |
Το φωτογραφικό στιγμιότυπο είναι από το καλοκαίρι του 1986 και αποτυπώνει την παραδοσιακή ρούγα στο κτιράκι απέναντι από το μαγαζάκι του Γραμματικάκη.
Εκεί μαζευόμασταν κάθε βράδυ όλη οι γειτονιά και ξενυχτούσαμε κουβεντιάζοντας. Η ρούγα τελείωνε συνήθως μετά της τα μεσάνυχτα. Ήταν πάντα καθημερινό στέκι τα καλοκαίρια. Κάθε γειτονιά στο χωριό είχε το στέκι με την δικιά της ρούγα.
Η φωτογραφία τραβήχτηκε από την θεία μου Λίτσα Κατσάμπη η οποία εκείνη την χρονιά είχε έρθει στην Ελλάδα από την Αμερική. Ο θείος μου είναι ο κάτω δεξιά Κατσάμπης Γεώργιος του Κωνσταντίνου, πρώτος εξάδελφος του παππού μου.
Δυστυχώς από αυτή την φωτογραφία λείπουν σχεδόν όλοι (εκτός από την μαμά και εμένα).
Από πάνω αριστερά είναι ο μπαμπάς μου Κατσάμπης Αναστάσιος, η μαμά μου Κατσάμπη Αργυρούλα, ο παππούλης μου Κατσάμπης Δημήτριος, η γιαγιά μου (η κυρά μου όπως την έλεγα) Κατσάμπη Αλεξάνδρα, η θεία η Άννα Ρήγα, η θεία Γεωργία Γραμματικάκη, η θεία Σταμάτα Τούντα, ο μπάρμπα Λάμπρος Τούντας, και κάτω από αριστερά εγώ (μόλις 8 χρονών), η θεία Λαμπρινή Γραμματικάκη και ο θείος μου Γεώργιος Κατσάμπης.
Δυστυχώς αυτό που έμεινε είναι το χτιράκι και «οι ωραίες αναμνήσεις». Πλέον οι ρούγες απ' ολόκληρη την Καρίτσα μεταφέρθηκαν στην κεντρική πλατεία του χωριού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου