Ο καιρός στο χωριό μας

Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012

Πέθανε ο γεροντότερος Καριτσιώτης

Πέθανε την Κυριακή 30 Δεκεμβρίου και κηδεύτηκε την επόμενη μέρα στην Καρίτσα, 97 ετών, ο μεγαλύτερος σε ηλικία χωριανός.

Ο Χρήστος Μαλαβάζος, ένα από τα έντεκα παιδιά του Γεωργίου και της Αθηνάς, σύμφωνα με το μητρώο αρρένων της Καρίτσας, γεννήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 1915 και βαφτίστηκε περίπου οκτώ μήνες αργότερα, στις 6 Σεπτεμβρίου 1915 από το Χρήστο Καπεταναίο.

Τον Χρήστο διαδέχεται ο γιος του Στέλιος και τρία εγγόνια.

Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια του εκλιπόντα.

Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012

Πολιτιστικός Σύλλογος Καρίτσας Ημερολόγιο Τοίχου 2013


«Θα πρέπει να κρέμεται σε κάθε σπίτι Καριτσιωτών και απογόνων σ' όλο τον κόσμο!»

 Ο δραστήριος Πολιτιστικός Σύλλογος Απανατχού Καριτσιωτών κυκλοφορεί ημερολόγιο τοίχου για το 2013.

Το καλαίσθητο ημερολόγιο στολίζουν μια σειρά από έργα ζωγραφικής ειδικά για το χωριό, ευγενική προσφορά φίλων καλλιτεχνών.

Το εξόφυλο έχει ως θέμα το ίδιο το χωριό στην αγκαλιά της Τσούκας, του Ελατιά και της Ράχης Ασφάκα, ενώ το εσώφυλλο φιγουράρει την πολιούχο Ευαγγελίστρια σε πανέμορφα ζωντανά χρώματα.

Το εξής στιχάκι της Αλεξάνδρας Χατζή, το γένος Κατσάμπη, γραμμένο στο ημερολόγιο σίγουρα εκφράζει την νοσταλγία όλων μας προς το προγονικό μας χωριό.

Μικρό μας χωριουδάκι
που όλοι νοσταλγούμε
πότε θα επισκεπτούμε
εκεί που όλοι γεννηθήκαμε
και κάποιοι ξενιτευτήκαμε
όλοι υπομένουμε
μεσ’ την δικιά σου αγκαλιά
να ‘ρθουμε όλα τα παιδιά
θα σ’ αγαπούμε παντοτινά


Γι αυτό και μόνο γι αυτό αξίζει το ημερολόγιο να κρέμεται σε κάθε σπίτι Καριτσιωτών και απογόνων σε όλο τον κόσμο.

Τιμή 5 ευρώ. Παραγγελίες μέσω του πολιτιστικού συλλόγου
apkaritsa@gmail.com

Στην Αυστραλία, τιμή 10 δολ., μέσω «Καριτσιώτικα Νέα»
karitsiotes@hotmail.com

Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012

Φωτογραφία του Μήνα Δεκέμβρη 2012: Χωριανοί στην μικρασιατική εκστρατεία 1919-22

Η φωτογραφία του Δεκέμβρη 2012 είναι από τις αρχές της δεκαετίας του 1920, ενδεχομένως ήδη από το 1920, και απεικονίζει τέσσερις στρατιώτες από την Καρίτσα στην μικρασιατική εκστρατεία 1919-22.

Όρθιοι από αριστερά είναι ο Σπύρος Παναγιώτη Κρητικός (Σπυράκης), ετών 20, και ο Θανάσης Κωνσταντίνου Μαλαβάζος, ετών 18. Καθισμένοι είναι ο Θανάσης Παναγιώτη Κρητικός, ετών 23, και ο κουνιάδος του Παντελής Γεωργίου Τσεμπελής (Φαρμάκης), ετών 27. Οι ηλικίες είναι κατά προσέγγιση και υπολογίζονται με βάση την υπόθεση η φωτογραφία τραβήχτηκε το 1920.

Η Αθανασία Αντωνίου, σήμερα ηλικίας 83 ετών,  κόρη του Αθανασίου Κρητικού, πιστεύει ότι αυτή είναι η μόνη φωτογραφία του πατέρα της.

Τη φωτογραφία παραχώρησε η Παρασκευή Καλογιάννη από το Τορόντο Καναδά, σύζυγος του Νικολάου Καλογιάννη, εγγόνου του Παντελή Τσεμπελή.

The photograph of the month for December 2012 is from the early 1920s, possibly as early as 1920, and depicts four servicemen from Karitsa in the Asia Minor 1919-22 campaign.

Standing from left are Spyros Panagioti Kritikos (Spyrakis), aged 20, and Thanasis Konstantinou Malavazos, aged 18. Sitting is Thanasis Panagioti Kritikos, aged 23, and his brother-in-law Pantelis Georgiou Tsempelis (Farmakis), aged 27. The ages are approximate and based on the assumption the photo was taken in 1920.

Athanasia Antoniou, now aged 83 years, daughter of Athanasios Kritikos, believes that this is the only photo of her father.

The photo is provided courtesy Paraskevi Kalogiannis from Toronto Canada, wife of Nicholas Kalogiannis, grandson of Pantelis Tsempelis.

Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012

Μήνυμα του Δημάρχου Ευρώτα για την Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού

Ο σημερινός εορτασμός της παγκόσμιας ημέρας του παιδιού, είναι μια ακόμα αφορμή επιμερισμού της ιδιαίτερης ευθύνης που έχουμε όλοι εμείς οι μεγαλύτεροι απέναντί του.

Μολονότι η υφιστάμενη διεθνής σύμβαση- χάρτα της Unesco περί δικαιωμάτων του παιδιού έχει επικυρωθεί από όλα σχεδόν τα κράτη, στην πράξη αυτά καταστρατηγούνται. Πρωτίστως, δε θα μπορούσαμε παρά να εστιάσουμε στην υπάρχουσα κατάσταση εξαθλίωσης των παιδιών του τρίτου κόσμου, που παρά τις συντονισμένες προσπάθειες διεθνών οργανώσεων, υποφέρουν από την έλλειψη νερού, σίτισης και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Στα παγιωμένα πλέον παρατηρούμενα φαινόμενα ψυχαναγκαστικής παιδικής εργασίας, παιδικής πορνείας και ψυχοσωματικής βίας που ασκείται στα παιδιά από τη γέννησή τους ακόμα.

Η παγκόσμια οικονομική κρίση όμως, επέτεινε τα προβλήματα των παιδιών σ’ όλο τον κόσμο, καθιστώντας τα, ομολογουμένως, τα πιο αθώα θύματα αυτής της συγκυρίας. Γι’ αυτό το λόγο, η σημερινή ημέρα, που και τυπικά είναι αφιερωμένη στους μικρούς μας φίλους, ενέχει το στοιχείο της ιδιαιτερότητας, ίσως περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά.

Ας γίνει αυτή η 11 Δεκεμβρίου μέρα έναρξης μιας προσπάθειας, περιορισμού του πόνου τους. Όλοι θέλουμε να κοιτάμε στα μάτια τα παιδιά και να καθρεπτίζεται μέσα τους η ψυχή μας. «Ο κόσμος δε μας προσφέρθηκε απ' τους γονείς μας, μας τον δάνεισαν τα παιδιά μας»

Ο Δήμαρχος Ευρώτα
Ιωάννης Γ. Γρυπιώτης

Η Χάρτα των δικαιωμάτων του παιδιού

  • Δικαιούμαι να έρθω στη ζωή. Δικαιούμαι να υπάρξω.
  • Δικαιούμαι να μεγαλώσω σε έναν κόσμο χωρίς βία και φτώχεια.
  • Δικαιούμαι να ζήσω σε έναν κόσμο που σέβεται και προστατεύει το φυσικό περιβάλλον.
  • Δικαιούμαι να έχω ελεύθερη πρόσβαση στον μαγικό κόσμο της γνώσης.
  • Δικαιούμαι να έχω ελεύθερο χρόνο και χώρο για να παίζω.
  • Δικαιούμαι να μάθω τί είνα καλό για την σωματική και ψυχική μου υγεία.
  • Δικαιούμαι να περνάω αρκετό χρόνο με τους γονείς μου.
  • Δικαιούμαι να ζήσω με αθωότητα και ανεμελιά τα παιδικά μου χρόνια.
  • Δικαιούμαι να ζήσω σε μιά κοινωνία που προστατεύει τα προσωπικά μου δεδομένα.
  • Δικαιούμαι έναν κόσμο ανθρώπινο, δίκαιο και ειρηνικό. ΄Εναν κόσμο στον οποίο θα μεγαλώσουν αύριο τα δικά μου παιδιά. 

Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

Καρίτσα χθες 8:30 το πρωί

Φώτο: Αθανάσιος Λέος
Ευρεία θέα της Καρίτσας από χαμηλά με τον Ελατιά να δεσπόζει στο βάθος, ευγενική προσφορά του Αθανασίου Λέου τον οποίο ευχαριστούμε θερμά. Φωτογραφίες από τους αναγνώστες είναι ιδιαίτερα ευπρόσδεκτες για δημοσίευση.

Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012

Ο Τάκης Χρόνης αποχαιρετάει την Αυστραλία

Αποχαιρετιστήριο κέρασμα στο καφέ-μπαρ «Minos»
Ύστερα από έξι θαυμάσιους μήνες, όμορφες διακοπές και υπέροχες παραστάσεις στην Αυστραλία, ο Τάκης Χρόνης, ο τραγουδιστής της Καρίτσας, αποχαιρέτησε την Αυστραλία στις 2 του Δεκέμβρη για να βρίσκεται με την οικογένειά του την περίοδο των εορτών. 

Ο Τάκης ήρθε στις 3 Ιουνίου με σκοπό να περάσει δύο μήνες στην Αυστραλία, να δει συγγενείς και χωριανούς και με το τραγούδι του να τους θυμίσει τα παλιά, κάτι που μάλιστα υποσχέθηκε σε στίχους, όταν πρωτοήρθε:
"Εσείς βάλτε μεράκι, και το τραγούδι εγώ. Για σας όλη τη νύχτα μπορώ να τραγουδώ.
Εγώ το χειροκρότημα το 'χω για πληρωμή μου. Για χάρη σας να τραγουδώ, χαρά μου και τιμή μου."
Η διαμονή τελικά επεκτάθηκε σε έξι μήνες και σε αυτό το διάστημα κατάφερε να δει σχεδόν όλους τους Αυστραλιώτες Καριτσιώτες οι οποίοι ξεπερνούν το σημερινό πληθυσμό στο ίδιο το χωριό. Είχε επίσης την ευκαιρία να πάει στο Σύδνεϋ, τη μεγαλύτερη και πιο ιστορική πόλη της Αυστραλίας, καθώς και στη Μελβούρνη η οποία θεωρείται η τρίτη μεγαλύτερη «ελληνική» πόλη στον κόσμο μετά την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, αφού εκτιμάται ότι ο ελληνικής καταγωγής πληθυσμός της υπερβαίνει τις 300 χιλιάδες. 

Η πιο αγαπημένη πόλη του, όμως, αποδείχθει η Αδελαΐδα, «η Αθήνα του Νότου», την οποία ο Τάκης τη θεωρεί «πολύ ανθρώπινη πόλη» κι εκεί έκανε τις περισσότερές του εμφανίσεις.


Μετά την πρώτη του συναυλία στο Παλλακωνικό Οικογενειακό Κέντρο στις 16 Ιουνίου, ο νεοφερμένος τραγουδιστής από την Ελλάδα γρήγορα έγινε γνωστός και περιζήτητος στη στενά συνδεδεμένη ελληνική παροικία της Αδελαΐδας. Ακολούθησαν εμφανίσεις στη Ρεμπέτικη Βραδιά στο Μακεδονικό Πολιτιστικό Κέντρο, και κατόπιν κι άλλες συναυλίες σε τοπικούς συλλόγους και αδελφότητες όπως στον Αργοναυπλιακό Σύλλογο «Το Παλαμήδι», το Λημνιακό και το Μεσσηνιακό, καθώς και πέντε παραστάσεις στη λέσχη του ελληνικού ποδοσφαιρικού συλλόγου Adelaide Olympic. Ακόμη και μικρότερες ελληνικές κοινότητες στην επαρχία τον κάλεσαν να τραγουδήσει. 
Λίγο πριν αναχωρήσει ο Τάκης κλήθηκε να τραγουδήσει στο ετήσιο «Ελληνικό Φεστιβάλ Γλέντι» το μεγαλύτερο πολυπολιτισμικό φεστιβάλ στη Νότια Αυστραλία.

Ο Τάκης αποχαιρέτησε την Αυστραλία με τις ωραιότερες εμπειρίες και αναμνήσεις, ιδιαίτερα συγκινημένος από την υποδοχή από τόσους και τόσους συγχωριανούς, ειδικότερα από το Χρήστο και τη Γεωργία Βλάχου που τον φιλοξένησαν στο σπίτι τους και τον συνόδευαν παντού, καθώς και τον παλιό του συμμαθητή από τα χρόνια τους στο Γυμνάσιο στο Γεράκι, το Γιάννη Πήλιουρα, που ήταν συνεχώς μαζί του.

Με την επιστροφή στην Ελλάδα, πρώτος προορισμός του Τάκη είναι η Δράμα στην ανατολική Μακεδονία για να περάσει τις γιορτές με τις δυο του κόρες, την Αναστασία και την Αντωνία. Κατόπιν στις αρχές του νέου έτους σκοπεύει να κατέβει στην Καρίτσα και στο Γεράκι και να μοιραστεί τις εμπειρίες του από την Αυστραλία με χωριανούς και φίλους.

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012

Ο Γρυπιώτης θέλει μόνιμα το Παγκράτιο στο Βλαχιώτη

Με τη φράση του αρχαίου συγγραφέα Φιλόστρατου ξεκίνησε το λόγο του στην τελετή εγκαινίων του Παγκρατίου Αθλήματος, ο δήμαρχος Γιάννης Γρυπιώτης: «Κάλλιστον των εν Ολυμπία (αθλημάτων), το Παγκράτιον» προσθέτοντας εμφατικά: «Και ο Ευρώτας το συνεχίζει».

Ο δήμαρχος ανακοίνωσε και την πρόθεσή του να φιλοξενεί σταθερά κάθε τέσσερα χρόνια τη διοργάνωση.


Το 5ο Παγκόσμιο Παγκράτιο Άθλημα διεξήχθη στο Κλειστό Γυμναστήριο Βλαχιώτη.
 

Η τελετή έναρξης σκηνοθετημένη από την Ειρήνη Κονιδάρη, προσέφερε ένα κράμα εικόνων από την αρχαία και τη σύγχρονη Ελλάδα. Μετά την παρέλαση συνολικά 500 αθλητών από 32 χώρες ακολούθησε η επίσημη κήρυξη των αγώνων.
 
Το καλλιτεχνικό κομμάτι της εκδήλωσης, περιελάμβανε μια επίδειξη του αθλήματος από παιδιά, καθώς και χορευτικά.


Παρακάτω παρατίθεται η πλήρης εναρκτήρια ομιλία του δημάρχου:

Εν Ολυμπία το ΚάλλιονκαιΕν τω Ευρώτα το συνεχίζειν

Σεβασμιότατε,Θεσμικοί εκπρόσωποι της Πολιτείας και της ΑυτοδιοίκησηςΑγαπητοί προσκεκλημένοι εκπρόσωποι των συμμετεχόντων ΚρατώνΑγαπητοί ΠροσκεκλημένοιΑγαπητοί ΑθλητέςΚυρίες και Κύριοι.
Σε μια ιστορική και κρίσιμη περίοδο που διανύουμε, όπου οι ανθρώπινες αξίες επιβάλλονται να γίνουν περιττό μέγεθος, ο αθλητισμός και ο πολιτισμός αποτελούν τους βασικούς πυλώνες ανάταξης και αναδιάταξης της Ελλάδας.
Αυτό το Παγκόσμιο γεγονός, το ΠΑΓΚΡΑΤΙΟ ΑΘΛΗΜΑ, που πραγματοποιείται εδώ στον φιλόξενο Δήμο μας , το Δήμο Ευρώτα, αποδεικνύουμε ότι όταν θέλουμε, μπορούμε να υλοποιούμε στόχους, ακόμα και στις δύσκολες περιόδους της κρίσης.
Αυτός ο Δήμος, όπου έχω την τιμή να είμαι Δήμαρχος φιλοξενεί αθλητές , προπονητές και συνοδούς από 34 χώρες της υφηλίου, για να αγωνισθούν σε ένα πανάρχαιο άθλημα που έχει τις ρίζες του, στην Ελληνική Μυθολογία και συνεχίζει τη διαχρονική του πορεία μέχρι σήμερα.
Ενδεικτικά αναφέρω κορυφαίες στιγμές του ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΥ ΑΘΛΗΜΑΤΟΣ με τον Θησέα να καταβάλει τον Μινώταυρο και τον Ηρακλή , το λιοντάρι της Νεμέας.
Ενώ, ο Μέγας Αλέξανδρος διαδίδει το ΠΑΓΚΡΑΤΙΟ ΑΘΛΗΜΑ στις Ινδίες και την Άπω Ανατολή.
Το 648 π.Χ. γίνεται Ολυμπιακό Άθλημα στην Αρχαία Ελλάδα και επιδέχεται τροποποιήσεις, ώστε να γίνει πραγματικό άθλημα χωρίς βία και βιαιότητες.
Ελπίζουμε και ο σύγχρονος κόσμος να επαναφέρει το Παγκράτιο Άθλημα, ως Ολυμπιακό Άθλημα.
Κυρίες και Κύριοι,
Σε πείσμα των καιρών η Ελλάδα, ο Ελληνισμός και η Ορθοδοξία ήταν και παραμένουν βασικές ορίζουσες της Παγκόσμιας Ιστορίας.
Εδώ γεννήθηκε η Δημοκρατία,Εδώ γεννήθηκε η Παγκόσμια σκέψη με γεννήτορες τον Αριστοτέλη και τον Σωκράτη,Εδώ ενδυναμώθηκε το ΠΑΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝΕδώ καταξιώθηκε το ΝΟΥΣ ΥΓΙΗΣ ΕΝ ΣΩΜΑΤΙ ΥΓΙΕΙΕδώ απέκτησε νόημα και περιεχόμενο το ΕΥ ΑΓΩΝΙΖΕΣΘΑΙ.
Σήμερα στο Δήμο Ευρώτα και με αφορμή το ΠΑΓΚΡΑΤΙΟ ΑΘΛΗΜΑ το ιστορικό μας παρελθόν, συναντά το κρίσιμο παρόν και ευελπιστούμε με τον αγώνα μας , όπως αυτός των Αθλητών, να γίνουμε ΠΑΓΚΡΑΤΙΑΣΤΕΣ. Δηλαδή ως Έθνος και κοινωνία να αποκτήσουμε πάλι την κυρίαρχη δύναμη.
Έχουμε ανάγκη να εγγράψουμε υποθήκες ελπιδοφόρου μέλλοντος, γι΄αυτό και οι αγώνες πέρα από το θέαμα και τον αγώνα, έχουν και διδακτικό – εκπαιδευτικό περιεχόμενο.
Αισιοδοξούμε, γιατί ως Έλληνες δεν μας ταιριάζει η μιζέρια.
Ελπίζουμε, γιατί αυτό μας έμαθαν διαχρονικά οι πρόγονοί μας.
Αγωνιζόμαστε, γιατί το καλύτερο και δικαιότερο μέλλον δεν θα έρθει μόνο του , ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΜΕΡΟΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ.
Όταν συναντήθηκα με την Ομοσπονδία του Παγκρατίου Αθλήματος ζωντάνεψε μέσα μου ξανά η Ιστορία. Πίστεψα σε αυτήν την προσπάθεια και αγωνίσθηκα, μαζί με το Σωματείο και την Ομοσπονδία να δώσουμε με μοναδικό τρόπο, ΦΩΣ, σε αυτό το Παγκόσμιο Αθλητικό γεγονός που φιλοξενούμε στο Δήμο Ευρώτα.
Κυρίες και Κύριοι,
Από εδώ, την καρδιά της Λακωνικής υπαίθρου, την φιλόξενη γη του Ευρώτα, έχουμε εδραιωμένη πεποίθηση ότι μπορούμε να διοργανώσουμε μεγάλα γεγονότα.
Γι΄αυτό προτείνω τη διεξαγωγή του ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΟΣ ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΥ ΑΘΛΗΜΑΤΟΣ κάθε 4 χρόνια στο Δήμο Ευρώτα, εδώ στο Κλειστό Στάδιο στο Βλαχιώτη.
Έχουμε την θέληση και θα το αποδείξουμε το τριήμερο, από σήμερα έως την Κυριακή.
Διαθέτουμε δύναμη, αλλά και τη δυνατότητα να υλοποιήσουμε αυτό το φιλόδοξο όραμα.
Εδώ από την πατρώα γη των Διοσκούρων του Κάστορα και του Πολυδεύκη, του ελεγειακού ποιητή της Αρχαίας Σπάρτης Τυρταίου , της ιστορίας του αρχαίου Έλους με τον Ναύσταθμο των Σπαρτιατών, τη δρώσα Ιστορία των Βυζαντινών χρόνων, τις εθνικές, θρησκευτικές και μαρτυρικές μορφές των αγώνων του Έθνους, όπως του Νεομάρτυρα Ιωάννη του Γουβιώτη, την πολύτιμη παρακαταθήκη που μας άφησε η θυσία των Βρονταμιτών στο Παλαιομονάστηρο το 1825, την ιδαιίτερη φυσιογνωμία του Ακαδημαϊκού και ποιητή Νικηφόρου Βρεττάκου, αλλά και των πρωταθλητών, πολυνικών και Ολυμπιονικών αδελφών Τσάκωνα και όλων των πολιτών του Ευρώτα, δεσμευόμαστε ότι θέλουμε και μπορούμε να υλοποιούμε μεγάλους στόχους , όπως αυτό του ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΥ ΑΘΛΗΜΑΤΟΣ.
Θέλω να ευχαριστήσω όλους ανεξαιρέτως, όσοι συνέβαλαν σε αυτή την αθλητική και πολιτιστική διοργάνωση που ξεπερνά τα σύνορα του Δήμου μας, αλλά και της χώρας μας διακτινίζοντας το μήνυμα του ΕΥ ΑΓΩΝΙΖΕΣΘΑΙ στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.
Σήμερα, ο Ευρώτας των πολιτών, γίνεται και ζωογόνος ποταμός των ελπίδων και των στόχων μας.
Σε αυτή την μεγάλη αθλητική γιορτή του 5ου Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Παγκρατίου Πάλης, της συνάντησης των λαών και της συνεύρεσης της νεολαίας, έχουμε μία μόνο δέσμευση: ΝΑ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ
Σ’ αυτήν τη μεγάλη αθλητική γιορτή έχουμε μια μόνο υπόσχεση: Σε τέσσερα χρόνια που θα ξανασυναντηθούμε ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ.
ΚΑΛΟ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΠΑΝΙΔΕΙΝ ΤΟ 2016,
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012

Τα έργα της Χρυσούλας Σταματοπούλου ταξιδεύουν στο Ναύπλιο


Τα έργα 56 καλλιτεχνών μεταξύ των οποίων και χειροποίητα υφαντά της γνωστής κοντοχωριανής υφάντριας Χρυσούλας Σταματοπούλου από το Γεράκι θα εκτίθενται στον πολυχώρο «Φουγάρο» στο Ναύπλιο από τις 28 Οκτωβρίου μέχρι και τις 29 Δεκεμβρίου 2012.

Κι όπως προτείνει η ίδια στην πιο πρόσφατη ανάρτηση στο ιστολόγιό της,
Υφαντική Τέχνη, για όσους φίλους βρεθούν στο Ναύπλιο από τις 28 Οκτωβρίου και ύστερα, θα είναι μια καλή ευκαιρία να επισκεφθούν και να γνωρίσουν, πέρα από τα έργα μας, και τον ιστορικό βιομηχανικό χώρο του Φουγαριού που κάποτε στέγαζε τις εγκαταστάσεις της κονσερβοποιίας Ανθός και σήμερα έχει μετατραπεί σε τόπο δημιουργίας και έκφρασης και περιλαμβάνει βιβλιοθήκη τέχνης και ανθρωπιστικών σπουδών, εκθεσιακούς και συναυλιακούς χώρους, εργαστήριο τεχνών για μικρούς και μεγάλους, café, καθώς και το κατάστημα Artshop.

Σχετικά με τη Χρυσούλα και το έργο της, ο Γρηγόρης Κόντος, στο Facebook των Οικογενειακών Δέντρων του Νότιου Πάρνωνα, επισημαίνει πρόκειται για μια σπουδαία προσωπικότητα των χωριών μας. Η κα Σταματοπούλου είναι μία από τις λίγες ακόμα εν ζωή υφάντριες του Γερακίου και μάλιστα η νεώτερη. Υφαίνει σε όρθιο αργαλειό εδώ και τριάντα τρία χρόνια.

Η υφαντική, και κυρίως αυτού του είδους δεν είναι μια απλή υπόθεση. Όπως ανέφερε και η ίδια στην εκπομπή «Κυριακή στο Χωριό», που είχε επισκεφτεί το Γεράκι το 2011, «στον ορθό αργαλειό η δουλειά δεν βγαίνει γρήγορα, θα καθίσεις όλη την ημέρα και θα βγάλεις δέκα πόντους σ’ ένα χαλί, όχι περισσότερο, όσο γρήγορη και να είναι η υφάντρια. Οκτάωρο δεν το ξέρω ποτέ στη δουλειά. Η δουλειά μου θα είναι δώδεκα-δεκατέσσερις ώρες». Ίσως γι’ αυτό και η τέχνη αυτή εγκαταλείπεται από τους νεώτερους.

Το 1988 που ιδρύθηκε ο Συνεταιρισμός του Γερακίου, «Η Εργάνη», συμμετείχαν σε αυτόν δεκαέξι γυναίκες. Πλέον είναι πολύ λιγότερες…

Η κα Σταματοπούλου λοιπόν είναι από τις ελάχιστες πλέον Γερακίτισσες που διατηρούν αυτήν την πανάρχαια τέχνη (σε ανασκαφές στην Ακρόπολη του Γερακίου έχουν ανακαλυφθεί βαρίδια που χρησιμοποιούνταν στον αργαλειό).

Πρόσφατα δημιούργησε και το ιστολόγιό της το οποίο μπορεί ο καθένας μας να επισκεφτεί. Εκεί θα δείτε σχέδια κιλιμιών, όπως ονομάζονται τα υφαντά αυτά χαλιά, και θα πληροφορηθείτε για ενδιαφέροντα θέματα γύρω από αυτά, για τις βαφές που χρησιμοποιούνταν στα παλιότερα χρόνια και τον τρόπο καθαρισμού των κιλιμιών.

Διεύθυνση ιστολογίου: 
http://ifantagerakiou.blogspot.com.au

The works of Chrysoula Stamatopoulos travel to Nafplion 

The works of 56 artists including handcrafted weavings of local weaver Chrysoula Stamatopoulos from Geraki will be on display at "Fougaro" in Nafplion from 28 October to 29 December 2012.

And as she urges in the latest post of her blog, Yfantiki Techni, for those who will be in Nafplion at that time it will be a good opportunity to visit and get to know not only her works but also the historical industrial site of Fougaro which once housed the cannery Anthos and later was converted into a place of creation and expression including an arts and humanitarian studies library, exhibition and concert halls, art workshop for people of all ages, a café as well as an art shop.

Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012

Φωτογραφία του Μήνα Νοέμβρη 2012: Βάφτιση στα Τσίλια

Η φωτογραφία του Νοέμβρη 2012 από τα τέλη της δεκαετίας του '30, πιθανώς 1938 ή 1939, παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον και είναι σημαντική από πολλές απόψεις. Είναι φωτογραφία υψηλής ανάλυσης με 41 κοντοχωριανούς, άνδρες, γυναίκες και παιδιά, από την Καρίτσα και το Γεράκι στη βάπτιση του Κωνσταντίνου Αγγελέτου, γεν 18 Αύγουστου 1937, ο τέταρτος από τους έξι γιους του Δημήτρη Αγγελέτου (Τούμπανου) από το Γεράκι και της Διαμάντως Μαλαβάζου (Ζωναρά) από την Καρίτσα. Νονός ήταν ο Μήτσος Κατσάμπης από την Καρίτσα και ιερέας ο π. Μιχάλης Καλαβρυτινός. Η βάπτιση έγινε στα Τσίλια, κοντά στο Γεράκι, στην εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής, γνωστή στους ντόπιους και ως «Η Παναγιά η Τσιλιώτισσα». Τα Τσίλια είναι εγκαταλειμμένος πλέον χειμερινός οικισμός τσοπάνων και γεωργών, κυρίως Αϊγιωργιτών από την ορεινή περιοχή Αϊ-Γιώργη του Κοσμά Κυνουρίας.

 Από τους 41 παρευρισκόμενους στη βάφτιση, 32 έχουν αναγνωριστεί μετά από πολλές προσπάθειες από τους συνεργάτες των Οικογενειακών Δέντρων του Νότιου Πάρνωνα ιδίως από Γιάννη Γαβριήλ, Θανάση Σταματόπουλο και Στέλιο Χαγιά.

 Αριθμημένη λεζάντα της φωτογραφίας παρατίθεται πιο κάτω με τον κατάλογο των παρευρισκόμενων που έχουν αναγνωριστεί. Για κάποιους, αυτή είναι η μοναδική φωτογραφική τους απεικόνιση που έχει βρεθεί. Περιττό να πούμε η αναζήτηση για τους εννέα άγνωστους που ακόμη δεν έχουν αναγνωριστεί συνεχίζεται. Τη φωτογραφία παραχώρησε η Ελένη Κατσάμπη, χήρα του νονού Μήτσου Κατσάμπη. 

01- άγνωστος
02- Κώστας Μαρουδάς, πατέρας του Αγγελή
03- άγνωστος
04- Παναγιώτης Τσερώνης
05- Δημήτρης Μανώκας
06- Γιάννης Ζαφείρης
07- Νικόλας Ζαφείρης
08- Διαμαντής Αντωνίου «Ψυχογιός»
09- Μιχάλης Τούντας
10- Δημήτριος (Μήτσος) Κατσάμπης, νονός του παιδιού που βαφτιζόταν
11- Δημήτριος Αγγελέτος (Τούμπανος), πατέρας του παιδιού που βαφτιζόταν
12- Νικόλαος Φασμούλος
13- Λάμπρος Κρητικός (Τσαμάλης)
14- Αναστάσης Αντώνη Τούντας (Μαύρος)
15- Χρήστος Ζήτσας
16- Στέλιος Σαμψώνης
17- Μήτσος Ροζακλής
18- Αντώνης Χρόνης
19- άγνωστος
20- άγνωστος
21- Στράτης Κρητικός (Τσαμάλης)
22- Μαριγώ συζ. Χρήστου Ζήτσα (15)
23- Χαρίλαος Φασμούλος
24- Ελένη (Ελενίτσα) Μαλαβάζου, αδελφή της Διαμάντως (28) και σύζυγος του Δημητρίου (Μήτσου) Γεωργαντώνη (41)
25- Μιχάλης Καλαβρυτινός, παπάς από την Κονιδίτσα.
26- Βασιλική Καλαβρυτινού, παπαδιά
27- Κωνσταντίνος (Ντίνος) Αγγελέτος, το παιδί που βαφτιζόταν
28- Διαμάντω Δημητρίου Αγγελέτου, το γένος Δημητρίου Μαλαβάζου (Ζοναρά), μητέρα του παιδιού που βαφτιζόταν
29- Μαριάνθη Κατσάμπη, αδελφή του Μήτσου Κατσάμπη (του νονού)
30- άγνωστος
31- άγνωστος
32- άγνωστος
33- Πότα συζ. Νικολάου Ζαφείρη
34- άγνωστος
35- άγνωστος
36- Μαργαρίτα συζ. Στέλιου Σαμψώνη (16)
37- Κωνσταντίνα Παναγιώτη Αγγελέτου
38- Διαμαντής Αγγελέτος, παιδί Διαμάντως και Δημήτρη
39- Γεώργιος Αγγελέτος, παιδί Διαμάντως και Δημήτρη
40- Παναγιώτης Αγγελέτος, παιδί Διαμάντως και Δημήτρη
41- Μήτσος Μιχάλη Γεωργαντώνης                          

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

Ο Εορτασμός 28ης Οκτωβρίου στο Γεράκι


(Φωτο: Χρήστος Μπαλαμπάνος)
Με σύμμαχο τον καιρό και με ιδιαίτερη λαμπρότητα εορτάστηκε και φέτος η επέτειος του ιστορικού «ΟΧΙ» στο γειτονικό Γεράκι.

Όπως αναφέρει ο Χρήστος Μπαλαμπάνος, πρόεδρος του εμποροεπαγγελματικού συλλόγου, οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν με δοξολογία στον κεντρικό ναό του χωριού «Η Κοίμησης της Θεοτόκου» παρουσία επισήμων, όλων των μαθητών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, καθηγητών, δασκάλων και πλήθος κόσμου.

Η καθηγήτρια του Λυκείου κ. Κατερίνα Κυρίου εκφώνησε τον πανηγυρικό της ημέρας κάνοντας μια ιστορική αναδρομή στις πολύπαθες αλλά ηρωικές εκείνες ημέρες.


Κατόπιν πραγματοποιήθηκε η παρέλαση των μαθητών των σχολείων στο δρόμο πάνω από το Δημοτικό Σχολείο συνοδευόμενη από τους ήχους της φιλαρμονικής ορχήστρας.

Στη συνέχεια, έγινε επιμνημόσυνη δέηση στο μνημείο των πεσόντων, κατάθεση στεφάνων και απαγγελία ποιημάτων από μαθητές του Δημοτικού Σχολείου.


Μετά το πέρας των εκδηλώσεων όλος ο κόσμος μεταφέρθηκε στην κεντρική πλατεία του χωριού όπου απόλαυσε την υπέροχη φθινοπωρινή μέρα πίνοντας το καφεδάκι του, και σίγουρα την ευκαιρία να αναλογιστεί με όλη την  έννοια της εορτής σήμερα.

Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2012

Πρωταγωνιστής ο Πάρνωνας στην Ημερίδα της «Νέας Ζωής»

Μία Ημερίδα με προφανή πρωταγωνιστή τον Πάρνωνα διεξήχθη το Σάββατο, 27 Οκτωβρίου, με επιτυχία στο Σαϊνοπούλειο Πολιτιστικό Κέντρο στη Σπάρτη.

Αξίζει να σημειωθεί, πως στην ημερίδα, που διοργανώθηκε από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Βαμβακούς «Νέα Ζωή», συμμετέχει και ο Οικοτεχνικός -Χειροτεχνικός Συνεταιρισμός Γερακίου «Εργάνη».

Όπως αναφέρεται στο δελτίου τύπου της «Νέας Ζωής» πρόκειται για προσπάθεια του συλλόγου να αναθεωρήσει το δημόσιο διάλογο και να επαναπροσεγγίσει την έννοια της συλλογικής δράσης. Η ημερίδα με θέμα «Πάρνωνας: Οπτικές και Προοπτικές» έστειλε το μήνυμα της ανάγκης των συνεργατικών σχέσεων, των συλλογικών διεργασιών και της εξωστρέφειας.

Αναφορικά με το σκοπό της ημερίδας, πρέπει να τονιστεί ότι η πίεση των καιρών δεν επιτρέπει πανηγυρικούς λόγους και παράλογες εξαγγελίες. Σίγουρα όμως δεν επιτρέπει τη στασιμότητα και την αδράνεια. Έτσι, λοιπόν, ο Πολιτιστικός Σύλλογος θέλησε σε συνεργασία με πολυάριθμους φορείς να στείλει το μήνυμα της Επανεκκίνησης και να δώσει το έναυσμα για τη σύνθεση ενός σεναρίου ανάπτυξης ως βάση διαλόγου για την επόμενη ημέρα του Πάρνωνα, οριοθετώντας και προσδιορίζοντας τα βήματα προσέγγισης και τις βέλτιστες πρακτικές για την επιδίωξή της ανάπτυξης.

Συνοδοιπόροι του Συλλόγου της Βαμβακούς στο ταξίδι της Ημερίδας και της προσπάθειας που ξεκίνησε ήταν η Παναγιώτα Σημάδη, δασάρχης Σπάρτης, ο Σταύρος Αραχωβίτης, πρόεδρος Γεωπόνων Λακωνίας, ο Παναγιώτης Μαχαίρας,μέλος Φορέα Πάρνωνα – Υγρότοπου Μουστού, ο Αντώνης Παπανικολάου, επιχειρηματίας στο χώρο της εστίασης, ο Βασίλης Γεωργιάδης, Πρόεδρος Ορειβατικού Συλλόγου Σπάρτης, ο Γιάννης Καρβουνιάρης, πρόεδρος Κυνηγετικού Συλλόγου Σπάρτης,ο Σωτήρης Μπόλης, σύμβουλος Τοπικής Ανάπτυξης και συνεργάτης της Αναπτυξιακής Πάρνωνα ΑΕ, ο Βασίλης Ρουμπάκος, chef και πρόεδρος Ινστιτούτου Γαστρονομίας Λακωνίας, ο Παναγιώτης Κατσίχτης, πρόεδρος Αστρονομικής Ένωσης Σπάρτης, ο Χρήστος Νικολέτος, πυραγός – δασολόγος και η Ελένη Μπαγιώκου, μαθήτρια Λυκείου, βουλευτής Εφήβων.

 Αναφορικά με το πρόγραμμα της Ημερίδας, αξίζει να αναφερθεί ότι στις 3 ώρες διάρκειας της εκδήλωσης, ο Φυσικός Πλούτος, έδωσε τη σκυτάλη στη σπάνια Χλωρίδα και τη γεωπολιτική προοπτική του Πάρνωνα. Ακολούθησε το αξιόλογο οικιστικό απόθεμα του όρους με τα σηματοδοτημένα μονοπάτια και δύσβατες πλαγιές. Στη συνέχεια στο δρόμο των παρευρισκομένων βρέθηκε ο διαχειριστής της φύσης, νόμιμος κυνηγός, ενώ δε θα μπορούσε να λείπει από την ημερίδα και ο Πολιτιστικός Πλούτος του Πάρνωνα. Ακολούθως, άναψαν οι φωτεινοί γαστρονομικοί σηματοδότες του βουνού , το οποίο μάλιστα έχει ίσως παγκοσμίως έναν από τους πιο ενδιαφέροντες τουριστικά ουρανούς.

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με το ζητούμενο: Το αύριο της φύσης του Πάρνωνα και τους τρόπους με τους οποίους θα θωρακιστεί για να αποτελέσει χώρο δράσης.

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο δήμαρχος Σπάρτης, κ. Σταύρος Αργειτάκος, ο αντιπρόεδρος του Νομικού Προσώπου Πολιτισμού, Αθλητισμού και Περιβάλλοντος του Δήμου Σπάρτης κ. Χρήστος Μακρής, ο αντιδήμαρχος Θεραπνών, κ. Γιάννης Ατσάλας, ο Διοικητής των Νοσοκομείων Σπάρτης και Μολάων, κ. Νίκος Κουφός, καθώς και εκπρόσωπος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Μονεμβασίας και Σπάρτης, κ.κ. Ευσταθίου.

Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012

Eternal Memory: John C. Hayes‏ Αιωνία Η Μνήμη Του Iωάννη Χαγιά


On October 22, 2012, JOHN C. HAYES; beloved husband of Zena; devoted father of Pauline and her husband, Reverend Konstantinos A. Pavlakos, Fayette, Maria, and Terri; loving grandfather of Christina, Andrew John, Christopher, Taylor, Dorian, Evan, and Aidan; great-grandfather of Sebastian, Viola, and Johnny; brother of Gus Charles Hayes of Sebring, Florida.
 

Family and friends may call at Witzke Funeral Home, 4112 Old Columbia Pike, Ellicott City, MD 21043, Wednesday, October 24 from 2:00pm to 3:00pm, with a Trisagion at 2:30 and 6:00pm to 8:00pm, with a Trisagion at 7:00. Mr. Hayes will lie in state at the Greek Orthodox Cathedral of the Annunciation, 24 W. Preston Street, Baltimore, MD 21201, on Thursday, October 25 from 10:30am to 11:00am, at which time the funeral service will be held. Interment Greek Orthodox Cemetery. Memorial donations may be made to the Greek Orthodox Cathedral.

John C Hayes, born in Baltimore Maryland, is a first generation descendant of Karitsa. Both his parents Sotiris Chagias and Panagiota Lambrou were born and married in Karitsa.They migrated to the United States in the 1920s.
Στις 22 Οκτωβρίου 2012 απεβίωσε ο Ιωάννης Χαγιάς (John C Hayes), πολυαγαπημένος σύζυγος της Ζωίτσας, αφοσιωμένος πατέρας Παναγιώτας και συζύγου της π. Κωνσταντίνου Α. Παυλάκου, Φωτεινής, Μαρίας, και Σωτηρίας, λατρευτός παππούς Χριστίνας, John Andrew, Christopher, Taylor, Dorian και Evan, προπάππους Sebastian, Βιόλας, και Johnny, αδελφός  Κωνσταντίνου Χαγιά (Gus Charles Hayes) από το Sebring, Φλόριντα.

Συγγενείς και φίλοι μπορούν να επισκεφτούν το Γραφείο Κηδειών Witzke, στο 4112 Old Columbia Pike, Ellicott City, Μέρυλαντ, 21043, την Τετάρτη, 24 Οκτωβρίου 2:00 μ.μ. - 3.00 μ.μ. με Τρισάγιο στις 2:30 και 6:00 μ.μ. - 8:00 μ.μ. με Τρισάγιο στις 7:00. Η κηδεία θα τελεστεί στην Ελληνορθόδοξη Μητρόπολη του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, 24 W. Preston Street, Βαλτιμόρη, Μέρυλαντ, 21201, την Πέμπτη 25 Οκτωβρίου από 10:30 πμ-11.00πμ. Ταφή στο Ελληνορθόδοξο Νεκροταφείο. Δωρεές στη μνήμη του Ιωάννη Χαγιά μπορούν να γίνουν στην Ελληνορθόδοξη Μητρόπολη.

Ο Ιωάννης Χαγιάς, γεννημένος στη Βαλτιμόρη της Μέρυλαντ των ΗΠΑ, είναι πρώτης γενιάς απόγονος της Καρίτσας. Και οι δύο γονείς του, ο Σωτήρης Χαγιάς και η Παναγιώτα Λάμπρου, γεννήθηκαν και παντρεύτηκαν στην Καρίτσα. Μετανάστευσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες στη δεκαετία του 1920.

Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

Συμπληρωματικές εργασίες στον αγωγό νερού

Σύμφωνα με ανακοίνωση του Δήμου Ευρώτα με ημερομηνία 22 Οκτωβρίου 2012 που δημοσιεύτηκε στο διαδίκτυο την ίδια μέρα η κ. Παναγιώτα Ψυμογεράκου, Πολιτικός Μηχανικός Π.Ε., έχει διοριστεί να επιβλέπει την κατασκευή των οικίσκων των αντλιοστασίων του αγωγού που θα μεταφέρει το νερό στην Καρίτσα.

Η πολύ σύντομη ανακοίνωση δεν περιέχει καμία επιπλέον πληροφορία εκτός του ότι ανάδοχος για την κατασκευή των οικίσκων είναι ο κ. Χρήστος Νικολακάκης.

Αν και χρονοδιάγραμμα για το μέρος αυτό του έργου δεν έχει οριστεί, είναι ευχάριστο να σημειωθεί ότι το πιο σημαντικό έργο στην ιστορία του χωριού αργά αλλά σίγουρα πλησιάζει την επιτυχή ολοκλήρωσή του.

Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

Τσιμεντοστρώσεις στο χωριό

Κατόπιν σχετικής εισήγησης του κ. Γεώργιου Τσιμπίδη, την Παρασκευή 19 Οκτωβρίου, το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Ευρώτα και ο εκπρόσωπος της Τοπικής Κοινότητας Καρίτσας, κ. Δημήτρης Κατσάμπης, αποφάσισαν ομόφωνα την έγκριση πρωτοκόλλου προσωρινής και οριστικής παραλαβής του έργου «Τσιμεντοστρώσεις τοίχοι αντιστήριξης δημοτικών αγροτικών δρόμων, Τ.Δ. Καρίτσας». Ανάδοχος είναι ο κ Σωτηράκος Πολυζώης.

Στην ίδια συνεδρίαση πάλι μετά από εισήγηση του κ. Τσιμπίδη , εγκρίθηκε επίσης ομόφωνα το πρωτοκόλλο προσωρινής και οριστικής παραλαβής του έργου «Κατασκευή τοποθέτηση κιγκλιδωμάτων Τ.Δ. Καλλιθέας και Καρίτσα » με ανάδοχο τον κ. Γεώργιο Χρηστάκη.

Φωτογραφία του Μήνα Οκτώβρη 2012: Παναγιώτης και Σουσάνα Τούντα

Πιθανώς από τη δεκαετία του 1920, η φωτογραφία απεικονίζει τον Παναγιώτη Δημητρίου Τούντα (1844-1947) με τη γυναίκα του Σουσάνα (1872-1931). Ο Παναγιώτης έζησε έως 103 χρονών.

Τη φωτογραφία είχε παραχωρήσει ο αείμνηστος Γεώργιος Παν. Τούντας.

Περιβαλλοντική μελέτη στο Γεράκι, Καρίτσα και Καλλιθέα

Στη συνεδρίαση της Οικονομικής Επιτροπής του Δήμου Ευρώτα την Παρασκευή 5 Οκτωβρίου, υπό την προεδρία του αντιδημάρχου κ. Ηλία Παναγιωτακάκου, εγκρίθηκε η ανάθεση στον κ. Νικόλαο Αγγελάκο της εκπόνησης της μελέτης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων των υδρευτικών έργων στη Δημοτική Ενότητα Γερονθρών, και συγκεκριμένα στις τοπικές κοινότητες Γερακίου, Καρίτσας και Καλλιθέας.

Εκτός από τα παραπάνω οι λεπτομέρειες της μελέτης η οποία θα κοστίσει € 9.277,10 δεν έχουν διευκρινιστεί. Η μελέτη αυτή υποστηρίχθηκε από πέντε από τα επτά μέλη της οικονομικής επιτροπής με τους κ.κ. Φίλιππο Πήλιουρα και Γεώργιο Σουμπάση να διαφωνούν, θεωρώντας το κόστος υπερβολικό.

Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2012

Νέος πρόεδρος στο τιμόνι της Αδελφότητας Καριτσιωτών στην Αυστραλία

Συγχαρητήρια στο Μιχάλη Αδ. Μαλαβάζο ο οποίος εκλέχτηκε πρόεδρος της Αδελφότητας Καριτσιωτών Νότιας Αυστραλίας στην συνεδρίαση παράδοσης, παραλαβής και αρχαιρεσιών την Κυριακή 14 Οκτωβρίου στο Παλλακωνικό Οικογενειακό Κέντρο.

Ο Μιχάλης διαδέχεται το Γιάννη Γεω. Σταυριανό ο οποίος αποχώρησε από την προεδρία μετά από 22 από τα τελευταία 24 χρόνια στη θέση.

Ο καινούργιος πρόεδρος θα έχει τη βοήθεια δύο αντιπροέδρων, τη Γεωργία Χρ. Βλάχου και τον πρώην πρόεδρο Γιάννη Σταυριανό. Ο Κώστας Στυλ. Μαλαβάζος και ο Κώστας Νικ. Κατσάμπης επανεκλέχτηκαν να συνεχίσουν γραμματέας και ταμίας με βοηθούς τον Άγγελο Κων. Ροζακλή και Γιώργο Παν. Σταυριανο αντίστοιχα. Τα άλλα μέλη του διοικητικού συμβουλίου για τα επόμενα δύο χρόνια είναι οι Αργύρης Ανδ. Αντωνίου, Γιάννης Γεω. Αντωνίου, Γιάννης Ευ. Αντωνίου, και Γιάννης Ευ. Κατσάμπης.

Η εξελεγκτική εφορευτική επιτροπή αποτελείται από το Δημήτρη Ευ. Κατσάμπη και το Μιχάλη Ιωαν. Μαλαβάζο.

Αυτή είναι η δεύτερη θητεία του Μιχαήλ ως πρόεδρος. Επάξια άσκησε τα καθήκοντα και το 1997-98, όταν ο Γιάννης Σταυριανός την εποχή εκείνη παραχώρησε τη θέση για δύο χρόνια.

 
Ο Μιχάλης είναι Αυστραλογεννημένος γιος του Διαμαντή Μαλαβάζου από την Καρίτσα και της αείμνηστης Βασιλικής (το γένος Κοτσώνη) από τη Γράμμουσα. Είναι παντρεμένος με την Ασπασία και έχουν τρία παιδιά. Επαγγελματικά ο Μιχάλης είναι ο Επικεφαλής Μηχανικός του τμήματος Πετρελαίου και Γεωθερμικής στο Υπουργείο Πρωτοβάθμιων Βιομηχανιών και Περιφερειών στη Νότια Αυστραλία (Department of Primary Industries and Regions). Είναι απόφοιτος του Πανεπιστημίου της Αδελαΐδας με το πτυχίο Χημικού Μηχανικού και του Πανεπιστημίου Φλίντερς της Νότιας Αυστραλίας με μεταπτυχιακό στη Δημόσια Πολιτική και Διοίκηση.

Ο Μιχάλης μαζί με όλα τα μέλη του καινούργιου διοικητικού συμβουλίου έχουν την ειλικρινή εκτίμηση όλων των συγχωριανών και απογόνων της Καρίτσας στην Αδελαΐδα για την προθυμία τους να υπηρετήσουν την Αδελφότητα.

Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012

Νέο Διοικητικό Συμβούλιο στην Αδελφότητα Καριτσιωτών

 Έντεκα μέλη της Αδελφότητας Καριτσιωτών που εδρεύει στην Αδελαΐδα της Αυστραλίας δεχτήκαν να υπηρετήσουν τα επόμενα δύο χρόνια στο καινούργιο διοικητικό συμβούλιο του σωματείου.

Το νέο συμβούλιο προέκυψε από τη γενική συνέλευση που έλαβε χώρα τη Δευτέρα 8 Οκτωβρίου στο Παλλακωνικό Οικογενειακό Κέντρο και αποτελείται από τα ακόλουθα μέλη:
Αργύρης Ανδ . Αντωνίου
Γιάννης Γεω. Αντωνίου
Γιάννης Ευ. Αντωνίου
Γεωργία Χρ . Βλάχου
Γιάννης Ευ. Κατσάμπης
Κώστας Νικ . Κατσάμπης
Κώστας Στ. Μαλαβάζος
Μιχάλης Αδ. Μαλαβάζος
Άγγελος Κων. Ροζακλής
Γεώργιος Παν. Σταυριανός
Γιάννης Γεω. Σταυριανός

Επιπροσθέτως οιΔημήτρης Ευ. Κατσάμπης και ο Μιχάλης Ιωάν. Μαλαβάζος προτάθηκαν και δέχτηκαν να αναλάβουν τους δύο ρόλους της εφορευτικής και εξελεγκτικής επιτροπής. Κατά συνέπεια, υπό την ιδιότητά τους ως εφορευτική επιτροπή, καλούν συνεδρίαση του απερχομένου και του νέου συμβουλίου για τη διαδικασία των αρχαιρεσιών και της παράδοσης – παραλαβής την ερχόμενη Κυριακή 14 Οκτωβρίου και πάλι στο Παλλακωνικό Οικογενειακό Κέντρο.

Σύντομο ιστορικό

Μετά Γενική Συνέλευση στο Παλλακωνικό Οικογενειακό Κέντρο προς τα τέλη της δεκαετίας του 1990:
Από αριστερά Κώστας Δημ. Κατσάμπης, Γιάννης Δημ. Κατσάμπης, Γιάννης Ευ. Κατσάμπης, Κώστας Νικ. Κατσάμπης, Γιάννης Γεω. Σταυριανός, Χρήστος Δημ. Κατσάμπης, Βαγγέλης Ιωάν. Κατσάμπης, Κώστας Στυλ. Μαλαβάζος, Γιάννης Γεω. Αντωνίου, Διαμαντής Μιχ. Μαλαβάζος, Παναγιώτης Δη. Βλάχος, Διαμαντής Στυλ. Χαγιάς,  Τάσος Γεω. Αντωνίου, Δημήτρης Ευ. Κατσάμπης, Παναγιώτης Γεω. Σταυριανός
 Η Αδελφότητα Καριτσιωτών Νότιας Αυστραλίας «Καρίτσα» ιδρύθηκε το 1986. Πρωτεργάτες της αδελφότητας θεωρούνται ο αείμνηστος Κώστας Αν. Μαλαβάζος κι ο Διαμαντής Δημ. Ροζακλής. Οι λόγοι εκτός από συναισθηματικοί αρχικά ήταν φιλανθρωπικοί. «Να έχουμε λεφτά να βοηθάμε Καριτσιώτες αναξιοπαθούντες και το χωριό όταν χρειάζεται!» έλεγαν τα ιδρυτικά μέλη. 

Η πρώτη συγκέντρωση έγινε με 34 ιδρυτικά μέλη τον Αύγουστο του 1986 στο Γκούντγουντ, προάστιο της Αδελαΐδας όπου κατοικούν όχι και λίγοι χωριανοί. Πρόεδρος τα χρόνια 1986 – 1987 υπηρέτησε ο Διαμαντής Μ. Μαλαβάζος. Τα υπόλοιπα μέλη του πρώτου διοικητικού συμβουλίου ήταν οι: Διαμαντής Δημ. Ροζακλής (αντιπρόεδρος), Κώστας Νικ . Κατσάμπης (γραμματέας), Γιάννης Γεω. Σταυριανός (ταμίας), Παναγιώτης Αθ. Αντώνης, Ντίνος Γεω. Αντωνίου, Δημήτρης Ευ. Κατσάμπης και Βαγγέλης Ιωαν. Μαλαβάζος.

Η διατήρηση της καριτσιώτικης ταυτότητας και η προώθηση της αγάπης για το χωριό είναι πρωταρχικοί σκοποί της αδελφότητας. Μέσα στους στόχους της είναι οι επαφές με το χωριό και η παροχή κάθε βοήθειας προς αυτό και κάθε δεινοπαθούντα συμπατριώτη. Οι Καριτσιώτες της Αδελαΐδας είναι αναπόσπαστο κομμάτι της λακωνικής πατριάς. Η αδελφότητα διατηρεί στενή συνεργασία με τον Παλλακωνικό Σύλλογο της Νότιας Αυστραλίας «Ο Λεωνίδας», τον οποίο αναγνωρίζει πρωτοπόρο σύλλογο όλων των Λακώνων της Αδελαΐδας. 

Οι εκδηλώσεις της αδελφότητας που έχουν ξεχωριστή σπουδαιότητα για τους Καριτσιώτες είναι τρεις, δυο χοροί και μια εκδρομή. Ο πρώτος χορός γίνεται το Φλεβάρη. Ο δεύτερος τέλη Αυγούστου, αρχές Σεπτέμβρη γίνεται με πανηγυρική λαμπρότητα και αναπαράγει «Του Αγιαννιού» το μεγαλύτερο, το χρονιάτικο πανηγύρι του χωριού. Προς το τέλος κάθε χρόνου η αδελφότητα οργανώνει δωρεάν εκδρομή για τα μελή και φίλους. 
Η δραστηριότητες της αδελφότητας είναι σπουδαίες μέχρι σήμερα: 
  • Πρωταρχική μέριμνα της αδελφότητας ήταν η οικονομική βοήθεια για την ύδρευση της Καρίτσας
  • Κατά καιρούς έχει στείλει σεβαστά χρηματικά ποσά σε άτυχους Καριτσιώτες στο χωριό και στην Αυστραλία 
  • Άλλη φροντίδα της αδελφότητας ήταν η οικονομική ενίσχυση για τη διάσωση της τώρα παραγραμμένης «Ελλάς Αδελαΐδας», ποδοσφαιρικό σύλλογο που αντιπροσώπευε την ελληνική παροικία της Αδελαΐδας στο εθνικό πρωτάθλημα Αυστραλίας
  • Η αδελφότητα έχει στείλει κατά καιρούς διάφορα χρηματικά ποσά για εθνικούς σκοπούς όπως στους σεισμόπληκτους του Αιγίου Αχαΐας και της Αθήνας, ανασκαφές στην μακεδονική Βεργίνα και συμπαράσταση του Ινστιτούτου Ελληνικών Μελετών 
  • Τέλος η αδελφότητα έχει κάνει πολλές δωρεές σε διάφορα φιλανθρωπικά ιδρύματα 
Στο μέλλον η αδελφότητα είναι αποφασισμένη να προωθεί τη διατήρηση της μητρικής μας γλώσσας, της ελληνικής, στην Αυστραλία, την αγάπη και αλληλεγγύη μεταξύ των Καριτσιωτών και όλων γενικά των Λακώνων και πατριωτών στην Αδελαΐδα. Πάνω απ' όλα άσβεστη αγάπη για το χωριό και παροχή κάθε βοήθειας για κοινωφελή έργα και για δεινοπαθούντες Καριτσιώτες.


Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012

Αιμοδοσία στο Γεράκι


(Φωτο: Χρήστος Μπαλαμπάνος)
Την Δευτέρα 1η Οκτωβρίου 2012 στο Ενοριακό Κέντρο Γερακίου πραγματοποιήθηκε από τον Εμποροεπαγγελματικό Σύλλογο Γερακίου η 12η αιμοδοσία για την ενίσχυση της Τράπεζας Αίματος Γερακίου.

Όπως αναφέρει ο Χρήστος Μπαλαμπάνος, πρόεδρος του εμποροεπαγγελματικού συλλόγου και υπεύθυνος της τοπικής τράπεζας αίματος, αρκετοί Γερακίτες και Γερακίτισσες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα. Ενθαρρυντικό είναι ότι νέοι αιμοδότες προσήλθαν στην αιμοδοσία. Αυτή η αιμοδοσία ήταν η καλύτερη σε συγκέντρωση μονάδων μέχρι στιγμής για την τοπική τράπεζα.

Η Τράπεζα Αίματος Γερακίου ξεκίνησε από το 2006 και έχει βοηθήσει μέχρι αυτή την στιγμή 73 συμπατριώτες όταν το είχαν άμεση ανάγκη.

Το Δ.Σ. του Συλλόγου ευχαριστεί όλους τους εθελοντές αιμοδότες που έχουν στηρίξει την προσπάθεια αυτή, τον π. Ιωάννη Χαραμή για την παραχώρηση της αίθουσας του ενοριακού κέντρου και το προσωπικό του τμήματος Αιμοδοσίας του Γενικού Νοσοκομείου Σπάρτης για την άψογη συνεργασία.

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

Ιστορίες για στοιχειά από το χωριό

Haunting stories from the village


Στην καθημερινή τους τη ζωή, είτε μέσα στο ίδιο το χωριό, στα χωράφια, ή στα βοσκοτόπια πάνω στα βουνά με τα κοπάδια, οι πρόγονοί μας διηγούνταν τόσες και τόσες ιστορίες από παράξενα και ανεξήγητα γεγονότα, ιδίως τη νύχτα, με περίεργες φωνές, μυστήρια πλάσματα, τέρατα και σατανάδες ανάμεσά τους. Αυτές οι ιστορίες μεταδιδομένες από στόμα σε στόμα αποτελούν κομμάτι από τη λαογραφία του χωριού μας και αξίζουν να γραφτούν και να διασωθούν. Παρακάτω ο Στέλιος Χαγιάς αφηγείται μια τέτοια ιστορία που εμπλέκεται με την εν μέρει επαληθευμένη, εν μέρει μυστηριώδη συνάντηση της προ-προ-προγιαγιάς, Χρυσούλας Τσεμπελή, τότε ηλικίας 7 χρονών, με Αιγύπτιους μισθοφόρους, σατανάδες και μαύρα κοκόρια την ημέρα και νύχτα της 11ης Σεπτεμβρίου 1825. Του την είχε πει στις 30 Ιανουαρίου 2007 η αείμνηστη Κατερίνα Ροζακλή, ηλικίας 94. Θυμότανε ότι ήταν ιστορία πολύ γνωστή στο χωριό. Η ίδια  την είχε ακούσει από τη Διαμάντω Τούντα ή "Ορφανή", εγγονή της Χρυσούλας.
    

Η μικρή Χρυσούλα και τα τέρατα

  
Όπως το αφηγήθηκε η Κατερίνα Δημ. Ροζακλή στον Στέλιο Διαμαντή Χαγιά
 


Η ιστορία αυτή αφορά γεγονότα τον καιρό των επιδρομών από τους Αιγύπτιους μισθοφόρους του Ιμπραήμ Πασά το 1825 κατά την ελληνική εθνοαπελευθερωτική επανάσταση 1821-29. Εκτός από τις μάχες με  Έλληνες Αγωνιστές, ο Ιμπραήμ κατέστρεψε χωριά και πήρε αιχμάλωτους πολλούς Έλληνες, προπαντός γυναίκες, για δούλους στα σκλαβοπάζαρα στη Μέση Ανατολή.

Η Χρυσούλα Γεωργάκη Τσεμπελή, τον καιρό εκείνο, μικρό κοριτσάκι επτά περίπου χρονών, είχε συλληφθεί από μισθοφόρους του Ιμπραήμ και ήταν με τα χέρια δεμένα πάνω σε ένα άλογο. Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι γονείς και η θεία της, αδελφή του πατέρα της, είχαν κι αυτοί αιχμαλωτισθεί.
Την πηγαίνανε έξω από την Καρίτσα όταν αυτή σε μια κατηφόρα που λέγεται Στις Τρόκλες κατάφερε να ξεδέσει το σκοινί και να αμολήσει τα χέρια της. Με τα χέρια της ελεύθερα, η μικρούλα μπόρεσε να πηδήσει από το άλογο πρώτα μέσα σε μια διπλανή αλλά απότομη μάντρα και στη συνέχεια το έβαλε στα πόδια πέρα από μια ρεματιά σκαρφαλώνοντας στην άλλη πλευρά πάνω σε ένα λαχιδάκι.  Κατά σύμπτωση πάνω από 120 χρόνια αργότερα, τον καιρό του Εμφύλιου, ο Διαμαντής Αντωνίου "Ψυχογιός" πυροβολήθηκε από αντάρτες όταν κοίταγε να διαφύγει κι αυτός από την ίδια ρεματιά.

Οι μισθοφόροι του Ιμπραήμ, βλέποντας το κοριτσάκι στην άλλη πλευρά της ρεματιάς φωνάζανε στα Ελληνικά, "Έπα κάτω, έπα κάτω!"
 
Αλλά το μικρό κοριτσάκι συνέχισε να τρέχει. Πήρε το μονοπάτι για το χωριό Μαρί στην Κυνουρία και κατόπιν προς το Κάτω Μαρί. Εδώ αφθονούσαν τα έλη και τα νερά που έτρεχαν στα ρέματα κινούσαν τους μύλους για τους ντόπιους Μαρινιώτες και άλλους κοντοχωριανούς, να αλέθουν τα στάρια τους σε αλεύρι.


Μάζευαν τα νερά από τα ρέματα μέσα σε μεγάλους κάδους. Στο κάτω μέρος κάθε κάδου ένα άνοιγμα πέταγε το νερό με υψηλή πίεση πάνω σε ένα τροχό που γύριζε την πέτρα για να αλεθεί το στάρι σε αλεύρι.

Στοιχεία δείχνουν ότι ο Δημήτρης Τσεμπελής από την Καρίτσα το 1826 ήταν κι αυτός ιδιοκτήτης νερόμυλου στο Μπουρνιά.

Η Χρυσούλα τράβηξε προς έναν από τους νερόμυλους αλλά ο μυλωνάς δεν ήταν εκεί.  Αυτή όμως ήξερε πώς δουλεύεται ο μύλος και έκανε να τον κινήσει. Τη στιγμή αυτή  όμως τα πράματα πήραν μια ανατριχιαστική, τρομακτική τροπή.

Από τότε, η εξής ιστοριούλα μεταδίδεται από στόμα σε στόμα στην Καρίτσα, ένας σατανάς εμφανίστηκε μπροστά στο μικρό  κοριτσάκι.

Σατανάς: Πως λέγεσαι εσύ, πως σε λένε;

Χρυσούλα: Με λένε Πανωγόμι!

(Η λέξη Πανωγόμι είναι συστολή της φράσης "απάνω στο  γομάρι". Γομάρι σημαίνει το φορτίο που μεταφέρεται από μουλάρι. Έτσι το Πανωγόμι μεταφράζεται εδώ ως το φορτίο πάνω στο μουλάρι.)

Σατανάς: Πόσα φορτία έχεις;


Χρυσούλα: Έχω ένα πλευρό, δύο πλευρά, και  ένα πανωγόμι.

Όταν άκουει την απάντηση της Χρυσούλας, ο σατανάς φεύγει να πάει να βρει κι άλλους σατανάδες. (Έφυγε και γύρισε να μάσει στο συγκρότημά τους κι άλλους σατανάδες.)

Η Χρυσούλα άλεσε το αλεύρι και φόρτωσε το μουλάρι.  Είχε νυχτώσει και το κοριτσάκι καβάλησε το μουλάρι στη μέση από τα δύο γομάρια που είχαν φορτωθεί σε κάθε πλευρά στο μουλάρι και σκεπάστηκε με ένα μεγάλο χιράμι για να  φαίνεται σαν μέρος του φορτίου πάνω στο μουλάρι. Καθώς η Χρυσούλα και το μουλάρι ξεκίνησαν στο δρόμο προς την Καρίτσα, μια ομάδα από σατανάδες παρουσιάζεται μπροστά της και ένας από αυτούς άρχισε να χτυπάει το μουλάρι.

Σατανάς: Να το ένα πλευρό, να και το άλλο πλευρό, να και το πανωγόμι, εκείνη που είναι;

Ο σατανάς συνεχίζει να χτυπάει το μουλάρι πάλι και πάλι.

Σατανάς: Να το ένα πλευρό, να και το άλλο πλευρό, να και το πανωγόμι, εκείνη που είναι;

Το μουλάρι και η Χρυσούλα συνέχισαν μέσα στη νύχτα ακολουθώντας το μονοπάτι πάνω και κάτω στις χαράδρες προς την Καρίτσα. Στο δρόμο οι σατανάδες συνεχίζουν να χτυπάνε το μουλάρι, επαναλαμβάνοντας τα ίδια ξανά και ξανά. Αυτό συνεχίζεται όλη τη νύχτα μέχρι τα ξημερώματα, όταν φτάνουν σε ένα καταρράκτη αγνάντι από την Καρίτσα. Λίγο έξω από την Καρίτσα, η Χρυσούλα άκουει τα λαλήσματα των κοκόρων. Και οι σατανάδες ακούνε τα λαλήσματα από άσπρα κοκόρια

Σατανάς: Χορεύτε να χορέψουμε! Άσπρος κόκορας λαλίζει.  Χορεύτε να χορέψουμε! Άσπρος κόκορας λαλίζει.

(Οι σατανάδες χόρευαν και χόρευαν... μέχρι που ένας μαύρος κόκορας άρχισε το πρωινό του λάλισμα)

Σατανάς: Μαύρος κόκορας! Πάμε, πάμε να φύγουμε.

Όταν άκουσαν το λάλισμα από μάυρο κόκορα οι σατανάδες εξαφανίστηκαν μέσα στη ρεματιά.


Κι έτσι η μικρή Χρυσούλα ήταν ελεύθερη να πάει στο σπίτι της, ακύνδινα καβάλα στο μουλάρι, με το φρεσκοαλεσμένο αλεύρι άθικτο.
In their everyday life, be it in the village itself, in the tilling fields, or the mountain pastures with their flocks, our ancestors recounted numerous tales of strange and inexplicable events, most often at night, featuring strange cries, weird and bizarre creatures, fiends and demons in their midst. These stories passed on word-of-mouth are part of the folklore of our village and deserve to be documented and preserved. Below Stelios Chagias recounts one such story involving the partly verified, partly mysterious encounter of  his great-great-great-grandmother, Chrysoula Tsempelis, then aged 7, with Egyptian mercenaries, fiends and black roosters on the day and night of 11 September 1825. It was told to him on 30 January 2007 by Katerina Rozaklis, aged 94. She remembered it was widely known by Karitsiotes. She had heard it from Diamanto Tountas "Orfani", granddaughter of Chrysoula.
  

Little Chrysoula and the fiends


As related by Katerina Dim. Rozaklis
  to Stelios Diamanti Hagias
   
This story relates to events at the time of the raids in 1825 by the Egyptian mercenary Ibrahim Pasha during the Greek war of national liberation from the Turks of 1821-29. Apart from fighting the Greek revolutionaries, Ibrahim destroyed villages and took many Greeks, mostly females, for the white slave trade in the Middle East.

Chrysoula Georgaki Tsempelis, then a young girl of about seven years of age, had been captured by Ibrahim's mercenaries and hand-tied on a horse. Records show that her parents and an auntie, her father’s sister, had also been abducted.

Chrysoula was being led out of Karitsa when on a down slope called Stis Trókles she managed to loosen the rope and free her hands. With her hands free, she jumped down from the horse and into an adjacent fenced property, mántra, which was steep, and then into and out of a ravine scrambling to safety onto a plateau on the other side. More than 120 years later, during the Greek Civil War, Diamantis Antoniou "Psychogiós" was shot by guerrillas escaping through this same ravine.

Imbrahim's mercenaries, on seeing the little girl over the other side of the ravine, called out to her in Greek, "Épa káto̱, épa káto̱!" (Climb back, climb back!)

But the little girl kept running. She took the path to the village of Mari in Kynouria and then on to Kato Mari.  Here reeds grew in abundance and the waters flowing down the swift streams powered mills for the local Mariniotes and other nearby villagers to grind their wheat into flour.

Water was collected from the flowing streams into large vats. At the bottom of each vat an opening projected water at high pressure onto a wheel which turned the grinding stone to make flour.

Records show that a Dimitris Tsempelis of Karitsa also owned  a water mill at Bournia in 1826.

Chrysoula made her way to one of the watermills, only to find the miloná (miller) was absent. But she knew the operation of the mill and proceeded to get it going.  And that's when things became eerily interesting!

Ever since then, it has been passed on word-of-mouth in Karitsa, a satanás (demon) appeared before the little girl.

Demon: What is your name? (Pos légesai esý, pos se léne?)

Chrysoula: My name is, Panogomi! (Me léne Panogómi!)

(Panogómi is the truncation of "apano sto gomari". Gomari means the load carried by a mule and apano means on top. So Panogómi is translated here as being on top of a loaded pack mule.)

Demon: How many things, will you pack onto the mule? (Pósa fortía écheis?)

Chrysoula: One on one side of the mule, one on the other side and one in between.  (Écho éna plevró, dýo plevrá, kai éna panogómi.)

Upon hearing Chrysoula's answers the demon leaves her to go and find other demons (Éfyge kai gýrise na másei sto synkrótimá tous állous satanádes.)

Chrysoula completed milling the grain (to álese to alévri) and she loaded the mule. It was now dark and the little girl mounted the mule and sat between the gomária (flour bags) that had been loaded on each side of the mule and covered herself with a large chirámi (sheet) to look like she was part of the load on the mule. As Chrysoula and the mule started on the trip back to Karitsa, a gathering of demons appeared in front of her (éna synkrótima apó satanádes parousiázontai) and one of the demons began striking the mule.

Demon: Here is one side, here is the other side, and here is the load on top, but where is she? (Na to éna plevró, na kai to állo plevró, na kai to panogómi, ekeíni pou eínai?)

The demon struck the mule again and again.

Demon: Here is one side, here is the other side, and here is the load on top, but where is she? (Na to éna plevró, na kai to állo plevró, na kai to panogómi, ekeíni pou eínai?)

The mule and Chrysoula proceeded through the night towards Karitsa travelling along and up ravines. Along the journey the demons kept on striking the mule, repeating the same refrain again and again. This continued all night until dawn when they reached a katarrákti (waterfall) overlooking Karitsa. Now on the outskirts of Karitsa, Chrysoula could hear the lalísmata (dawn cackling) of the roosters. The demons also heard the cackling of the white roosters.

Demons: Let’s dance! A white rooster is cackling. (Choréfte na chorépsoume! Áspros kókoras lalízei.) Let’s dance! A white rooster is cackling. (Choréfte na chorépsoume! Áspros kókoras lalízei.)

(The demons danced and danced... until a black rooster also started his morning cackling.)

Demons: A black rooster! Let’s get out of here!”  (Mávros kókoras! Páme, páme na fýgoume!)

After hearing the call of the black rooster the demons disappeared into the ravine.

And so little Chrysoula was free to head back home, safely mounted on her mule, and the full load of freshly-grounded flour intact.