Ο καιρός στο χωριό μας

Δευτέρα 18 Αυγούστου 2025

«Νιώσαμε ότι δεν μας ξέχασε η ζωή»

Κείμενο: Κυριακή Κάππα
Φωτογραφίες: Anastasia Mavrides 
Αναδημοσίευση από τον «Νέο Κόσμο» Αυστραλίας,
Σάββατο, 9 Αυγούστου


Χαρά και συγκίνηση χάρισε στους ηλικιωμένους του Παλλακωνικού Συλλόγου Νότιας Αυστραλίας η επίσκεψη μαθητών ελληνικής καταγωγής, στους οποίους μίλησαν για τις προσωπικές τους ιστορίες.
 
Με μεγάλη χαρά και συγκίνηση υποδέχθηκαν οι ηλικιωμένοι του Παλλακωνικού Συλλόγου Νότιας Αυστραλίας νεαρούς μαθητές, με τους οποίους μοιράστηκαν τις ιστορίες της ζωής τους.
                         
 «Δεν το βλέπεις κάθε μέρα να μπαίνουν νέα παιδιά στο καφενείο, να κάθονται, να είναι έτοιμα να παίξουν ένα τάβλι μαζί σου, να ακούσουν, να ρωτήσουν», δήλωσε στον «Νέο Κόσμο» ο Dimitri Katsambis, μέλος του Παλλακωνικού Συλλόγου Νότιας Αυστραλίας, και πρόσθεσε:
 
«Νιώσαμε ότι δεν μας ξέχασε η ζωή. Μας έδωσαν ζωή με την παρουσία τους».

«Σαν να ξανάζησα τα χρόνια μου. Τα διηγήθηκα και τα ένιωσα ξανά. Και ένιωσα και περήφανος, γιατί κάποιο παιδί θα πάρει την ιστορία μου και θα την κρατήσει. Δεν θα χαθεί».

Ο κ. Katsambis δήλωσε επίσης ιδιαίτερα εντυπωσιασμένος από τη «ζεστασιά και το ενδιαφέρον» που εισέπραξε από όλα τα παιδιά.

Όπως είπε «δεν ήταν μια τυπική επίσκεψη».

«Φαινόταν ότι είχαν προετοιμαστεί με αγάπη και σεβασμό … Μου άφησαν την αίσθηση ότι στα σχολεία των παιδιών και των εγγονών μας γίνονται πολύ όμορφα πράγματα. Κι αυτό μας γεμίζει ελπίδα».

Η επίσκεψη των μαθητών στο Καφενείο Λακωνίας πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της ευρύτερης πρωτοβουλίας «Our Greek-Speaking Community»

Τόνισε δε πόσο σημαντικό είναι για τα παιδιά να μαθαίνουν για την καταγωγή και την ιστορία τους «γιατί αλλιώς», όπως είπε, «ξεχνιέται ο τόπος, η γλώσσα, οι άνθρωποι».

«Αν δεν τα πεις στα παιδιά, θα χαθούν όλα. Κι εμείς από τους παλιούς τα μάθαμε, και τώρα ήρθε η ώρα να δώσουμε τη σκυτάλη. Να ξέρουν από πού κρατάνε».

Πρόσφατα, μαθητές ελληνικής καταγωγής της τάξης Year 9 του Adelaide High School κάθισαν και συνομίλησαν με ηλικιωμένους του Παλλακωνικού Συλλόγου Νότιας Αυστραλίας στην Αδελαΐδα, με σκοπό να καταγράψουν και να διαφυλάξουν τις ιστορίες της ζωής των παλαιών, για να μαθαίνουν οι… νέοι.

Κάθε μαθητής/τρια που συμμετείχε στην εν λόγω πρωτοβουλία διασύνδεσης γενεών, θα δημιουργήσει στη συνέχεια μια σύντομη βιογραφία και ένα βίντεο-αφιέρωμα για τα άτομα με τα οποία συνομίλησαν.

Τα έργα καταγραφής ιστοριών θα παραδοθούν ως ενθύμια στις οικογένειες των ηλικιωμένων «πρωταγωνιστών» και θα αποτελέσουν μέρος ενός ευρύτερου αρχείου, ως ένα είδος παρακαταθήκης για τις μελλοντικές γενιές.

Η επίσκεψη των μαθητών πραγματοποιήθηκε στο Καφενείο Λακωνίας του Συλλόγου, στο πλαίσιο της ευρύτερης πρωτοβουλίας «Our Greek-Speaking Community», και είναι αποτέλεσμα συνεργασίας μεταξύ της Neoléa, του Adelaide High School και του Παλλακωνικού Συλλόγου Νότιας Αυστραλίας (Pan-Laconian Society of SA).

Μαθητές ελληνικής καταγωγής κάθισαν και συνομίλησαν με ηλικιωμένους του Παλλακωνικού Συλλόγου Νότιας Αυστραλίας στην Αδελαΐδα. Φωτογραφίες: Anastasia Mavrides

Όπως δήλωσε στον «Νέο Κόσμο» ο Manos Nikolaidis, ένας εκ των μαθητών του Adelaide High School, η εμπειρία της αλληλεπίδρασης με μέλη της παλαιότερης γενιάς της ελληνικής κοινότητας υπήρξε «πραγματικά αποκαλυπτική».

«Με έκανε να συνειδητοποιήσω τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν τότε οι άνθρωποι στην Ελλάδα. Μας δίδαξαν επίσης πολλά μαθήματα ζωής, όπως το ότι η οικογένεια είναι πάνω απ’ όλα, καθώς και ότι πάντα πρέπει να συμπεριφέρομαι με σεβασμό (be a gentleman)».

Ο Manos εντυπωσιάστηκε ιδιαίτερα από το γεγονός ότι οι ηλικιωμένοι με τους οποίους συνομίλησε «είχαν πάντα θετική διάθεση» και «δεν είπαν ούτε μία φορά κάτι αρνητικό για τη ζωή τους», καθώς μοιράζονταν τις ιστορίες τους, από τα χρόνια τους στην Ελλάδα έως τη μετεγκατάστασή τους στην Αυστραλία.

Για τη μαθήτρια Ruby Grivas, αυτό που ξεχώρισε ήταν το ότι τα μαθήματα ζωής που μοιράζονταν οι περισσότεροι ηλικιωμένοι με τους μαθητές είχαν έναν κοινό παρονομαστή: την αξία της οικογένειας.

«Οι στιγμές που μου έμειναν περισσότερο ήταν όταν οι περισσότεροι ανέφεραν ως μάθημα ζωής το ‘η οικογένεια πάνω απ’ όλα’».

«Ήταν όμορφο να βλέπω πως όλοι είχαν την ίδια άποψη πάνω σε αυτό».

Οι μαθητές προσέφεραν στον Παλλακωνικό Σύλλογο Νότιας Αυστραλίας ένα χειροποίητο παγκάκι ως δώρο

Χαρακτήρισε την εμπειρία ιδιαίτερα «ευχάριστη», η οποία, όπως δήλωσε η Ruby στον «Νέο Κόσμο», τής πρόσφερε την ευκαιρία να κατανοήσει «τα σκαμπανεβάσματα και τις δυσκολίες στη ζωή των άλλων».

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον προκάλεσε στη μαθήτρια Sofia Gonis, το πόσα κοινά σημεία εντόπισε σε πολλές από τις εμπειρίες της μετανάστευσης που άκουσε.

«Μια ιστορία που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν όταν άκουσα για τα πλοία με τα οποία έφτασαν όλοι, τα περισσότερα ήταν τα ίδια, και για το πώς κάποια από τα μέλη (του Συλλόγου) πιθανόν να γνωρίζονταν χρόνια πριν (συναντηθούν στην Αυστραλία)».

Η Dimitra Rozaklis, καθηγήτρια Ελληνικών στο Adelaide High School, εξέφρασε την ευγνωμοσύνη της προς τη Neoléa «για την καταγραφή αυτών των πολύτιμων στιγμών μεταξύ γενεών».

«Η ευρύτερη κοινότητα εμπλουτίζει τις ζωές των μαθητών μας. Η καλοσύνη και η φιλοξενία των Λακώνων και φυσικά το νόστιμο φαγητό έκαναν αυτή την ημέρα αξέχαστη».

«Νιώθω πραγματικά ευλογημένη που προέρχομαι από μια τόσο υποστηρικτική κοινότητα».

Η πρόεδρος της Neoléa, Anastasia Mavrides, ανέφερε ότι η συνεργασία με την κα Rozaklis και το Adelaide High School ήταν ιδιαίτερα ευχάριστη, υπογραμμίζοντας πως η εν λόγω πρωτοβουλία επικεντρώνεται στο «χτίσιμο γεφυρών ανάμεσα στις γενιές».

«Το να βλέπεις τον χώρο γεμάτο συζητήσεις, μουσική και γέλια ήταν μια δυνατή υπενθύμιση του τι σημαίνει κοινότητα».

Εκτός από τις συνεντεύξεις, οι μαθητές προσέφεραν στον Παλλακωνικό Σύλλογο Νότιας Αυστραλίας ένα χειροποίητο παγκάκι ως δώρο.

Δύο μαθητές παρουσίασαν μια μουσική παράσταση, ενώ οι παρευρισκόμενοι απόλαυσαν γεύμα που ετοίμασαν μέλη του συλλόγου.

Η Neoléa —μια πρωτοβουλία που έχει ως στόχο να ενθαρρύνει νέους Ελληνοαυστραλούς να εξερευνήσουν την πολιτιστική τους κληρονομιά και να οικοδομήσουν το μέλλον τους με βάση την παρακαταθήκη των προγόνων τους— συνεργάζεται με σχολεία όπου διδάσκεται η ελληνική γλώσσα, υλοποιώντας δράσεις που κυμαίνονται από συνεντεύξεις προφορικής ιστορίας έως δημιουργικές δραστηριότητες, με στόχο την ενεργή συμμετοχή των νέων στην κοινότητα.
δράσεις που κυμαίνονται από συνεντεύξεις προφορικής ιστορίας έως δημιουργικές δραστηριότητες, με στόχο την ενεργή συμμετοχή των νέων στην κοινότητα.

Τρίτη 5 Αυγούστου 2025

«Η φωνή των πρώτων μεταναστών περνά στις επόμενες γενιές»: Μια ξεχωριστή συνεργασία με την υπογραφή της Δήμητρας Ροζακλή

«Η νέα γενιά άκουσε, συγκινήθηκε και έγραψε με σεβασμό, καρδιά και μελάνι μνήμης.»

Μαθητές του Γυμνασίου Αδελαΐδας και η Νεολαία της Ελληνικής Κοινότητας συναντούν τους παλιούς στο «Καφενείο Λακωνίας» και γράφουν ιστορία.

Την Τετάρτη 30 Ιουλίου 2025, το παραδοσιακό Καφενείο Λακωνίας στην Αδελαΐδα γέμισε ξανά από φωνές, μουσική και συγκίνηση. Όμως αυτή τη φορά, δεν ήταν μόνο οι γνώριμες φωνές των παλιών καφενόβιων Λακώνων. Ήταν και οι νεανικές φωνές των μαθητών του Γυμνασίου Αδελαΐδας, που έφτασαν με έναν ξεχωριστό σκοπό: να καταγράψουν τις ιστορίες, τη σοφία και τις μνήμες των παππούδων και γιαγιάδων της παροικίας μας.

Η πρωτοβουλία ανήκει στη Νεολαία της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας Νότιας Αυστραλίας (Neoléa) και αποτελεί μέρος του προγράμματος «Η Ελληνόφωνη Κοινότητά μας». Με συντονίστρια τη φιλόλογο Δήμητρα Ροζακλή, καθηγήτρια Νέων Ελληνικών και περήφανη απόγονη Καριτσιώτικης οικογένειας, το σχολείο ένωσε τις δυνάμεις του με τον Παλλακωνικό Σύλλογο και τη Neoléa, δημιουργώντας μια ζωντανή γέφυρα ανάμεσα στις γενιές.


Κάθε μαθητής ανέλαβε να γνωρίσει έναν ηλικιωμένο της κοινότητας, να συνομιλήσει μαζί του και να μετατρέψει την εμπειρία σε μια σύντομη βιογραφία και ένα βίντεο-αφιέρωμα, ένα πολύτιμο ενθύμιο για την οικογένεια και ένα ντοκουμέντο για τις επόμενες γενιές.

Η πρωτοβουλία καλύφθηκε εκτενώς από τις δύο μεγαλύτερες ελληνόγλωσσες εφημερίδες της Αυστραλίας, τον Νέο Κόσμο και τον Ελληνικό Κήρυκα, τονίζοντας τη σημασία τέτοιων δράσεων για τη διατήρηση της συλλογικής μνήμης και την ενίσχυση της διαγενεακής επικοινωνίας.

«Είμαι βαθιά συγκινημένη. Η ημέρα αυτή ήταν μια υπενθύμιση του τι σημαίνει πραγματική κοινότητα: ζεστασιά, φιλοξενία και σύνδεση ψυχής», δήλωσε η Δήμητρα Ροζακλή. «Η γενναιοδωρία και η αγάπη των Λακώνων, και φυσικά το φαγητό τους!, άφησαν ανεξίτηλη εντύπωση στα παιδιά.».

Η εκδήλωση δεν περιορίστηκε μόνο σε συνεντεύξεις. Οι μαθητές προσέφεραν στους ηλικιωμένους ένα χειροποίητο παγκάκι ως ένδειξη σεβασμού, ερμήνευσαν ζωντανά ελληνικά τραγούδια και μοιράστηκαν ένα πλούσιο γεύμα που ετοίμασαν με αγάπη τα μέλη του Συλλόγου.

Ο Δημήτρης Κατσάμπης, τόνισε τη σημασία του εγχειρήματος: «Είναι σπουδαίο να βλέπεις τα νιάτα να ενδιαφέρονται για την ιστορία μας. Η νέα γενιά κρατά τα κλειδιά της μνήμης. Η φωνή των Λακώνων μεταφέρεται, κι αυτό είναι ανεκτίμητο».

Η πρόεδρος της Neoléa, Αναστασία Μαυρίδη, που απαθανάτισε τη μέρα με τον φωτογραφικό της φακό, σημείωσε: «Δεν συλλέγουμε απλώς ιστορίες, χτίζουμε δεσμούς. Και αυτοί οι δεσμοί είναι που κρατούν ζωντανή την ταυτότητά μας».

Τα Καριτσιώτικα Νέα, ως ηλεκτρονική εφημερίδα της Καρίτσας, δεν μπορούμε παρά να νιώθουμε περήφανοι που μια δική μας απόγονος, η Δήμητρα Ροζακλή, πρωτοστατεί σε τέτοιες δράσεις. Με γνώση, ήθος και αγάπη για τις ρίζες, εμπνέει τη νέα γενιά να τιμήσει τη φωνή της γιαγιάς και του παππού. Γιατί, όπως είπε κι ένας από τους ηλικιωμένους στο καφενείο εκείνη τη μέρα, «η μνήμη, όταν τη μοιράζεσαι, γίνεται ζωή που συνεχίζει».

Μπράβο Δήμητρα. Μπράβο σε όλα τα παιδιά. Σας περιμένουμε στο χωριό, να γράψουμε μαζί το επόμενο κεφάλαιο.

Κυριακή 3 Αυγούστου 2025

Νίκος Κατσάμπης (1936–2025)

Με βαθιά θλίψη ανακοινώνουμε τον θάνατο του αγαπημένου μας χωριανού Νίκου Κατσάμπη, ετών 89, που έφυγε ήσυχα από τη ζωή χθες στο σπίτι του στην Αδελαΐδα της Αυστραλίας, περιστοιχισμένος από την οικογένειά του.

Ο Νίκος ήταν σύζυγος της αείμνηστης Διαμάντως Κατσάμπη, το γένος Αντωνίου, με την οποία επανενώνεται μετά τον θάνατό της τον Σεπτέμβριο του 2023.

Γεννήθηκε στην Καρίτσα στις 8 Μαΐου 1936. Ήταν ο δεύτερος μικρότερος από τα επτά παιδιά του Κώστα και της Γεωργίας Κατσάμπη, τέσσερα αγόρια και τρία κορίτσια. Το 1965, σε ηλικία 28 ετών, μετανάστευσε στην Αυστραλία μαζί με την οικογένειά του και ρίζωσε εκεί.

Ήταν πατέρας του Κώστα και της Γεωργίας. Υπήρξε αγαπημένος πεθερός και τρυφερός παππούς που αφιέρωσε τη ζωή του στην οικογένεια και στους ανθρώπους του.

Οι συγγενείς και φίλοι του εκλιπόντος ενημερώνονται με σεβασμό ότι η Εξόδιος Ακολουθία θα τελεστεί την Παρασκευή 8 Αυγούστου και ώρα 10.00 π.μ. στον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, 101 Goodwood Road, Goodwood.

Μετά το πέρας της Ακολουθίας, η πομπή θα μεταβεί στο κοιμητήριο Centennial Park, στο ορθόδοξο τμήμα Β.

Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στους οικείους του.

Πέμπτη 31 Ιουλίου 2025

Φλόγες στα Τουνταίικα Βράχια — Έσβησαν με ψυχή και συλλογική προσπάθεια

Η άμεση κινητοποίηση έσωσε τα χειρότερα · Συγκίνηση και ευγνωμοσύνη για όσους έτρεξαν πρώτοι


Αναστάτωση προκλήθηκε στην Καρίτσα το απόγευμα της Τρίτης, 29 Ιουλίου, όταν ξέσπασε φωτιά στα Τουνταίικα Βράχια, δίπλα στη δημοσιά. Οι φλόγες, ενισχυμένες από τον δυνατό άνεμο, πήραν γρήγορα έκταση. Ευτυχώς όμως, χάρη στις γενναίες προσπάθειες όλων, η φωτιά τέθηκε υπό έλεγχο και τελικά κατασβέστηκε.

Στην επιχείρηση κατάσβεσης συμμετείχαν 32 πυροσβέστες με 11 οχήματα, μία ομάδα πεζοπόρου της 9ης Ε.ΜΟ.Δ.Ε. (Ειδική Μονάδα Δασικών Επιχειρήσεων), δύο αεροσκάφη, ένα ελικόπτερο και υδροφόρες του Δήμου. Στο πλευρό τους στάθηκαν δυναμικά και οι ίδιοι οι Καριτσιώτες, που έτρεξαν με βυτιοφόρα, λάστιχα και, όπου χρειάστηκε, ακόμη και με τα ίδια τους τα χέρια. Παρόντες ήταν επίσης και κάτοικοι από τα διπλανά χωριά, που έσπευσαν να βοηθήσουν με κάθε διαθέσιμο μέσο, δείχνοντας έμπρακτα την αλληλεγγύη και τη συνοχή της τοπικής κοινωνίας.

Παράλληλα, ο Δήμος Ευρώτα κινητοποιήθηκε άμεσα με υδροφόρες και σκαπτικά μηχανήματα, ενώ ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η παρουσία και η δράση του Εθελοντικού Πυροσβεστικού Σταθμού του Δήμου, που ενήργησε με αυταπάρνηση και ταχύτητα.

Στο μεταξύ, και καθώς η Καρίτσα μετράει τις πληγές της μετά την «Καπνισμένη Τρίτη», το μαυρισμένο τοπίο μπροστά στα Τουνταίικα Βράχια, δεξιά όπως ανεβαίνουμε προς το χωριό, θα στέκει για λίγο ακόμη ως βουβή υπενθύμιση της ανάγκης για διαρκή επαγρύπνηση. Μέχρι να ξαναγεννηθεί η φύση, όπως πάντοτε ξαναγεννιέται, το αποκαΐδι θα μας θυμίζει ότι η πρόληψη είναι ο πιο δυνατός μας σύμμαχος.

Φωτογραφίες:
1. Η καμένη γη μπροστά από τα Τουνταίικα Βράχια.
2. Καπνός υψώνεται απ’ τα Τουνταίικα Βράχια και απλώνεται στα χωράφια, όπως φαίνεται απ’ το χωριό.

Σάββατο 26 Ιουλίου 2025

Τζάκι Τάϊλορ (1947-2025)

Έφυγε ήσυχα από τη ζωή στο γηροκομείο Σάντπαϊπερ Λοτζ της μονάδας Σάδερν Κρος Κερ, στο Γκούλγουα Νότιας Αυστραλίας.

Υπηρέτησε με αφοσίωση ως διευθύντρια σχολείου για 30 χρόνια και ως ειρηνοδίκης για 40 χρόνια.
Υπήρξε μαχητική υποστηρίκτρια της εκπαίδευσης των Αυτοχθόνων πληθυσμών, αγωνίστρια για την ισότητα, τη δικαιοσύνη και την κατανόηση.
Για εμένα, «σαν αδελφό,» όπως συνήθιζε να με αποκαλεί στοργικά, ήταν κάτι πολύ περισσότερο: μια αληθινή φίλη, πιστή και αξιόπιστη μέντορας στην εκπαίδευση και στη ζωή, ένα πρότυπο ήθους, δύναμης και καλοσύνης. Μια παρουσία που ενέπνεε όσους τη γνώριζαν.
Με βαθιά αγάπη και ευγνωμοσύνη την αποχαιρετώ, μαζί με την οικογένειά μου, που πάντα την ένιωθε και ως δική της.
Ακολουθώντας την επιθυμία της, η αποτέφρωση της Τζάκι έγινε σε ιδιωτικό περιβάλλον.
Αιωνία σου η μνήμη, αγαπημένη μας Τζάκι. Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ.