Η Φλόγα του Εθελοντισμού Καίει Ακόμη στο Γεράκι

Γράφει ο Χρήστος Μπαλαμπάνος

«Η εθελοντική δράση δεν είναι απλά βοήθεια – είναι ένα δώρο που κάνει τη ζωή μας πιο δημιουργική και γεμάτη νόημα.»

Ο εθελοντισμός δεν είναι απλά ένας όρος αλλά μια στάση ζωής που τα παλιότερα χρόνια θεωρείτο δεδομένο και ενστερνιζόταν ιδιαίτερες αξίες όπως η αγάπη, η αλληλεγγύη και η συλλογική συμμετοχή. Δυστυχώς στις μέρες μας που κυριαρχεί ο ατομικισμός και οι ξέφρενοι αγχωτικοί ρυθμοί ζωής με τα αυξανόμενα προβλήματα της καθημερινότητας τείνει να εκλείψει και οποιαδήποτε μορφή εθελοντισμού μας ξαφνιάζει ευχάριστα.

Ένα τέτοιο ευχάριστο ξάφνιασμα δώσανε κάτοικοι του Γερακίου κατόπιν παρότρυνσης του Λάμπρου Παπαγιάννη του Δημητρίου, αφού το Σάββατο 11 Ιανουαρίου 2025 μετέβησαν στην Μονή των Αγίων Τεσσαράκοντα με δικά τους μηχανήματα και είδη ελαιοσυλλογής και βοήθησαν τους γέροντες στην ελαιοσυγκομιδή. Η φιλοξενία των γερόντων υποδειγματική πρωτοστατούντος του ηγούμενου γέροντα Εφραίμ που με τα πολυποίκιλα εδέσματα και τον καλό λόγο ευχαρίστησαν τους εθελοντές. Η συγκεκριμένη πράξη δεν είναι πρώτη φορά που γίνεται από τους Γερακίτες και τείνει να γίνει θεσμός αφού το επιζητούν προς βοήθεια τους και ψυχική τους ωφέλεια.

Ευχόμαστε η συγκεκριμένη πράξη τους να βρει μιμητές γιατί η εθελοντική δράση τείνει να καταστεί μια σημαντική συνιστώσα στην κοινωνία μας αφού κάνει τον άνθρωπο δημιουργικό του δίνει την χαρά να προσφέρει κάνοντας την κάθε μέρα του ουσιαστική και ενδιαφέρουσα.

Οι συμμετέχοντες ήταν:

Λάμπρος Παπαγιάννης του Δημητρίου,Χρήστος Κούρλας του Ιωάννη, Παναγιώτα Σόβολου του Μιχαήλ ,Μιχάλης Κούρλας του Χρήστου, Θανάσης Κριτσιδήμας του Παναγιώτη, Γιάννης Γρηγορίου του Αποστόλη, Κων/νος Τραιφόρος του Γεωργίου, Παναγιώτης Μήτρης του Αθανασίου, Σωτήρης Βλάχος του Νικολάου και Στυλιανός Γκίνης του Γεωργίου.

Επιπλέον μαζί τους είχαν αλλοδαπούς εργάτες γης που για την πληρωμή τους φρόντισαν οι: Λάμπρος Παπαγιάννης, Χρήστος Κούρλας, Νίκη Μιχαλούτσου, Γεωργία Γιάννε, Χρήστος Μπαλαμπάνος.

Ας είναι βοήθεια οι Άγιοι Τεσσαράκοντα, να πρεσβεύουν για την υγεία όλων των βοηθούντων και των οικογενειών τους.

Έργα του Αντώνη Μαλαβάζου: «Δέντρο της Ζωής»

«Τα στροβιλιζόμενα μοτίβα και το ανθισμένο δέντρο συμβολίζουν την ανάπτυξη, την ανανέωση και τη διασύνδεση της ζωής.»

Κάθε μήνα, τα «Καριτσιώτικα Νέα» παρουσιάζουν ένα από τα σπουδαιότερα έργα του Αντώνη Μαλαβάζου, του ταλαντούχου ζωγράφου και καλλιτέχνη από το χωριό μας. Μέσα από αυτή τη σειρά παρουσιάσεων, επιδιώκουμε να δώσουμε στο κοινό την ευκαιρία να γνωρίσει καλύτερα το έργο του Αντώνη και να εμπνευστεί από τη δημιουργική του έκφραση.

Το σημερινό έργο, ένα κεραμικό πιάτο με τίτλο «Δέντρο της Ζωής», παρουσιάζει ζωηρά και περίτεχνα σχέδια που αντιπροσωπεύουν τη βαθιά σύνδεση με τη φύση και την παράδοση. Τα στροβιλιζόμενα μοτίβα, σε συνδυασμό με το κεντρικό θέμα ενός ανθισμένου δέντρου, συμβολίζουν την ανάπτυξη, την ανανέωση και τη διασύνδεση της ζωής. Η ζωηρή μπλε βάση, με πινελιές από κόκκινο, χρυσό και τυρκουάζ, υποδηλώνει θέματα ζωντάνιας και πνευματικού βάθους, αντλώντας έμπνευση από την παραδοσιακή ελληνική και μεσογειακή τέχνη. Η χειροποίητη αισθητική του αντανακλά τόσο τον εορτασμό των πολιτιστικών ριζών όσο και μια σύγχρονη καλλιτεχνική οπτική.

Η δημιουργία αυτή αντικατοπτρίζει τη βαθιά σχέση του καλλιτέχνη με τη φύση και τις παραδοσιακές τεχνικές, αναδεικνύοντας παράλληλα μια μοντέρνα και τολμηρή καλλιτεχνική προσέγγιση.

Τα έργα του Αντώνη προωθούνται υπό το εμπορικό σήμα "Adoni Art By Tony". Αν ενδιαφέρεστε να αποκτήσετε προσαρμοσμένα καλλιτεχνικά έργα του, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του μέσω email στο andonimalavazos@gmail.com.

Ανακαλύψτε τη γοητεία των έργων του Αντώνη και ξεκινήστε ένα μοναδικό καλλιτεχνικό ταξίδι!

Κωνσταντίνος Ροκονίδας (1958-2025)

Με βαθιά θλίψη ανακοινώνουμε τον θάνατο του Κώστα Ροκονίδα την Πέμπτη, 2 Ιανουαρίου 2025, σε ηλικία 66 ετών. Ο Κώστας υπήρξε αγαπητό μέλος της παριανής κοινότητας, Δημοτικός Σύμβουλος και επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Λαϊκή Συσπείρωση Πάρου».

Εκπαιδευτικός στο επάγγελμα, αφιέρωσε τη ζωή του στην υπηρεσία των κατοίκων της Πάρου, αγωνιζόμενος αδιάκοπα για την προάσπιση των δικαιωμάτων τους, τη βελτίωση των υποδομών, των υπηρεσιών και των συνθηκών διαβίωσης στο νησί. Με αφοσίωση και διορατικότητα, εργάστηκε για την προστασία των πολύτιμων φυσικών πόρων, δημιουργώντας τις βάσεις για ένα καλύτερο μέλλον στις επόμενες γενιές.

Ήταν γιος της Πολυξένης Μαλαβάζου, κόρης του θρυλικού μπαρμπα-Μιχάλη, γνωστού ως «Ρουμάνου», από την Καρίτσα, Λακωνίας.

Η εξόδιος ακολουθία τελέστηκε την Παρασκευή, 3 Ιανουαρίου 2025, στις 13:30, στο Ιερό Προσκύνημα Παναγία Εκατονταπυλιανή στην Πάρο.

Η απώλειά του είναι ανυπολόγιστη για το νησί, καθώς θα λείψει βαθιά σε όλους.

Το Δημοτικό Συμβούλιο Πάρου, σε ένδειξη πένθους και αποδίδοντας την πρέπουσα τιμή στον εκλιπόντα, αποφάσισε:

• Να αναρτηθεί μεσίστια η σημαία του Δήμου κατά την ημέρα της εξοδίου ακολουθίας.
• Να παρευρεθούν τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου στην εξόδιο ακολουθία.
• Να αναγνωστεί το παρόν ψήφισμα από την Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου κατά την τέλεση της εξοδίου ακολουθίας και να επιδοθεί στην οικογένεια του εκλιπόντος.
• Να αναρτηθεί το ψήφισμα στην ιστοσελίδα του Δήμου Πάρου και να δημοσιευθεί στον τοπικό έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο.
• Να εκφραστούν θερμά συλλυπητήρια στη σύζυγό του, Σταυρούλα, στις κόρες του, Πολυξένη, Ειρήνη και Ηλέκτρα, καθώς και σε όλη την οικογένειά του.

Αιωνία του η μνήμη.

Ποίηση: Στης Καρίτσας τις Γιδοστράτες

Στου Πάρνωνα τις πλαγιές, του ήλιου το φιλί,
με κοπάδια τριγύρω, ξεκινάει το πρωί.
Τροκάνια αντηχούν, στ’ αρχαία μονοπάτια,
και βελάσματα γεμίζουν τις γιδοστράτες, τα βράχια.

Με φλογέρα στα χείλη, με κλίτσια στο χέρι,
ο τσοπάνης βαδίζει στου βουνού το αστέρι.
Της Καρίτσας οι ψυχές, δεμένες με τη γη,
με γίδια και με πρόβατα αντάμα, σ’ αιώνια φυγή.

Η Ασφάκα την αυγή καλημερίζει στα ανατολικά,
η Τσούκα το δειλινό αποχαιρετά στα δυτικά.
Κι ο Ελατιάς περήφανος, ψηλά στον βοριά,
στέκει φύλακας αιώνιος, του τόπου μας σιωπηλά.

Ο άνεμος σφυρίζει, στη στάνη τη ζεστή,
και το γάλα κυλάει, σαν δώρο της ζωής.
Οι πέτρες μαρτυρούν, στα μονοπάτια αυτά,
ιστορίες αρχαίες, βαθιά χαραγμένα μυστικά.

Μα οι τσοπάνοι μας ξέρουν, πως είναι ευλογία,
να ζεις με τα γίδια και τα πρόβατα, σε τέτοια αρμονία.
Γιατί η Καρίτσα ανθίζει, με ιδρώτα και ψυχή,
και κρατά την παράδοση σαν ιερή ευχή.

Ποίηση: Καρίτσα των Γιορτών

Καρίτσα μου γλυκιά, χωριό ονειρεμένο,
στου Πάρνωνα τις πλαγιές, πάντα φυλαγμένο.
Με χιόνια στις κορφές και φως στον ουρανό,
φέρνεις της γιορτής το μήνυμα το ζεστό.

Χριστούγεννα φτάνουν, ψυχές να γλυκάνουν,
οι καμπάνες ηχούν και οι αναμνήσεις φθάνουν.
Στην εκκλησιά, κερί αναμμένο,
η καρδιά χτυπά για ό,τι αγαπημένο.

Για όσους χωριανούς η ξενιτιά κρατά,
η σκέψη μας τους φέρνει στο σπίτι ξανά.
Με αγκαλιές ζεστές και λόγια απλά,
τους θυμόμαστε, πάντα, κοντά μας σιμά.

Το σπιτικό σας να ’χει γαλήνη και χαρά,
με υγεία, αγάπη, κι όνειρα φωτεινά.
Κι ο χρόνος που έρχεται, ας σας ευλογεί,
με κάθε πορεία να σας οδηγεί.

Καρίτσα μας γλυκιά, φως νοσταλγικό,
σ’ όποια γωνιά του κόσμου, σε κρατώ ζωντανό.
Χρόνια πολλά, χωριανοί αγαπημένοι,
με ευχές για μια χρονιά ευλογημένη.