«Ὀφθαλμόν ἀντί Ὀφθαλμοῦ»
Το πάρτι βάφτηκε με αίμα για να γίνει
φευ! «ὀφθαλμόν ἀντί όφθαλμοῦ»
μυρίζει ξανά ο Λίβανος λιβάνι
Σόδομα και Γόμορρα η Παλαιστίνη
«στήλη ἃλατος» δεν άφησαν κορμιού
οι πύραυλοι απ’ το ουράνιο ταβάνι
που πέφτουν σαν μετεωρίτες
ρουκέτες που σκάζουν σαν βεγγαλικά
βροχή οι σφαίρες, οβίδες σαν χαλάζι
τραυματίες, νεκροί οι ʺΣαμαρείτεςʺ
ʺΛευίτεςʺ όλοι με πυροβολικά
«ὃμοιος ὁμοίῳ ἀεί πελάζει».
Άμαχοι και όμηροι ένα κράμα
ζωντανοί στα χαλάσματα και νεκροί
η Μ. Ανατολή μες το σκοτάδι
παίζεται ξανά το ίδιο δράμα
η γεύση της ζωής χολή, πικρή
γλυκός ο πρόωρος θάνατος στον Άδη.
Σκηνές από αρχαία τραγωδία
οι άμαχοι δακρύβρεχτος «χορός»
θύματα από το μίσος και μανία
«ἔνθεν κ’ ἔνθεν» η θηριωδία
Ατέλειωτος, ο πολέμιος, χορός
πένθιμη της ʺορχήστραςʺ η μελωδία.
Εικόνες ʺΑποκάλυψηςʺ, Θεέ μου,
της κόλασης έχουν τη μορφή
ʺΔευτέρα Παρουσίαʺ που τρομάζει
κ’ η ανθρωπότητα, Χριστέ μου,
του Γολγοθά αγναντεύει την κορφή
από τον καναπέ της που ρεμβάζει.
Βασίλης Βλαχάκος
Ο ποιητής Βασίλης Βλαχάκος είναι βραβευμένος
Λάκωνας ποιητής και λογοτέχνης, που υπηρέτησε ως δάσκαλος στο σχολείο της
Καρίτσας στις αρχές της δεκαετίας του '70. Είναι επίσης ο συγγραφέας του
πεζογραφήματος «Οι Αετοί της Καρίτσας», το οποίο περιγράφει τη ζωή και τις
εποχές του Μπαρμπα-Μιχάλη Μαλαβάζου, γνωστού και ως "Ρουμάνου", και το χωριό
κατά το πρώτο μισό του 20ού αιώνα.
Το ποίημα «ὀφθαλμόν ἀντί όφθαλμοῦ» μιλάει για τη βία και τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή, ειδικά στον Λίβανο και την Παλαιστίνη. Αναφέρεται στις τραγικές σκηνές που θυμίζουν αρχαία τραγωδία, με τους αμάχους να υποφέρουν και να πεθαίνουν, ενώ η ανθρωπότητα παρακολουθεί ανήμπορη.Η φράση «ὀφθαλμόν ἀντί όφθαλμοῦ»
(μάτι για μάτι) υποδηλώνει την εκδίκηση και τη συνεχή ανταπόδοση της βίας. Το
ποίημα εκφράζει τη θλίψη για τον ατελείωτο κύκλο του μίσους και της
καταστροφής, που φαίνεται σαν εικόνες «Αποκάλυψης», με την ανθρωπότητα να
παρακολουθεί από απόσταση, χωρίς να παρεμβαίνει.
Καθώς εξερευνούμε τη δύναμη και την απλότητα των λέξεων του Βασίλη Βλαχάκου, το ποίημα αναδύεται σαν μια τραγική κραυγή ενάντια στη φρίκη του πολέμου και της βίας που ταλανίζουν τη Μέση Ανατολή. Μέσα από τις εικόνες του, ο ποιητής απεικονίζει τις φρικαλεότητες που βιώνουν οι αθώοι άνθρωποι, συνδέοντας τον πόνο του παρελθόντος με το παρόν, και καταγράφει με ανατριχιαστική σαφήνεια την αίσθηση της απελπισίας και της απόγνωσης.
Το έργο του μας καλεί να αναλογιστούμε τη δική μας θέση απέναντι σε αυτά τα δεινά και να μην παραμείνουμε παθητικοί θεατές. Με τις λέξεις του, ο Βλαχάκος δημιουργεί ένα καμβά που αποτυπώνει τη θηριωδία της ανθρώπινης φύσης, ενισχύοντας την ανάγκη για ειρήνη και κατανόηση.
Στο τέλος, οι στίχοι του αφήνουν μια πικρή αίσθηση, υπενθυμίζοντας μας πως οι πόλεμοι δεν σβήνουν εύκολα και η ιστορία επαναλαμβάνεται, δημιουργώντας έναν ατελείωτο κύκλο βίας. Αυτή την ανείπωτη θλίψη και τη διαρκή φρίκη των πολέμων για τον Λίβανο και την Παλαιστίνη, ο Βασίλης Βλαχάκος εκφράζει με ποιητική μορφή:
«Το πάρτι βάφτηκε με αίμα για να γίνει
φευ! «ὀφθαλμόν ἀντί όφθαλμου»
μυρίζει ξανά ο Λίβανος λιβάνι
Σόδομα και Γόμορρα η Παλαιστίνη...».
.jpg)
