Φωτογραφία του Μήνα Ιουνίου 2012: Αυστραλοκαριτσιώτες

Η επιλεγμένη φωτογραφία του Ιουνίου 2012 είναι αναμνηστικό στιγμιότυπο συγχωριανών από τη συναυλία του Τάκη Χρόνη στο Παλλακωνικό Οικογενειακό Κέντρο της Αδελαΐδας, τραβηγμένο το Σάββατο 16 Ιουνίου 2012.

Αποκατάσταση της εκκλησίας στην Καλλιθέα

Σε εξέλιξη βρίσκονται οι εργασίες αποκατάστασης της εκκλησίας της Κοίμησης της Θεοτόκου στη Καλλιθέα, μια από τους σημαντικότερες βυζαντινές εκκλησίες τόσο στην περιοχή μας, όσο και σε ολόκληρη την Λακωνία. 

Με το έργο αυτό, προϋπολογισμού160.000,00 ευρώ, πρόκειται να αποκατασταθεί η εκκλησία η κατασκευή της οποίας χρονολογείται τον 7ο μ.Χ. αιώνα με μεταγενέστερες προσθήκες του 11ου αιώνα.

Ο εκκλησία βρίσκεται κοντά στο κέντρο του χωριού και είναι κηρυγμένη ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο.

Τάκης Χρόνης: Δύο ακόμη παραστάσεις στην Αδελαΐδα

Μετά την υπέροχη συναυλία στις 16 Ιουνίου στο Παλλακωνικό Οικογενειακό Κέντρο, ο Τάκης Χρόνης καλείται να παραμείνει για περισσότερες παραστάσεις στην παροικία.

Παμμακεδονική Ένωση Νοτίου Αυστραλίας
Σάββατο 30 Ιουνίου ο Τάκης παρουσιάζει «Ρεμπέτικη Βραδιά» 

Hellenic Macedonian Cultural Centre
94 Henley Beach Rd, Torrensville
Τηλέφωνο 8351 8857

Λέσχη Ολύπικ
Παρασκευή 13 Ιουλίου ο Τάκης τραγουδάει στη Βραδιά Ταβέρνας στη λέσχη της ποδοσφαιρικής ομάδας «Ολύμπικ»

Adelaide Olympic Soccer Club
1 Perth St Ferryden Park
Τηλέφωνο 8445 7514

Πληροφορίες: Γεωργία Βλάχου

Μεγάλη επιτυχία είχε η συναυλία του Τάκη Χρόνη στην Αδελαΐδα

(Φωτο: Μαρθούλα Μουτζούρη)

Ένα θαυμάσιο ρεπερτόριο από τα πιο αγαπημένα τραγούδια του τόπου μας όπως: Να ‘χα ένα μήλο να ‘ριχνα, Στ 'Αναπλιού το Παλαμήδι, Τα λερωμένα τ’ άπλυτα και πολλά άλλα επέλεξε να ερμηνεύσει στο Παλλακωνικό Οικογενειακό Κέντρο της Αδελαΐδας ο Τάκης Χρόνης.

Με μεγάλη επιτυχία, πέρα και πάνω από κάθε πρόβλεψη και προσδοκία, το Σαββατόβραδο στις 16 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε η συναυλία του Καριτσιώτη τραγουδιστή που ήρθε στην πόλη, γνωστή και ως η Αθήνα του νότου, για μια και μοναδική εκδήλωση.

Η συναυλία από καιρό ήταν στα χείλη όλων των απογόνων της Καρίτσας στην Αδελαΐδα καθώς και των απόδημων Λακώνων γενικά που έσπευσαν να απολαύσουν τον συμπατριώτη τραγουδιστή. Το Οικογενειακό Κέντρο ήταν κατάμεστο από εκατοντάδες χωριανούς μαζί με τις οικογένειές τους και φίλους. Παρά την τεράστια ζήτηση, δεν χώραγε περισσότερους. Αλλά όλοι, τόσο εκείνοι που εξασφάλισαν θέση, όσο και εκείνοι που δυστυχώς δεν μπορούσαν να χωρέσουν, αισθάνθηκαν ιδιαίτερη υπερηφάνεια.

«Δυο φορές περήφανοι,» ήταν οι Καριτσιώτες διότι όπως δήλωσε ο Γιάννης Σταυριανός, πρόεδρος της Αδελφότητας Καριτσιωτών, «για πρώτη φορά δικός μας τραγουδιστής, καλλιτέχνης από τα μέρη μας, έκανε το μακρινό ταξίδι από την πατρίδα να έρθει εδώ μόνο και μόνο να μας διασκεδάσει».

Φωνητικά ο Τάκης έδωσε τον καλύτερο εαυτό του, τους εντυπωσίασε όλους· τόσο την απαιτητική αυστραλογεννημένη νεολαία όσο και τους παλαιότερους μετανάστες. Είχε διάθεση και άμεση επαφή με το ακροατήριο το οποίο το ταξιδέψε νοητά στα πατρώα εδάφη με δημοτικά τραγούδια ιδιαιτέρως αγαπητά στα χωριά του Νότιου Πάρνωνα· απ’ αυτά που ακούγαμε στα πανηγύρια στην Καρίτσα τα οποία και χτύπησαν μνήμες στους συγχωριανούς. Ακούγοντας το αθάνατο άνοιγμα του τραγουδιού Αναστασιά «Βλέπεις εκείνο το βουνό, το πιο ψηλό από τ 'άλλα που έχει ανταρίτσα στην κορφή και καταχνιά στη ρίζα» αναμφίβολα στο μάτι του μυαλού τους οι Καριτσιώτες θαύμαζαν τον επιβλητικό Ελατιά να υψώνεται μπροστά τους. Τρυφερές μνήμες επίσης προκάλεσαν το Νάχα ένα μήλο νάριχνα, το Στ’ Αναπλιού το Παλαμίδι και κάθε άλλο τραγούδι του Τάκη. Στη συναυλία έλαβαν μέρος και ντόπιοι μουσικοί και καλλιτέχνες από την ελληνική παροικία της Νότιας Αυστραλίας που είχαν κι αυτοί μεγάλη απήχηση και καταχειροκροτήθηκαν από το κοινό.

Ο Τάκης που εμφανίστηκε σαφώς συγκινημένος από την επιτυχία της συναυλίας και την υποδοχή του ακροατήριου δήλωσε, «Αυτή η ζεστασιά, η απίστευτη φιλοξενία του κόσμου με κάνει να αισθάνομαι πραγματικός καλλιτέχνης. Η μεγαλύτερη χαρά ενός καλλιτέχνη είναι να βλέπει τη χαρά ζωγραφισμένη στα πρόσωπα του κόσμου. »

Κατά το Χρήστο Βλάχο, πρόεδρο του Παλλακωνικού Συλλόγου, η εκδήλωση ήταν η καλύτερη που έχει γίνει ποτέ στο Σύλλογο: «Το λέμε εμείς καθώς και ο κόσμος που παρευρέθηκε. Ήταν ένα πανηγύρι που μας θύμισε πατρίδα όταν έβλεπες τον κόσμο να διασκεδάζει, να χορεύει, και να τραγουδάει με τον Τάκη. Ο Τάκης μας τίμησε, ποτέ δεν είχε έρθει άλλη φορά Λάκωνας καλλιτέχνης στην πόλη μας».

Η εκδήλωση ήταν κοινή επιχείρηση του Παλλακωνικού Συλλόγου και της τοπικής Αδελφότητας Καριτσιωτών αλλά η πρωτοβουλία να καλεστεί ο Τάκης στην Αυστραλία ανήκει στην Γεωργία Βλάχου η οποία κατενθουσιάστηκε όταν τον άκουσε στο βίντεο από το περσινό πανηγύρι του Αγιαννιού που έχει ανεβάσει ο Μιχάλης Λεϊμονίτης στο YouTube. «Όταν άκουσα τον χωριανό μας να τραγουδάει τα κλέφτικα, αμέσως πήρα τηλέφωνο το θείο μου, τον Αντώνη Κατσάμπη, στο χωριό να μου δώσει τον αριθμό του. Τον τηλεφώνησα, τον συγχάρηκα, μιλήσαμε για το χωριό όπου γείτονες ήμασταν, μοιραστήκαμε δάκρυα χαράς και τελικά μετά από πολλούς μήνες τον έπεισα να έρθει».

Κατά τη σύντομη διαμονή του στην Αδελαΐδα ο Τάκης πέρασε όσο χρόνο μπορούσε κοντά με τους συγχωριανούς και τις οικογένειές τους. «Η φιλοξενία που απολαμβάνω,» δήλωσε, «θα μείνει αξέχαστη όλη μου τη ζωή.»

Αλλά σε λίγο, μετά από επισκέψεις στη Μελβούρνη και το Σίδνεϊ, ετοιμάζεται να ξαναγυρίσει στην πατρίδα. Πρόθεσή του είναι να είναι και πάλι τ’ Αγιαννιού, 28 - 29 Αυγούστου, στο πανηγύρι της χρονιάς στο χωριό στο οποίο κάθε απόγονος, όπου κι αν βρίσκεται στον κόσμο, λαχταρά μια μέρα να βιώσει. Εκεί σίγουρα θα ξανανταμωθεί και με μερικούς από τους θαυμαστές του από τη συναυλία στο Παλλακωνικό Οικογενειακό Κέντρο. Τι μικρός που είναι ο κόσμος! 

Τέλος, όπως σχολίασε και ο Γιάννης Σταυριανός, «Θα είναι μεγάλη μας χαρά κι άλλοι Λάκωνες τραγουδιστές να κάνουν το ταξίδι και να μας χαρίσουν τέτοιες αξέχαστες βραδιές όπως μας χάρισε ο Τάκης».

Η συναυλία βιντεοσκοπήθηκε και φωτογραφήθηκε. Μόλις το βίντεο επεξεργαστεί, μια συντομευμένη έκδοση θα ανεβαστεί στο YouTube ενώ πληρέστερο αντίγραφο σε μορφή DVD θα είναι διαθέσιμο από τον Παλλακωνικό Σύλλογο. 

Δημήτρης Ευ. Κατσάμπης

I love Karitsa

Το ενδιαφέρον, η αγάπη και η νοσταλγία των νεότερων γενεών μας προς το προγονικό χωριό εντυπωσιάζουν.

  
Η διπλανή αφίσα εμφανίζεται στη σελίδα Photos of Καρίτσα : Σπάρτη, Λακωνίας - Karitsa : Sparti, Lakonias στο Facebook, η οποία περιλαμβάνει επίσης μια μεγάλη ποικιλία από ενδιαφέρουσες φωτογραφίες από το χωριό.

Αξίζει να την επισκεφτείτε.

«Δέκα Χρόνια Οικογενειακά Δέντρα Νότιου Πάρνωνα»: Μικρού μήκους ταινία

Για την περαιτέρω προώθηση του καταπληκτικού έργου των «Οικογενειακών Δέντρων του Νότιου Πάρνωνα» στα τελευταία δέκα χρόνια, ο Γρηγόρης Κόντος, το νεότερο μέλος της ερευνητικής ομάδας, μόλις ανέβασε στο δικό του κανάλι στο YouTube μια μικρή ταινία, διαρκείας 4 λεπτών. 

Η ταινία με τίτλο Ten Υears Family Trees of Southern Parnon «Δέκα Χρόνια Οικογενειακά Δέντρα Νότιου Πάρνωνα» αποτελείται από ενδιαφέροντα δείγματα αντλημένα από τις 970 φωτογραφίες στην ιστοσελίδα των οικογενειακών δέντρων και συνοδεύεται δεόντως από ιδιαίτερα συγκινητική μουσική.

Αυτή είναι η δεύτερη μικρού μήκους ταινία του Γρηγόρη. Τον περασμένο Δεκέμβριο ανέβασε στο ίδιο κανάλι την ταινία με τον τίτλο «Γεράκι της Λακωνίας» που απεικονίζει κολάζ από εικόνες από το πατρογονικό του χωριό, το ιστορικό Γεράκι Λακωνίας, ένα από τα χωριά που έχει ερευνηθεί σε μεγάλο βαθμό από την ομάδα.

Εν τω μεταξύ, μπορείτε να απολαύσετε την ταινία παρακάτω:

Βουλευτικές Εκλογές Ιούνιος 2012 Δημοτική Ενότητα Γερόνθρων

Η Δημοτική Ενότητα Γερονθρών αποτελείται από τα χωριά Αλεποχώρι, Γεράκι, Καλλιθέα και Καρίτσα.

Ενσωμάτωση	Γραμμένοι	Ψήφισαν	Εγκυρα	Ακυρα	Λευκά
7/7 / 100,00 %	2.979	1.303 / 43,74 %	1.285 / 98,62 %	11 / 0,84 %	7 / 0,54 %

	Ιούνιος 2012		Μάιος 2012
Κόμμα	Ποσοστό	Ψήφοι	Ποσοστό	Ψήφοι
Νέα Δημοκρατία	45,21 %	581	36,31 %	468
ΠΑ.ΣΟ.Κ	18,60 %	239	19,39 %	250
Λαικός Σύνδεσμος - Χρυσή Αυγή	15,33 %	197	19,94 %	257
ΣΥΡΙΖΑ Ενωτικό κοινωνικό μέτωπο	11,36 %	146	4,27 %	55
Ανεξάρτητοι Ελληνες - Πάνος Καμμένος	3,11 %	40	4,34 %	56
Δημοκρατική Αριστερά	2,57 %	33	2,33 %	30
Κ.Κ.Ε.	1,40 %	18	3,49 %	45
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ	0,62 %	8	1,71 %	22
δημιουργία, ξανά! (δημιουργία ξανά!-Δράση-Φιλελεύθερη Συμμαχία)	0,62 %	8
ΛΑ.Ο.Σ	0,39 %	5	1,86 %	24
ΚΙΝΗΜΑ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ	0,23 %	3	0,70 %	9
Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία (ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.)	0,23 %	3	0,85 %	11
ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ συνεχιστών του ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ	0,08 %	1	0,16 %	2
ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΠΙΔΑ	0,08 %	1
Ενωση Κεντρώων	0,08 %	1	0,23 %	3
ΚΚΕ (μ-λ) - Μ-Λ ΚΚΕ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ	0,08 %	1	0,78 %	10
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ
ΑΝ.ΑΝ.ΑΡΙΣΤ., ΑΝ.ΔΕΞΙΑ, ΑΝ.ΠΑΣΟΚ, ΑΝ.Ν.Δ., ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ Κ. ΕΠΙΧ.ΧΑΡ.ΟΙΚ.ΧΑΡ.ΧΡΕΗ ΣΩΖΩ ΖΩΕΣ ΠΑΝ.ΕΡΓ.ΚΙΝ.ΕΛΛ. ΠΑ.Ε.Κ.Ε.
Κόμμα Φιλελευθέρων
Κ.Ε.ΑΝ. ΚΙΝΗΜΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
Κόμμα Πειρατών Ελλάδας
Ανεξ./Μεμονωμένοι Υποψήφιοι

Εξαγωγές στη Βουλγαρία σχεδιάζει ο δήμος Ευρώτα

Προετοιμάζει το έδαφος ο δήμος Ευρώτα για εξαγωγές αγροτικών προϊόντων στο Πόποβο της Βουλγαρίας. Η Βουλγαρική πόλη έχει αδερφοποιηθεί με τον δήμο Ευρώτα. Στο πλαίσιο αυτό επισκέφθηκε το Πόποβο 40 μελής αντιπροσωπεία.

Σκοπός της επίσκεψης ήταν η συμμετοχή στις εκδηλώσεις του αδελφοποιημένου Δήμου, όπως επίσης η έκθεση των αγροτικών προϊόντων (ελιά, λάδι, πορτοκάλια, φυτά, κρασί). Σημειώνεται, ότι στις εκδηλώσεις συμμετείχαν και άλλες αδελφοποιημένες με το Πόποβο πόλεις (από την Πολωνία, Ουκρανία, Σερβία, Σκόπια, Τουρκία, Ιταλία και δύο ρώσικες πόλεις).

Η γευστικότητα και γνησιότητα των προϊόντων κατέπληξε τους παρευρισκόμενους και απέσπασε θερμά σχόλια. Υπήρξε μάλιστα έντονο ενδιαφέρον για το ενδεχόμενο εξαγωγής των λακωνικών προϊόντων. Τα εκτιθέμενα προϊόντα παραχωρήθηκαν από τον ΑΣΕ Σκάλας, τον Ελαιουργικό Συνεταιρισμό Κροκεών και Στεφανιάς, τον Οίκο «Αδαμαντίνα», τα φυτώρια Χιώτη και Κούρλα και τους ιδιώτες κ.κ Μ. Μανωλάκο, Ν. Θεοδωρακάκο, Σ. Τσιμπίδη, Γ. Μαρτσούκο.

Τη μεγάλη αυτή γιορτή πλαισίωσαν οι χορευτές με τις ελληνικές μοναδικές φιγούρες τους, ενώ η χορωδία καταχειροκροτήθηκε για τις μελωδίες της.

Επικεφαλής της αντιπροσωπείας του δήμου Ευρώτα ήταν ο Αντιδήμαρχος Δημήτρης Διαμαντάκος. Την αποστολή συμπλήρωναν οι Δημοτικοί Σύμβουλοι Δ. Βέρδος και Π. Μαστρογιαννάκος (εκπρόσωπος του ΑΣΕ Σκάλας), καθώς επίσης τμήμα του Χορευτικού Ομίλου Σκάλας, της χορωδίας της Ένωσης Δημοτών Σκάλας «Νέοι Ορίζοντες» και εκπρόσωποι των παραγωγικών τάξεων της περιοχής.

Σχολική γιορτή: Λήξη σχολικής χρονιάς 2011-2012

(Φωτο: Χρήστος Μπαλαμπάνος)

Γονείς, παππούδες και γιαγιάδες, συγγενείς και φίλοι από το Γεράκι, το Αλεποχώρι, την Καλλιθέα και την Καρίτσα κατέφθασαν στο Δημοτικό Σχολείο Γερακίου το απόγευμα της Τετάρτης 13 Ιουνίου 2012 να καμαρώσουν τα παιδιά τους και να γιορτάσουν όλοι μαζί το τέλος της σχολικής χρονιάς στο σχολείο που παρέχει την πρωτοβάθμια εκπαίδευση για όλα τα παιδιά απ’ όλα τα χωριά της Δημοτικής Ενότητας Γερονθρών. 

Και πράγματι, όπως αναφέρει ο Χρήστος Μπαλαμπάνος, πρόεδρος του Εμποροεπαγγελματικού Συλλόγου Γερακίου, στην αίθουσα εκδηλώσεων και στο προαύλιο του σχολείου οι μαθητές του Δημοτικού και του Νηπιαγωγείου έκλεισαν με τον καλύτερο τρόπο την φετινή σχολική χρονιά με θεατρικές παραστάσεις και αθλοπαιδιές.

Τα νήπια και τα προνήπια παρουσίασαν μία θεατρική παράσταση με τίτλο «Παλιός Ελληνικός Κινηματογράφος», η Δ’ τάξη του Δημοτικού παρουσίασε το θεατρικό έργο «Ελλάδα Δεν Έχεις Ταλέντο» και η Ε’ τάξη παρουσίασε το «Φίλοι Γιατροί» καθώς και το «Δημόσιοι Υπάλληλοι».

Στο τέλος, στο προαύλιο του σχολείου, μαθητές της Δ’, Ε’ και ΣΤ’ τάξης, με σύνθημα το «Ευ Αγωνίζεσθαι» έπαιξαν διάφορα ομαδικά παιχνίδια προβάλλοντας την αξία του αθλητισμού και πόσο σημαντική είναι η άθληση του σώματος στη ζωή μας!
Αξίζουν να δοθούν πολλά συγχαρητήρια στους μαθητές αλλά και στους δασκάλους τους για την διοργάνωση αυτών των εκδηλώσεων!

Στήριξη ατόμων με ειδικές ανάγκες : Το Γεράκι ανοίγει την αγκαλιά του

(Φωτο: Χρήστος Μπαλαμπάνος)

Την Πέμπτη 7 Ιουνίου 2012 ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων Δημοτικού Σχολείου Γερακίου είχε προσκαλέσει άτομα με ειδικές ανάγκες και συνοδούς από το Άσυλο Ανιάτων Σπάρτης.

Όπως αναφέρει ο Χρήστος Μπαλαμπάνος, στις 10 το πρωί έφτασαν στο Γεράκι δύο μικρά λεωφορεία με επικεφαλής τον Διευθυντή του Ασύλου π. Ιωάννη Πορφύρη. Στην αρχή επισκέφτηκαν την εκκλησία του Νεομάρτυρα Ιωάννη στην είσοδο του χωριού. Εκεί τους περίμενε ο εφημέριος Γερακίου π. Ιωάννης Χαραμής, το μέλος του Τοπικού Συμβουλίου κ. Ιωάννης Γκίνης, ο Πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του Δημοτικού Σχολείου κ. Ιωάννης Μανιταράς και ο Πρόεδρος του Εμποροεπαγγελματικού Συλλόγου κ. Χρήστος Μπαλαμπάνος. Αφού διαβάστηκε μια δέηση-ευχή, ο εφημέριος του Γερακίου προσέφερε από έναν σταυρό σε όλους.

Στη συνέχεια, πήγαν στο Δημοτικό Σχολείο όπου εκεί τους περίμεναν η Αντιδήμαρχος Γερονθρών κ. Νικολέτα Χρήστου-Μιχαλούτσου, μαθητές, γονείς και πρόεδροι τοπικών συλλόγων. Στην εκκλησία της Αγίας Κυριακής, που βρίσκεται στο προαύλιο του Δημοτικού Σχολείου, τελέστηκε αρτοκλασία υπέρ υγείας των τροφίμων, των μαθητών, των γονέων και των δασκάλων. Μαθητές του Δημοτικού Σχολείου προσέφεραν από μία χειροτεχνία που είχαν φτιάξει σε όλους τους τροφίμους, οι μαθητές του Νηπιαγωγείου προσέφεραν ζωγραφιές και ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων προσέφερε από ένα ρολόι χειρός στους τροφίμους και από ένα δώρο στους συνοδούς.

Κατόπιν, οι τρόφιμοι με τους συνοδούς και γονείς μετέβηκαν στην κεντρική πλατεία του χωριού όπου ξεκουράστηκαν και απόλαυσαν ένα δροσιστικό αναψυκτικό.

Τέλος, στο εστιατόριο «Τ’αγνάντι», ο Σύλλογος είχε φροντίσει και παρέθεσε γεύμα σε όλους. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι τρόφιμοι ενθουσιάστηκαν και ευχαριστήθηκαν τόσο πολύ για την επίσκεψή τους στο Γεράκι όπου στο τέλος σηκώθηκαν και χόρεψαν μαζί με τα μέλη του Συλλόγου και γονείς.

Η κίνηση του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Δημοτικού Σχολείου Γερακίου να καλέσει τροφίμους του Ασύλου Ανιάτων Σπάρτης είναι άξια συγχαρητηρίων και παράδειγμα προς μίμηση!

Τάκης Χρόνης: Ανοιχτή επιστολή προς όλους τους Καριτσιώτες της Αυστραλίας

O Τάκης Χρόνης, ο τραγουδιστής της Καρίτσας, έρχεται στην Αυστραλία για να τραγουδήσει για τους συγχωριανούς για μια μόνο βραδιά, το Σαββάτο 16 Ιούνη, στο Παλλακωνικό Οικογενειακό Κέντρο της Αδελαΐδας. Το ακόλουθο είναι ένα πολύ ενδιαφέρον βιογραφικό, σε μορφή ανοιχτής επιστολής, προς όλους τους Καριτσιώτες στην Αυστραλία.

Αγαπητοί μου συγχωριανοί,

Βρίσκομαι στην πολύ ευχάριστη θέση να επικοινωνώ μαζί σας, έστω και αν με τους περισσότερους δεν γνωριζόμαστε καν. Με τους αρκετά μεγαλύτερους από εμένα δεν γνωριστήκαμε ποτέ γιατί έφυγαν από τη γενέτειρα γη είτε πριν γεννηθώ, είτε όταν ήμουν νήπιο. Με τους νεότερους από εμένα, και κυρίως με τα παιδιά που γεννήθηκαν εκεί, φυσικό είναι να μην γνωριζόμαστε. Γνωρίζω και θυμάμαι πολύ καλά όσους έφυγαν από τις αρχές της δεκαετίας του '60 και πέρα.

Οφείλω λοιπόν να συστηθώ. Είμαι ο Παναγιώτης (Τάκη με φωνάζουν όλοι) Χρόνης, ο μικρότερος γιος του Αντώνη και της Μαρίκας Χρόνη. Γεννήθηκα στις 30/3/1956. Τα αδέρφια μου είναι οι δίδυμοι Γιώργος και Βασίλης που έχουν γεννηθεί το 1951. Είμαι κι εγώ παιδί της γενιάς που οι μάνες γεννούσαν τα παιδιά τους σε μια γωνιά του ταπεινού τους σπιτιού και όχι σε πολυτελείς κλινικές και νοσοκομεία. Με μόνη βοήθεια τη μαμή, εν προκειμένω τη θεια-Ελένη... Τα παιδικά μου χρόνια τα πέρασα όπως όλα τα παιδιά όχι μόνο της Καρίτσας, αλλά όλων των χωριών της πατρίδας μας, φτωχικά μεν αλλά και όμορφα. Μπορεί να στερηθήκαμε, αλλά από πράγματα που μας ήταν άγνωστα. Δεν μας έλειπαν τα στοιχειώδη. Και κυρίως δεν μας έλειπε η αγάπη και η καλή ανατροφή από τους γονείς μας, αλλά και το ευρύτερο περιβάλλον μας. Και το μονοθέσιο, εξατάξιο σχολείο μας έπαιξε και εκείνο το θετικό του ρόλο στη διαμόρφωση της προσωπικότητας και του χαρακτήρα μας.

Μέχρι που έβγαλα το Δημοτικό έζησα στον μικρόκοσμό μου, την Καρίτσα. Λίγες φορές είχα φύγει απ’ το χωριό και εκείνες όχι για μακρινούς προορισμούς. Στον Αϊ-Δημήτρη κυρίως, λόγω καταγωγής της μάνας μου, λίγες φορές στο Γεράκι και στη Μακρυνάρα που έμενε ο θείος μου ο Μήτσος. Α, είχα πάει και στη θάλασσα! Τρόμαξα από την απεραντοσύνη της!! Καλύτερα να την αγναντεύεις απ’ την Καρίτσα.

Στο Δημοτικό ήμουν άριστος μαθητής γι αυτό οι γονείς μου πήραν την μεγάλη απόφαση. Όταν πήγα στο Γυμνάσιο μετακομίσαμε οικογενειακώς στο Γεράκι. Μάλλον σωστά έπραξαν, παρόλο που μείναμε παντοτινά Καριτσιώτες. Ομολογώ ότι οι πρώτες μου μέρες στο Γυμνάσιο δεν ήταν και τόσο ευχάριστες. Κάποια κακομαθημένα Γερακιτόπουλα μας κορόιδευαν, μας έλεγαν βλαχάκια, εμένα, το Θόδωρο Σταυριανό και την Πολυξένη Κατσάμπη, που ήμασταν και στο Γυμνάσιο συμμαθητές. Εγώ όμως πήρα την εκδίκησή μου. Οι επιδόσεις μου στα μαθήματα, αλλά και ο χαρακτήρας μου, έγιναν πολύ γρήγορα η αιτία να αποσπάσω το σεβασμό και την εκτίμηση συμμαθητών και δασκάλων. Έτσι το Γεράκι έγινε το δεύτερο χωριό μου.

Το Γυμνάσιο το τελείωσα στη Σπάρτη, αφού δεν είχε τότε εξατάξιο το Γεράκι. Όνειρο μεγάλο, που παρέμεινε όνειρο, η φιλολογία. Όσο δεν εκτιμούσα τα Μαθηματικά και τη Φυσικοχημεία, άλλο τόσο λάτρευα τα Αρχαία, τη Λογοτεχνία και γενικότερα τη Γλώσσα. Αλλά άλλες οι βουλές... του Τάκη, ... άλλα μπάρμπα-Αντώνης κελεύει. Με βαριά καρδιά υπάκουσα στον πατέρα μου και διάλεξα για επάγγελμα την Αστυνομία. Είκοσι χρονών βρέθηκα ενωμοτάρχης στο Νευροκόπι της Δράμας, 1000 χιλιόμετρα μακριά από τον τόπο μου, από τους δικούς μου ανθρώπους. Εκεί γνώρισα μια εξαιρετική κοπέλα η οποία έμελλε να γίνει η γυναίκα μου, η μητέρα των παιδιών μου -δυο θυγατέρες- και η σύντροφός μου σε ότι καλό ή κακό μου συνέβη στα 32 χρόνια που ζήσαμε μαζί. Δυστυχώς η μοίρα μας έπαιξε το χειρότερο παιχνίδι της. Εδώ και τρία χρόνια δεν είναι πια ανάμεσά μας, αφήνοντας ένα δυσαναπλήρωτο κενό.

Όσο έζησα στην Καρίτσα δεν θυμάμαι να υπήρχε κανένας μουσικός. Κάποιες ερασιτεχνικές προσπάθειες του Χρήστου της θεια-Φιλιώς, του Τάσου του Αντωνίου και του Λεωνίδα του Κατσάμπη και λόγω της απουσίας τους δεν άφησαν το αποτύπωμά τους. Αντιθέτως το άφησαν και πολύ έντονο μάλιστα, οι Αϊ-Δημητριώτες μουσικοί που έπαιζαν στα πανηγύρια μας. Εγώ σαν παιδάκι ρουφούσα και την τελευταία νότα απ’ το βιολί του Γιώργη Μοίρα ή το λαούτο του αδερφού του Χρήστου. Λάτρεψα τη μουσική, είχα και ταλεντάκι κι έτσι το τραγούδι έγινε καθημερινή μου ενασχόληση. Με τον καιρό απέκτησα και γνώσεις απ’ το ραδιόφωνο και έτσι σιγά σιγά ολοκληρωνόμουν σαν τραγουδιστής, σε ερασιτεχνικό επίπεδο βέβαια. Όλοι μου οι φίλοι μου έλεγαν ότι τραγουδάω καλά. Από μουσική όμως δεν είχα ιδέα. Απλώς αναπαρήγαγα με αρκετή επιτυχία ότι άκουγα απ’ το ραδιόφωνο, απ’ τα πανηγύρια και απ’ το γραμμόφωνο που είχαμε με πλάκες 78 στροφών. Είχα μεράκι να μάθω ένα όργανο και να συνοδεύω τον εαυτό μου τραγουδώντας αλλά που... σχολείο, μετά αστυνομία, οικογένεια, παιδιά, έμεινε και αυτό όνειρο. Μέχρι τα 28 μου. Τότε αποφάσισα να μάθω μουσική. Στη Δράμα, πήρα μια κιθάρα, πήγα και σε ένα δάσκαλο, αλλά δεν έμαθα τίποτα γιατί ήμουν αρκετά μεγάλος για να μάθω νότες. Μετά άλλαξα την κιθάρα με μπουζούκι και σιγά σιγά από μόνος μου άρχισα να κατανοώ το όργανο και να παίζω λίγα τραγούδια. Τότε ήταν που είχα αγαπήσει τα ρεμπέτικα τραγούδια και επειδή ήταν και λίγο πιο εύκολα από τα άλλα, σιγά σιγά αποκτούσα και ένα ικανοποιητικό ρεπερτόριο. Ανοίξαμε ένα μαγαζί με την γυναίκα μου, έφυγα κι απ’ την αστυνομία και έτσι το χόμπι μας το κάναμε επάγγελμα. Η ταβέρνα μας είχε ζωή 25 χρόνια, εκεί γράψαμε χρυσές σελίδες και ολοκληρωθήκαμε σαν χομπίστες μεν, καλοί επαγγελματίες δε. Η κορύφωση ήταν η έκδοση ενός δίσκου (CD) αφιερωμένο στους δυο μεγάλους συνθέτες, Απόστολο Χατζηχρήστο και Απόστολο Καλδάρα.

Αν δεις εκκλησάκι στην κορφή του βουνού θα σκεφτείς ότι είναι του Προφήτη Ηλία. Παντού εκτός απ’ την Καρίτσα. Εμείς έτσι επιλέξαμε. Να κάνουμε τον Άγιο μας βιγλάτορα. Να μας φυλάει από ψηλά. Ποιος Καριτσιώτης μπορεί να ξεχάσει εκείνο το υπέροχο θέαμα κάθε 29 Αυγούστου, μια αρμάδα από άλογα με κόκκινες μπατανίες να ανεβαίνει σιγά σιγά το μονοπάτι για τον Αϊ-Γιάννη. Όλη η Καρίτσα, αλλά και απ' τα γύρω χωριά, ρουφούσε τον αυγουστιάτικο βοριά που ερχόταν από τον αγέρωχο Ελατιά, απ’ τα Καναλάκια κι απ’ τον Αϊ-Λια. Και το βράδυ στο πανηγύρι μας, το πολιτιστικό γεγονός της χρονιάς. Και το δικό μου μουσικό σχολείο...

Και όμως... στο εκκλησάκι μας το ταπεινό, είχα να πάω 42 ολόκληρα χρόνια, από το 1969. Στο δε πανηγύρι είχα να πάω 35 χρόνια!!! Το καλοκαίρι που μας πέρασε το πήρα απόφαση. Θα πάω!! Και στον Αϊ-Γιάννη και στο πανηγύρι. Αφού τελείωσα τα δικά μου πανηγύρια στη Δράμα, την παραμονή το βράδυ ήμουν στο Γεράκι. Πρωί πρωί με το Βασίλη και την κόρη του τη Μαρία ξεκινήσαμε για το τάμα. Δεν ήταν όπως παλιά. Δεν υπάρχουν άλογα πλέον ούτε κόκκινες μπατανίες. Το μονοπάτι έγινε αυτοκινητόδρομος. Παλιόδρομος αλλά ποιος λογαριάζει. Το αγροτικό σε κατεβάζει στην πόρτα του Αϊ-Γιάννη. Μπορεί να μην ήταν όπως παλιά, ήταν όμως καλά. Είδα Καριτσιώτες που είχα να δω χρόνια. Φιληθήκαμε με χωριανούς που δε με γνώρισαν. Ξαναμύρισα το λιβάνι και ξανάκουσα τα καμπανάκια του θυμιατού. Τότε ήμουν 13... Τώρα είμαι 55. Το βράδυ ήταν η εκπλήρωση του άλλου τάματος. Πιο εξοικειωμένος με τούτο αφού στα τόσα χρόνια που ασχολούμαι με το τραγούδι έχω κάνει πάνω από 500 πανηγύρια, γάμους κ.λπ. Η ορχήστρα είχε και πάλι Αϊ-Δημητριώτες. Μπατσάκης βιολί, Μοίρας μπουζούκι. Πρώτη έκπληξη! Όταν άρχισαν τα χορευτικά ακούω τον Μπατσάκη να λέει απ’ το μικρόφωνο, «Τώρα θα σας παίξουμε το τραγούδι της Καρίτσας που το έγραψαν δυο ομογενείς της Αυστραλίας, ο Τάσος Αντωνίου και η Γεωργία Βλάχου». Ακούω, ακούω και γεμίζω τα μάτια μου με δάκρυα και την ψυχή μου με μια γλυκιά μελαγχολία. Τελικά η ομορφιά βρίσκεται στα πιο ταπεινά πράγματα. Μπράβο Γεωργία μπράβο Τάσο. Την δική σας αγάπη για το χωριό μας, μας την περάσατε στις δικές μας ψυχές σαν ένα γλυκό βάλσαμο. Στο μεταξύ η ώρα περνάει, το κέφι έχει ανάψει, η πλατεία μας, το αλώνι όπως το λέγαμε παλιά, σφύζει από ζωντάνια και κέφι. Από τα νέα παιδιά δε γνωρίζω κανένα. Τι σημασία έχει! Είναι όλα κουκλιά! Κορίτσια και αγόρια!

Ο Αντώνης ο αγροφύλακας- παρέα ήμασταν- μου λέει, «Κουμπάρε θα μας πεις κανά τραγούδι;»

«Ξέρω γω μωρέ, μην..δεν..»

Τα ίδια και ο Παναγιώτης ο πρόεδρος (τώρα ούτε ο ένας είναι αγροφύλακας, ούτε ο άλλος πρόεδρος, άλλα οι τίτλοι τους θα τους συνοδεύουν μια ζωή). «Άντε ρε Τάκη ήρθες στο χωριό σου μετά από τόσα χρόνια και δε θα σ' ακούσουμε;»

«Να, μήπως δεν θέλουν τα παιδιά, οι μουσικοί, μήπως ξέρω γω...»

Παρ' ότι το ήθελα πολύ, ήμουν λίγο διστακτικός. Πάει ο Παναγιώτης στην ορχήστρα και αμέσως με φωνάζουν απ' το μικρόφωνο. Πήγα... Πριν τραγουδήσω έβγαλα ένα μικρό λογύδριο. Και μετά ξεκίνησα με ένα κλέφτικο. «Τα λερωμένα τ' άπλυτα τα θαλασσοβρεμένα πάρτα και ρίξτα στη φωτιά και κάψε τα για μένα.» Η φωνή μου είχε ραγίσει απ' τη συγκίνηση. Μάλλον δεν ήμουν πολύ καλός. Αλλά ποιος νοιάζεται; Έχω τραγουδήσει δίπλα σε σπουδαίους καλλιτέχνες. Έχω παίξει μπαγλαμά συνοδεύοντας τον τρισμέγιστο Γρηγόρη Μπιθικώτση που έπαιζε μπουζούκι και τραγουδούσε. Έχω κάνει σεκόντα στην Καίτη Γκρέυ, στον Βαγγέλη Περπινιάδη και σε αρκετούς ακόμη καλλιτέχνες που είχα φέρει στο μαγαζί μου στη Δράμα. Γενικά στο τραγούδι έχω ζήσει ανεπανάληπτα ωραίες στιγμές. Τέτοια κορύφωση όμως που έζησα εκείνη τη βραδιά, δεν την έχω ξαναζήσει.

Στη Δράμα όλοι με ξέρουν Παναγιώτη. Αν λοιπόν χτυπήσει το τηλέφωνο μου και στην άλλη άκρη ακουστεί «Γεια σου Τάκη Χρόνη» είμαι βέβαιος εκ των προτέρων ότι είναι από κάτω, από πατρίδα... Έτσι έγινε και εκείνο το πρωινό. Μια άγνωστη γυναικεία φωνή μου είπε: «Γεια σου Τάκη Χρόνη, είμαι η Γεωργία του μπάρμπα-Νίκου, της θεια-Ζαχάρως από Καρίτσα, με θυμάσαι;»

Κόντεψε να μου πέσει το ακουστικό απ' τα χέρια. «Αν σε θυμάμαι βρε Γεωργία, μια πόρτα ήμασταν!!» Τι εκπληξάρα ήταν αυτή!! Και βέβαια σε θυμάμαι αλλά έχω να σε δω σχεδόν 50 χρόνια! Πως ήταν αυτό; Και μου εξιστορεί η Γεωργία ότι είδαν οι Καριτσιώτες της Αδελαΐδας το βίντεο που τράβηξε κάποιος από το πανηγύρι. Και μου τα λέει τόσο συγκινητικά πάλι η Γεωργία που ξαναδακρύζω. Τελικά ένα ασήμαντο γεγονός τι όμορφα συναισθήματα μπορεί να γεννήσει! Σας διαβεβαιώ φίλοι μου, είναι πολύ όμορφο συναίσθημα να αισθάνεσαι του αλλουνού τη χαρά, την οποία έχεις προκαλέσει εσύ.

Η Γεωργία το έριξε σαν ευχή. «Αχ βρε Τάκη να ήταν δυνατόν να ερχόσουν μια φορά να μας τραγουδήσεις τους Καριτσιώτες...”»

Δεν είναι κακή ιδέα, παρά τις πολλές και σύνθετες δυσκολίες. Δεν είναι ένα ταξίδι Σπάρτη-Αθήνα. Θέλει μεγάλα αποθέματα ψυχικών δυνάμεων να πάρεις μια τόσο μεγάλη απόφαση. Άλλωστε αρχίζουν και βαραίνουν και τα χρόνια πάνω μας. Η νομοτέλεια του χρόνου βλέπεις. Αλλά και απ’ την άλλη, ο μπάρμπα-Νίκος, ο πατέρας της Γεωργίας, το έκανε το ταξίδι που τα 'χει περάσει τα 90. Λίγοι δισταγμοί, λίγο να το σκεφτώ, να ξαναμιλήσουμε, τελικά κάποια στιγμή ο κύβος ερρίφθη. Το αποφασίσαμε, το προγραμματίσαμε και καλώς εχόντων των πραγμάτων, αρχές του καλοκαιριού, ή μάλλον του χειμώνα σας, θα είμαι εκεί.

Και επειδή είμαι και στιχουργός κλείνω το μακροσκελέστατο αυτό γράμμα μου, με ένα στίχο μου:

Εσείς βάλτε μεράκι
και το τραγούδι εγώ
για σας όλη τη νύχτα
μπορώ να τραγουδώ

Εγώ το χειροκρότημα
το 'χω για πληρωμή μου
για χάρη σας να τραγουδώ
χαρά μου και τιμή μου

Γεια σας φίλοι μου και καλή αντάμωση
Τάκης Χρόνης 


Συντακτικό σημείωμα:

Το βίντεο που ο Τάκης αναφέρει από το περσινό πανηγύρι του Αγιαννιού στο χωριό γυρίστηκε από τον Μιχάλη Λεϊμονίτη και παρουσιάζεται παρακάτω.

 

Απόδημοι Καριτσιώτες σε DVD και You Tube

 

Πριν τρεις μήνες, την Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου, η Γεωργία Βλάχου, το γένος Αντωνίου από την Καρίτσα, κέρδισε το πρώτο βραβείο στο διαγωνισμό τραγουδιού του Παλλακωνικού Συλλόγου Νότιας Αυστραλίας.

Στον ίδιο διαγωνισμό έλαβαν μέρος και η συγχωριανοί Κούλα Κατσάμπη και Στέλιος Χαγιάς όπως ακόμα και η Άννα Ζούνη από το Γεράκη, και οι Δήμος Κούρλας και Αργύρης Πήλιουρας από τον Κοσμά.

Για να ξαναζήσουμε και να μοιραστούμε τη συναρπαστική αυτή εκδήλωση με εκείνους που δεν μπόρεσαν να είναι εκεί ο Μιχάλης Μαλαβάζος μόλις τελείωσε το μοντάζ και παρέδωσε στο Σύλλογο ολοκληρωμένο DVD, διαρκείας 42 λεπτών, που παρουσιάζει όλη τη συναυλία.

Αντίγραφα του DVD είναι διαθέσιμα δωρεάν κατόπιν αιτήματος από τον Παλλακωνικό Σύλλογο στη διεύθυνση laconians@hotmail.com

Επιπλέον, ο Μιχάλης έχει δημοσιεύσει στο You Tube το παραπάνω συνοπτικό πακέτο, διάρκειας 10 λεπτών, από τις σημαντικότερες στιγμές της συναυλίας.