Εκλογές Δήμου Γερονθρών 2002

ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
Πληθυσμός	1.959	Εγγεγραμμένοι	3.103	Έδρες	11	Τμήματα	7
Α'		Ψήφισαν	1.620	Έγκυρα	1.558	Ακυρα/Λευκά	62
B'		Ψήφισαν	0	Έγκυρα	0	Ακυρα/Λευκά	0

	Α'			Β'
Υποψήφιος  -  Συνδιασμός	Ψήφοι	%	Έδρες	Ψήφοι	%	Έδρες
ΠΗΛΙΟΥΡΑΣ ΦΙΛΙΠΠΟΣ  ΓΕΡΟΝΘΡΙΑΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ	955	61,30	7	0	0,00	0
ΓΙΑΝΝΑΚΟΣ ΜΙΧΑΗΛ  ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ	603	38,70	4	0	0,00	0

 Δήμαρχος Δ. Γερονθρών: Πήλιουρας Φίλιππος

Δημοτικοί Σύμβουλοι
Γκίνης Στυλιανός (Πρόεδρος Δ.Σ).
Κατσάμπης Κων/νος (Αντιδήμαρχος)
Πραγαλός Θεμιστοκλής
Δρούσιας Παναγιώτης
Τσίπουρας Χρήστος
Ρήγας Παναγιώτης
Βλάχος Κων/νος
Γιαννάκος Μιχαήλ
Λακιώτης Δημήτριος
Ζαφείρης Νικόλαος
Καρακίτσος Δημήτριος

Τοπικό Συμβούλιο Καρίτσας
Μαλαβάζος Στυλιανός (Πρόεδρος Τ.Σ.)
Χαγιάς Παναγιώτης
Χαγιάς Στυλιανός
 
Τοπικό Συμβούλιο Αλεποχωρίου
Μαλαβάζος Ιωάννης (Πρόεδρος Τ.Σ.)
Ρήγας Αναστάσιος
Πούλος Νικόλαος  

Τοπικό Συμβούλιο Καλλιθέας
Δάνας Γεώργιος (Πρόεδρος Τ.Σ.)
Δάνας Σταύρος
Μάζης Νικόλαος

Καριτσιώτισσες αιχμάλωτες του Ιμπραήμ (1825-1826)

Έντεκα Καριτσιώτισσες αναφέρονται στην ιστοσελίδα «Καπετάν Ζαχαριάς» από τον Γιάννη Ρουμελιώτη μεταξύ 307 Λακαίνων οι οποίες συνελήφθηκαν από τις δυνάμεις του Ιμπραήμ Πασά κατά τη διάρκεια των επιδρομών 1825 και 1826.

Είναι οι ακόλουθες: 1.Αικατερίνη Μήτρου Κανέλλη, 2.σύζυγος Δημητρίου Μαρούδα, 3.κόρη Δημ. Μαρούδα, 4.Πάναινα Μαρουδιού, 5.κόρη Παν. Μαρουδιού, 6.Μόρφω Γεωργάκη Μήλου, 7.Κανέλλα Ι. Μητρούδα, 8.Κανέλλα Μήτρου Μπράτη, 9.Νικόλαινα χήρα Πολύγαινα, 10.Ειρήνη Γεωργ. Τζεμπελή, 11.θήλυ του Κωνσταντή Τζαμπολή.

Ο Ρουμελιώτης σύνταξε τον κατάλογό του από το τρις καταστάσεις Λακώνων αιχμαλώτων που σώζονται ακόμα στα γενικά αρχεία του κράτους. Η πρώτη φέρει ημερομηνία 24 Αυγούστου 1828 και έχει συνταχθεί από τη Δημογεροντία Λακεδαίμονας, που έχει ως έδρα το Μυστρά, και υπογράφεται από τους Κωνσταντίνο Κωνσταντόπουλο, Νικόλα Πηλάλα και Γιαννάκη Κυουρούση. 

Χαρακτηριστικό δε είναι αυτό που διαβάζουμε στο τέλος της κατάστασης. «Ψυχαί αρρένων 217, ψυχαί θηλέων 233. Ολότης αμφοτέρων 450, εκτός λάθους και λήθης». 

Τη δεύτερη κατάσταση την έχει συντάξει ο τοποτηρητής Έλους Κύριλλος Παμφίλου με ημερομηνία 16 Αυγούστου 1828 με έδρα τη Σκάλα. Η τρίτη κατάσταση έχει συνταχθεί από το διοικητή Λακεδαίμονας Νικόλαο Καρόρη, με έδρα τη Σπάρτη και ημερομηνία 29 Νοεμβρίου 1837. 

Αν και, εκτός από τα τελευταία δύο, στη πρώτη ματιά τα ονόματα αυτά δεν μοιάζουνε όλα Καριτσιώτικα, ο Ρουμελιώτης κάνει μια αρχή και πρόκληση σε εκείνους που ενδιαφέρονται να ερευνήσουμε ακόμα περισσότερο την θυσία των Καριτσιωτών στον εθνοαπελευθερωτικό αγώνα του 21.

Μνημόσυνο Βαγγέλη Κατσάμπη

Θα τελέσουμε 40ήμερο μνημόσυνο τούτη την Κυριακή, 21 Ιουλίου 2002, στον ιερό ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στο Goodwood, υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του λατρευτού μας συζύγου, πατέρα και παππού:

ΒΑΓΓΕΛΗ ΚΑΤΣΑΜΠΗ

Από Καρίτσα Λακωνίας

Η σύζυγος Παναγιώτα.  Τα παιδιά Γιάννης και Δημήτρης.  Τα εγγόνια Σαράντος, Παναγιώτα και Βαγγέλης, Παναγιώτα και Μαρία. Οι λοιποί συγγενείς.

Μετά την εκκλησία θα προσφερθεί καφές στο Παλλακωνικό Οικογενειακό Κέντρο.

Βαγγέλης Ιωάν. Κατσάμπης 1917-2002

Σε ηλικία 85 ετών έφυγε από κοντά μας ο Βαγγέλης Κατσάμπης στις 17 Ιουνίου 2002 και κηδεύτηκε στην Αδελαΐδα. 

Θερμά συλλυπητήρια στους οικείους.

Ο Βαγγέλης Κατσάμπης γεννήθηκε σε μια από τις φτωχότερες οικογένειες στην Καρίτσα. Ενώ η καταγραμμένη ημερομηνία της γέννησής του είναι 14 Μαρτίου 1917 στην πραγματικότητα γεννήθηκε ανήμερα της 25ης Μαρτίου 1917 ως εκ τούτου το όνομα Ευάγγελος, προς τιμή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου πολιούχου της Καρίτσας. Ο Βαγγέλης βαφτίστηκε στην Καρίτσα από τον παπα-Δημήτρη Χρόνη και η νονά του ήταν η Κατερίνα Κατσάμπη ή «Φουρλογιαννού», χείρα του Γιάννη Κατσάμπη ή «Μαρκαίου».

 Ήταν καλός μαθητής στο σχολείο του χωριού και η μητέρα του έτρεφε ψηλές φιλοδοξίες γι αυτόν και τον αδερφό του τον Αργύρη. Φανταζότανε το Βαγγέλη δάσκαλο και τον Αργύρη ιερέα, φιλοδοξίες που ματαιώθηκαν δυστυχώς με το θάνατό της το 1929 όταν ο Βαγγέλης ήταν μόλις δώδεκα χρονών.

Το 1942 παντρεύτηκε την Παναγιώτα Χαγιά. Είχαν τρία παιδιά: τη Γιωργία (1949), το Γιάννη (1950) και το Δημήτρη (1952). Στη μέση του εμφύλιου πολέμου, στις 15 Φεβρουαρίου 1949, ο Βαγγέλης βάφτισε την Παντελίτσα Παντελή Μαλαβάζου της οποίας ο πατέρας πρόσφατα είχε σκοτωθεί.

Για να φροντίζουν για την οικογένειά τους ο Βαγγέλης και η Παναγιώτα δούλευαν μερικά μικρά χωραφάκια που είχαν κληρονομήσει ή είχαν πάρει ως προίκα. Αλλά για να τα βγάλουν πέρα ο Βαγγέλης έκανε και τον αγωγιάτη. Με φορτωμένα μουλάρια πηγαινοερχότανε, κυρίως τις νύχτες, στο κάμπο να ανταλλάξει τα προϊόντα του χωριού -τυρί, αυγά και ξύλα- με τα φρούτα και τα λαχανικά που βγάζανε στον εύφορο κάμπο, όπως ντομάτες, αγγούρια, καρπούζια και πορτοκάλια. Πολύ πριν χαράξει, δυο η τρεις φορές την βδομάδα, θα ξεκινούσε με δυο μουλάρια μια τετράωρη κατηφόρα προς την Σκάλα ή το Βλαχιώτη να πουλήσει η να ανταλλάξει το φορτίο από την Καρίτσα για προϊόντα του κάμπου. Κατόπιν, πάλε καλοφορτωμένος, ξεκινούσε την ανηφόρα προς την Καριτσα, όπου θα έκανε το γύρο του πλανόδιου μανάβη πουλώντας στις νοικοκυρές σε όλο το χωριό. Με γερή φωνή, φώναζε τι είχε σε κάθε γειτονιά. Λόγω της ισχυρής φωνής του τον καλούσαν να κάνει και τον Ντελάλη και να κάνει τις σημαντικές ανακοινώσεις στους χωριανούς σε κάθε γωνιά της Καρίτσας.

 Όμως, παρά τις γενναίες του προσπάθειες, ήταν δύσκολα να τα φέρει πέρα. Έτσι, το 1958 του έκανε πρόσκληση ο αδελφός του, ο Αργύρης, να έρθει στη Μελβούρνη της Αυστραλίας. Η Παναγιώτα και τα παιδιά φτάσανε τρεισήμισι χρόνια αργότερα, προς το τέλος του 1961. Στη Μελβούρνη ο Βαγγέλης εργάστηκε πρώτα στους σιδηρόδρομους της Βικτορίας, κατόπιν στα Ζυθοποιία «Φόστερς» και στη συνεχεία στα χυτήρια της πολυεθνικής εταιρίας αυτοκινήτων General Motors Holden όπου σε βιομηχανικό ατύχημα έχασε μέρος από το μεγαλύτερο δάχτυλο του δεξιού χεριού για το οποίο αποζημιώθηκε περίπου 700 λίρες.

Το 1963 η οικογένεια μετακόμισε στο Goodwood, προάστιο της Αδελαϊδας με πολλούς Καριτσιώτες. Ο Βαγγέλης βρέθηκε και πάλι στις εργασίες της General Motors, στην Αδελαϊδα. Κατά τη διάρκεια των διακοπών για να αυγατίσει τις αποταμιεύσεις έπαιρνε όλη την οικογένεια να μαζεύουν φρούτα στην κοιλάδα του ποταμού Murray. Αισθάνθηκε δικαιωμένος όταν αγόρασαν το πρώτο τους σπίτι στην Αυστραλία στα μέσα του 1963 και βάλανε μόνιμες ρίζες στο 8 Ophir Street στο Goodwood. Ο Βαγγέλης, ογδοντάρης πλέον είχε βαριά γεράματα. Πέθανε στις 17 Ιουνίου 2002, ετών 85.

Ο πρόεδρος το Παλλακωνικού Συλλόγου Νότιας Αυστραλίας, Χρήστος Δ. Βλάχος, εκφώνησε τον επικήδειο:

Αγαπητέ Λάκωνα, αγαπητέ και αξέχαστε Μπάρμπα-Βαγγέλη, εκ μέρους του Παλλακωνικού Συλλόγου Νότιας Αυστραλίας «Ο Λεωνίδας» σου προσφέρω αυτά τα λίγα λουλούδια εις ένδειξη τιμής και ευγνωμοσύνης στο πρόσωπό σου.

Εύχομαι το χώμα της φιλόξενης αυτής χώρας που σε λίγο θα σε σκεπάσει να είναι αλαφρύ.

Αγαπητέ και αξέχαστε Μπάρμπα-Βαγγέλη ήσουν ένας καλός, τίμιος και αγαπητός άνθρωπος, ήσουν ένας καλός σύζυγος, ένας στοργικός πατέρας, ένας καλός οικογενειάρχης, ένας καλός παππούς, ένας καλός συγγενής, φίλος και πατριώτης. Όλοι μας σε αγαπούσαμε και σε εκτιμούσαμε.

Πιστεύω ο,τι ήθελες και ο,τι ποθούσες στη ζωή σου το απόκτησες.

Στη ζωή σου αγωνίστηκες, κουράστηκες και ταλαιπωρήθηκες για την οικογένεια σου και ήσουν υπερήφανος που έβγαλες καλά παιδιά και καλά εγγόνια.

Αλλά όλα αυτά τα καλά ήρθε και στα έκοψε σαν μαχαίρι πριν ένα χρόνο ο πρόωρος και άδικος χαμός της αγαπημένης σου κόρης Γεωργίας.

Κάθε φορά που ερχόμασταν να σε δούμε με τον πεθερό μου στο νοσοκομείο και σε ρωτούσαμε, «Τι κάνεις;» Μπάρμπα-Βαγγέλη πάντα μας απαντούσες με τα ίδια λόγια: «Σπρώχνω τις μέρες για να φύγω!»

Αγαπητέ μας Μπάρμπα-Βαγγέλη σου εύχομαι καλό ταξίδι και εύχομαι ο Θεός να σε αναπαύσει εκεί που ανήκεις. Επίσης εύχομαι ο Θεός να δώσει κουράγιο και υπομονή στην σύζυγό σου, στα παιδιά σου, στα εγγόνια σου, και σε όλους τους συγγενείς.

Αγαπητέ μας Μπάρμπα-Βαγγέλη η μνήμη σου θα μας μείνει πάντοτε μαζί μας.

Αιώνια σου η μνήμη.

Στα ίχνη των Κατσαμπαίων

Μπορείτε να βρείτε μερικούς από τους Κατσάμπηδες που φύγανε από την Καρίτσα στον ιστοχώρο http://www.ellisIslandrecords.org Είναι ένας ιστοχώρος, που φτιάχτηκε τελευταία, και που δείχνει όλους τους μετανάστες που ήρθανε στις Ηνωμένες Πολιτείες από το τέλος της δεκαετίας του 1880 μέχρι σήμερα. Δείχνει κάθε στοιχείο, όπως τα βαπόρια που μπαρκάρανε, τα λιμάνια από που αναχωρήσανε, τα ονόματα επιβατών, τις χώρες από που ήρθανε και μερικές φορές ακόμα και τις πόλεις από που κατάγονταν. Στον κατάλογο είναι και το όνομα Κατσάμπη. Δείχνει κάποιους Κατσάμπηδες που φύγανε από την Ελλάδα και ήρθανε στις ΗΠΑ το 1900-1915. Αν και δεν γνώρισα ποτέ τον παππού μου ξέρω ότι έφυγε από την Ελλάδα το 1895-1900. Έφυγε με τον αδερφό του. Τον λέγανε Παναγιώτη και τον αδερφό του Γιώργο. Ήρθανε στη Νέα Υόρκη με τις γυναίκες τους. Το γένος της γιαγιάς μου ήτανε Χρόνη. Αυτή είχε τουλάχιστον δυο αδέρφια, ένας από τους οποίους ήρθε στις ΗΠΑ στις αρχές του 1910. Ο άλλος πιστεύω ήτανε παπάς σε ένα μοναστήρι κοντά στη Καρίτσα. Η φαμίλια απλώθηκε σε πολλά μέρη των ΗΠΑ. Ο αδερφός του παππού μου εγκαταστάθηκε στο Οχάιο, όπου κι εγώ μένω σήμερα. Ο παππούς μου είχε πρώτα έρθει εδώ, αλλά μετά πήγε στη Νέα Υόρκη, κει που εγώ γεννήθηκα. Έχω ξαδέρφια στην Καλιφόρνια, στο Ιλλινόις, και στο Μίσιγκαν κι ακόμα άλλους συγγενείς στη Φλώριδα, στην Καλιφόρνια, στην Αριζόνα, στο Μίσιγκαν, στη Νεβάδα και μερικά άλλα μέρη που ίσως ακόμα δε ξέρω. Θα κοιτάξω περισσότερο το ιστορικό της φαμίλιας εδώ και θα γράψω κι άλλες πληροφορίες όταν τις βρω έτσι για να ανακαλυφτεί η γενεαλογία των Κατσαμπαίων. Χαιρετίσματα Παναγιώτης Κατσάμπης

You may trace some of the Katsampes/Katsambis family who left Karitsa by going to the following website: http://www.ellisIslandrecords.org This is a website, recently created, that outlines all immigrants who came to the United States from the late 1880s to the present. It lists all forms of data, from the ship with port of origin, name and description of people plus their country of origin and sometimes even city of origin. The Katsambis name is listed here showing some leaving Greece and coming to the US in 1900-1915. Although I never met my grandfather I know he left Greece in 1895-1900. He departed with his brother. Their names were Peter (my grandfather) and George (my great uncle). They came to New York with their wives. My grandmother's maiden name was Chronis. She had at least two brothers, one of whom came to the US early 1910. The other I believe was a Greek Orthodox priest at a monastery near Karitsa. The family spread out in the US. My great uncle settled in Ohio, where I am. My grandfather came here first, then moved to New York where I was born. We also have cousins in California, Illinois, and Michigan. I have relatives in Florida, California, Arizona, Michigan, Nevada and some other places I probably don't know about. I will check more into the family here and write in information as I find it so that the genealogy of the Katsambis family may be traced. Regards Pete Katsampes