Ο καιρός στο χωριό μας

Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2007

Το Μαρουδαίικο αντάμωμα και η καταγραφή των στοιχείων των Μαρουδαίων

Φωτο: Χρυσούλα Σταματοπούλου
Το Μαρουδαίικο αντάμωμα κάθε χρόνο είναι πραγματικότητα. Τα τελευταία χρόνια αυτή η συνάντηση γίνεται κάτω από το Γερο-πλάτανο δίπλα στο Μαρουδαίικο πηγάδι και τους παλιούς Μαρουδαίικους κήπους. Έτσι και αυτή τη χρονιά όλοι βρεθήκαμε εκεί, χαρήκαμε, γελάσαμε, μιλήσαμε και γνωρίσαμε νέους ανθρώπους.

Ονομάζομαι Ιωάννης Βασιλείου Γαβριήλ και η καταγωγή μου είναι από την Καρίτσα.

Από το Μαρουδαίικο πηγάδι έχω τις καλλίτερες αναμνήσεις από τα παλιά, από τις δεκαετίες του '60 και '70. Από μικρός, από τα παιδικά μου χρόνια, ήμουνα παρών στην περιοχή τα καλοκαίρια. Στην αρχή στην Καρίτσα μέχρι τα 12-13 χρόνια μου. Η μητέρα μου, η Μαρία Αναστασίου Τούντα (Μικρούτση), ήταν από την Καρίτσα. Πολλοί την γνώρισαν και την θυμούνται για την αγάπη της για το χωριό και τους πατριώτες της. Μετά τα 12-13 άλλαξα λίγο συνήθειες. Ερχόμουν κυρίως λίγο παρακάτω από το Μαρουδαίικο πηγάδι, στο καλύβι της θεια Διαμάντως και του μπάρμπα Νίκου Μαρουδά, στις Βαμπακιές, στο Κακαβούρι. Η θεια Διαμάντω ήταν αδελφή της μητέρας μου. Είχε παντρευτεί το Νίκο Χρ. Μαρουδά και έμενε στο καλύβι μόνιμα μαζί με τα ξαδέλφια Χρήστο και Τάσο (ζει στη Μελβούρνη). Το μέρος που είχε το καλύβι ήταν ένα όμορφο στανοτόπι απομακρυσμένο μέσα στη φύση, πολύ γραφικό. Μπορώ να πω ότι μαζί με αυτούς τους αγνούς ανθρώπους πέρασα αξέχαστα. Με αγαπούσαν και χαίρονταν όταν πήγαινα να τους δω, αλλά και εγώ αισθανόμουν το ίδιο.

Πολλές οι αναμνήσεις μου από εκείνα τα χρόνια. Στο πηγάδι υπήρχε ζωή, υπήρχαν πολλές στάνες, η μία έφευγε η άλλη ερχόταν, υπήρχαν οι κήποι των Μαρουδαίων πανέμορφοι, όπως και ο κήπος της θεια Διαμάντως. Μαζεύαμε μαζί ντομάτες, μελιτζάνες, πιπεριές, βλίτα, τρώγαμε σύκα. Ποτίζαμε τον κήπο βγάζοντας νερό από το πηγάδι του κήπου με το μαγκάνι και τον ντενεκέ δεμένο σε μια τριχιά. Ο ντενεκές είχε ένα πέταλο δεμένο στη μια άκρη για να βουλιάζει όταν έπεφτε στο πηγάδι. Πολλές φορές όταν ερχόμασταν με τα γίδια του μπάρμπα Νίκου, τρώγαμε κάτω από τον πλάτανο βγάζοντας από το τράστο ψωμί, τυρί, ελιές και ντομάτα από τον κήπο και στο τέλος πίναμε νερό από το πηγάδι με την τέστα. Συναντιόμασταν και με άλλους τσοπάνηδες και τα λέγαμε. Άλλες φορές κουβαλάγαμε νερό με τη θεία στο καλύβι με τα δοχεία φορτωμένα στα ζώα και πολλά άλλα...

Εκεί γνώρισα τον μπάρμπα Γιώργη Χρ. Μαρουδά, παραθέριζε και αυτός για αρκετές μέρες. Ερχόταν με τον γαϊδαράκο του από το καλύβι ή το χωριό, είχε ένα κρεβατάκι κάπου εκεί στον κήπο του και την άραζε. Το πιρούνι και το κουτάλι του τα έβαζε εκεί δίπλα από το κρεβάτι χωμένα τα μισά μέσα στις πέτρες του τοίχου. Πολλές ιστορίες μας έλεγε για την Μικρά Ασία, το Εσκί Σεχίρ κλπ.

Εκεί γνώρισα και τα άλλα αδέλφια, τα παιδιά του παππού του Χρήστου, και τις οικογένειές τους, όπως τον μπάρμπα Θανάση, τον μπάρμπα Δημήτρη (Σέρβο) στο Χάνι κλπ. Το Χάνι τότε ήταν γεμάτο από παιδιά, αργότερα άδειασε έφυγαν όλοι για την Αυστραλία εκτός από το Γιάννη.

Εκεί έτρεχα με τα άλογα, τα σαμάρωνα, έψαχνα να τα βρω από την νυχτερινή βοσκή και να τα φέρω να τα ποτίσω, έτρεχα με τα γίδια και άλλα πολλά ακόμα…

Θα ήταν λοιπόν αδύνατο μετά από όλα αυτά, έχοντας και το μεράκι, να μην ασχοληθώ και να βοηθήσω να γίνει αυτή η καταγραφή των Μαρουδαίων, όταν διαπίστωσα ότι υπήρχε κάποια δυσκολία στον τρόπο καταγραφής και εμφάνισης των στοιχείων.

Βέβαια αυτή η καταγραφή δεν έγινε μόνο από ένα άτομο. Βοήθησαν πάρα πολλοί:

Εδώ θα αναφερθώ πρώτα στον αείμνηστο Παναγιώτη Γ. Μαρουδά τον πατέρα του Στέλιου, τον κουμπάρο μου, ο οποίος κατέγραψε και μας άφησε τα πρώτα στοιχεία τα οποία παραχωρήθηκαν από τον Στέλιο και την οικογένειά του.

Κατόπιν έχουμε την αναζήτηση και καταγραφή των διαθέσιμων στοιχείων από τα αρχεία του Δήμου που έγινε από τη Μαρία Μ. Σταματοπούλου.

Ακολούθησαν πολλές συζητήσεις και συνεντεύξεις με διάφορα άτομα, Μαρουδαίους, οι οποίοι με τα στοιχεία που έδωσαν βοήθησαν πάρα πολύ. Δεν μπορούμε να τους απαριθμήσουμε όλους, όμως κάποιοι από αυτούς είναι:
  • Ο Γιάννης Αθανασίου Μαρουδάς
  • Ο Θανάσης Μαρίνου Σταματόπουλος
  • Η Σοφία & Παντελίτσα Παντελή Λαγογιάννη
  • Ο Στέλιος Διαμαντή Χαγιάς (Αυστραλία)
  • Ο Χρήστος Νικολάου Μαρουδάς
  • Ο Στέλιος Παναγιώτη Μαρουδάς
Ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο δύσκολο σε αυτή την αναζήτηση ήταν αυτό των Μαρουδαίων του εξωτερικού. Αυτοί που έφυγαν τα δύσκολα εκείνα χρόνια στα τέλη του 1800 αρχές του 1900, όπως και αργότερα στις δεκαετίες του ‘60 και ‘70. Όμως εδώ είχαμε την τύχη να μας βοηθήσει ένας ομογενής από την Καρίτσα γεννημένος στην Αυστραλία, ο Στέλιος Διαμαντή Χαγιάς. Ο Στέλιος δεν έχει επισκεφθεί ποτέ την Ελλάδα, όμως οι γνώσεις του σχετικά με ότι αφορά το χωριό των προγόνων του είναι αξιοθαύμαστες. Ο σκοπός του είναι να καταγράψει το γενεαλογικό δέντρο της Καρίτσας, αλλά και τις προεκτάσεις του οπουδήποτε υπάρχουν αυτές, σε άλλα χωριά, σε άλλες πόλεις αλλά και στο εξωτερικό, προεκτάσεις που προήλθαν κυρίως από γάμους και μεταναστεύσεις. Πολύ δύσκολη η προσπάθειά του, όμως αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε πολύ ικανοποιητικό σημείο. Η καταγραφή αυτή σήμερα πλησιάζει τα 10000 άτομα, άτομα που συνδέονται με την Καρίτσα, που κάποια από τις ρίζες τους ακουμπά εκεί...

Η εμπειρία του Στέλιου μεγάλη καθώς και η βοήθειά του στην αναζήτηση των στοιχείων των Μαρουδαίων του εξωτερικού. Μεγάλη επίσης και η προσφορά του αφού μας έδωσε χώρο στο Ίντερνετ, εκεί που έχει τη δική του εργασία της Καρίτσας, μεταφέροντας εκεί τα στοιχεία των Μαρουδαίων στη διεύθυνση: http://
karitsa.tribalpages.com με password: parnon. Έτσι τα στοιχεία αυτά είναι διαθέσιμα σε οποιονδήποτε στον κόσμο έχει τη δυνατότητα και τη διάθεση να τα διαβάσει και να ανακαλύψει τις ρίζες του. Για να το κάνει αυτό κάποιος χρειάζεται τη βοήθεια ενός υπολογιστή ο οποίος στις επόμενες γενεές θα είναι κάτι αναγκαίο σαν το μπρίκι που φτιάχνουμε τον καφέ στο σπίτι μας σήμερα.

Η ιστορία αυτή της καταγραφής των Μαρουδαίων έχει ξεκινήσει εδώ και 3 χρόνια και συνεχίζεται μέχρι να φτάσει σε ικανοποιητικό σημείο. Κυρίως χρειάζεται μεγάλη προσοχή για το οτιδήποτε έχει καταγραφεί να είναι σωστό. Για να επιτύχει αυτός ο στόχος χρειάζεται η βοήθεια όλων των Μαρουδαίων. Ο Θανάσης Σταματόπουλος (e-mail:
tomstamat@yahoo.gr ) είναι το άτομο που συγκεντρώνει όλες αυτές τις αλλαγές και παρακολουθεί την ενημέρωση των στοιχείων. Έτσι θα μπορέσει να ολοκληρωθεί σύντομα αυτή η καταγραφή και να δοθεί στις επόμενες γενεές των Μαρουδαίων για να συνεχίσουν.

Εκτός από το δέντρο των Μαρουδαίων ο Στέλιος έχει επεκταθεί ήδη έχοντας καταγράψει και άλλα ονόματα του Γερακιού όπως Βράττη, Κωνστιάντου, Τσολομίτη κλπ, ονόματα που εμπλέκονται στις αναζητήσεις του, τα οποία επίσης μπορεί να βρει κανείς στην πιο πάνω διεύθυνση. Αν δεν υπάρξει καμία αντίρρηση, θα μπορούσε να καταγραφεί το γενεαλογικό δέντρο του συνόλου των ονομάτων του Γερακιού με αυτό τον τρόπο.

Παράλληλα και με την ευκαιρία αυτή θα ήθελα να αναφερθώ και σε μια άλλη εργασία που υπάρχει στο διαδύκτιο, τη σελίδα της Καρίτσας. Βρίσκεται στη διεύθυνση http://
karitsa.tripod.com και έχει δημιουργηθεί από έναν άλλο πατριώτη που ζει στην Αυστραλία, τον Δημήτρη Βαγγέλη Κατσάμπη. Με την αξιέπαινη αυτή προσπάθεια και το μεράκι του, κατόρθωσε να ενώσει τους απανταχού Καριτσιώτες σε ένα κοινό σημείο αναφοράς, θυμίζοντας στους παλιούς και γνωρίζοντας στους νέους την ιστορία του χωριού, που αν δεν καταγραφεί κάπου θα ξεχαστεί. Είναι πραγματικά μια αξιόλογη εργασία αυτή του Δημήτρη.

Με την ευκαιρία επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω την οικογένεια των Μαρουδαίων για την τιμητική διάκριση προς το πρόσωπο μου σε αυτό το αντάμωμα, διάκριση για την συμμετοχή μου στη συλλογή και καταγραφή των στοιχείων των Μαρουδαίων. 

ΙΩΑΝΝΗΣ Β ΓΑΒΡΙΗΛ
e-mail: jogabr1945@yahoo.gr (Από εφημερίδα "Το Γεράκι", έκδοση Σεπτέμβρη-Οκτώβρη 2007)