Καριτσιώτικη Βραδιά στην Αδελαΐδα: Ράχες και ρεματιές που λένε ιστορία

.

«Η ιστορία της Καρίτσας δεν είναι γραμμένη με χαρτί και καλαμάρι!  Είναι χαραγμένη  στο ίδιο το έδαφός της.  Κάθε βουνό και βράχος, κάθε καλύβι και μαντρί, κάθε στεφάνι και ρουμάνι μαρτυράει ένα κομμάτι από την πορεία του χωριού στο πέρασμα των χρόνων.»  Αυτό ήτανε το κεντρικό θέμα που επιδιώξανε να προωθήσουν οι παρουσιαστές της Καριτσιώτικης βραδιάς στο Παλλακωνικό Οικογενειακό Κέντρο της Αδελαΐδας την Παρασκευή 22 του Οκτώβρη.

Με αφηγήσεις, με φωτογραφίες, με μουσική, με τραγούδια και με πολλή φαντασία συνοδέψανε το ακροατήριο σε μια φανταστική βόλτα γύρω στην Καρίτσα.

Το Κέντρο ήταν πλημμυρισμένο με Καριτσιώτες και χαρά.  Αρνιά στη σούβλα χαρίζανε παραδοσιακή γεύση και χρώμα. Οι παρευρισκόμενοι ενθουσιαστήκανε ιδιαίτερα με την απόδοση του τραγουδιού «Είμαστε Καριτσιώτες», που έγραψε ο Τάσος Αντωνίου και που τραγούδησε μαζί με την ξαδέρφη του, την Γεωργία Βλάχου (γένος Νικολάου Αντωνίου).

Ο πρόεδρος της Αδελφότητας Καριτσιωτών, Γιάννης Σταυριανός, ανέφερε οι Καριτσιώτες της Αδελαΐδας ανέρχονται στους 299.  Το στοίχημα είναι πότε θα γίνουν 300;  Άλλοι παρουσιαστές ήτανε ο κύριος ομιλητής, Δημήτρης Κατσάμπης, ο συντονιστής της καταγραφής των οικογενειακών δέντρων Καριτσιωτών, Στέλιος Χαγιάς, και ο Γιάννης Κατσάμπης, πρώτος Καριτσώτης που έφτασε στην Αδελαϊδα πριν 50 τόσα χρόνια.

Πρόκειται για μια εξαιρετικά πετυχημένη εκδήλωση, μέρος του προγράμματος «Γνωριμία με τα Χωριά μας» του Παλλακωνικού Συλλόγου της Νότιας Αυστραλίας.    

ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΡΙΤΣΙΩΤΕΣ

(Γράφτηκε και πρωτοτραγουδήθηκε από τον Τάσο Αντωνίου στην «Καριτσιώτικη Βραδιά» στις 22 του Οκτώβρη 2004)

Εκεί ψηλά, εκεί ψηλά στον Πάρνωνα
Εκεί ψηλά στον Πάρνωνα, πίσω απ’ την Ελίτσα
Ειν’ ένα όμορφο χωριό
Που λέγεται Καρίτσα

Εγιαμόλα – εγιαλέσα
Περνάς το κοτρόνι
Κι έρχεσαι μέσα

Ανάμεσα, ανάμεσα σε δυο βουνά
Ανάμεσα σε δυο βουνά, Εκεί ‘ναι το χωριό μας
Χρόνια το νοσταλγήσαμε
Το σπίτι το δικό μας

Είναι κρυφό κι απόμερο
Πολύ μακριά απ’ τ’ άλλα
Έχει λεβέντες μορφονιούς
Κορίτσια σαν το γάλα

Εγιαμόλα – εγιαλέσα
Δε θα χαθείς
Περνάς το Καλημέρι
Και θα το δεις

Μες της Καρίτσας το χωριό
Που το ‘χουμε καμάρι
Εκεί κι εγώ μεγάλωσα
Κι έγινα παλικάρι

Εγιαμόλα – εγιαλέσα
Ανεβαίνεις τις Τρόγκλες
Και μπαίνεις μέσα

Καρίτσα μας, Καρίτσα μας πεντάμορφη
Καρίτσα μας πεντάμορφη, Καρίτσα ζηλεμένη
Για ‘σενα μιλάει ο ντουνιάς
Κι όλη η οικουμένη

Εγιαμόλα – εγιαλέσα
Γεια σου μας Καρίτσα μας
Μπαμπέσα

Σαράντα χρο__, σαράντα χρόνια πέρασαν
Σαράντα χρόνια πέρασαν, που έφυγα μακριά σου
Μέρα-νύχτα λαχταρώ
Να ξανάρθω κοντά σου

Όλοι μαζί, όλοι μαζί θα φύγουμε
όλοι μαζί θα φύγουμε παρέα να βρεθούμε
Στου Μπαρμπαγιάννη το ντεκέ
Να πάμε να τα πιούμε

Καμάρι, ω καμάρι, όλοι το ‘χουμε καμάρι
Όλοι το ‘χουμε, αδέλφια πατριώτες
Και δυνατά φωνάζουμε
Είμαστε Καριτσιώτες