Χριστουγεννιάτικες ευχές και ευχές για το νέο έτος (2024-2025)

Καριτσιώτικα Νέα

Τα «Καριτσιώτικα Νέα» σάς εύχονται ολόψυχα Καλά Χριστούγεννα, γεμάτα αγάπη, χαρά και οικογενειακή ζεστασιά. Ευχόμαστε ευτυχισμένος και ειρηνικός ο καινούργιος χρόνος, γεμάτος υγεία, ευτυχία και κάθε ευλογία για εσάς και τα αγαπημένα σας πρόσωπα. Με εκτίμηση και τις θερμότερες ευχές μας!

Κοινότητα Καριτσιωτών Νότιας Αυστραλίας

Με πολλή αγάπη και εκτίμηση, σας στέλνουμε τις πιο θερμές μας ευχές!

Καλά Χριστούγεννα γεμάτα φως, χαρά και γαλήνη, και ένα Ευτυχισμένο και Δημιουργικό 2025!

Είθε η νέα χρονιά να φέρει υγεία, ευτυχία και ευημερία σε εσάς και στις οικογένειές σας.

Χρόνια Πολλά με αγάπη, ειρήνη και ελπίδα για το μέλλον!

Ομάδα των Γενεαλογικών Δέντρων του Νοτίου Πάρνωνα

Η Ομάδα των Γενεαλογικών Δέντρων του Νοτίου Πάρνωνα σας εύχεται Καλά Χριστούγεννα γεμάτα χαρά, υγεία και ευτυχία. Ας συνεχίσουμε όλοι μαζί την προσπάθεια για τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου μας.

Σας προσκαλούμε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μας στο karitsa.tribalpages.com καθώς και τη σελίδα μας στο Facebook: Family Trees of Southern Parnon.

Καλά Χριστούγεννα και καλές γιορτές σε όλους!

Βασίλης Βλαχάκος

Με αγάπη και ευχές για Ειρηνικά Χριστούγεννα και Καλή Πρωτοχρονιά! Χρόνια πολλά, χαρούμενα, γεμάτα υγεία και ευτυχία για όλο τον κόσμο!

Έργα του Αντώνη Μαλαβάζου: «Λαμπερά Λουλούδια»

«Άνθη που λάμπουν μέσα από ένα βαθύ μπλε φόντο, αποπνέοντας κίνηση και ζωή.»

Κάθε μήνα, τα «Καριτσιώτικα Νέα» παρουσιάζουν ένα από τα σπουδαιότερα έργα του Αντώνη Μαλαβάζου, του ταλαντούχου ζωγράφου και καλλιτέχνη από το χωριό μας. Μέσα από αυτήν τη σειρά παρουσιάσεων, επιδιώκουμε να δώσουμε στο κοινό την ευκαιρία να γνωρίσει καλύτερα το έργο του Αντώνη και να εμπνευστεί από τη δημιουργική του έκφραση.

Το σημερινό έργο αποτελεί μια κεραμική δημιουργία μοναδικής αισθητικής, διακοσμημένο με λαμπερά χρώματα και λεπτομερή σχέδια που αιχμαλωτίζουν το βλέμμα. Στο κέντρο του σχεδίου κυριαρχούν άνθη ζωγραφισμένα με μπλε, πράσινες, και χρυσές αποχρώσεις, τα οποία αναδεικνύονται μέσα από ένα βαθύ, λαμπερό μπλε φόντο. Οι λεπτές γραμμές και οι καμπύλες που περιβάλλουν τα λουλούδια προσδίδουν μια αίσθηση κίνησης και ζωής. Η παλέτα των χρωμάτων δημιουργεί μια ατμόσφαιρα γιορτής, ενώ η αντίθεση ανάμεσα στις φωτεινές και σκούρες αποχρώσεις ενισχύει τη δυναμική του έργου.

Η δημιουργία αυτή αντικατοπτρίζει τη βαθιά σχέση του καλλιτέχνη με τη φύση και τις παραδοσιακές τεχνικές, αναδεικνύοντας παράλληλα μια μοντέρνα και τολμηρή καλλιτεχνική προσέγγιση.

Τα έργα του Αντώνη προωθούνται υπό το εμπορικό σήμα "Adoni Art By Tony". Αν ενδιαφέρεστε να αποκτήσετε προσαρμοσμένα καλλιτεχνικά έργα του, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του μέσω email στο andonimalavazos@gmail.com.

Ανακαλύψτε τη γοητεία των έργων του Αντώνη και ξεκινήστε ένα μοναδικό καλλιτεχνικό ταξίδι!

Ιωάννης Χαγιάς «Ορφανός» (1937-2024)

Με βαθιά θλίψη, ανακοινώνεται ο θάνατος του Ιωάννη Χαγιά του Λεωνίδα (γνωστού ως «Ορφανός»), ο οποίος έφυγε από τη ζωή αυτή την εβδομάδα σε ηλικία 87 ετών. Ο Γιάννης άφησε την τελευταία του πνοή στο Χροναίικο Καλύβι, στις παρυφές της Καρίτσας, ενώ φύλαγε τα γίδια του, μια εργασία που αγαπούσε και υπηρέτησε με αφοσίωση σε όλη του τη ζωή.

Γεννημένος στην Καρίτσα στις 2 Νοεμβρίου 1937, αφήνει πίσω του μια παρακαταθήκη ήθους, εργατικότητας και αγάπης για τον τόπο του.

Η εξόδιος ακολουθία τελέστηκε στον Ιερό Ναό της Ευαγγελίστριας στην Καρίτσα, παρουσία συγγενών, φίλων και συγχωριανών, που ήρθαν να τον αποχαιρετήσουν με συγκίνηση.

Θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του.

Αιωνία του η μνήμη.

Αθανασία Αντωνίου (1929-2024)

Με βαθιά θλίψη, ανακοινώνεται ο θάνατος της αγαπητής μας συγχωριανής, Αθανασίας Αντωνίου (το γένος Κρητικού), σε ηλικία 95 ετών.

Η Αθανασία γεννήθηκε στις 24 Μαρτίου 1929 στο αγαπημένο μας χωριό, την Καρίτσα. Υπήρξε σύζυγος του αείμνηστου Μήτσου Αντωνίου, με τον οποίο μοιράστηκε μια ζωή γεμάτη αγάπη, εργατικότητα και αφοσίωση στην οικογένεια και στο χωριό.

Η απώλειά της αφήνει ένα μεγάλο κενό στις καρδιές των παιδιών, εγγονιών, δισέγγονων, συγγενών, συγχωριανών και όλων όσων είχαν την τιμή να τη γνωρίσουν.

Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένειά της.

Η μνήμη της θα ζει αιώνια στις καρδιές μας. Καλό Παράδεισο, θεια-Αθανασία.

Η Αιωνιότητα της Θυσίας στο Μονοδέντρι Μέσα από την Ποίηση του Βασίλη Βλαχάκου

Στη Θυσία των «118»

Ο δρόμος για τη Σπάρτη στενωπός

γεμάτος Πλαταιές και Θερμοπύλες

ποτισμένη με αίμα ατραπός

με μάχες, αγώνες και θυσίες

μία ζωή ακοίμητοι φρουροί

φυλάνε της Ιστορίας μας τις πύλες

ο επισκέπτης μένει σκυθρωπός

σε τύμβους, ηρώα και μνημεία.

Ήρωες, Ηρακλήδες κι Αμαζόνες

αιώνια σύμβολα και φάροι οδηγοί

πεσόντες σε όλα τα σημεία

όταν το χρέος τη πατρίδας τους καλεί

Λεωνίδες θρέφει στους αιώνες

της Σπάρτης η λεβεντογέννα γη

με την καρδιά της τους θηλάζει

κι έχει το γάλα της ψυχή.

Σε πυρωμένο σίδερο κι ατσάλι

ασπίδα τα στήθη τους μπροστά

το αίμα στις φλέβες τους κοχλάζει

σαν χείμαρρος κατρακυλά

όταν η Πατρίδα τους φωνάζει

πέφτουν με το κεφάλι τους ψηλά.

Αν οι Τριακόσιοι ήσαν λίγοι

που στάθηκαν όρθιοι σε τόσους πολλούς

οι Εκατόν Δεκαοχτώ ήσαν κολίγοι

μιας ιδέας σε καιρούς χαλεπούς

που πήγαν κρατούμενοι μιας μπότας

προ έξη βημάτων στους ουρανούς.

Το Μονοδέντρι μόνο δεν είναι!

Στην άγονη τούτη και βαθιά ερημιά

έστησε πρόθυμα η Δόξα μνημείο

λιτό στα γενναία κορμιά

που η μνήμη τους αιώνια θα μένει

θύματα μιας σκληρής εποχής

πιστοί στο χρέος στρατιώτες

αντίσταση μιας φριχτής κατοχής

της λευτεριάς αληθινοί θιασώτες

ενάντια στης σκλαβιάς τα θεριά

«..τοις κείνων ρήμασι…» πατριώτες

για Πατρίδα και για Λευτεριά!

Β. Γ. Βλαχάκος

(από την ΩΔΗ στην ουράνια γη)

Ο Βασίλης Βλαχάκος, βραβευμένος Λάκωνας ποιητής και λογοτέχνης, υπηρέτησε ως δάσκαλος στην Καρίτσα τη δεκαετία του '70 και είναι ο συγγραφέας του έργου «Οι Αετοί της Καρίτσας», που περιγράφει τη ζωή στο χωριό και την εποχή του Μπάρμπα-Μιχάλη Μαλαβάζου κατά το πρώτο μισό του 20ού αιώνα.

Με την ευκαιρία της σημερινής 81ης επετείου, το ποίημα «Στη Θυσία των 118» αποτελεί μια συγκλονιστική ωδή στους 118 μάρτυρες που εκτελέστηκαν στο Μονοδένδρι της Λακωνίας κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής. Με γλώσσα ζωντανή και γεμάτη πάθος, ο ποητής εξυψώνει την αυταπάρνηση και την αγωνιστικότητα, συνδέοντας τη θυσία τους με τη διαχρονική ιστορία της σπαρτιατικής γης.

Το ύφος του ποιήματος θυμίζει επική ποίηση, πλέκοντας τη μυθική παράδοση με την ιστορική μνήμη. Η αναφορά στη φράση «τοις κείνων ρήμασι» τονίζει τη συνέχεια του χρέους προς την πατρίδα, ενώ οι εικόνες που δημιουργεί ο ποιητής προκαλούν βαθιά συγκίνηση και θαυμασμό. Το έργο λειτουργεί ως ύμνος στη μνήμη και την αντίσταση, υπενθυμίζοντας την ανάγκη να τιμούμε την ιστορία μας και τη θυσία των ηρώων για την ελευθερία.