Πρώτο βραβείο ζωγραφικής στη μικρή Εβίτα

Πολλά συγχαρητήρια στη μικρή μας ζωγράφο, Εβίτα Κούτρα, η οποία κέρδισε το πρώτο βραβείο στο διαγωνισμό ζωγραφικής της Βιβλικής Εταιρίας στην Ελλάδα.

Η Εβίτα είναι κόρη του Ευάγγελου Κούτρα και της Κατερίνας Μαλαβάζου.

Ως θέμα, η Εβίτα επέλεξε κάτι πολύ επίκαιρο για την ίδια, τη δική της απεικόνιση και ερμηνεία της φάτνης, όλο γύρω με αρνάκια.

Καλές γιορτές και καλή συνέχεια. 

#notospress video: Δύο ήρωες της ζωής, πρωταγωνιστές ενός «ζωντανού» βιβλίου!

Μια αγέρωχη και ανεμοδαρμένη περιοχή της Λακωνίας υπηρέτησε ως δάσκαλος ο συγγραφέας Βασίλης Βλαχάκος. Η Καρίτσα, που είδε ώριμη και εύγλωττη την αγάπη του εκπαιδευτικού για τον τόπο που τον υποδέχθηκε. 

Δύο τύποι του χωριού, ιδιαίτεροι, προικισμένοι και δραστήριοι έγιναν οι ήρωες του συγγραφέα σε ένα αληθινό βιβλίο για τη ζωή τους. «Οι αετοί της Καρίτσας» είναι τα αδέλφια Μαλαβάζου, οι «Ρουμάνηδες» όπως τους έλεγαν. 

Πολλά προσέφεραν στο χωριό τους αλλά απ’ ότι φαίνεται το σπουδαιότερο είναι ότι σήμερα είναι οι ηθικοί αυτουργοί ενός λαϊκού ύμνου για τη ζωή και ιστορία του χωριού και τον βίο των ανθρώπων που έμαθαν να ζουν χωρίς περιορισμό. 

Η ομοιότητά τους με τους αετούς απόλυτη αφού, απ’ ότι γράφει ο συγγραφέας Βασίλης Βλαχάκος, πάνω από τη μαυροντυμένη κεφαλή τους υπήρχε μόνον ο ουρανός… όπως και στους αετούς. 

Στην εκδήλωση της 2ης παρουσίασης του βιβλίου που έγινε στο αμφιθέατρο του Πνευματικού Κέντρου Σπάρτης, το πλήθος ήταν μεγάλο, η ζωντάνια μεγαλύτερη και η συγκίνηση ανάλογη.

Να ζήσετε Σπύρο και Δάφνη!

Την εκλεκτή της καρδιάς του Δάφνη Γεωργαρά παντρεύτηκε χτες στην Αδελαΐδα ο Σπύρος Κατσιουλέρης, γιος του Θεόδωρου και Μαρίκας, το γένος Σπύρου Κρητικού από την Καρίτσα.

Στους νεόνυμφους ευχόμαστε συγχαρητήρια και «βίον ανθόσπαρτον».

Η Κατερίνα Ροζακλή δεν είναι πια στη ζωή κι όμως προσφέρει ακόμα στην διάδοση και διατήρηση της ελληνικής γλώσσας!

 «Αν μας έμαθε ένα πράγμα η Κατερίνα αυτό ήταν να προχωράμε μπροστά, να βάζουμε στόχους και να τους επιτυγχάνουμε χωρίς όμως να λησμονούμε και να είμαστε περήφανοι για την καταγωγή και τον τόπο μας.»

Μπορεί η ίδια να μην είναι πια εν ζωή παρόλα αυτά η Κατερίνα Ροζακλή, λάτρης της ελληνικής κουλτούρας, των ελληνικών γραμμάτων και πάνω από όλα της ελληνικής γλώσσας, εξακολουθεί – εν απουσία της – αλλά με την αρωγή της οικογένεια της και την στήριξη του Παλλακωνικού Συλλόγου ΝΑ να συμβάλλει στην διατήρηση και την διάδοση της ελληνικής γλώσσας, προσφέροντας μια υποτροφία που συνοδεύεται από χρηματικό ποσό σε φοιτητή ή φοιτήτρια του Πανεπιστημίου Φλίντερς στην Αδελαΐδα που διαπρέπει στην εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας.

«Η Κατερίνα ήταν η επιτομή του ελληνισμού. Λάτρευε την Ελλάδα και ήταν μια πολύ περήφανη Σπαρτιάτισσα. Μέσα από την υποτροφία αυτή, εκείνη κατορθώνει, παρά την απουσία της, να αφήσει το δικό της μικρό στίγμα στην ομογένεια που την μεγάλωσε και εμείς η οικογένεια της νιώθουμε ιδιαίτερη συγκίνηση που μπορούμε να συμβάλλουμε με τον τρόπο αυτό στην διάδοση των ελληνικών που εκείνη τόσο πίστευε και αγαπούσε», λέει στο «Νέο Κόσμο» η ξαδέλφη της, Κατερίνας, Δήμητρα η οποία την περασμένη Παρασκευή συγκινημένη παρέδωσε στον φοιτητή Steven Pavlovic το χρηματικό βραβείο στο πλαίσιο της ετήσιας εκδήλωσης του κέντρου ΛΟΓΟΣ, του πανεπιστημίου Φλίντερς που διοργανώνεται κάθε χρόνο σε συνεργασία με την Παμμακεδονική Ομοσπονδία της Νότιας Αυστραλίας.

Η Κατερίνα Σταυρούλα Ροζακλή γεννήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 1975 στην Αδελαΐδα από μετανάστες γονείς, τον Μιχάλη και την Παναγιώτα, που κατάγονταν από τα χωριά Καρίτσα και Παρόρι Λακωνίας.

Έξυπνη, δυναμική και δραστήρια, η νεαρή Σπαρτιάτισσα, σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο Αδελαΐδας και μοντέρνα Ελληνικά στο Φλίντερς όπου και αποφοίτησε με άριστα. Κατόπιν εργάστηκε στο γραφείο της Εισαγγελικής Διεύθυνσης Αδελαΐδας ενώ ήταν μητέρα δύο νεαρών κοριτσιών.

Στα 23 της μόλις χρόνια η νεαρή Ελληνοαυστραλή έγινε η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος του Παλλακωνικού Συλλόγου Νότιας Αυστραλίας και μέλος του Κέντρου Ελληνικών ΛΟΓΟΣ του πανεπιστημίου Φλίντερς.

«Αγαπούσε την δουλειά της, και είχε έντονο μέσα της το αίσθημα της δικαιοσύνης. Ταυτόχρονα ήταν αφοσιωμένη στην οικογένεια της και τους φίλους της ενώ ποτέ δεν έπαψε να νιώθει απεριόριστη περηφάνια για την καταγωγή της η οποία ήταν βαθιά χαραγμένη μέσα της. Συνάμα, έκανε τα πάντα ώστε να εμπνεύσει τις δύο κόρες της να αγαπήσουν την Ελλάδα και να μάθουν και εκείνες να μιλούν και να χορεύουν ελληνικά».

Τον Ιούλιο του 2018 η Κατερίνα έχασε την πολυετή μάχη με τον καρκίνο αλλά όπως λένε οι συγγενείς της, η μνήμη της παραμένει ζωντανή.

«Αν μας έμαθε ένα πράγμα η Κατερίνα αυτό ήταν να προχωράμε μπροστά, να βάζουμε στόχους και να τους επιτυγχάνουμε χωρίς όμως να λησμονούμε και να είμαστε περήφανοι για την καταγωγή και τον τόπο μας.

«Στόχος μας μέσα από αυτή την μικρή χειρονομία είναι να κρατήσουμε την μνήμη της και το πάθος της για τον ελληνισμό ζωντανά και να εμπνεύσουμε και άλλα νεαρά παιδιά να αγαπήσουν την Ελλάδα.

«Αυτό για εκείνη θα ήταν το καλύτερο δώρο», καταλήγει η Δήμητρα. 

Αναδημοσίευση από «Νέο Κόσμο», ελληνική δισεβδομαδιαία εφημερίδα που εκδίδεται στην Αυστραλία, αρθρογράφος Θεοδώρα Μαϊου, 7 Νοε 2019.

anemos ilie fonia

Ο Τάκης Χρόνης, δικός μας χορωδός στη Δράμα

Εδώ ανάμεσα στους χορωδούς του Δήμου Δράμας φωτογραφίζεται (δεύτερος από αριστερά στην πίσω σειρά) και ο δικός μας ο Τάκης Χρόνης, από πολλά χρόνια κάτοικος της πόλης αυτής στη Μακεδονία που λατρεύει τόσο όσο τη γενέτειρά του την Καρίτσα καθώς και το γειτονικό Γεράκι όπου πέρασε τα εφηβικά του χρόνια. 

Χαρά μας να τον βλέπουμε να κάνει αυτό που αγαπάει περισσότερο και τον διακρίνει, να τραγουδάει και να απλώνει χαρά και ευχαρίστηση στους συνανθρώπους του.

Καλή συνέχεια Τάκη!