Adoni Art By Tony: Πίνακες του Αντώνη Μαλαβάζου

Ο Αντώνης Μαλαβάζος είναι καριτσιώτικης καταγωγής ζωγράφος, μόνιμος κάτοικος στην Αδελαΐδα της Αυστραλίας. Είναι ένας κοσμικός και έμπειρος καλλιτέχνης που έχει πραγματοποιήσει εκθέσεις στο Σίδνεϊ και στην Αδελαΐδα. Ειδικεύεται στην αφηρημένη ζωγραφική, το ρεαλισμό και την προσωπογραφία και χειρίζεται ακρυλικά σε καμβά.

Κάθε μήνα επιλέγουμε έναν από τους καλύτερους πίνακες του ταλαντούχου συγχωριανού για ειδική παρουσίαση στα Καριτσιώτικα Νέα.

Ο διπλανός πίνακας παρουσιάζει την Μέριλιν Μονρόε- η αθωότητά της και τα παιχνιδιάρικα της δεν θα ξεχαστούν ποτέ, παραμένουν μέρος της συνείδησης μας που εκτιμά μια γενναιόδωρη ψυχή. Αυτή η ερμηνεία της Μέριλιν θα παρουσιαστεί ως μέρος μιας σειράς πέντε ζωγραφικών έργων τέχνης στην έκθεση Girls, Girls, Girls στις 4 Ιουνίου 2018 στο Συνεδριακό Κέντρο Αδελαΐδας

Οι πίνακες του Αντώνη προωθούνται υπό τη καλλιτεχνική του φίρμα "Adoni Art By Tony".

Για πληροφορίες σχετικά με προμήθεια και προσωπικά έργα, επικοινωνήστε μέσω: andonimalavazos@gmail.com

Φωτογραφία του Μήνα Ιουλίου 2018: Γλέντι στο Μαντρί

Κάθε μήνα τα «Καριτσιώτικα Νέα» επιλέγουν και παρουσιάζουν μια αναμνηστική φωτογραφία στη σειρά «Φωτογραφίες του Μήνα».

Η φωτογραφία του μήνα Ιουλίου 2018, αριθμός 79 στη σειρά, είναι από το καλοκαίρι του 1973. Μετά τον κούρο και το φαγοπότι, ένα αυτοσχέδιο, αυθόρμητο γλέντι με κρασί, τραγούδι και χορό.

Η φωτογραφία είναι από τη συλλογή του αείμνηστου Γιάννη Δημ. Κατσάμπη.

Η φωτογραφία έχει επίσης δημοσιευτεί στις«Παλιές φωτογραφίες από την Καρίτσα Λακωνίας» στο Facebook.

Προηγούμενες φωτογραφίες του μήνα
 
Photo of the month July 2018: Celebration at the sheep pen
 
Every month the "Karitsiotika Nea" select and present a photo in the series "Photographs of the Month."

The photograph for the month of July 2018, number 79 in the series, is from the summer of 1973, following the shearing and the feast, an impromptu spontaneous celebration with wine, singing and dancing.

The photo is from the collection of the late Giannis Katsampis.

Previously published in "Old photos from Karitsa of Laconia" on Facebook.

Θλίψη στην Κοινότητα Καριτσιωτών στην Αδελαΐδα: «Έφυγε» η Κατερίνα Ροζακλή

«Μοιραζόμαστε αυτή την θλίψη, αλλά μοιραζόμαστε επίσης την αγάπη και τις αναμνήσεις της Κατερίνας Ροζακλή»

- Κοινότητα Καριτσιωτών Νότιας Αυστραλίας  

«Η Καρίτσα»

 
Σε ηλικία 42 ετών, την 1η Ιουλίου 2018, απεβίωσε μετά από γενναία μάχη, η Κατερίνα Σταυρούλα Ροζακλή, κόρη του Μιχάλη Ροζακλή από την Καρίτσα και της Παναγιώτας Ροζακλή (το γένος Βαχαβιόλου) από το Παρόρι της Σπάρτης.
 
Η λατρευτή μητέρα δύο μικρών κοριτσιών, της Παρί και της Φρίντα, πολυαγαπημένη αδερφή του Δημήτρη και νύφη της Αντέλ, ήταν προσφιλέστατο μέλος της Κοινότητας Καριτσιωτών στην Αδελαΐδα, πρώην πρόεδρος του Παλλακωνικού Συλλόγου, ένθερμη υποστηρικτής των σπουδών της ελληνικής γλώσσας στην Αυστραλία, και προϊστάμενη της διεύθυνσης νομικών υπηρεσιών του Υπουργείου Παιδείας στη Νότια Αυστραλία.

Η θλιβερή απώλεια της Κατερίνας εκλόνισε τόσο την κοινότητα Καριτσιωτών, όσο την πατριά των Λακώνων, όπως και την ελληνική παροικία γενικά. «Μοιραζόμαστε αυτή την θλίψη, αλλά μοιραζόμαστε επίσης την αγάπη και τις αναμνήσεις της Κατερίνας Ροζακλή», αναφέρει δήλωση της Κοινότητας Καριτσιωτών.

Η κηδεία θα τελεστεί την Παρασκευή, 6 Ιουλίου, στις 10:00 πμ στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου στο Θέμπαρτον. Η ταφή θα λάβει χώρα στο Κοιμητήριο Σεντένιαλ Παρκ και ο καφές παρηγοριάς στο Παλλακωνικό Οικογενειακό Κέντρο.

Θερμή παράκληση της οικογένειας: Όποιος επιθυμεί έχει τη δυνατότητα αντί λουλούδια να πραγματοποιήσει δωρεά στη μνήμη της Κατερίνας στην Αντικαρκινική Επιτροπή.

Θερμά συλλυπητήρια στους οικείους.

Πρόσθετες λεπτομέρειες για τους πεσόντες χωριανούς

Από το 1912 μέχρι το 1922 πολλά παλικαριά από την Καρίτσα επιστρατεύτηκαν στους βαλκανικούς πολέμους, στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο και στη μικρασιατική εκστρατεία. Ένας απ’ αυτούς, ο Μιχάλης Ι Μαλαβάζος, χάρη στη γενναιότητά του, παρασημοφορήθηκε με μετάλλια ανδρείας από τον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο σε ιδική τελετή στην Αθήνα ανήμερα της 25ης Μαρτίου 1914. Τραγικά, όμως, 15 άλλα παλικάρια χάσανε τη ζωή τους.

Το 1929 η Κοινότητα στη μνήμη αυτών αναστήλωσε το μοναδικό μνημείο του χωριού. Καγκελοφραγμένο μπροστά στην πολιούχο εκκλησία Ευαγγελίστρια, το έργο δαπανήθηκε από τον Ιωάννη Κωνσταντίνου Λάμπρου. Πάνω στην στήλη χαράχτηκαν τα ονόματα των πεσόντων.

Θεωρείται, ωστόσο, ότι η επιγραφή χρειάζεται κάποιο συνοδευτικό έγγραφο να φυλάσσεται στα αρχεία του χωριού με πρόσθετες λεπτομέρειες για τους πεσόντες. Έτσι δημοσιεύουμε τον κατάλογο όπως είναι χαραγμένος στο μάρμαρο και ζητάμε τη βοήθεια από αναγνώστες προκειμένου να επισημάνουμε κι άλλα στοιχεία που πρέπει να καταγραφούν ως φόρο τιμής στους χωριανούς που έκαναν την υπέρτατη θυσία.

1912 - 1922
ΕΠΕΣΟΝ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ
ΜΑΧΟΜΕΝΟΙ

1. ΓΕΩΡΓΑΝΤΩΝΗΣ ΙΩΑΝ. ΜΙΧ.

2. ΚΑΤΣΑΜΠΗΣ ΔΗΜ. ΙΩΑΝ.

3. ΚΑΤΣΑΜΠΗΣ ΠΑΝ. ΧΡΙΣΤ.

4. ΚΑΤΣΑΜΠΗΣ ΧΡΙΣΤ. ΚΩΝ.

5. ΛΑΜΠΡΟΣ ΠΑΝΑΓ. ΓΕΩΡ.

6. ΜΑΛΑΒΑΖΟΣ ΔΗΜ. ΑΝΑΣΤ.

7. ΜΑΛΑΒΑΖΟΣ ΚΩΝ. ΠΑΝΤ.

8. ΜΑΛΑΒΑΖΟΣ ΠΑΝ. ΓΕΩΡ.

9. ΤΟΥΝΤΑΣ ΑΝΤ. ΚΩΝΣΤ.

10. ΤΟΥΝΤΑΣ ΗΛΙΑΣ ΑΝΑΣΤ.

11. ΤΟΥΝΤΑΣ ΛΑΜΠ. ΓΕΩΡ.

12. ΤΖΟΒΑΝΗΣ ΙΩΑΝ. ΔΗΜ.

13. ΤΖΟΒΑΝΗΣ ΠΑΝ. ΔΗΜ

14. ΧΑΓΙΑΣ ΓΕΩΡ. ΛΕΩΝ.

15. ΧΑΓΙΑΣ ΝΙΚΟΛ. ΔΙΑΜ.

Σαν σήμερα, πριν από 16 χρόνια, έφυγε από τη ζωή ο Βαγγέλης Κατσάμπης

Σαν σήμερα το 2002 έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 85 ετών ο Βαγγέλης Κατσάμπης

Ο Βαγγέλης Κατσάμπης γεννήθηκε σε μια από τις φτωχότερες οικογένειες στο χωριό. Ο πατέρας του, ο Γιάννης, πέρασε τη ζωή του «ξενοτσόπανος» φυλάγοντας γιδοπρόβατα πιο πλούσιων Καριτσιωτών.

Η μητέρα του, η Γεωργία Πήλιουρα, ήταν από τον Κοσμά της Κυνουρίας και ήρθε 17 χρονών στην Καρίτσα όταν το 1897 παντρεύτηκε το Γιάννη Κατσάμπη (Βατσούρα) που ήτανε 12 χρόνια μεγαλύτερός της. Είχανε οχτώ παιδιά, τέσσερα αγόρια και τέσσερα κορίτσια, μονάχα δύο από τα οποία, ο Βαγγέλης κι ο Αργύρης, ζήσανε να μεγαλώσουν δικές τους οικογένειες.

Ενώ η καταγραμμένη ημερομηνία της γέννησής του Βαγγέλη είναι 14 Μαρτίου 1917, στην πραγματικότητα γεννήθηκε ανήμερα της 25ης Μαρτίου 1917 ως εκ τούτου το όνομα Ευάγγελος, προς τιμή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου πολιούχου της Καρίτσας.

Ο Βαγγέλης βαφτίστηκε στην Καρίτσα από τον παπα-Δημήτρη Χρόνη και η νονά του ήταν η Κατερίνα Κατσάμπη ή «Φουρλογιαννού», χείρα του Γιάννη Κατσάμπη ή «Μαρκαίου».

Ήταν καλός μαθητής στο σχολείο του χωριού και η μητέρα του έτρεφε ψηλές φιλοδοξίες γι αυτόν και τον αδερφό του τον Αργύρη. Φανταζότανε το Βαγγέλη δάσκαλο και τον Αργύρη ιερέα, φιλοδοξίες που ματαιώθηκαν δυστυχώς με το θάνατό της το 1929 όταν ο Βαγγέλης ήταν μόλις δώδεκα χρονών.

Το 1942 ο Βαγγέλης παντρεύτηκε την Παναγιώτα Χαγιά. Είχαν τρία παιδιά: τη Γιωργία (1949), το Γιάννη (1950) και το Δημήτρη (1952).

Προς το τέλο του Εμφύλιου, στις 15 Φεβρουαρίου 1949, ο Βαγγέλης βάφτισε την Παντελίτσα Παντελή Μαλαβάζου της οποίας ο πατέρας πρόσφατα είχε σκοτωθεί.

Για να φροντίζουν για την οικογένειά τους ο Βαγγέλης και η Παναγιώτα δούλευαν μερικά μικρά χωραφάκια που είχαν κληρονομήσει ή είχαν πάρει ως προίκα. Αλλά για να τα βγάλουν πέρα ο Βαγγέλης έκανε και τον αγωγιάτη. Με φορτωμένα μουλάρια πηγαινοερχότανε, κυρίως τις νύχτες, στο κάμπο να ανταλλάξει τα προϊόντα του χωριού -τυρί, αυγά και ξύλα- με τα φρούτα και τα λαχανικά που βγάζανε στον εύφορο κάμπο, όπως ντομάτες, αγγούρια, καρπούζια και πορτοκάλια. Πολύ πριν χαράξει, δυο η τρεις φορές την βδομάδα, θα ξεκινούσε με δυο μουλάρια μια τετράωρη κατηφόρα προς την Σκάλα ή το Βλαχιώτη να πουλήσει η να ανταλλάξει το φορτίο από την Καρίτσα με προϊόντα του κάμπου. Κατόπιν, πάλε καλοφορτωμένος, ξεκινούσε την ανηφόρα προς την Καρίτσα, όπου θα έκανε το γύρο του πλανόδιου μανάβη πουλώντας στις νοικοκυρές σε όλο το χωριό. Με γερή φωνή, φώναζε τι είχε σε κάθε γειτονιά.

Λόγω της γερής φωνής του τον καλούσαν να κάνει και τον ντελάλη και να κάνει τις σημαντικές ανακοινώσεις στους χωριανούς σε κάθε γωνιά της Καρίτσας.

Ωστόσο, παρά τις γενναίες του προσπάθειες, ήταν δύσκολα να τα φέρει πέρα. Έτσι, το 1958 του έκανε πρόσκληση ο αδελφός του, ο Αργύρης, να μεταναστεύσει στη Μελβούρνη της Αυστραλίας. Η Παναγιώτα και τα παιδιά φτάσανε τρεισήμισι χρόνια αργότερα, προς το τέλος του 1961. Στη Μελβούρνη ο Βαγγέλης εργάστηκε πρώτα στους σιδηρόδρομους της Βικτορίας, κατόπιν στα Ζυθοποιία «Φόστερς» και στη συνεχεία στα χυτήρια της πολυεθνικής εταιρίας αυτοκινήτων Τζένεραλ Μότορς Χόλντεν όπου σε βιομηχανικό ατύχημα έχασε μέρος από το μεγαλύτερο δάχτυλο του δεξιού χεριού για το οποίο αποζημιώθηκε περίπου 700 λίρες.

Το 1963 η οικογένεια μετακόμισε στο Γκούντγουντ, προάστιο της Αδελαϊδας με πολλούς Καριτσιώτες. Ο Βαγγέλης βρέθηκε και πάλι στις εργασίες της Τζένεραλ Μότορς, στην Αδελαϊδα. Κατά τη διάρκεια των διακοπών για να αυγατίσει τις αποταμιεύσεις έπαιρνε όλη την οικογένεια να μαζεύουν φρούτα στην κοιλάδα του ποταμού Μάρι.

Αισθάνθηκε δικαιωμένος όταν αγόρασαν το πρώτο τους σπίτι στην Αυστραλία στα μέσα του 1963 και βάλανε μόνιμες ρίζες στο 8 Ophir Street στο Γκούντγουντ.

Ο Βαγγέλης, ογδοντάρης πλέον είχε βαριά γεράματα. Πέθανε στις 17 Ιουνίου 2002, ετών 85.

Φωτογραφία: Ο Βαγγέλης Κατσάμπης με τη γυναίκα του την Παναγιώτα. 
Κείμενο: Δημήτρης Ευ. Κατσάμπης

Βρείτε τον Βαγγέλη Κατσάμπη στα Οικογενειακά Δέντρα του Νοτίου Πάρνωνα στη διεύθυνση:
https://www.tribalpages.com/tribe/browse?userid=karitsa&view=0&pid=19&randi=801647544

Σε περίπτωση που επιθυμείτε να συμπεριλάβετε φωτογραφίες και στοιχεία σχετικά με προγόνους ή απογόνους σας, ή και τον εαυτό σας, στα Οικογενειακά Δέντρα του Νότιου Πάρνωνα, παρακαλούμε επικοινωνήστε με το συντονιστή, Στέλιο Χαγιά, είτε με προσωπικό μήνυμα στο Facebook ή μέσω email: sghagais@optusnet.com.au

Οι εργασίες των Οικογενειακών Δέντρων του Νότιου Πάρνωνα τελούνται υπό την χορηγία του Παλλακωνικού Συλλόγου Νότιας Αυστραλίας καθώς και της Κοινότητας Καριτσιωτών της Νότιας Αυστραλίας.

Ο δρόμος της Καρίτσας: Δύο χρόνια και μετράμε ... η περιπέτεια συνεχίζεται

Τί γίνεται στο Γούναρη;

Ασφαλτόστρωση στον οικισμό *Γούναρι*

Τί γίνεται στο Γούναρη;

... και δε γίνεται στην Καρίτσα!

Σύγκριση και αντιπαραβολή: Τι γίνεται στο Γούναρη, Δημοτική Κοινότητα Σπαρτιατών του Δήμου Σπάρτης, και δεν γίνεται στην Καρίτσα της Δημοτικής Ενότητας Γερονθρών του Δήμου Ευρώτα;

Η παραπάνω ανάρτηση στην προσωπική σελίδα του Βαγγέλη Βαλιώτη στο Φέισμπουκ που χαιρετίζει την ασφαλτόστρωση στον οικισμό Γούναρη, φαίνεται να αναθέρμανε την πικρία και την απογοήτευση σχετικά με την περιπέτεια του δρόμου της Καρίτσας, κάπου 50 χμ. πιο μακριά.

Ακολουθεί διάλογος μεταξύ δύο απογόνων του χωριού, που, ενώ κατοικούν αλλού, επισκέπτονται συχνά την Καρίτσα και φαίνονται βαθύτατα απογοητευμένοι από τη θλιβερή κατάσταση του δρόμου που οδηγεί στο προγονικό μας χωριό και την φαινομενική αμέλεια των αρχών να κάνουν ό, τι πρέπει.

Παναγιώτης Κατσάμπης: Πολλά έργα στους δρόμους βλέπω αλλά μπορεί να μου πει κανείς εάν έχει φτιαχτεί ο δρόμος της Καρίτσας που εδώ και δύο χρόνια είναι κατεστραμμένος;

... και δεν γίνεται στην Καρίτσα!

Στέφανι Αντωνίου: Δεν έχει φτιαχτεί ακόμα  

Παναγιώτης Κατσάμπης:  Είτε με τον Γρυπιώτη είτε με τον καινούργιο τα ίδια ***** γίνονται

Στέφανι Αντωνίου: Θα ανεβώ πάλι χωριό σύντομα. Θα σου στείλω φώτο να δεις. Ελπίζω πριν πιάσει χειμώνα να είναι έτοιμο  

Παναγιώτης Κατσάμπης:   Σε άλλο μέρος του κόσμου οι αρμόδιοι θα είχαν φάει τα παπούτσια για αυτό το αίσχος. ...

Στέφανι Αντωνίου: Όπως τα λες είναι ....

Εναπόκειται πλέον στην ηγεσία του Δήμου Ευρώτα να προβεί σε δημόσια δήλωση για το τι ακριβώς συμβαίνει!