«Είμαστε Καριτσιώτες»
Μικρό χωριό, μεγάλη οικογένεια!
Τραγούδι: «Είμαστε Καριτσιώτες»
Συνθέτης: Τάσος Αντωνίου
Ερμηνεία: Τάσος Αντωνίου και Γεωργία Βλάχου
Αυτό το όμορφο τραγούδι με το γλυκό τίτλο «Είμαστε Καριτσιώτες» γράφτηκε και τραγουδήθηκε για πρώτη φορά από τον χωριανό μας, τον Τάσο Αντωνίου, στην εκδήλωση με το όνομα «Καριτσιώτικη Βραδιά», που πραγματοποιήθηκε στις 22 Οκτωβρίου του 2004 στο Παλλακωνικό Οικογενειακό Κέντρο της Αδελαΐδας.
Ο Τάσος, ως στιχουργός, δημιούργησε αυτό το τραγούδι για να τιμήσει τους κατοίκους του χωριού καθώς και όλους τους απογόνους της Καρίτσας σε όλο τον κόσμο. Σε εκείνη την εκδήλωση, το τραγούδι ερμήνευσε ως δίδυμο μαζί με την ξαδέλφη του, την Γεωργία Βλάχου.
Ταξιδεύοντας με τους στίχους στον Πάρνωνα, πίσω από την Ελίτσα, ανακαλύπτουμε την Καρίτσα, το όμορφο μας χωριό. Με ζωντανές και περιγραφικές λέξεις, μας μεταφέρει σε αυτόν τον τόπο, όπου νιώθουμε σαν να είμαστε εκεί!
Οι στίχοι συνεχίζουν να μαγεύουν, μιλώντας για τη νοσταλγία μας για το χωριό μας και τα σπίτια μας. Παρουσιάζουν ένα κρυφό και απομακρυσμένο μέρος, γεμάτο λεβέντες και όμορφα κορίτσια. Οι στίχοι αυτοί μας επιτρέπουν να ονειρευόμαστε το χωριό μας με τον τρόπο που θέλουμε να είναι.
Και τώρα, ας ακούσουμε τα γέλια μας! Η ευχάριστη μελωδία και οι ζωηροί στίχοι μας καθηλώνουν, κάνοντάς μας να χορεύουμε και να τραγουδάμε μαζί με τον Τάσο. Όλοι μαζί θα ταξιδέψουμε στην Καρίτσα, στο ντεκέ του Μπαρμπαγιάννη, για να γιορτάσουμε και να διασκεδάσουμε.
Αυτό το τραγούδι είναι ένας ύμνος για τον τόπο μας, για την ταυτότητά μας ως Καριτσιώτες. Μας θυμίζει πόσο περήφανοι είμαστε για το χωριό μας και για όλους όσους το απαρτίζουν.
Είμαστε Καριτσιώτες, ένα χωριό, μία μεγάλη οικογένεια!
ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΡΙΤΣΙΩΤΕΣ
(Γράφτηκε και πρωτοτραγουδήθηκε από τον Τάσο Αντωνίου στην «Καριτσιώτικη Βραδιά» στο Παλλακωνικό Οικογενειακό Κέντρο της Αδελαΐδας στις 22 του Οκτώβρη 2004)
Εκεί ψηλά, εκεί ψηλά στον Πάρνωνα
Εκεί ψηλά στον Πάρνωνα, πίσω απ’ την Ελίτσα
Ειν’ ένα όμορφο χωριό
Που λέγεται Καρίτσα
Εγιαμόλα – εγιαλέσα
Περνάς το κοτρόνι
Κι έρχεσαι μέσα
Ανάμεσα, ανάμεσα σε δυο βουνά
Ανάμεσα σε δυο βουνά, Εκεί ‘ναι το χωριό μας
Χρόνια το νοσταλγήσαμε
Το σπίτι το δικό μας
Είναι κρυφό κι απόμερο
Πολύ μακριά απ’ τ’ άλλα
Έχει λεβέντες μορφονιούς
Κορίτσια σαν το γάλα
Εγιαμόλα – εγιαλέσα
Δε θα χαθείς
Περνάς το Καλημέρι
Και θα το δεις
Μες της Καρίτσας το χωριό
Που το ‘χουμε καμάρι
Εκεί κι εγώ μεγάλωσα
Κι έγινα παλικάρι
Εγιαμόλα – εγιαλέσα
Ανεβαίνεις τις Τρόγκλες
Και μπαίνεις μέσα
Καρίτσα μας, Καρίτσα μας πεντάμορφη
Καρίτσα μας πεντάμορφη, Καρίτσα ζηλεμένη
Για ‘σενα μιλάει ο ντουνιάς
Κι όλη η οικουμένη
Εγιαμόλα – εγιαλέσα
Γεια σου μας Καρίτσα μας
Μπαμπέσα
Σαράντα χρο__, σαράντα χρόνια πέρασαν
Σαράντα χρόνια πέρασαν, που έφυγα μακριά σου
Μέρα-νύχτα λαχταρώ
Να ξανάρθω κοντά σου
Όλοι μαζί, όλοι μαζί θα φύγουμε
όλοι μαζί θα φύγουμε παρέα να βρεθούμε
Στου Μπαρμπαγιάννη το ντεκέ
Να πάμε να τα πιούμε
Καμάρι, ω καμάρι, όλοι το ‘χουμε καμάρι
Όλοι το ‘χουμε, αδέλφια πατριώτες
Και δυνατά φωνάζουμε
Είμαστε Καριτσιώτες
Οι στίχοι συνεχίζουν να μαγεύουν, μιλώντας για τη νοσταλγία μας για το χωριό μας και τα σπίτια μας. Παρουσιάζουν ένα κρυφό και απομακρυσμένο μέρος, γεμάτο λεβέντες και όμορφα κορίτσια. Οι στίχοι αυτοί μας επιτρέπουν να ονειρευόμαστε το χωριό μας με τον τρόπο που θέλουμε να είναι.
Και τώρα, ας ακούσουμε τα γέλια μας! Η ευχάριστη μελωδία και οι ζωηροί στίχοι μας καθηλώνουν, κάνοντάς μας να χορεύουμε και να τραγουδάμε μαζί με τον Τάσο. Όλοι μαζί θα ταξιδέψουμε στην Καρίτσα, στο ντεκέ του Μπαρμπαγιάννη, για να γιορτάσουμε και να διασκεδάσουμε.
Αυτό το τραγούδι είναι ένας ύμνος για τον τόπο μας, για την ταυτότητά μας ως Καριτσιώτες. Μας θυμίζει πόσο περήφανοι είμαστε για το χωριό μας και για όλους όσους το απαρτίζουν.
Είμαστε Καριτσιώτες, ένα χωριό, μία μεγάλη οικογένεια!
ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΡΙΤΣΙΩΤΕΣ
(Γράφτηκε και πρωτοτραγουδήθηκε από τον Τάσο Αντωνίου στην «Καριτσιώτικη Βραδιά» στο Παλλακωνικό Οικογενειακό Κέντρο της Αδελαΐδας στις 22 του Οκτώβρη 2004)
Εκεί ψηλά, εκεί ψηλά στον Πάρνωνα
Εκεί ψηλά στον Πάρνωνα, πίσω απ’ την Ελίτσα
Ειν’ ένα όμορφο χωριό
Που λέγεται Καρίτσα
Εγιαμόλα – εγιαλέσα
Περνάς το κοτρόνι
Κι έρχεσαι μέσα
Ανάμεσα, ανάμεσα σε δυο βουνά
Ανάμεσα σε δυο βουνά, Εκεί ‘ναι το χωριό μας
Χρόνια το νοσταλγήσαμε
Το σπίτι το δικό μας
Είναι κρυφό κι απόμερο
Πολύ μακριά απ’ τ’ άλλα
Έχει λεβέντες μορφονιούς
Κορίτσια σαν το γάλα
Εγιαμόλα – εγιαλέσα
Δε θα χαθείς
Περνάς το Καλημέρι
Και θα το δεις
Μες της Καρίτσας το χωριό
Που το ‘χουμε καμάρι
Εκεί κι εγώ μεγάλωσα
Κι έγινα παλικάρι
Εγιαμόλα – εγιαλέσα
Ανεβαίνεις τις Τρόγκλες
Και μπαίνεις μέσα
Καρίτσα μας, Καρίτσα μας πεντάμορφη
Καρίτσα μας πεντάμορφη, Καρίτσα ζηλεμένη
Για ‘σενα μιλάει ο ντουνιάς
Κι όλη η οικουμένη
Εγιαμόλα – εγιαλέσα
Γεια σου μας Καρίτσα μας
Μπαμπέσα
Σαράντα χρο__, σαράντα χρόνια πέρασαν
Σαράντα χρόνια πέρασαν, που έφυγα μακριά σου
Μέρα-νύχτα λαχταρώ
Να ξανάρθω κοντά σου
Όλοι μαζί, όλοι μαζί θα φύγουμε
όλοι μαζί θα φύγουμε παρέα να βρεθούμε
Στου Μπαρμπαγιάννη το ντεκέ
Να πάμε να τα πιούμε
Καμάρι, ω καμάρι, όλοι το ‘χουμε καμάρι
Όλοι το ‘χουμε, αδέλφια πατριώτες
Και δυνατά φωνάζουμε
Είμαστε Καριτσιώτες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου